|49| Ik mis je zo
P.O.V. Jason
Ik ga naar Piper toe en grijp haar bij haar middel. "Hey Jason" zei ze terwijl ze haar omdraaide. "Pips, je ziet er prachtig uit" zei ik tegen haar. "Je bent ook heel knap" zei Piper terug met een knipoog.
Ik kijk in haar ogen. "Kom je mee naar het kampvuur?" vroeg ik aan haar. "Is goed" zei Piper blij terwijl ik haar hand vast pakte en samen naar het kampvuur ging met haar.
We zaten bij het kampvuur en ik nam Piper in mijn armen. "Ik hou van je Pips" zei ik tegen haar terwijl ik een kusje op haar hoofd druk. "Ik hou ook van jou" zei Piper terwijl ze me nog strakker vast pakte...
P.O.V. Annabeth
Percy komt voor me staan met een grijns. "Wat is er, zeewierhoofd?" vroeg ik kijkend naar hem. "Mag ik soms niet kijken naar mijn meisje" zei Percy terwijl hij mijn handen vast pakte. Ik glimlach terug naar hem en ik krijg ook meteen een glimlach van hem terug.
Ik kijk naar Hazel en Hanna die er ongemakkelijk bij staan, ik wil iets zeggen maar Hazel zei al iets "Kom Hanna, we laten die twee wel met rust" ze knipoogde er nog bij als ze weg gingen.
"Je ziet er echt nog prachtiger uit dan normaal" zei Percy terwijl hij zacht mijn lippen kuste. "En jij bent nog altijd een zeewierhoofd" zei ik terwijl ik hem een grijns gaf. Percy omhelsde me en we bleven zo even staan. Ik wil dit moment nooit vergeten...
P.O.V. Hazel
"Dus waar is het leuke?" vroeg Hanna. "Kom maar mee" zei ik terwijl ik Hanna meesleurde naar waar Nico stond.
"Goed, waar?" vroeg Hanna terwijl ze rond keek. "Nico" zei ik met een glimlach. "Nico...nee, dat gaat niet" zei Hanna terug. "En waarom dan niet?" vroeg ik aan haar. "Gewoon..." zei Hanna kijkend naar de grond.
"Gewoon?" vroeg ik met een ongeloofwaardig gezicht. "Ik kan het niet..." zei Hanna terwijl ze weg wou gaan, maar ik hield haar tegen. "Ik help je wel" zei ik.
Als Nico met de rug naar ons toegekeerd is duw ik Hanna tegen hem. Ik moest een lach onderdrukken en ging meteen weg. Ik besloot om naar het Aresgebouw te gaan.
Ik was eindelijk bij het Aresgebouw en zag het zelfgemaakte beeld van Frank dat Leo voor hem had gemaakt onder bevel van Hanna. Er zaten veel bloemen bij het beeld. Ik knielde voor het beeld en hield de brief terug boven water. Ik las de brief nog een keer en nog een keer tot dat er een traan van mijn wang rolde.
Ik mis je zo Frank, ik wou dat je nu bij me was... Ik heb je nodig, wie vrolijkt me anders op als ik down ben...
Ik keek naar de sterrenhemel en zag een vallende ster. Ik deed een wens. Was Frank hier maar... Tranen stromen van mijn wangen als ik onderbreekt word door een stem...Frank?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top