|44| Terug naar het Kamp

P.O.V. Hanna

Ik was nog altijd niet goed van mijn ontmoeting met mijn moeder, Venus. "PAS ALS IK JE ERKENT HEB ALS MIJN DOCHTER VERANDER JE NET ZOALS HUN" zei mijn moeder. Ik wil niet veranderen zoals hun...

"GOED, NU IEDEREEN HEEFT KUNNEN PRATEN MET HUN OUDER EN ALLES GOED IS TUSSEN PLUTO EN MIJ. IS DE QUEESTE VOLTOOID, IK ZAL JULLIE TERUG FLITSEN NAAR HET KAMP..." zei Jupiter, maar hij stopte en kwam naar me toe. "NU JE WEET VAN WELKE GOD JE AFSTAMT...WIL JE TERUG NAAR KAMP-HALFBLOED?" vroeg Jupiter.

"Hoort het wel zo dat ik terug ga naar hun?" vroeg ik aan Jupiter. "ALS JE JE IN KAMP-HALFBLOED MEER THUIS VOELT DAN KAMP-JUPITER DAN...ACCEPTEER IK JE KEUZE" zei Jupiter.

"Hoe komt het dat u zo aardig doet tegen Hanna?" vroeg Hazel nieuwsgierig. Jupiter gaf haar een zwakke glimlach "LATEN WE ZEGGEN DAT ZE EEN SOORT VAN FAMILIE VOOR ME IS" zei Jupiter knipoogd naar me, wetend dat ik zijn 'kleindochter' ben.

Hazel keek verbaasd naar me en ik playbackte met mijn mond naar Hazel dat ik het later ging uitleggen. Hazel knikte terug en Jupiter zei "DUS WAT WORD HET...".

Het klinkt raar om te zeggen, maar ik voel me als Romein veel beter thuis in Kamp-Halfbloed dan in Kamp-Jupiter.

De halgoden van in Kamp-Halfbloed zijn heel levendig en vol vreugde tegenover de halfgoden in Kamp-Jupiter zijn die een stuk minder leuker. Ze zijn gedisciplineerd en heel kordaat.

De halfgoden van in Kamp-Halfbloed doen ook mijn keuze beïnvloeden...

"Als u Jupiter er geen bezwaar op heeft blijf ik liever bij mijn vrienden in Kamp-Halfbloed" zei ik met een glimlach. "ZOALS U WENST, HANNA. GA MAAR BIJ JE VRIENDEN STAAN, DAN FLITS IK JULLIE TERUG NAAR JULLIE KAMP" zei Jupiter.

Ik ging bij Hazel staan en gaf haar een dikke knuffel. Ik sloot mijn ogen en flitsen met zen alle terug.

Ik doe mijn ogen open en zie dat we terug voor de poort van Kamp-Halfbloed staan. Ik zie Leo, Hazel en Nico al door de poort gaan.

Ik draai me om en kijk door het bos. Hier ben ik dan terug... Als ik door de poort gaat staat mijn keuze vast, dan behoor ik in Kamp-Halfbloed.

Er komt een glimlach op mijn gezicht en ik stap door de poort van het Kamp.

"Hier is onze held!" hoorde ik Hazel roepen terwijl iedere halfgod van het Kamp me in de lucht optilde. Ze begeleidde me naar het grote kampvuur dat aan stond.

Als we dicht genoeg bij het kampvuur stonden keek ik naar het vuur, het bracht terug herinneringen op...

De nacht waarop ik voor het eerst met Nico praat, Leo die bezeten was door een eidolon. Het kwam allemaal terug boven water, wat ik liever niet had gewilt... Ik moest denken aan wat er met Frank was gebeurt, als ik nu gewoon mezelf had opgeofferd waren Hazel en Frank nog samen. Dan was Hazel gelukkig met hem, maar nu niet...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top