Nagising si Scarlet nang maramdaman niya ang paglapat ng likod niya sa malambot na kama mang dahan-dahan niya na iminulat ang mga mata niya ay  ang guwapong mukha ni Alexander ang una niyang nasilayan, bakas sa mukha nito ang labis na pag-aalala. She felt ashame, nawala kasi siya sa sarili kanina at kung anu-ano na ang nasabi sa kaibigan.

"Scarlet," bigkas nito sa pangalan ng dalaga. "Bakit ka umalis ng walang paalam?"

"I-I'm sorry..." mahinang sambit niya.

"Tapos lasing ka pa nang maabutan ko, ano ba ang nang—" Napahinto si Alexander sa pagsasalita nang ilapat  ni Scarlet ang labi sa kanya. Agad niyang tinugon ang masuyomg halik ng dalaga. He took her face in his hands, cupping her jaw, Alexander's fingers brushed her cheeks while his thumbs pressed the curve of her chin.
Her dainty mouth opened the tiniest bit, but she didn't say a word. She looked deep into his eyes, pinapakiramdaman niya kung ano ang nararamdaman ng lalaki ngayon. Her stare really made him melt, that look. And then, she closes her eyes. This tugged a string on his heart, he then closes his eyes too. Looking out from beneath his lashes, Alexander leaned forward, his mouth parted the way hers had been, and brushed his lips gently over hers. Softly. Barely there.

Scarlet shivered, he felt it. Her eyelashes fluttered as she tried to move away, but before she could he had placed his hands on her hips and held her in place. The kiss deepened, he was kissing him back, she was responding in return.  Their mouths opened, his tongue slid against hers, a startling turn of events. Scarlet moved and found herself on his lap with his hands still gripping her hips and butt and her thighs pressing his sides. Her hands moved from his face to hold on to his shoulders.

"Scarlet..." Alexander muttered when they parted their lips. "H'wag mo akong akitin, may kasalanan ka pa sa akin. You know that my weakness is you."

"S-Sorry..."

"Alam mo ba na sobra akong nag-alala sa'yo?"

"I'm sorry..."

"Ni-text, ni-tawag, wala."

"Sorry..."

Sinapo niya ang pisngi ng dalaga, "huwag mo nang uulitin ang ginawa mo. Hindi naman kita pagbabawalan na magparty o umalis, magpakasaya pero please magpaalam ka. Mag-text ka man lang o tumawag sa akin."

"Promise, hindi na mauulit."

"Good, now take a rest. Mag-uusap tayo bukas, okay?"

"Ayaw mo na ba sa akin?"

"Ano ba 'yang sinasabi mo?"

"I was expecting you to bang me kaya nga kita hinalikan."

"Ng lasing ka? No, mahiga ka riyan at bukas tayo magtuos na dalawa." Marahan na inihiga ni Alexander ang dalaga sa kama, inayos niya ang pagkakahiga nito at kinumutan.

"Alex—"

"Sleep, you need rest."

"P-Pero—"

"Sleep."

"Nagugutom ako, gusto ko rin ng tubig or gatas. Basta kahit ano na makakapagtanggal ng sakit ng ulo ko."

"Iinom-inom, hindi naman pala kaya." Sarkastiko ang tono ngunit mababakas pa rin ang pagiging concern niya. "Stay here, I'll get you some food. I'll make you an iced-chocolate drink too, mabisa 'yon sa hang-over." Humalik siya sa noo ng dalaga bago tumayo mula sa kama, akma siya na maglalakad na  papaalis ngunit napahinto nang marinig niya ang pagtawag ni Scarlet.

"Alexis," anito. Agad naman niya na nilingon ang babae.

"May gusto ka pa ba?"

"I'm sorry, h'wag kang magagalit please."

"Why would I get mad? Sapat na sa akin na nakauwi ka ng safe, okay? You rest, ikukuha lang kita ng pagkain."

Tumuloy na si Alexander sa paglabas ng kwarto, agad niya na tinungo ang kusina pagkababa sa hagdan. Naabutan niya ang ina niyang si Shiela roon na umiinom ng tsaa, nagtanguan lang sila na mag-ina. Sa cupboard dumiretso si Alexander, kumuha siya ng ramen noodles at itlog saka niya ito iniluto. Kumuha na rin siya ng sliced bread  at tuna spread na paborito ni Scarlet. Naisipan niya na gumawa ng tuna sandwich para sa dalaga habang hihintay niya na maluto ang ramen noodles.

