Chapter Six


BLINDED

----------------------------------------------------  


Dahan-dahang hinila ni Stepha ang kamay paalis sa pagkakahawak ng lalaki.

"Isn't this too fast?"

Matiim na tumitig sa kanya ang lalaki. "You already invaded me in my territory, do you think I'd let you go after that?"

Naguguluhang umiwas siya ng tingin sa lalaki. "We just met yesterday..."

"So what? Are you a little girl who still thinks that what the society dictates is what's always right? You're a grown woman, think for yourself and don't let anything tell you what to do."

Umahon ang kaba sa kanyang dibdib, hindi niya malaman kung bakit gustong-gusto ni Sloven na magsama na sila. Nakakapagtaka. Lalo siyang kinabahan sa isipin na hindi kaya alam na nito kung sino siya? Pinaglalaruan lang ba siya nito?

"It's not just that, Sloven. We barely know each other," nanunukat niyang tingin dito.

"Does it matter?" gagap na nito ang dalawa niyang kamay. "If you like me and I like you, does anything else matter? What kind of life are you going to leave and it makes you hold back? Is life treating you well outside my residence? Is there any other man that can treat you better than me?"

Napayuko na lang siya.

Masalimuot ang buhay niya noon sa Moscow. Kailangan niyang ibenta ang sariling laman para mabuhay. Wala naman kasi siyang natapos dahil sa hirap ng buhay, tapos limitado lang ang trabaho na available para sa mga babae sa Russia. She tried being a house maid once, pero napalayas din dahil pinagbibintangan daw niya ang among lalaki na gagahasain siya kahit iyon naman talaga ang totoo. Walang umintindi sa kanyang reklamo at matapos ang pag papagala-gala sa Moscow ay nauwi na nga siya sa maruming klase ng trabaho na araw-araw niyang pinandidirihan lalo na at puro mga walang pakundangang lalaki ang kinababagsakan niya.

Then she met Feliks. He promised her freedom from that kind of rotten life if she would do something for him. She was expecting for a foreigner to save her. Gustong-gusto na kasi talaga niyang lumayo sa Russia, marahil ay mapunta sa France o sa iba pang mga magagandang lugar sa labas ng bansa. Pero si Feliks ang dumating, at iyon nga, kinailangan niyang maging isang undercover para sa misyong ito.

Kaya naman kahit nakakapagtaka, may parte ni Stepha na gustong kumagat sa alok ni Sloven. Nakita na niya kung gaano karangya ang pamumuhay nito. Sa sobrang rangya, isolated na ang lalaki sa isla at parang hindi na kailangan ang kahit sino pa para mabuhay. Kailangan na lang nito ng makakasama para hindi malungkot.

Pero bakit ang bilis? Bakit inaalok siya ng lalaki ng ganitong oportunidad ng agad-agaran?

At bakit pa ba niya iyon kinukwenstiyon? Hindi ba dapat na ikatuwa niya iyon? Sa hirap makahanap ng matinong lalaki na financially stable, bonus na rin iyong gwapo pa itong kaharap niya, bakit ang choosy pa niya?

"Let me think about it," tayo niya at iniwanan na ito.

Dumapa si Stepha sa kanyang silid at niyakap ang unan habang nag-iisip. 

Siguro ang gusto na lang ngayon ni Sloven ay mamuhay ng tahimik. Siguro wala na siyang planong manggulo sa Russia kaya nagpatayo siya ng permanenteng bahay dito, 'di ba?

Isa pa, bakit ayaw sabihin sa akin nila Feliks ang tungkol sa plano ni Sloven? May kinalaman ba iyon para magbago ang isip ko tungkol sa misyon?

Hindi ko kasi mapaniwalaan na ganoong klase ng tao si Sloven, base sa pagtrato niya sa akin ngayon.

Pero hindi ko rin masasabi kung ano ang tunay niyang ugali, ngayon pa lang naman kami nagkakilala.

At isa siyang Ruso. Alam ko ang mga tipo nila. Mahirap makasundo.

Ang hirap nga nitong klase ng trabaho na binigay sa akin ni Feliks. Nakakadugo ng utak!

At tumihaya na siya, yakap pa rin ang unan habang nakatitig sa kisame. Her eyes became teary and dreamy.

Ang gusto ko lang naman ay maiwanan ang masalimuot kong buhay sa Moscow. Ang gusto ko lang naman ay makakilala ng lalaki... ng isang buhay na prinsipe na magsasalba sa akin mula sa kahirapan... ng isang lalaki na maibibigay ang lahat ng kailangan ko... pagmamahal, ginhawa sa buhay... 

Bigla siyang nalungkot. Pero base nga sa sinabi kanina ni Sloven, hindi siya naniniwala sa mga love stories. Kaya marahil hindi niya naiintindihan ang ganoong kasimpleng hiling ng mga babae sa magiging nobyo o asawa nila.

