3. Gevangenis van Clay.


Hoofdstuk 3. Gevangenis van Clay.


'Reve geen zorgen, ik ben oké.' Zegt een stem in mijn kamer. Ik zie Kian, Dylan en Elijah op mijn kamer zitten. Ik kijk ze apart aan. 'Waar hebben jullie het over?' Vraag ik. Kian staat op. 'Ik hoorde je praten.' Zegt Kian. 'Kian kijk uit' zei je volgens mij.' Zegt Elijah en loopt ook naar mij toe. Ik knik. Elijah gaat naast mij zitten en legt mij tegen hem aan. 'Er zit je dus wel iets dwars.' Zegt Elijah. Ik knik weer.

'Ik werd gister gebeld tijdens mijn wedstrijd en toen was het een onbekend nummer die best wel leek op Clay zijn stem.' Zeg ik. Kian schudt zijn hoofd. 'Clay is dood.' Zegt Kian. Ik knik. 'Ja, maar wat als hij iets gedaan heeft waardoor hij het toch overleeft heeft of misschien wel ontsnapt?' Vraag ik. Ik zie Kian, Dylan en Elijah gelijk denken. Ik zucht even. 'Ik heb besloten om naar de plaats te gaan waar Clay dood zou moeten gaan.' Zeg ik.

Ik haal de drie jongens gelijk uit hun gedachtes. 'Reve, ben je gek geworden?' Vraagt Dylan. Dylan loopt ook mijn kant op maar Kian stopt hem met zijn arm. Iedereen kijkt hem aan. 'Misschien heeft Reve wel gelijk.' Zegt Kian. Ik knik. 'Laten we maar naar die plaats gaan.' Ik kijk Kian aan. 'Alle vier? Dat is toch zo opvallend?' Vraag ik. Kian knikt. 'Daarom blijven Elijah en Dylan ook hier in deze buurt en wij gaan een keer met z'n twee weg.' Zegt Kian en gaat voor mij zitten op zijn hurken.

Een half uur later staan we beide klaar voor de deur om te vertrekken. Dylan en Elijah waren nog in de woonkamer. Ik en Kian lopen naar de achterdeur om onze fietsen te pakken. Het was volgens mij iets van vierentwintig kilometer hier vandaan dus het fietsen duurde heel lang. Ik heb Kian alles uitgelegd van wat ik weet. Ik heb hem verteld dat Mac erbij was en ook schrok.

Ik en Kian komen aan met onze fietsen bij de plaats waar Clay dood zou gaan een jaar geleden. Ik en Kian lopen er direct heen. We hebben onze fietsen opzij gezet en lopen het gebouw in. Gelijk zie ik al iemand naar ons toe rennen. Het is een jongen van ongeveer onze leeftijd met een grote paarse pet en gewoon normale kleding. Hij lijkt alleen iets te blij om ons te helpen.

'Wie zoeken jullie hier?' Vraagt hij terwijl hij een soort kladblok bij zijn gezicht houd. Hij kijkt ons ook totaal niet aan. 'Clay?' Vraag ik. 'Die is vorig jaar dood gegaan maar we wilde zeker weten dat hij echt weg is.' Zeg ik. De jongen loopt al naar voor toe. 'Ik zal jullie brengen naar de plaats waar Clay vast zat.' Ik en Kian lopen achter de jongens aan.

We gaan een soort trap af die in rondjes naar beneden loopt. De muren zijn met baksteen gemaakt en er staan allemaal vreemde en enge tekeningen op. Ik en Kian kijken verbaasd om ons heen. De jongen maakt een deur open zodra we beneden aangekomen zijn. Dat heeft wel iets van vier minuten geduurd trouwens. De deur gaat met allemaal piepende geluiden open. De jongen gaan bij de deur staan en wijst naar binnen. Ik kijk Kian aan. Hij doet precies hetzelfde. De jongens houd zijn hoofd laag. Ik had er best een slecht gevoel bij maar ik wist dat ik het moet doen. Ik loop naar binnen. Ik kijk naar de grote kamer waar Clay opgesloten zat. 'De laatste twee maanden van Clay zijn leven had hij het moeilijk.' Zegt de jongen achter ons. 'Hij viel flauw, werd helemaal gek en smeekte de mensen die hier kwamen om hem vrij te laten.'

