"O saan kayo pupunta?" Usisa ni Sharon  nang makita niya na nakabihis ng pang-alis sina Alexander at Scarlet at dala-dala ang mga gamit nila. "Hindi ko naman kayo pinaalis ah."

"I have a lot of things to do, welp hindi rin ninyo maiintindihan cause it's all about business." Sarkastiko ang tono ng pananalita niya kung kaya't pasimple siya na kinurot ni Scarlet sa likod.

"Kasama po ba si Scarlet?" Muling tanong ni Sharon.

"Yeah, hindi ako makakakilos without her." Sumulyap pa ito sa dalaga, "she's one of my reliable employee."

Pekeng ngumiti si Sharon at pinandilatan ng mata si Scarlet. "Gano'n ho ba? E kailan naman po ang balik ninyong dalawa?"

"Well, I'm still not sure but don't worry Tita. Hindi naman po mapapahamak si Scarlet, ako naman po ang kasama niya." Pineke ni Alexander ang pagngiti, he knows how to play Sharon's game. "Anyways we have to go na po Tita at baka ma-traffic pa kami." Nagmano pa soya kay Sharon na ikinatuwa naman ng ginang, gayon rin ang ginawa ni Scarlet.

"Mag-iingat kayo sa kung saan man kayo pupunta ha," anito.

"It's a must lalo na at si Scarlet ang kasama ko, I promise to protect her the most no matter what." Umakbay pa siya kay Sharon na mas lalong ikinalapad ng ngiti ng dalaga. "But before we leave, here." Mula sa shoulder bulsa niya ay iniabot ni Alexander kay Sharon ang puting sobre na may lamang dalawampung libo na lilibuhin na agad naman na tinanggap ng ginang at inusisa. "Panggastos ninyo po, I know Scarlet  is the provider here and kung mawawala po ulit siya ay magugutom kayo kaya sa inyo na po 'yan." Sarkastiko nitong sabi.

"Naku! Napakalaki naman po nito Ser," malapad na ngumiti si Sharon. "Maraming salamat ho."

"No need to say thank you, mauuna na kami." Pagpapaalam pa niya.

Sinasadya ni Alexander na hindi magsabi ng po at opo sa ginang, that's how he express his anger. Ayaw niya naman na sobra itong kamuhian kaya sa pamamagitan ng hindi niya paggamit ng mga paggalang na salita. Pansin na pansin naman 'yon ni Scarlet, hindi na lang siya nahsalita dahil ayaw niya na masira ang araw ng lalaki. She's there to satisfy and make Alexander happy, hindi para makadagdag sa iniisip nito. Wala siyang imik na sumakay sa sasakyan ng lalaki at tumungo lang sa bintana ng kotse.

"You okay?" Sinsero nitong tanong.

"Yeah," mahiksing sagot ni Scarlet.

"I'm sorry about earlier, I don't wanna sounds rude. Naiirita lang ako kapag naaalala ko ang ginawa niya kahapon sa'yo," he said. He was very sincere.

"It's okay," saglit na nilingon ng dalaga ang lalaki. "Naiintindihan naman kita,  sana nga kayo ko rin 'yon na gawin e but I couldn't kasi baka bumangon si Mama sa hukay at sermonan ako." She was trying her best to crack a joke but she ended up her words with a sad tone.

"Scarl, kapag may bumabagabag sa'yo. Don't be shy to tell me, I'm here for you. Hindi lang tayong pangkama na dalawa, I can be your human diary too and a shoulder to cry on." He said, trying to cheer her up.

"Thanks," aniya habang nakatitig sa guwapong mukha ng lalaki.  "May premyo ka sa akin mamaya."

"That, kaya nga mas ginugusto ko na maging gentle dahil sa premyo na."

He lied, after being with Scarlet for 17 days. His rough and cassanova self changes, Scarlet change him. Mas naging sincere siya  at genuine, he's not after with the sex anymore. Yes, sex excite him but he wants deeper than that. Like cuddling, holding Scarlet's hand, listening to her stories, watching her laugh, helping her. Everything. He was longing for it, noon pa.

Bago magpatuloy sa pagbyahe ay huminto muna sila Alexander at Scarlet sa isang coffee shop to have a breakfast. Alam niya kasi na madaling magutom ang dalaga, dinamihan niya ang inorder na pastry at cake. Balak niya rin na mag-take out para kung sakali na muli itong magutom ay may makakain siya.

The whole time ay pinanood niya lang si Scarlet habang nilalantakan nito ang mga nakahain na pagkain sa lamesa. Masaya niya itong pinagmamasdan, he was smiling from ear to ear sa hindi malaman na dahilan. Given naman na maganda talaga itong si Scarlet, talaga namang nakapanlalaway ang alindog niya. Aminado si Alexander na kahit boss siya ng dalaga ay maging siya ay humahanga sa kaniya, for him, Scarlet is not just a pretty face. She also owns a golden heart and a brilliant mind. Which he find very attractive.

Maganda rin naman ang dati niyang kasintahan na si Arianne but mataas kasi ang pride nito at walang oras kaya nga  ang minsanan nilang pagkikita minsan ay nauuwi sa isang away.