Napasinghap siya nang maramdaman ang paggapang ni Sloven paibabaw sa kanya. Nakatukod ngayon ang isa nitong kamay sa tabi niya at inangat ng lalaki ang kamay para haplusin siya sa pisngi.

"I'm sorry, for being too fast," malumanay nitong wika. "But like what I said, a man doesn't let go of his one true love once he already finds her."

Her heart pounded louder as he lowered himself on her, his bare chest pressing against her. His knee parted her legs, slightly rubbing his erection that awakened her senses to the realization that Sloven wanted her once more.

Lumapit ang mukha nito sa kanya at bahagyang kumiskis ang mga labi sa pang-ibabang niyang labi. She was, again, breathless upon her rapture. 

Sloven slowly moved, gently nibbling at her lower lip. She let out a soft sigh as his weight danced and crushed upon her. Tinaas nito ang kanyang mga kamay at mahigpit na hinawakan ang kanyang mga pulsuhan habang ang isa nitong kamay ay humagod na ng mabilis sa kanyang katawan.

"Sloven..." she gasped at how fiery he made her feel. Nang muli itong kumagat-kagat sa pang-ibaba niyang labi, tuluyan na siyang natupok at sinunggaban ito ng halik.

Sa pagitan ng uhaw nilang paghahalikan na naging maingay na at mas mapusok, dumulas na sa ilalim ng bikini top niyang suot ang kamay nito na pumiga sa kanyang dibdib. Mariin, may matinding pag-angkin sa pagpiga nito na nagpa-ungol sa kanya.

He pulled her breast out and sucked, making her arch her back, pulling herself closer to him. Matakaw na sumipsip ito, maingat na kumagat at naglaro-laro ang dila nito sa kanyang dibdib. Her nipple hardened in his cool, moist mouth that breathed warmth against her skin.

Pinagpatuloy nito ang pagsipsip habang binababa ang kanyang bikini. Then, he pulled down his own swimming trunks and pulled out his hard length. Napahiyaw siya nang biglain nito ang pagpasok sa kanya hanggang sa tuluyan na itong nakasagad at nakabaon.

"Oh!" panginginig ng kanyang katawan bago ito sunod-sunod na lumabas-pasok. Umulos ng banayad pero may pagsalpok kapag babaon na sa kanya. Sa bawat pagsalpok, tila may lindol na nagpapanginig sa kanyang katawan.

Masarap ang lindol na tila ba papawi na sa katinuang natitira sa kanyang utak.

At nakailang ulos pa ito bago nag-withdraw. He spurted his cream on her belly and let out a pant as his eyes landed on hers. Upon seeing her eyes, half-closed, hazy and panting, he granted her a victorious smile.

"Now, a woman has to make a decision and has her own convictions, unlike a little girl who is undecided and does things without thinking. Which one are you, darling?" he panted, licking his lips.

"I'm not a little girl, Sloven."

"So stop fucking around with me like a little girl and make your decision."

Nanghihinang napapikit na lamang siya. "I am not into whirlwind romances--"

"You just let me have you twice, since the first time we've met, up to know. Isn't that a little childish of you then? Fucking around without labeling this?"

"Labeling?" naguguluhang titig niya sa gwapong lalaki na buong yabang na nakaluhod sa ibabaw niya, hubo't hubad, siksik ang katawan ng abs at muscle na para bang isang makapangyarihang diyos na nakatingin sa ibaba nito-- sa kanya-- at nakangisi.

"Stay here with me. Panindigan mo ito."

He spoke in Russian at the end of his statement but she understood it. Pinigilan lang niya ang sarili na mapa-react dahil nagpapanggap pa rin nga siya na walang kaalam-alam sa wikang Ruso.

"You might replace me... when..." she weakly answered, "when you get tired of me."

"I won't. Who else would bravely invade my island, hmm, Stepha?" mahina nitong tawa.

Naalala niya ang mga kasamahan-- sila Feliks. Sa oras na hindi siya makabalik sa mga ito para mag-report, malamang na sumugod na sila rito sa isla. 

Tapos na ang lalaki kaya pinunasan na nito ang puson niya ng kumot at umalis na mula sa pagkakasampa sa kama.









***








Natagpuan na lang ni Stepha ang sarili na nakatayo sa gilid ng bundok kung saan niya kinakausap si Feliks.

Report, maikli nitong bati sa kanya.

Nakatitig lang siya sa bundok sa kabilang isla kung nasaan marahil si Feliks kahit hindi niya ito nakikita. Asul na asul ang parte ng karagatan na nagpapagitan sa kanila habang hinahaplos ang kanyang pisngi ng may kainitang hangin kahit na papalubog na ang araw.

Isang bagay lang ang sigurado ngayon si Stepha, iyon ay sundin ang suhestiyon ni Sloven. She didn't mind if they were still strangers. She would rather enjoy the pleasure of being in his arms, living peacefully and isolated from the world with all her needs. Mas gugustuhin niya iyon kaysa patuloy na maging utus-utusan ng GRU sa delikado nitong mga misyon.

