You give them a taste of their own medicine, then they tell everyone you poisoned them.

CHAPTER FIFTY

TASTE YOUR OWN MEDICINE

RIEL

"Sabi pulis ka daw."

Hindi ko pinansin ang isang preso na nakatayo sa harap ko. Nanatili lang akong nakaupo sa gilid ng selda at nakatungo ang ulo.

Naramdaman kong sinipa ng kung sino ang paa ko kaya ako napaangat ng mukha. Tiningnan ko ng masama ang gumawa noon tapos ay muli akong yumuko.

Marami na akong iniisip kaya huwag ng dumagdag sa intindihin ko ang gagong ito.

"Anong kaso mo?"

Hindi ko na sila pinansin. Baka kapag sinabi ko sa kanila ang mga ginawa ko, maluma silang lahat dito sa loob.

"Murder ang kaso niyan. Pumatay din ng chief of police."

Iyon ang narinig kong sabi ng kung sino. Gusto kong matawa. Baka gusto din nilang malaman na pumatay din ako ng general at congressman. Baka gusto din nilang malaman na kasama ako ni Ghost nang patayin nito si Mayor Hanauer. Idetalye ko pa sa kanila ang mga ginawa namin. At kung gugustuhin nila, idi-demo ko pa sa kanila. Sa kanila ko gagawin.

"'Tangina nito mayabang. Ayaw akong sagutin."

Noon ko naramdaman na may marahas na humawak sa damit ko at sapilitan akong itinayo. Sinamaan ko ng tingin ang preso na gumawa noon at nakangisi pa sa akin.

"Wala akong pakialam kung pulis ka. Alam mo bang dinudurog ko ang mga pulis dito at walang gagawin ang mga patolang pulis diyan sa labas. Hindi ka tutulungan ng mga iyon. Ako ang mayor dito at kahit ano ang gawin ko sa iyo, wala silang magagawa."

Gusto kong masuka sa baho ng hininga ng kaharap ko. Tumingin ako sa paligid at nakita ko ang ibang mga preso na nakatingin lang sa amin. Ang iba ay natatawa pa at halatang hinihintay kung ano ang mangyayari sa akin.

"'Tol, kalma lang." Narinig kong sabi ng isa na lumapit sa kaharap ko. "Tingnan mong maigi 'yan. Makinis. Malinis. Mabango." Lumapit sa akin ang lalaki at inamoy pa ako. "Amoy yayamanin. Huwag mong masyadong lamugin." Humarap sa akin ang lalaki. "Virgin ka pa?"
Hindi pa rin ako sumasagot at nakatingin pa rin sa kanila. I knew what he was talking about. Alam ko ang nangyayari sa loob ng preso lalo na sa mga bagong pasok. I had seen it with my own eyes before when I was still in the service. We didn't do anything even if we heard them yelling for help while they were being raped inside their cell. Especially those who were child rapists. Talagang pinapabayaan naming babuyin sila ng kapwa nila preso.

But they think they can do that to me here? Over my dead body. I was here because I wanted to be here. I can get out of here if I wanted to. Gusto ko lang mapatunayan kay Meara na handa akong harapin ang lahat ng pagkakasala ko sa kanya. Ako na rin ang sasalo ng kasalanan ng demonyo kong ama. Handa akong mabulok sa bilangguan para lang malaman niya na hinding-hindi ko ginusto ang mga nangyari sa kanya.

"Hoy, putangina ka." Hinawakan ng lalaking nagsabi na siya ang mayor dito ang mukha ko. "Huwag mo akong binabastos. Sumagot ka kapag kinakausap ka. Tinatanong ka niya kung virgin ka pa kaya sumagot ka."

Ngumisi ako sa kanya. "Ikaw? Virgin ka pa?"

Ang lakas ng ugong ng asaran ng ibang preso doon. Halatang nagulat ang kaharap ko dahil sa sagot ko. Tingin ko, ngayon lang naranasan na may sumagot sa kanya dito. Inialis ko din ang kamay niyang nakahawak sa mukha ko at unti-unting pinipilipit iyon. Napapaaray ang lalaki at tuluyan ko nang pinilipit ang kamay niya habang nakatingin sa mga naroon.

"Mayor n'yo 'to?" Itinuro ko pa ang lalaking nanatili akong hawak ang kamay na umaaringking sa sakit. "Para ganito lang ang ginagawa ko umiiyak na." Lalo ko pang pinilipit ang kamay niya at lalong sumigaw sa sakit.

"Riel."

Pare-pareho kaming napatingin sa tumawag sa pangalan ko at nakita ko si Ghost na nakatayo sa harap ng rehas. Inis kong binitiwan ang kamay ng lalaki na ngayon ay agad na lumayo sa akin. Nagtagis ang bagang ko nang makita ko si Ghost. Sa totoo lang, ayaw ko na siyang makita. Pareho lang sila ni Javier.

