6. Nieuwe ontdekking.


Hoofdstuk 6. Nieuwe ontdekking.


Ik voel mijn ademhaling steeds sneller gaan sinds Mac zei dat ik nog een beetje Poisoned ben. Ik ben hem daar dankbaar voor maar het heeft mij wel bang gemaakt. Hoe moet ik hier dan weer vanaf komen? Het zet mij ook allemaal weer onder druk. 'Poisoned.' Fluister ik zachtjes. Ik heb het gevoel dat ik naar achter val. Ik zie dat alles om mij heen met mij mee gaat maar ik voel niet dat ik val. Mac vangt mij op en legt mij op de grond. 'Poisoned.' Fluister ik weer.

Mac en Callum kijken elkaar aan. 'Wat moeten we doen?' Vraagt Mac. Ik zie Callum denken wanneer ik voel dat ik sneller begin te ademen. Mac kijkt mij gelijk diep in mijn ogen aan. 'Mac, Bel Kian en Dylan zodat ze hier komen wanneer Reve rustiger is.' Zegt Callum en staat op. 'Ik ben zo terug.' Zegt hij en verdwijnt in het gat achter het schilderij. Ik begin al snel wazig te zien. Mac zijn ogen worden gewoon één grote vlek.

'Reve, Reve, rustig, rustig maar, het komt goed.' Fluistert Mac en hij zet lichtjes zijn hand tegen mijn nek. Zo kan hij mijn hartslag en ademhaling het beste voelen. Voorzichtig probeer ik rustiger adem te halen al vind ik het best moeilijk. Mac krijgt een kleine glimlach wanneer hij voelt dat mijn hartslag minder snel gaat. Ik sluit voor een paar seconde mijn ogen om nogmaals tot rust te komen. Ik kijk Mac weer aan en ik zie geen vlekken. Geen vlekken bij zijn ogen en nergens om mij heen. Ik begin ook te glimlachen wanneer die van Mac groter word. 'Ik zei toch dat het goed zou komen.' Zegt Mac. Ik ga rechtop zitten en ik geef hem een knuffel. 'Dankjewel Mac.' Zeg ik. Op dat moment gaat de deur open. Mac kijkt mij aan. 'Ik weet niet of je het allemaal mee heb gekregen maar ik moest je broers bellen.' Zegt Mac.

Ik knik. 'Dat hoorde ik nog wel maar wanneer je belde had ik niet gehoord of gezien.' Zeg ik. 'Oooh, nou Elijah was bij hun dus die is ook hier.' Zegt Mac en op dat moment komen ze alle drie om de hoek verschijnen. Dylan, Kian en Elijah kijken mij alle drie met hetzelfde gezicht aan. 'Gaat het wel, Reve?' Vraagt Kian. Ik knik. 'Ja, Mac zorgde dat ik rustig werd.' Zeg ik en ik kijk hem aan.

Elijah zet mij rechtop en geeft mij ook een knuffel. 'Nooit gedacht dat alles weer terug zou keren, ik was echt verschrikkelijk bang toen Mac ons belde.' Zegt hij en hij duwt mij steviger tegen zich aan. Ik sluit mijn ogen en wacht tot hij mij los laat. Dat duurde denk ik wel drie minuten. Dat was het moment dat Callum weer verscheen. 'Ik weet niet hoe het gebeurt is maar het blijkt dus dat het tegengif van het Poison niet sterk genoeg was.

Maar er zit te weinig Poison in om een heel mens te doden dus je moet rustig aan doen Reve, als dat niet gebeurt zal het Poison groeien en komen de laatste twee maanden te voorschijn en niemand weet wanneer die in gaan.' Zegt Callum. Ik kijk Elijah bang aan terwijl we elkaar nog stevig vast hebben. 'Voor jullie ouders nog wakker worden zou ik snel terug keren.' Callum gaat weer naast de televisie zitten. Ik knik. 'Bedankt dat je tijd had.' Zeg ik en ik loop naar buiten met Elijah. 'Wil je anders bij mij blijven?' Vraagt Elijah. Ik knik. Kian en Dylan kijken mij aan. 'Willen jullie tegen pap en mam zeggen dat ik bij Elijah ben als ze vragen waar ik ben?' Vraag ik. Dylan en Kian knikken tegelijk. Ik glimlach. 'Dankjewel.' Zeg ik. Ik en Elijah lopen naar zijn huis. Het duurde niet heel lang voor we aankwamen.

