Hoofdstuk 14. Gevecht over het Poison.

Ik sta voor het huis van Callum. Ik ga snel en ongezien naar binnen toe. Ik wist niet zeker of er niemand bij Callum thuis was maar de deur zat stevig op slot. Ik loop door tot de woonkamer waar het schilderij al van de muur is gehaald. Ik kijk verbaasd op. Iemand is hier geweest. Ik pak het schilderij en ga zo snel mogelijk naar de geheime spionnen kamers. Ik ben het wel gewend na een jaartje. Ik kan eindelijk naar beneden zonder mezelf te verwonden of vreemd beneden aan te komen.

Dat duurde lang maar het is mij gelukt. Ik loop naar de derde kamer. Callum had verteld dat hij daar de nieuwe soorten wapens en andere dingen legt. Het Poison moet daar als het goed is ook in de buurt liggen. Gelukkig zit het wel in een stevige fles zodat het er niet zomaar uit kan komen. 'Callum?' Vraag ik. Ik krijg geen antwoord terug. Ik ben dus alleen. Ik ga de kamer binnen waar alle wapens en andere spionnen spullen liggen.

Ik hoor verderop ineens iets vallen. Ik kijk nog even snel achter mij voor ik zo snel mogelijk naar het geluid toe ren. Ik ga het hoekje om en ik zie een bekend persoon op de grond zitten. Hij draait zich om en staat op. 'Reve Krist, nooit gedacht jouw hier te kunnen vinden.' Zegt de bekende mysterieuze stem. 'Zaffai van Escoot. Begin ik. Wat moet jij in het spionnengebied van mijn leider?' Vraag ik. Zaffai zet een aantal stappen mijn kant op. 'Krist, is dat niet duidelijk voor je? Vraagt hij. Ik zoek het Poison natuurlijk. Het behoort niet bij spionnen, het behoort bij de Van Escoot's.' Al snel zie ik hem het juiste flesje zoeken. Hij heeft zijn ogen toch ook wel scherp op mij gericht. In één snelle beweging pakt hij het bekende flesje met het paars achtige spul. Ik ren naar Zaffai toe. 'Leg dat terug!' Roep ik en ik pak het flesje vast. Zaffai en ik trekken het flesje beide onze kant op maar er gebeurt weinig.

Ik probeer Zaffai te draaien maar zo gemakkelijk gaat dat niet. Eerder draait hij mij. Mijn voeten komen los van de grond waardoor ik veel vaart kan maken. Ik duw met veel kracht mijn voeten weer naar de grond en ik laat mijn kracht naar mijn armen gaan. Gelijk draai ik Zaffai omhoog en tegen de muur. Een aantal flesjes vallen kapot op de grond.

Tafels en stoelen vallen allemaal om voor dat ene gevecht om het Poison. Zaffai laat met zijn rechter hand het Poison flesje los. Dit was eerder voor mij een kans om iets te doen. Maar hij pakt mijn rechter pols en trekt het los van het flesje. Beide krijgen we een gevoel dat we naar achter worden getrokken en beide laten we op hetzelfde moment het Poison flesje los.

Het vliegt met alle gevaren door de lucht. Ik hou mijn vingers gekruist met de hoop dat het Poison niet alle kanten op spat. Het valt met een hard bijna brekend geluid op de grond en rolt nog een meter van ons vandaan. Ik en Zaffai zaten beide in een soort sprint houding. Gelijk kijken wij elkaar aan. Het duurt iets van vijf seconde voor ik als eerste in beweging kom. Ik ga gelijk rechtop staan en sprint naar het half gebroken Poison flesje. Zaffai mocht het nu al helemaal niet in zijn handen krijgen. Ik zie naast mij een persoon verschijnen. Zaffai om precies te zijn. Beide pakken we het flesje tegelijk op. Ik kijk Zaffai strak aan terwijl hij juist een dikke grijns op zijn gezicht heeft. 'Dit je echt nooit winnen.' Zeg ik. Ik hoor Zaffai lachen.

