P.O.V. Hanna

Ik herhaalde de voorspelling voor Chiron en hij luisterde aandachtig.

"Goed, wat ik je kan zeggen is dat je 2 personen mag meenemen naar keuze..." zei Chiron, maar ik onderbrak hem "Ja, het Orakel zei dat ik Nico di Angelo moest meenemen".

"Mmm...oké dan zul je nog één iemand mogen kiezen die je wilt meenemen" zei Chiron. "Weet u waarom Delphine wilt dat Nico meegaat?" vroeg ik.

"Er zal een reden zijn die je succes of ondergang bepaalt van je queeste dus ik zou doen, wat het Orakel je op draagt." zei Chiron.

"En als ik nu meeging in plaats van Nico?" vroeg Hazel uit het niets. "Mmm...ik weet het niet" zei Chiron krabbend aan zijn kin.

"Kunt u me meer informatie geven over de voorspelling, wat het inhoud?" vroeg ik. "Dat zul je zelf moeten achterhalen, het is jou queeste. Je bepaalt zelf je lot, daar ga ik niet mee over beslissen" zei Chiron terug.

Ik knikte en verliet samen met Hazel het kantoor en ging naar de uitgang van het hoofdgebouw.

"Goed, ga je zien wat er met Nico is dan ga ik naar de anderen om te vertellen over de voorspelling" zei ik. "Ja, is goed tot bij het avondbuffet. Kom je dan bij mij zitten?" vroeg Hazel. "Ja, is goed" antwoordde ik terug.

Ik stapte wat rond en zag dat iedereen bij het trainingsveld was dus ging ik er naar toe.

Ik wil naar Annabeth, Percy, Leo, Frank, Piper en Jason gaan als ik word tegen gehouden door een zwaard dat prikt in men rug.

Ik pak mijn zwaard van lavaglas en draai me om.

"Aah hier hebben we de Romein" zei Clarisse spottend terwijl ze het zwaard voor mijn keel houdt. "Wat moet je?" vroeg ik terug.

"Als je echt een dochter bent van Ares moet je uiteraard wel kunnen vechten en niet alleen een grote mond hebben" zei Clarisse met een grijns.

"Vechten, vechten!" hoorde ik een halfgod uit de cirkel zeggen die ze hadden gemaakt rond Clarisse en mij.

Ik keek rond de cirkel en letterlijk iedere halfgod was er, zelfs Hazel en Nico waren er.

Ik volgde de ogen van Clarisse om te weten naar wie ze staarde en zag dat ze staarde naar... Nico. Hmmm...daar kan ik gebruik van maken om het gevecht mee uit te lokken.

"Zo zo zo, Oorlog en de Dood gaat fantastisch samen" zei ik met een grijns. Clarisse keek eerst met een gezicht waarvan ik kon aflezen dat ze het niet snapte, maar daarna hoorde ik "Oeehh love is in the air!"

Clarisse haar ogen werden vuurrood, maar dan ook echt vuurrood net zoals bij een stier die woest word. "Oohh onze stier word een beetje kwaad, toch schattig" zei ik uitdagend.

Deze woorden waren net genoeg om Clarisse te doen laten koken van woede en ik dacht dat er nog wel een schepje bovenop kon.

"Dochter van Ares? Toch meer de dochter van het korte lontje" zei ik met een brede glimlach.

Clarisse kon de woede niet meer aan en gaf haar eerste zwaai met haar zwaard...