Hoofdstuk 5. Vanuit Mac.

Ik zie voor mij hoe Reve weggetrokken word. Ze verdwijnt zomaar. 'Reve!' Roep ik. Ik ren achter Reve aan maar overal waar ik heen kijk word het donker. Elke keer dat ik weer een andere kant op kijk zie ik hoe donkerder het word. Ik loop vanuit instinkt de rechterkant op. De kant waar Reve moest zijn. Ineens zie ik iemand op de grond neervallen.

Ik schrik wakker. 'Reve!' Roep ik en ik ga direct en hijgend rechtop zitten. Ik zet mijn handen tegen mijn hoofd aan en ik kijk naar de tijd. Het was al midden in de nacht. Ik heb lang geslapen voor een nachtmerrie die zo voorbij leek te zijn. Ik heb er een slecht gevoel bij. Dat ik steeds droom over Reve die dood of bewusteloos op de grond ligt. Ik haal diep adem en ik stap uit bed. Ik ga maar even naar Reve om te kijken of er niks mis is.

Na dat telefoontje was ze erg geschrokken leek wel. Ik moet haar maar eens helpen. Ik heb haar nu al iets van een week niet echt gesproken. Op school wel even maar deze keer was ze vooral bij Ymogan en Darcy. In het uur dat ik wakker werd heb ik een hoop gedaan. Alles om naar buiten te kunnen en Reve op te zoeken. Ik ga direct naar buiten. Niemand was gelukkig thuis bij mij. Ik ben meestal alleen. Geen broers of zussen en mijn ouders hebben het al druk met werk.

Ik ga direct richting het huis van Reve. Ik kijk rond de straat die langzaam verlicht word door de lantaarnpalen aan de rand van de weg. Ik ren zo snel mogelijk naar het huis waar Reve woont. Bij de laatste straat neem ik een sprintje tot ik voor haar deur sta. Ik weet dat het midden in de nacht is maar ik moet het doen. Ik heb een raar gevoel dat Reve in gevaar is.

Ik druk op de deurbel. Ik kijk even rond mij in de tijd dat ik wacht tot de deur open gaat. Maar die gaat niet open. Ik schrik even. Het kan ook gewoon dat ze slaapt. 'Rustig maar, Mac.' Zeg ik tegen mezelf en ik ren om naar de achterkant van Reve haar huis. Ik klim over het hek heen en ik kijk naar haar raam. Ik zie dat het wagenwijd open staat.

'Reve is weg.' Fluister ik tegen mezelf. 'Reve is weg!' Ik spring weer over het randje van het hek dat om haar huis heen zit en ik raak helemaal in paniek. Ik begin sneller te ademen en mijn hart gaat zo snel als het maar kan. Vanuit paniek ren ik richting het huis van Callum.

Ik pak mijn telefoon en ik probeer Reve te bereiken. Ik probeer haar aantal keren te bellen en zelfs te Whatsappen maar elke keer als ik een berichtje stuur of bel krijg ik niks terug gestuurd. Als ik bel krijg ik gelijk de Voicemail aan de lijn. Ik voel dat ik het warmer krijg van de spanning die in mij zit. Ik heb echt het idee dat er allemaal slechte dingen gebeurt zijn met Reve. Ik heb het gevoel dat die ene jongen toeslaat die haar belde.

Ik weet helemaal niks van die persoon. Die persoon moet iets van Reve maar wat weten we geen van beide. Ik sta na een aantal minuten rennen en denken voor de deur van mijn spionnenleider Callum. Ik klop hard op de deur. Ik hoor mijn ademhaling nog boven het gebonk uit. Ik druk op de bel. Opnieuw krijg ik geen antwoord. 'Reve.' Fluister ik uit angst.

