045
D A H Y U N
Ang daming kaekekan ng babaeng yun!
Pumunta ako sa kusina para uminom ng gatas.
Oo na umiinom ako ng gatas, ang sarap kasi eh!
Habang umiinom ako ng gatas bigla akong may nakitang multo sa harap ko. De jk nakita ko si jimin
"Bat gising kapa?" Tanong nya
"Eh bakit ba gusto kong uminom ng gatas eh"
"Ahh"
"Ikaw bakit gissing kapa?"
"Hindi kasi ako makatulog eh"
"Bakit? Siguro iniisip mong may multo noh? Bwahahha ang childish mo jimin!"
"Luh hindi noh!"
Aalis na sana sya ng bigla kong hilain yung kamay nya
"Jimin"
"Hmm?"
"Sorry pala sa nangyare nung isang araw. Kahit sabihin mong pinapatawad mo na ako. Hindi paren ako magsasawang magsorry. Sorry nga den pala sa tinrato ko sayo noon"
Bigla syang tumawa, ayytt tangina pinagtitripan nya ba ako?
"Matagal na kitang pinatawad dahyun!"
"Basta sorry"
Tumawa sya, yumuko ako, kinuha nya kamay ko, inilapit nya ako sakanya, niyakap nya ako.
Sheteng pinakbet!
Bakit ang bilis tumibok ng puso ko?
Anong meron?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top