Hoofdstuk 9. Ouders op de hielen (Deel 2)

Het is al de volgende dag geworden. Tenminste het is vijf uur in de ochtend wanneer ik mijn horloge op mijn nachtkastje af hoor gaan. Ik zucht. 'Callum, meen je dit nou?' Vraag ik zachtjes en ik open mijn ogen. Ik kijk mijn kamer rond. Mijn ouders blijven ons maar bespioneren. Zouden ze dat ook in de nacht doen? Ik hoop van niet zeg, dan hebben we al helemaal geen privacy meer. Ik druk op mijn horloge en kijk naar het scherm.

'Callum is er iets mis?' Vraag ik. Hij knikt. 'Waar blijven jullie drie?' Vraagt hij ongeduldig. Ik zucht. 'Ja sorry, we zijn verschrikkelijk moe vanwege onze ouders en ik denk dat Dylan en Kian dus gewoon door het geluid geslapen zijn.' Zeg ik. Ik hoor mijn deur kraken. Ik kijk gelijk om. Ik hoor de voetstappen van mijn ouders. Ik verstop snel mijn horloge onder mijn dekens. Nu maar hopen dat Callum niks terug zegt.

'Reve Krist? Vraagt mijn moeder. Wat was je aan het doen?' Ik kijk een beetje wazig rond. Misschien zouden ze dan denken dat ik praat in mijn slaap of zo. 'Dylan kom.' Probeer ik geloofwaardig te zeggen alsof het echt lijkt dat ik nog slaap. 'Dylan waar wacht je nog op?' Ik kijk in mijn ooghoek naar mijn ouders. Die kijken raar op naar elkaar. 'Reve?' Vragen ze. Ik laat mezelf gewoon weer op mijn bed vallen alsof ik weer verder slaap. Mijn moeder gaat naast mij zitten. 'Reve?' Vraagt ze voor de derde keer.

Ik knipper een paar keer met mijn ogen en kijk mijn ouders dan aan. 'Ja?' Vraag ik. Ze kijken weer raar op. 'Sinds wanneer praat jij in je slaap?' Ik haal mijn schouders op. 'Wat zij ik dan precies?' Vraag ik gelijk. Misschien hebben ze wel meer gehoord dan dat ze eigenlijk mochten. 'Iets over Dylan en Kian.' Zegt mijn vader. Hij zucht. 'Laat ook maar, ga maar verder slapen.' Zegt hij en ze lopen de kamer uit.

Ik haal het horloge onder mijn deken vandaan. 'Dat scheelde weinig.' Fluister ik naar Callum. Ik zie hem knikken. 'Ze bespioneren je zelfs in de nacht? Moeten ze zelf niet slapen of zo?' Ik haal mijn schouders op. 'Kan ik niet invallen voor Dylan en Kian want nu gaan ze daar heen, ik ben een tijdje van ze af dus het lijkt mij handiger als ik alleen kom.' Zeg ik. Callum knikt. 'Tot over een kwartier.' Zegt hij en hij drukt op het knopje waardoor de Webcam verdwijnt.

Ik ben benieuwd wat voor missie er deze keer is. Ik wil liever dan mijn ouders even afgeleid zijn tot ik terug ben van de missie. Ik druk snel op het knopje waardoor mijn kleding veranderd in mijn spionnen kleren. Ik spring door het raam heen en ik ga zo snel mogelijk naar het huis van Callum. Het zou niet best zijn als mijn ouders dit gezien hadden.

Ik klop heel zachtjes op de deur van Callum. Direct gaat de deur open. 'Je bent net op tijd.' Zegt Callum. 'Wat is de missie?' Vraag ik wanneer ik naar binnen toe loop. 'Camera beelden.' Zegt Elijah. Ik draai mij om. 'Wow, ik wist niet dat jij hier was.' Zeg ik blij en ik geef hem snel een knuffel. 'Jongens, jullie hebben hier geen tijd voor.' Zegt Callum gestrest. 'Wat is er dan aan de hand met die camera beelden? Je gaat nu toch niet zeggen dat wij erop staan hé?' Vraag ik. Callum schudt zijn hoofd. 'Jij niet maar Elijah, Kian en ik wel.' Zegt Callum. Ik knik. 'Nu begrijp ik dat wij zo snel moesten komen.' Elijah pakt de sleutels op de tafel. 'We moeten nu naar de buurt gaan waar camera's opgehangen zijn en we moeten het zo snel mogelijk eraf halen.' Zegt Elijah. Ik kijk hem raar aan. 'Waarom vernietig je niet gewoon die camera?'

