Hoofdstuk 4. Spionnentraining.

Het is al een halve week later. Ik lig net op mijn bed. Ik zie dat het avond begint te worden. Ik heb Clay zijn gevangenis bezocht met mijn broer Kian. Er gebeurde vreemde dingen. Dat neefje is niet echt anders vergeleken Clay. Hij is alleen zo mysterieus als het maar kan. Hij vertelt niet meer dan dat hem uit komt.

Ik kijk naar mijn nachtkastje. Daar staan twee foto's op. Één met mij en Elijah. Beide kijken we heel gelukkig en blij. Op de andere sta ik met mijn broers. Ik sta in het midden. Het is duidelijk dat we een drieling zijn. Ik denk dat ik en Dylan meer op elkaar lijken dan Dylan en Kian of ik en Kian.

Ik heb het de laatste tijd weer eens niet helemaal goed. Misschien moet ik echt meer gaan trainen voor de goede, snelle en sluwe spion in het team. Iedereen heeft zo zijn of haar kant. Kian is de slimme en handige. Elijah is de sluwe en snelle. Dylan is vooral alleen de snelle en een beetje de domme.

Maya is meer de alleen werkende spion. Callum is de typische slimme leider en Mac is de nieuwe maar toch erg sterk door zijn spionnengave van het verplaatsen van een aantal meter lucht. Dat is toch een hele handige spionnengave? En wat voor soort spion ben ik dan? Alle soorten bestaan kennelijk al. Ieder is speciaal op zijn eigen manier, behalve ik.

Ik haal mijn spionnenhorloge uit mijn nachtkastje en ik klik op het blauwe knopje. Het heeft een speciaal en cool effect. Het heeft mijn kleding veranderd in mijn turquoise spionnen pak. Ik maak het raam open en ik ga op de rand staan. Ik kijk naar de schutting die niet heel ver van het raam vandaan is. Ik laat mezelf naar beneden zakken tot ik bijna op de schutting kan staan.

Ik spring van de schutting naar de schuur en zo over het hek heen. Ik ga snel richting het huis van Callum met de conditie die ik nu heb. Ik had altijd nog mijn pols blessure van toen ik verdween. Ik ben gelukkig van mijn enkel afgekomen. Beter kan het bijna niet. Ik hou de tijd een beetje in de gaten. Het was namelijk al acht uur geweest.

Mijn ouders waren weer eens weg. Volgens mij naar een verjaardag van mijn tante. Ik weet alleen dat Dylan mee was gegaan en dat Kian gewoon bij Maya was. Niemand was thuis dus ik had ook gewoon de deur kunnen nemen. Dat bedenk ik mij dan altijd later. Ik pak mijn sleutels uit mijn broekzak. Snel maak ik de deur van Callum open. Ik ga naar binnen en sluit de deur rustig achter mij.

Ik loop de woonkamer in en ik zie Callum gelijk achter de televisie zitten. Hij kijkt gelijk op als ik naar hem toe loop. Hij staat op. 'Reve?' Vraagt hij. Ik kijk hem stilletjes aan. 'Hadden we een vergadering of zo?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik wilde gewoon vragen of je mij wat nieuwe technieken kon leren want ik wil gewoon wat sterker in alles worden.' Zeg ik. Callum knikt. 'Gaat het niet ergens om?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.

Callum haalt het schilderij weg en kijkt mij aan. Ik loop naar hem toe en ik ga gelijk door naar de geheime kamers achter het schilderij. De glijbaan naar beneden ben ik wel gewend. Als ik beneden aankom wacht ik tot Callum ook komt. Hij loopt voor mij langs naar het gebied waar hij altijd traint met mij en de andere spionnen.

Ik loop naar de grote vierkanten mat waar je meestal alle trucjes het makkelijkste kon leren. Als je viel was het niet zo hard als de grond. De vloer veerde altijd terug. Ik heb met Callum de technieken doorgenomen die hij nu ook met Kian doet. Kian is natuurlijk weer een paar niveaus hoger dan de andere.

Na een tijdje begint Callum toch weer over van alles te praten. 'Gaat het je echt nergens om?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Hij loopt naar mij toe en zet zijn hand op mijn schouder. 'Kian verteld mij ook dingen, zoals toen jullie naar Clay zijn gevangenis kamer gingen.' Zegt hij. Ik knik. 'Ja, maar er is meer. Zeg ik. Kian, Dylan en Elijah zijn er per ongeluk achter gekomen en dat kwam doordat ik sliep.

Ik had gezegd dat Kian uit moest kijken toen ik sliep dus hij vroeg ernaar toen ik wakker werd.' Callum knikt. 'Maar wat is er nou?' Vraagt hij. Ik zucht. 'Het neefje van Clay zit mij achterna. Ik weet amper hoe hij is maar toen ik naar de plaats ging waar Clay dood ging zag ik hem en hij leek ontzettend veel op Clay. Hij vertelde dingen over dat zijn neefje een meisje zou zoeken waardoor alles bij Clay gebeurt is.'

Callum kijkt verbaasd op. 'Jij.' Zegt hij. Ik knik. Callum loopt en beetje voor mij langs. 'Dat is de reden dat je beter wil kunnen vechten en nieuwe technieken wil leren.' Zegt Callum. Ik knik. 'Ik wil mezelf op alle momenten kunnen verdedigen.' Zeg ik. Callum gaat op zijn vecht positie staan om te beginnen. Ik zet een stapje naar achter en ga ook klaar staan.

Ik weet niet hoe ik het doe maar na een jaar spion zijn hou ik het steeds langer vol tegen Callum. De eerste keer was ik zo in één klap neer. Nu duurde het wel een kwartier voor ik op de grond viel en toch nog kon ontsnappen. Ik denk dat het pas na twintig minuten beslist was wie er nou gewonnen heeft. Callum haalde mij toch nog neer. Ik lig hijgend en moe op de grond.

Callum begint te lachen en steekt zijn hand uit. Ik kijk hem met een glimlach aan en ik pak zijn hand. Hij trekt mij rechtop. 'Goed gedaan Reve, je word echt steeds beter en houd het langer vol tegen mij.' Zegt Callum. Ik begin te lachen. 'Hoelang houd Kian het vol?' Vraag ik als ik een flesje water van het bureau pak. Ik zie Callum denken. 'Uren Reve, hij word echt de toekomstige ik. Zegt Callum.

Uiteindelijk is hij degene die leider is van deze spionnengroep.' Ik lach weer. Ineens horen we beide van boven een getik. Ik kijk Callum gelijk aan. Hij kijkt ook niet echt vrolijk. Ik hou voorzichtig mijn adem in. 'Wie zou dat zijn?' Vraagt Callum. Ik haal mijn schouders op. 'Zover ik wist hadden alle spionnen een sleutel. Dus dan is het geen spion.' 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Hey iedereen, 

weer een nieuw hoofdstuk. Bij dit boek weet ik wel zeker dat het niet lang zal duren voor ik het op wattpad zet. Ik typ hier graag op en ik ben al aan het bedenken hoe het allemaal verder zal gaan. Hopelijk vinden jullie het een beetje spannend en leuk. Ik heb sommige personages nog niet erin voor laten komen maar geloof me, dat komt vanzelf wel in het boek. 

-YinYangLaraa