"Panonoorin mo na lang ba ako na kumain? Alexis, ayokong tumaba at baka hindi na magkasya ang lahat ng mga binili mo."

"Maganda ka pa rin naman kahit tumaba ka e."

"E bakit? Sabi ko lang naman tataba ako ah, hindi ko naman sinabi na papangit ako." Sarkastiko niyang sabi.

He can't help but to laugh when he realized what he just said, may ounto rin naman si Scarlet. "Kumain ka na lang diyan, mahaba pa ang biyahe natin."

"Eat," wika ng dalaga.  Marahan niya pa na isinubo sa lalaki ang  pancake na ikinangiti naman ni Alexander.

At the back of his mind, he was silently wishing na sana noon niya pa nakilala ang dalaga. Ibang klase kasi ito na mag-alaga, napapatanong tulot siya kung bakit ngayon lang ito dumating. He wants to curse himself for leaving her hanging for almost two months, kung hindi lang siya umalis ay baka noon pa niya naranasan ang lahat ng magagandang bagay na ginagawa nito. Baka noon pa ay natuldukan na ang kasal na nagbibigay sakit sa ulo niya ngayon.

"Scarl, may naging boyfriend ka na ba?" Out of nowhere ay tanong niya.

"Napakarandom naman ng tanong mo," sagot ni Scarlet matapos sumipsip ng frappe. "Meron pero isa lang at puppy love lang naman 'yon, grade 6 lang yata ako no'n. Wala akong alam sa relasyon-relasyon na." 'yan."

"How 'bout crushes?"

"Noon?"

"Yup."

"Artista? Anime?"

"Real person, like classmates, schoolmates or whatever."

"Si Sir Vernon," walang pag-aalinlangan na sagot ni Scarlet na ikinalaki ng mga mata ni Alexander 
Hindi niya inaasahan ang sagot ng babae. Like for real?

"Vernon?"

"Arriane's brother," muli niyang pagtugon.

"Wait... for real?" Lumamig ang tono ng pananalita nito.

"Oum..." tumatangong sambit niya habang ngumunguya ng cake.

"Don't fucking disrespect me Scarley," he said in a dark tone.

"Huh? What do you mean?" Pagtataka ng dalaga.

"Really? Right in front of me, sasabihin mo 'yan, sinabi mo na may gusto ka sa muntikan ko nang maging brother- in- law?" His eyes darken, he was fucking jealous.  Yes, he is.

"Bakit parang galit ka? Bakit parang kasalanan ko? Sinagot ko lang naman ang tanong mo ah,"  muling sumipsip ng frappe si Scarlet. "Wait, are you jealous?" Hagikgik ng dalaga.

"No," pagde-deny niya. Nagpanggap siyang kalmado despites of how he feels. Ipinamulsa niya ang nakakuyom na kamay para hindi ito makita ng dalaga.

To answer  her question, yes he is jealous. Very, very jealous. Ayaw niya lang talaga  ito na ipakita at baka maunsyami raw ang umuusbong na nararamdaman niya.

"E bakit ganiyan ka kung maka-react na akala mo kung sino kang leon na handang manakmal."

"I-I..." Hindi siya makahanap ng palusot, he got caught off guard. Napabuntong hininga na lang siya.

"Noon 'yon Alexis pero alam ko naman na wala talagang pag-asa e. You know, magkaiba kami ng status. Langit siya, lupa ako. Parang tayo, langit ka at lupa ako. So hindi rin tayo puwedeng dalawa."

"I never said that." He said while staring directly unto her eyes. "Scarlet, I want to be brutally honest with you." Humalukipkip ito, "tama ka sa sinabi mo. I am a lion at sasakmalin ko kung sino man ang lalaki na magtangka na agawin ka. I won't let anyone touch you. I swear, papatay talaga ako."

Her heart skips a beat, hindi niya inasahan ang sinambit ng lalaki.

"A-Are you se—"

"I am."

"Alexander."

"Yes?"

"Hindi ka talaga nagbibiro?"

"Mukha ba akong nagjo-joke?" Nagsalubong ang mga kilay nito.

"Oh gee..." mahinang sambit ni Scarlet.

"Do we have a problem with it Ms. Scarlet De Villa?"

She smile awkwardly, "wala naman. Wala naman kasi akong choice hehe. Nagbe-benefit naman tayo dito pareho tapos malaki naman ang sahod ko sa goods na." Anito at saka sumipsip sa straw ng frappe.

"Scarl..."

"Hmmm?"

"Never mention his name again, please. Alam ko na siya ang dahilan kung bakit kasama kita but the fact na nalaman ko na once ka na nagkagusto sa kanya. That's unacceptable."

"Sorry..." nag-peace sign pa ito.

"It's okay, basta dagdagan mo na lang ang premyo ko mamaya." Labas sa ilong niyang sabi.

"I'll do my best to make you happy," she said with a wink.

"Kumain ka na muna, magtutuos tayo pagdating sa bahay mamaya."

"Bahay nino?"

"Bahay natin?"

"Natin?"

"Just eat or else I'll eat you."

"Nasa public tayo, tigilan mo."

"I know right," dumukwang pa siya at humalik sa labi ng dalaga.

"Alexander!"

"PDA is on a trend," hagikgik pa niya.