"Get out of there." Malumanay niyang sabi.

"No." Matigas kong sagot.

Napahinga siya ng malalim. "You cannot fix whatever you want to fix if you are going to stay there."

"I cannot fix it anymore. It's the fucking truth. The truth that you knew from the start but you decided to hide it from me." Masama pa rin ang loob ko sa kanya.

"I'm sorry."

Napatitig ako kay Ghost. Nagso-sorry siya? 'Tangina. Si Ghost ba talaga itong nandito ngayon? Wala sa bokabularyo ng gagong ito ang mag-sorry. Ang mga pinapatay pa niya ang nagso-sorry sa kanya pero ang isang 'to, kahit patayin hinding-hindi magso-sorry.

"Get out of there, Riel. You don't belong there."

"Ulol. 'Tangina nito. Ingles-ingles pa. Abogado ka ba nito? Yabang nito. Umalis ka na nga." Sabat ng isang preso. Nakita kong tiningnan ito ni Ghost at nginitian. Iyong ngiti na parang demonyo tapos ay sinenyasan na lumapit. Lumapit naman ang lalaki. Nang makalapit ito sa rehas ay walang sabi-sabing ipinasok ni Ghost ang kamay at  hinawakan ang ulo ng lalaki tapos ay malakas na iniumpog ang mukha sa rehas. Sargo agad ang dugo sa ilong ng preso at tingin ko ay nabasag pa yata. Umiiyak itong hawak ang patuloy na dumudugong ilong.

"May gustong sumunod?" kaswal na tanong ni Ghost sa mga preso.

Walang umiimik na mga naroon. Lahat ay takot nang lumapit kay Ghost o kahit sa akin. Mayamaya ay nakita kong may lumapit na pulis sa amin.

"Labas ka na diyan." Sinususian nito ang lock ng rehas at binuksan iyon. Sinenyasan akong lumabas. "Wala ka naman palang kaso. Gawa-gawa mo lang ang mga kasong sinasabi mo."

Sinamaan ko ng tingin si Ghost. Alam kong kagagawan niya iyon. I knew he can pull some strings to remove all of my case. Napahinga na lang ako ng malalim at inis kong kinuha ang jacket ko at lumabas doon. Nilampasan ko lang si Ghost at nauna na ako sa kanya na tumungo sa police desk at pumirma sa release papers doon. Hindi ko pinapansin si Ghost na alam kong nakasunod lang sa akin.

"I hope you do understand why I did what I did." Sabi niya habang nanatiling nakasunod sa akin. "It is not my story to tell, Riel. It was your story and you are the only one who need to know the truth about your story."

Nagtagis ang bagang ko na humarap sa kanya. "And look what happened? Look what fucking happened. Ilang buhay ang nasira dahil lang sa pagtatago mo ng katotohanan." Napahinga ako ng malalim. "Pero may magagawa pa ba ako? Pabali-baligtarin ko man iyon naman ang katotohanan. That I am a product of rape. That my fucking..." naitakip ko ang kamay sa bibig ko dahil hindi ko man lang mabigkas ang salitang tatay na dating tawag ko kay Javier. "I just want everything to be over. I... I just want to get away from everything. I lost everything. I lost her." Napalunok ako dahil naramdaman kong parang may bumarang kung ano sa lalamunan ko.

"You didn't."

Natigilan ako sa narinig kong boses at agad na napalingon. Nakita kong nakatayo doon si Meara at umiiyak na nakatingin sa akin.

Hindi ko magawang pumikit man lang habang nakatingin sa kanya. Ayokong gawin dahil baka bigla lang siyang mawala.

"There is a car waiting outside and will take you anywhere you want so the two of you can talk." Si Ghost ang nagsalita noon at lumakad na palayo sa amin. Hindi ko na nga siya pansin. Nanatili lang akong nakatitig kay Meara na sige pa rin ang iyak habang nakatingin din sa akin.

"I'm sorry." Umiiyak na sabi niya.

Umiling lang ako at lumapit sa kanya at yumakap ng mahigpit. She didn't need to tell me anything. She didn't need to say sorry. The fact that she was here, it meant everything to me.

She was all that matters in my life.

Whatever bad past she had, whatever lie that I lived with, it was only her that will only matter.

Forever.

--------------

JAVIER

Pakiramdam ko ay binibiyak ang ulo ko.