Pinanood lang siya ng ina na si Shiela, nanibago siya sa ikinikilos ng anak. Pala-utos ito noon at hindi ito kumikilos kung may gusto siya. Noon ay mahilig siya na mag-utos ng mag-utos kahit na kaya niya naman ang  gawain, na kahit tulog na ang mga kasambahay niya ay talagang manggigising siya hindi tulad ngayon na kusa siya na kumikilos. Gumuhit ang ngiti sa labi ni Shiela, natutuwa siya sa malaking pagbabago ng anak niya.

"Para kanino 'yan?" Usisa ni Shiela.

"For Scarlet, nagsa-suffer siya ngayon sa consequence ng hindi niya pagpapaalam sa akin." Pabirong sabi niya habang naglalagay ng tunaspread sa sliced bread.

"Bakit ikaw ang gumagawa niyan? May mga helper tayo 'di ba?"

"Ma, this is for Scarlet."

"And so? May helper naman tayo," Shiela is clearly testing her son.

"Ma, gusto ko po siya na pagsilbihan."

"Pagsilbihan? Why?"

"I like her," saglit siya na huminto at nag-isip. "No, I don't like her. I love her, mom"

"Y-You?"

"I said what I said Mom,"

"Dwayne, this isn't you."

"I know and trust me Mom, pati ako naninibago sa sarili ko." Saglit siya na huminto sa ginagawa. "Pero masaya naman ako sa ginagawa ko."

"I'm so proud of you anak," nangingiyak na sabi ni Shiela. Lumapit siya anak saka ito yinakap. "Ipagpatuloy mo ang ginagawa mo, handa ako na suportahan ka anak." Humalik pa siya sa noo ng anak.

"Thank  you Mom."

"Do you want me to  help you?"

"Thanks Mom pero mas gusto ko po na ako na lang ang gumawa nito for my girl."

"Your girl?"

"My girl." Ngumiti ang binata.

Ipinagpatuloy lang ni Alexander ang ginagawa niya, he's really willing to do anything for Scarlet. He's doing it with no regrets, gusto niya ang ginagawa niya. He can feel the satisfaction while doing it, lalo na kapag naiiisip niya na si Scarlet ang kakain ng mga inihahanda niya.

Nang matapos na magluto at makapag-prepare si Alexander ng pagkain  para kay Scarlet ay dinala niya na ito sa kwarto nila, naabutan niya na may kausap sa telepono ang dalaga habang nagbibilang ng pera. Mujhang nakapaligo na ito dahim basa ang buhok niya at nakasuot na ng ternong pajama.

"Magkano ba ang kailangan mo bunso? Kakatawag lang rin kasi ni Kuya, nangangailangan rin siya kaya balak ko isabay na lang. Bukas magpapaalam ako sa boss ko para maipadala ko sa inyo ng sabay, ibigay mo na lang sa akin ang details." Ani Scarlet habang nagbibilang ng pera.

"K-Kahit five thousand ate, okay na ako roon pero mas maganda siguro kung dadagdagan mo. Mahirap rin kasi rito e, mahal na ang pagkain tas 'yong si Aling Bebang naman malaki na sumingil kasi marami na ang umaalis dito. Marami rin akong gastos sa school tas kailangan ko pa na mag-enroll sa review center." Tugon ni Sancho, ang bunsong kapatid ni mula sa kabilang linya.

"O sige, hinihintay ko lang siya na dumating para makapag paalam ako. Bukas na lang bunso ah, pakihintay na lang."

"Opo ate salamat," pagpapaalam ni Sancho saka niya ibinaba ang tawag.

Ibinaba na rin ni Scarler ang cellphone niya bago siya humarap sa direksyon ni Alexamder na papasok naman ng kwarto.

"Brother mo?" He asked, tumango naman ang dalaga at ngumiti. "Asking for money?"

"Oo e, may mga projects raw kasi siya." Aniya habang sumasampa sa kama.

"Kakabigay mo lang sa kanya last week 'di ba? You even bought him a new laptop and printer." Ani Alexander nang mailapag niya ang wooden tray sa kama.

"Yea pero hindi ko naman siya matitiis, kapatid ko si Sancho e. Mahal na mahal ko 'yon," wika pa niya saka kumuha ng chopstick. "Ramen?"

Tumango lang ang binata, "mas mahal mo ba siya kaysa sa akin?"

Pasubo na sana si Scarlet ngunit napahinto siya nang marinig 'yon mula kay Alexander. "What are you saying?"

"Just answer it," he stares at her at matyagang naghintay ng sagot.