She was too tired of the hardships, she found herself too weak to say no to Sloven and his promises, his temptations.

Stepha lowered her head and wrote: He's not Sloven.

Sigurado ka ba?

Oo.

Then it's useless. Kolektahin mo na ang mga gamit mo diyan at siguraduhin mo na wala kang maiiwang kahit ano na mag-uugnay sa GRU.

Oo. Ididispatsa ko itong earpiece, ang notebook at ballpen.

Iyon lang naman kasi ang mga dala niya na pwedeng mag-ugnay sa kanya sa GRU.

Ano ba ang pinagsasasabi mo? Kakailanganin natin ang notebook bilang ebidensya. At huwag mong itapon ang ballpen at earpiece.

Habang nagsasalita pa si Feliks ay nagsusulat na siya. Nagpasya na ako, Feliks. Aatras na ako sa misyon. Dito na ako maninirahan, kasama... napahinto siya sa pagsusulat at napatitig saglit sa dagat. Asul na asul iyon, tulad ng mga mata ni Sloven. ... kasama ang lalaking mahal ko. Magbabagong buhay na ako.

Ilang saglit na natahimik si Feliks bago nagtitimping sumagot.

Dalawang araw ka pa lang nasa islang iyan, babae. May nangyayari ba na hindi namin nalalaman?

Wala sa loob na napatulala na lang siya sa malawak na dagat, unti-unting nilalamon ng takot dahil iba talaga magalit si Feliks kung minsan.

Minamanipula ka na ba ngayon ni Markov?

Napasinghap siya sa pagbanggit nito sa pangalan ng kanilang target.

Sumagot ka!

Hindi na niya sinagot pa ang tanong ni Feliks. Sinara na niya ang notebook at isinipit doon ang ballpen.

Papalitan na kita sa misyon na iyan, naririnig mo? Hindi na ikaw ang huhuli at aakit kay Sloven Markov, deklara nito na tuluyang nagpainit sa kanyang ulo.

Napamura siya ng malakas. "Akin lang siya! Akin lang si Sloven!" bato niya sa notebook at ballpen sa dagat.

Napapalatak ng mura si Feliks bago niya gigil na hinubad ang earpiece at inapakan iyon. Nang masigurado na durog na iyon, pumihit na si Stepha pabalik sa mansyon. Habang nagmamadali sa paglakad, nasalubong niya si Sloven na tila nagdilim ang anyo. He grabbed into her arms.

"Where have you been?" kunot-noong tanong nito. "You made me worry. I thought you just said you're staying so that you can secretly run away from me."

Yakap lang ang sinagot niya sa nag-aalalang binata. Her breathing was still heavy. Natatakot siya sa magiging reaksyon ni Sloven kapag inamin dito ang totoo at niyaya itong tumakas. Natatakot din siya sa kung ano na ang plano ngayong gawin nila Feliks para mahuli si Sloven. Malamang na pati siya ay hulihin na rin ng mga ito sa atrasong pagtataksil.

"You are shaking," dahan-dahan nitong hila sa kanya palayo rito. "What happened?"

Nag-aalangan na tumitig siya sa mga mata ni Sloven. "Sloven, I'm so attracted to you I am instantly under your spell all at once," nagsusumamo niyang wika. "Please, believe in that and hold on to it while I tell the truth."

Naging matiim lang ang pagtitig nito, bahagyang nagsalubong ang mga kilay.

"Sloven, isa akong espiya ng GRU. Sloven, gusto ka nilang hulihin. Pero hindi ko na kaya pang makipag-cooperate sa kanila. Tutugisin nila tayo, Sloven dahil tinalikuran ko sila dahil gustong-gusto kita, gusto ko ng tahimik na buhay at naniniwala ako sa iyo na mabibigay mo ang lahat ng iyon sa akin. Sloven," mahigpit na hawak niya sa mga braso ito, "tumakas na tayo habang maaga pa."

Tumaas lang ang sulok ng labi nito. "Do you trust me?"

Naguguluhan siya kung bakit kampante pa rin ang lalaki pero tumango-tango siya.

"Oo... Oo, Sloven, naniniwala ako sa iyo. Kaya nga... kaya nga ikaw ang pinili ko, 'di ba?"

He chuckled lowly. "Then let's not run away, Stepha. Maniwala ka na kayang-kaya ko sila, hindi nila tayo mahuhuli."

She shuddered as he tenderly touched her cheek and leaned his face close to hers.

"Ang mahalaga, akin ka na ngayon," kislap ng kakaibang katusuhan sa mga mata ng lalaki.


----------------------------------------------------  

Russian Influence:

** Job opportunities for women in Russia are said to be limited. May mga trabaho na bawal applyan ng mga babae sa Russia tulad ng pagiging parte ng militar.

----------------------------------------------------  

AN:

Are you having fun? (Madalas ito yung tanong sa interlude ng videoke eh, hahaha! XD )

Love, 

ANA xoxo

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top