Napaungol pa ako at ang agad na nakita ko ay ang mga nakakalat na mga bote ng alak sa sahig. Ano na nga ba ang nangyari? Ang huling naalala ko ay sinubukan kong tawagan si Riel. Nalaman ko ang ginawa ng anak ko. Nagpakulong at umamin sa mga kasalanang ginawa niya. Agad akong tumawag sa presinto kung saan siya dinala. Tinawagan ko ang lahat ng mga koneksyon ko para hindi siya magalaw doon. Alam ko ang ginagawa ng mga preso sa mga pulis sa loob ng kulungan. Hindi magtatagal ng isang araw doon ang kahit na sinong pulis. Titirahin iyon doon.

Gusto ko sana siyang puntahan. Gusto ko siyang kausapin. Humingi ng tawad sa mga nagawa ko. Sa nanay niya. Kay Meara. Agad na bumukal ang luha sa mga mata ko at nagagalit ako sa sarili ko dahil sa mga nagawa ko. Dahil sa pagiging makasarili ko. Dahil sa pagiging gahaman ko sa kapangyarihan, ilang buhay ang nasira. Mula sa nanay niya, kay Meara, ang buhay ni Riel. Ako ang sumira sa sarili kong anak at hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

Nang subukan kong gumalaw sa puwesto ko ay nagtaka ako dahil hindi ko maiangat ang mga kamay ko. Nakatali ang mga iyon sa poste ng kama. Noon ko napansin na ang posisyon ko pala ay nakadapa. Sinubukan kong alisin ang pagkakatali pero mahigpit iyon. Anong nangyari? Bakit ako nakatali dito?

"Don't try, Javier. Just don't."

Hinanap ko ang nagsalita noon at nakita ko si Greg na nakaupo sa couch na nasa gilid ng kama at naka-dekuwatro pa. May hawak itong tobacco at humihithit doon.

"Greg? Ano 'to? Putangina ka. Ano na naman 'tong ginawa mo?" Pinipilit ko talagang hilahin ang mga kamay ko para makaalis sa pagkakatali pero sa tuwing ginagawa ko ay lalo lang iyong humihigpit sa mga kamay ko.

"Halimaw ka." Napapailing na sabi niya tapos ay muling humithit sa hawak na tobacco. "Ang dami mong buhay na sinira."

"Wala kang alam sa kung ano ang nangyari sa akin." Mariin kong sagot.

"Javier, I know everything. From the moment that you raped Riel's mom. Meara. Napaka-shooter mo pa. Lagi ka pang nag-iiwan ng ebidensiya, putangina ka."

Ang sama ng tingin ko kay Greg. Kilala ko ang isang ito na madiplomasyang tao. Hindi ito basta-basta nawawala sa poise pero ngayon, kita ko sa kanya na nagagalit talaga siya.

"Gagawan ko ng paraan ang lahat ng nagawa kong mali. Aayusin ko ang lahat. Anak ko si Riel. Anak ko ang anak ni Meara. Magpapakilala ako na ako ang ama nila. Pinagsisisihan ko ang nagawa ko."

"Ngayon ka pa magsisisi." Napapailing na sabi niya at bumuga ng usok. Lumikha iyon ng bilog-bilog na hugis sa ere. "It's too late, Javier. Meara and Riel are old enough to fix the mess that you did. And, I won't let you get in their way. I won't let you to ruin the good life that they are about the build."

"Anong ibig mong sabihin? Papatayin mo ako?" Pilit kong hinihila ang kamay ko sa pagbabakasakali na makaalis ako doon.

Tumawa si Greg at pinatay ang hawak na tobacco sa ashtray na nakapatong sa mesa sa gilid.

"Papatayin kita? Bakit?" lumakas ang pagtawa niya. "I won't kill you, Javier. Death will be too good for you. Death will be too easy for you." Tumingin siya sa pinto at bumukas iyon. Mula doon ay pumasok ang isang malaking lalaki. Nakakatakot ang hitsura. Mataas. Malaki ang katawan. Nagpapalit-palit ang tingin ko sa lalaki at kay Greg.

"What the hell is this? Ipapabugbog mo ako? Where the fuck is the fair fight? Paano ako makakalaban kung nakatali ako?" Ipinapakita ko lang sa kanila na hindi ako natatakot pero ang totoo, ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Of course not. Walang bubugbog sa iyo. Kaya ka nakatali ay para maramdaman mo ang pakiramdam ng mga babaeng binaboy mo. Fair fight? Do you think those women that you raped had a fair fight with you?" Tumingin si Greg sa lalaking dumating. "I want you to meet Big Dick. He is a prisoner and he had the chance to get out but he chose to stay inside the prison. His reason, he didn't have any family to go to anymore. And..." natawa ng nakakaloko si Greg. "He likes it inside. Because he has all the time to taste those fresh meat that goes inside the prison."

"What?" Naguguluhan ako at nagpapalit-palit pa rin ang tingin ko sa kanya at sa lalaki. Nanlaki ang mata ko nang makita kong ina-unbuckle ng lalaki ang sinturon nitong suot. Tapos ay ang butones at ang sumunod ay ang zipper ng pantalon. "Greg, ano 'to?"

