|51| Naar het bos...
P.O.V. Hanna
Toen Nico mij in zijn armen nam, voelde ik me blijer worden. "Je hoeft niet te huilen... Ik hou echt van je..." zei Nico terwijl hij me weer los liet.
Nico wou rechtstaan, maar ik pakte zijn hand vast. "Niet weg gaan" zei ik terug met een lichte glimlach. "Goed" zei Nico terwijl hij terug naast me kwam zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en voel weer een tinteling gaan door heel mijn lichaam.
Ik gaf een knuffel aan hem terwijl mijn hoofd op zijn schouder zat. "Ik hou ook van jou" zei ik zachtjes. Ik zat terug recht en keek Nico aan. Ik zag een glimlach op zijn gezicht. "Kom we gaan terug" zei ik terwijl ik zijn hand vast pakte. Ik voel me al een pak beter...
"Wat gaan we doen?" vroeg Nico met een glimlach. "Naar het bos gaan?" zei ik kijkend naar Nico om te zien of hij dat een goed idee vond. "Oké zolang Chiron ons niet ziet" zei Nico met een grijns. Ik knikte.
We waren bij de poort en er was niemand meer. Nico en ik stapten rustig door de poort, het bos in...
"Kom ik weet een mooi plekje..." zei Nico terwijl hij me meesleurde door het bos.
Als we aan kwamen kon ik mijn ogen niet geloven, we zaten aan de overkant van het meer in het Kamp. We hadden zicht op het kampvuur dat nog steeds brandde.
Ik zette me op de grond en Nico deed hetzelfde.
"Dit is de eerste keer dat ik iemand meeneem naar deze plek" zei Nico met een glimlach. "Het is leuker met jou dan dat ik hier alleen zit" zei Nico met een glimlach. Ik gaf hem terug een glimlach en zette me dichter bij hem.
Ik sloot mijn ogen en luisterde naar de natuur. Ik zat zo diep verzonken als ik plots twee lippen voel op die van mij. Ik doe mijn ogen open en kijk meteen in de ogen van Nico. Nico trekt weg en zei "Sorry". "Het geeft niet" zei ik met een glimlach terwijl ik hem een kusje op zijn wang gaf.
"Laten we terug gaan, ik denk dat het feestje gedaan is" zei Nico. "Oké" zei ik terwijl ik geeuwde.
We stapten terug rustig naar het Kamp en gaan terug door de poort.
Nico liep mee met me naar het Aphroditegebouw.
Ik wil afscheid nemen van hem als hij iets vraagt "Zijn we nu samen?". Ik kijk in zijn ogen en zie voor de eerste keer een lichte glinstering. "Natuurlijk" zei ik blij terwijl ik hem een kus gaf.
"Slaapwel Nico" zei ik met een glimlach. "Slaapwel" zei hij terug terwijl ik naar binnen ging.
Ik ging naar de badkamer en deed mijn pyjama aan en poetste mijn tanden.
Ik sloop rustig naar mijn bed toe en zag dat iedereen al sliep.
Ik kroop in mijn bed en viel meteen in slaap en droomde...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top