We zijn gelijk door naar zijn kamer gegaan. Ik zoek het goede knopje op mijn horloge om mijn kleding weer te veranderen zoals die voor mijn spionnenkleding was. Ik druk op het knopje en mijn kleding veranderd in mijn pyjama. Elijah strijkt door mijn haren. 'Ik heb je echt gemist weet je dat?' Vraagt hij. Ik lach even. Ik kijk hem aan en geef hem weer een knuffel.

'Ik heb jou ook gemist.' Zeg ik. We gaan samen op het bed van Elijah zitten. 'Ik heb het best druk gehad de laatste tijd. Zeg ik. het neefje van Clay, hogere verspring groepen op atletiek, spionnentrainingen en nu het Poison. Maar ik moet ook mijn vrienden niet vergeten. Want ik heb Ymogan al een tijdje niet gesproken en ze is mijn beste vriendin.' Zeg ik.

Elijah knikt. 'Wanneer moet je dan weer naar school toe?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Over een aantal weken pas.' Zeg ik. Dan word het mijn aller laatste jaar op school en daarna moet ik al en vervolg kiezen voor wat ik nou echt wil doen. Ik zucht. Ik zou niet weten wat ik moet kiezen.' Ik kijk Elijah aan. 'Wist jij gelijk al wat je wilde doen?' Vraag ik. Elijah knikt.

'Ik wilde net al Callum spion als werk doen. Zegt Elijah. In mijn vrije tijd heb ik extra met Callum geoefend zodat ik misschien wel zijn rechterhand kon worden. Je zou natuurlijk denken dat spion zijn gewoon leuk is maar Callum verdient er echt geld mee want ja, hij is een goede vechten en hij beschermd dit stadje al een hele lange tijd.'

Ik knik. 'Misschien zou jij net als Callum kunnen worden.' Zegt Elijah. Ik lach. 'Ik twijfel want ik kan natuurlijk niet alles doen. Zeg ik. Het lijkt mij geweldig om top atleet te zijn met verspringen maar ik weet niet of ik dan nog wel een spion kan zijn zoals jullie allemaal van mij verwachten. Ik hou van beide dingen maar er komt een moment dat ik moet kiezen wat ik nou echt wil doen.'

Elijah knikt. 'Je hoeft je geen zorgen te maken want je heb nog wel een hele tijd om daar over na te denken.' Zegt Elijah. Hij slaat een arm om mij heen en legt mijn hoofd op zijn schouder. Ik sluit lichtjes mijn ogen zodat ik niet helemaal in slaap val. Ik heb wel mazzel met Elijah. Hij heeft zijn examens al gehaald en dan kan hij mij helpen wanneer ik het er moeilijk mee krijg. Hij word net zoals Callum.

Dat is toch geweldig. Het lijkt mij geweldig om op de Olympische spelen te staan met verspringen maar spion als werk lijkt mij ook geweldig. Dan krijg ik ineens iets in mijn hoofd dat alles zal veranderen. Als ik Poisoned blijf, de rest van mijn leven of de komende jaren zal ik niet kunnen verspringen en kan ik ook geen spion zijn. Dan kan ik geen van beide doen!

------------------------------------------------------------------

hey lezers,

Bij elk hoofdstuk heb ik al 4 stemmen. Dat is toch best leuk om te zien. Ik had niet verwacht dat het zo snel ging want dit is wel al het derde deel terwijl sommige nog ergens in deel 2 of in deel 1 zitten. Ik probeer het zo spannend mogelijk te maken voor jullie al weet ik niet goed of dat gelukt is. Ik weet natuurlijk al wat er gebeurt maar het schrijven zelf vind ik wel leuk. 

Ik denk ook dat het soms langer kan duren dan 2 dagen want ik schrijf 3 verhalen tegelijk en ik update op het moment alleen op dit verhaal en ik wil ook graag verder met de andere verhalen zoals je wel kan begrijpen. Ik ga proberen weer snel iets te publiceren op dit boek 

-YinYangLaraa


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top