Callum schudt zijn hoofd. 'Wij zijn spionnen geen rebellen.' Gelijk gaan we naar buiten toe. Ik weet niet precies waar we heen gingen maar ik volgde Elijah en Callum wel gewoon. We kwamen na ongeveer tien minuten aan bij een openbare plaats. 'En jullie super spionnen zijn hier op camera beelden gezet?' Vraag ik. Elijah knikt.

'Niet zo lastig, Reve.' Zegt Elijah en hij strijkt door mijn haren. Hij loopt voorbij mij en gaat naar de camera in de hoek van twee muren. Callum zigzagt tussen de muren door om bovenop te komen. Ik zie aan de zijkant van de muren een soort afdakje dus dat is weer mijn kans om daar bovenop te komen. Callum, Elijah en ik zitten na een minuut op het dakje en kijken naar de camera beelden.

Ik zie de beelden van deze nacht. Kian, Callum en Elijah waren hier een tijdje. Ik knik. 'Het is duidelijk te zien dat jullie het zijn.' Zeg ik zachtjes. Elijah maakt de camera open om de beelden eruit te halen. Callum plaatst de overige beelden gewoon terug in de camera zodat het net lijkt of er niks gebeurt is. Ik zie de camera beelden verschijnen van wat er op dit moment gebeurt. Ik schrik van wat ik te zien krijg. Geen erge vijanden alleen weer bespionerende ouders. Ik tik Elijah en Callum hard aan. Gelijk zie ik ze beide schrikken. We schuiven zo zachtjes mogelijk naar de andere kant van het dak zodat de kans kleiner is dat ze mij zien. 'Wat doen mijn ouders hier nou weer om kwart voor zes in de ochtend?' Fluister ik naar Elijah. Hij haalt zijn schouders op.

'Het was dus wel echt erger dan ik gedacht had.' Zegt Callum. Ik knik. 'Als je denkt dat dit niet erg is ben je echt gestoord, ik heb geen moment meer zonder hun.' Elijah kijkt mij aan. 'Zouden ze het weten van Zaffai?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Dat is wel het laatste dat ze kunnen ontdekken.' Ik wacht tot ze helemaal voorbij gaan. Ze blijven mij maar volgen waar ik ook heen ga.

'Je moet echt heel goed oppassen, dat mag je trouwens ook wel tegen je broers zeggen.' Zegt Callum. Ik knik en zie mijn ouders net verdwijnen. 'Dat heeft Kian ook al duizenden keren verteld.' Zeg ik. Elijah pakt mijn hand vast. 'Misschien moet je maar snel naar huis gaan voor ze je nog ontdekken, we zijn toch al klaar met het wissen van de camera beelden.' Zegt Elijah. Ik knik.

'Ik ga maar snel naar huis.' Zeg ik. Ik druk weer op het knopje waardoor mijn kleding veranderd. Ik zie gelijk dat ik mijn normale kleding aan heb. Elijah geeft mij een kus op mijn wang voor ik uit hun ogen verdwijn. Ik probeer zo snel mogelijk naar huis te rennen. Ongelofelijk dat mijn ouders gewoon nog buiten school opzoek zijn naar mij. Zouden ze echt niks weten?

------------------------------------------------------------------------------

Hey lezers, 

Ik heb er weer een hoofdstukje bij. Ik heb maar gewoon snel een kleine missie bedacht. En ook eens wat anders dan Zaffai die achter Reve aan zit. Ik wilde de drieling hun ouders er ook eens bij betrekken. Maar ik weet niet hoeveel hoofdstukken er nog komen op dit boek. Ik ga het niet al te lang maken zoals ik al duizenden keren heb gezegd maar ik laat nog wel weten hoelang. 

-YinYangLaraa