"Big Dick here was a rapist too. He raped many women until he was caught. He loved to beat his victims first then rapes them hard. How many did you rape?" baling niya sa tinatawag niyang Big Dick.

"Women? Fifteen. Men? I lost count anymore." Hindi ko maintindihan ang kilabot na bumalok sa buong katawan ko nang marinig iyon. Hindi inaalis ng lalaki ang tingin sa akin at nanlalaki ang mata ko nang makita kong nakabukol ang pagkalalaki niya mula sa suot na brief. 

"I was about to kill him but I thought to myself I might have a use of him someday. And he promised me that he won't be touching any woman anymore and he is fulfilling his promise. It didn't occur to me that one day, I will be using him to make a statement."

"What the fuck are you talking about?!" Malakas kong sigaw. Nagwawala na ako. Lalo na nang maramdaman kong lumapit ang lalaki sa akin at sumampa sa kama. Naramdaman kong hinila ang suot kong shorts.

Lumapit sa akin si Greg at bumulong. "He was once a rapist but he hates them now. He hates his kind. Your fucking kind. And he is going to let you taste your own medicine." Tumawa siya ng parang demonyo. "Para maramdaman mo kung paano ang binababoy. Para maranasan mo kung paano magmakaawa pero walang nakikinig. That's what you did to those women. I won't kill you but I will make sure that mentally and physically you will endure what those women experienced."

Nakangising lumayo siya sa akin at lumakad na papunta sa pinto. "Big Dick, don't forget to use the petroleum jelly. It's his first time."

"Greg! Damn you! Greg! Pakawalan mo ako dito!" Nagwawala talaga ako nang tuluyang nang hubarin ng lalaki ang suot kong shorts at bilad na bilad ang katawan ko. Hindi ako pinansin ni Greg at tuloy-tuloy lang na lumabas. Talagang lumalaban ako. Iginagalaw ko ang katawan ko para lang hindi mahawakan ng lalaking narito. Pero wala akong magawa. Nakatali ang dalawa kong kamay. Marahas na iniangat ng lalaki ang baywang ko at naramdaman kong may ipinahid siyang kung ano sa pagitan ng puwit ko.

"Putangina ka! Papatayin kita! Tigilan mo yan!" Tumutulo na ang luha ko. Hindi ko maintindihan ang hiya na nararamdaman ko dahil sa ginagawa sa akin. Gustuhin ko man na lumaban ay hindi ko magawa.

"First time kong titikim ng may-edad, Sir. Puwede ba kitang tawaging Sir?" Damang-dama ko ang panunuya sa boses ng lalaki. Nandidiri ako dahil nararamdaman ko ang tigas na tigas niyang pagkalalaki na kumukuskos sa pisngi ng puwet ko. Hanggang sa maramdaman kong itinutok niya iyon sa butas ng puwit ko.

"Please..." umiiyak kong sabi. Hindi na ako makakilos dahil hawak niya ng mahigpit ang balakang ko. "Parang awa mo na. Ihinto mo na ito."

"Huwag kang mag-aalala, Sir. Masasarapan ka rin dito. Sa una lang masakit." 

Pagkasabi niya noon ay walang sabi-sabing inulos niya ng marahas ang sarili niya sa akin. Napasigaw ako ng malakas na kahit ako ay nabingi sa sarili kong hiyaw. Paulit-ulit akong nagmamakaawa sa ginagawa niya sa akin pero hindi siya humihinto. Patuloy siya sa ginagawa niya.

Napahagulgol ako. Hindi dahil sa sakit na nararamdaman ko kundi dahil sa matinding kahihiyan sa ginawa niya sa akin. Naalala ko ang nanay ni Riel. Naalala ko si Meara habang ganito ang ginagawa ko sa kanila noon. Paulit-ulit silang nagmamakaawa na itigil ko ang ginagawa ko pero bingi ako. Ang tanging nais ko noon ay makaraos at maipagmalaki sa iba na matapang ako. Malakas ako at nagawa ko iyon sa kanila.

Ngayon na ginagawa sa akin ang ganito, pakiramdam ko ay gusto ko na lang mamatay. Wala na akong mukha na ihaharap pa sa mga tao. Dahil kahit sa sarili ko ay nahihiya ako sa nangyayari sa akin.

Akala ko ay demonyo na ako dahil sa nagawa ko.

Pero mas may demonyo pa pala sa akin at literal na ipinaras sa akin kung ano ang pakiramdam ng nasa impiyerno. 

-------------

To read exclusive stories not complete here in Wattpad, you can message HELENE MENDOZA'S STORIES FB page to know how to subscribe to HM's Patreon and FB VIP GROUP.