"Iba ang pagmamahal ko sa kapatid ko, iba rin ang pag—" napahinto siya ng maalala niya ang kaninang naging usapan nila ni Janice. Ipinamukha nito na hindi siya mahal ng lalaki kaya hindi niya alam ngayon kung papaano sasagutin ang tanong nito.

Napansin naman ni Alexander ang paghinto niya maging ang pagbaba ng ekspresyon ng mukha ng babae. "What's wrong?"

"W-Wala naman..." sagot nito. "Kakain na ako ah, salamat dito." Muli siyang akma na susubo ngunit napahinto nang hawakan ni Alexander ang braso niya at pigilan siya. "Gutom na ako."

"Hindi mo sinagot ang tanong ko Scarl." Mariin nitong sabi.

"Hindi naman mahalaga ang sagot ko, hindi mo naman ako mahal e."

"Who said that?"

"Nararamdaman ko," peke ito na ngumiti.

Tumango-tango siya, "so kailangan ko pala talaga na mas galingan pa ang pagpapa-impress ko sa'yo.

Naramdaman ng dalaga na nag-init ang pisngi niya kasabay ng pamumula nito, she's not aware and she didn't expect na sasabihin iyon ng lalaki. Napasubo tuloy siya ng ramen kahit hindi niya pa ito hinihipan, tuloy dahil doon ay napaso ang dila niya. Sinadya niya iyon para itago ang kilig at mapunta sa napasong dila ang atensyon. 

Napansin naman iyon ng lalaki kaya marahan niya na inagaw ang chopstick sa dalaga, inalalayan niya rin ito para inomin ang iced-chocolate drink na tinimpla niya.  "Be careful," pagpapaalala pa niya. "Let me feed you sweetie."

"H-Hindi na, kaya ko naman."

Hindi nakinig ang lalaki, gamit ang kutsara ay sumandok siya sa bowl ng ramen saka ito hinipan at marahan na idinikit sa tapat  ng labi ng dalaga.

"Open your mouth sweetheart," utos pa niya. Hindi na nakatanggi si Scarlet kaya't kaysa mag-away o kung ano man ay sinunod niya na lang ang kagustuhan nito. 

Alexander didn't let her touch even the sliced bread, siya pa rin ang nagsubo sa dalaga. Ipinagbalat rin siya ng ponkan at ito rin mismo ang nagbaba at naghugaa ng pinagkainan niya. Pinanonood niya lang ang binata, hindi niya maiwasan na mamangha sa ipinapakita nito. Nakakagulo nga lang dahil itinuturing niya na mixed signals ang lahat ng ipinapakita ng lalaki. Walang  concrete na assurance, major red flag.

Matapos na makapaghugas ng pinggan ay nagpaalam ito na maliligo lang para pareho silang fresh. Ayaw niya raw na tabihan si Scarlet na amoy pawis siya at pagod sa trabaho, Alexander wants to be "parating mabango" kapag si Scarlet ang katabi niya dahil 'dagdag pogi points' ito.' To be honest, Alexander really wants to confess his true feelings pero natatakot siya na baka i-reject siya ni Scarlet dahil sa mga pinaggagagawa niya pati na hatred at problems na idinulot niya.

But Alexander resaassured na once na matapos na ang problema niya kay Arriane ay desidido na siya na umakyat ng ligaw at magpakatotoo sa totoong nararamdaman  niya for Scarlet. Kahit pa tutol ang ama niya at mga tao sa paligid niya, he will still do what is right.  Graduate na siya sa phase na kung saan ay dinidiktahan siya ng iba, he wants to do whatever he wants. And he will marry whoever he wants, and that woman is Scarlet.

Nang makalabas si Alexander sa banyo ay nadatnan niya na nahihimbing na ang dalaga, mukhang napagod ito sa pagkukwenta ng pra dahil naiwanan niya na nakabukas ang wallet at nakalabas ang notebook pato na mga puting sobre na may label kung para saan niya ito gagamitin.

"Pag-aaral ni Sancho, para kay Kuya Sol, para kay Kuya at sa mga chikiting. Panggastos ko,  panimula kung sakali na..." napahinto si Alexander sa pagbabasa ng mabasa niya ang nakasulat sa isang sobre.  Kaagad niya na itinago ito sa drawer saka sumampa sa kama at patigilid na humiga para harapin ang nahihimbing na si Scarlet. "Talagang inisip  mo pa rin na iiwanan  kita ha Scarlet Jean De Villa? Well, I'm sorry to burst your bubble but you're stuck with me. Ikakasal pa tayo Scarlet, ikakasal at bubuo pa tayo ng isang malaki at masayang pamilya. Mga apat na lalaking anak, okay na ba 'yon sa'yo?"