'Nou let maar eens op.' Zegt hij en trekt aan het Poison flesje. Ik trek terug en ineens voel ik dat het flesje omhoog vliegt. Ik en Zaffai kijken beide omhoog naar wat ermee gebeurt. Als het nu op de grond valt zullen ik en Zaffai beide Poisoned raken. Ik schud zachtjes mijn hoofd. Bij alleen de gedachtes voel ik dat het te pijnlijk voor mij zal zijn. Ik hou mijn handen hoog om het op tijd te kunnen vangen.

'Wat doe je nou?' Vraagt Zaffai kwaad. Ik kijk hem onbegrijpelijk aan. Hij weet dus niet waar ik het over heb. Hij is niet bang om Poisoned te worden. Dezelfde dood te krijgen als zijn neef Clay. 'Zorgen dat ons niet hetzelfde overkomt als bij Clay.' Zeg ik zachtjes. Met een harde klap valt het Poison op mijn hand. Ik schrik best van de klap. Gelijk hoor en zie ik nog een hele dikke scheur in de fles waardoor alles eruit spuit.

Ik laat snel het flesje los van de schrik. Maar gelijk zie ik hoe het Poison als water over mij en over Zaffai heen druipt. Van mijn hoofd druipt het steeds meer naar beneden tot het de grond raakt. 'Nee!' Roep ik ongelofelijk bang. Zaffai begint al te hoesten. Ik voel het ook in mijn keel maar ik probeer het door te slikken. Als het goed is, is het Poison alleen nog aan de buitenkant van mij en zit het niet diep in mij. Ik zie voor mij hoe Zaffai bijna in het Poison op de grond valt. Je zou denken dat er niet zoveel in een fles past. Ik probeer het Poison zo snel mogelijk van mijn armen en gezicht af te vegen. Ik zie dat Zaffai zich snel vast pakt aan een tafel. Dat is het moment dat ik mij ook zwakker begin te voelen.

Ik krijg weer een soort vreemd gevoel dat ik hard op de grond val. Ik voel de harde klappen maar ik zie het niet gebeuren terwijl mijn ogen gewoon open zijn. Ik voel dat het al wat lichter word in mijn hoofd. Niet alleen in mijn hoofd maar ook in mijn spieren. Het is moeilijker om alles te kunnen bewegen. Maar wat als ik het helemaal niet meer zou kunnen bewegen? Dan heb ik toch echt wel een probleem.

Ik ben hier alleen met Zaffai en niemand weet voor de rest dat wij twee hier zijn bedekt met het dodelijke Poison. Ik zie dat mijn beeld begint te draaien en het laatste dat ik nog hoor ik het geschreeuw van Zaffai vanwege de pijn. Van het geluid dat uit Zaffai zijn mond komt word ik gewoon bang. Hij kan verschrikkelijk hard en pijnlijk schreeuwen. Mij lukt het nog geen eens één woord uit mijn mond te krijgen.

Moet je na gaan hoe moeilijk het is ook al doet het zo veel pijn. Ik kan er niks tegen doen. Ik voel dat het Poison in mij trekt en de verschrikkelijke pijn dat ik niet meer kan bewegen. Ik sluit met een heftig gevoel mijn ogen met de hoop dat dit niet de laatste keer zal zijn.

----------------------------------------------

hey lezers,

bijna het einde van het boek denk ik. Ik laat jullie na het volgende hoofdstuk nog wel iets weten dan komen jullie erachter wat ik eindelijk wilde zeggen.

-Reve zit net als Zaffai helemaal onder het Poison. Zal ze dood gaan of blijven leven met veel pijn of heeft ze toch die mazzel dat haar niks mankeert? Het volgende hoofdstuk komt zo snel mogelijk.

-YinYangLaraa