Ik leun tegen de deur en ik laat mezelf naar beneden zakken. Mijn ogen stoppen bij mijn broekzakken. De sleutels. Ik heb de sleutel van Callum zijn huis. Ik pak snel de sleutels uit mijn zak en ik open het huis van Callum. Ik ren naar binnen en sluit de deur zachtjes achter mij dicht. Ik ga gelijk naar de slaapkamer van Callum. Misschien was hij al aan het slapen.

Ik doe het licht aan en ik verbaas mij dat hij niet in zijn kamer is. 'Callum, waar ben je?' Vraag ik zachtjes. Ik loop de kamer weer in en gelijk voel ik iets wat ik niet verwacht had. Ik krijg een knie tegen mijn kin. Een voet hard tegen mijn knieholte en een hand tegen mijn achterhoofd die mij tegen de grond aan duwt. Ik lig helemaal plat met mijn hoofd tegen de grond gedrukt.

'Mac.' Zegt Callum irritant. Ik kijk omhoog. 'Lekker enthousiast.' Zeg ik en ik sta op. Ik zie Reve net het hoekje om komen. 'Reve!' Roep ik en ik ren naar haar toe. Ik geef haar een stevige knuffel en ik haal opgelucht adem. Ik hoor Reve lachen. 'Eeeeeehmmm..........Mac?' Vraagt ze. Ik voel haar hand op mijn achterhoofd. 'Ik dacht dat je in gevaar was.' Zeg ik. Ik kijk Reve aan. 'Ik had een heel sterk gevoel dat er iets aan de hand was.'

Reve schudt haar hoofd. 'Nee, gelukkig niet zeg.' Zegt ze een beetje blij. Ik kijk naar haar schouder. Ze heeft een grote blauwe plek die meer paars lijkt. Het kleur van Poison. Ik kijk Reve gelijk aan. Ze kijkt niet raar uit haar ogen en ze heeft ook geen moeite met rechtop blijven staan. Het is net of er niks aan de hand is.

'Reve?' Vraag ik. Ze kijkt mij verward aan. 'Mac, gaat het echt wel goed met je?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Je bent vast gestrest na die vreemde gevoelens die je had dus probeer even te rusten.' Zegt Reve en ze loopt naar de bank toe met pols die ze vast heeft. Ik zucht. 'Reve nee, ik heb rust genoeg en ik ben niet gestrest.' Zeg ik en ik haal haar hand van mijn pols af.

Ze kijkt mij bang aan. 'Mac?' Vraagt ze. Ik voel dat mijn ademhaling sneller begint te gaan. Ik wijs naar haar schouder. Ze kijkt er gelijk naar en ik zie haar schrikken. 'Het Poison.' Zegt ze gelijk bang. Ik knik. 'Ik denk dat het Poison toch niet helemaal uit je verdwenen is.' Zeg ik. Ik zie Callum gelijk naar Reve haar schouder kijken. 'Mac heeft gelijk, er zit nog een beetje Poison in dat langzaam omhoog gaat.' Zegt hij.

'We moeten het er snel uithalen voor het in je hoofd zit want als dat gebeurt zal het zich verspreiden over je hele lichaam en dan ben je weer helemaal Poisoned zoals vorig jaar.' Ik zie tranen in Reve haar ogen. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Geen zorgen Reve, het komt wel goed. Het Poison zal uit je verdwijnen. Dat beloof ik je.' 

-------------------------------------

Hey lezers,

sorry dat het wat langer duurde maar ik heb het soms druk met school en buiten dat natuurlijk nog atletiek en andere dingen die ik moet doen. Ik ga proberen zo snel mogelijk hoofdstuk 6 online te zetten maar ik weet niet hoelang dat gaat duren. Ik hoop dat jullie het begrijpen.

Maar wat vinden jullie van het verhaal tot nu toe. Reve blijkt toch nog een beetje Poisoned te zijn. Het armbandje van Callum heeft dus niet helemaal gewerkt tegen alles. Hoe moet ze er dan vanaf komen?

-YinYangLaraa