Ik kijk naar zijn kamertje. 'Heftig.' Zeg ik. 'Hij kreeg vooral bezoek van een familielid waarvan hij iets aan hem gevraagd had. Hij kreeg een opdracht van Clay zodat hij toch nog blij kon zijn.' Ik kijk naar de tekeningen die op de muur gemaakt zijn door hem. Hij heeft een tekening van allemaal soorten scheikundige stofjes en allemaal nieuwe mixen gemaakt.

'Gebruiken jullie deze tekens wel eens?' Vraag ik aan de jongen die nog steeds geheimzinnig doet. Hij schudt zachtjes zijn hoofd. 'Je wil niet weten wat hij allemaal in zijn hoofd had, het ging vooral om één meisje die hem brak.' Zegt de jongen. Hij loopt naar de deur toe en verdwijnt even naar boven. Ik kijk Kian aan. 'Maak snel foto's van de mixen.' Zegt Kian. We pakken beide onze telefoons en maken allemaal foto's van hoe het eruit ziet.

Na iets van tien foto's komt de jongen al snel terug. Ik tik Kian aan en gelijk doen we onze telefoons in onze zakken. 'Jullie zijn best geheimzinnig weet je dat?' Vraagt de jongen. Hij staart naar de grond en houd zijn armen achter zijn rug. 'En dat zeg jij.' Zeg ik en ik ga alvast in een vecht houding staan. Ik en Kian lopen langzaam naar de deur toe. Gelijk als we daar dichterbij komen nemen we een sprintje naar boven. Gelijk word ik vast gepakt. Ik draai mij om naar de jongen. Hij duwt mij tegen de muur aan en haalt een mes achter zijn rug te voorschijn. Ik zie hoe het mes dichter naar mijn nek toe gaat. 'Kian!' Roep ik. Ik pak met mijn hand het mes vast en duw het zijn kant op. Ik zie dat hij op de grond vast en zijn pet vast probeert te houden.

Na een kleine val lag die ook op de grond. Ik kijk hem recht in zijn gezicht aan wanneer hij zich omdraait. Hij lijkt best op Clay. Ik schrik. 'Jij bent Clay zijn neefje!' Roep ik. Voor ik nog iets kan zeggen pakt Kian mij bij mijn pols en trekt mij mee de trap op. Ik kijk nog snel achter mij of we achtervolgt worden. Ik zie dat we bij het gedeelte zijn waar we eerder waren.

Ik en Kian sprinten zo snel mogelijk naar buiten. Iedereen kijkt ons raar aan maar begrijpt niet waarom. Ik pak mijn sleutels en ik spring zo snel mogelijk op mijn fiets. Ik zie dat Kian iets achter loopt maar snel achter mij aan komt. Als ik mij op de terugweg nog één keer omdraai zie ik de jongen in de deuropening staan. 'We moeten met deze foto's zo snel mogelijk naar Callum toe.' Zegt Kian.

Ik zit steeds maar te denken. Ik krijg beelden terug van hoe de jongen mij aan keek. Ik zie het gezicht van Clay in hem en echt heel erg. Het is net of Clay zijn neefje overgenomen heeft. Maar dat kan toch niet? Ik heb tenminste geen last van Clay maar nu zit zijn neefje achter mij aan. Zou hij net zo gevaarlijk zijn als Clay? Dat kan haast niet maar wat weet hij allemaal over het Poison en over mij?

----------------------------------------------------------------------

Hey allemaal,

Perfect mysterious is denk ik nu wel wat duidelijker met dat neefje. Reve heeft weer iets nieuws wat gevaarlijk voor haar is. Ik heb wat nieuwe ideeën voor het verhaal en ik hoop dat er snel meer komt :)

-YinYangLaraa


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top