---x

Matamang nakatingin sa kanya ang dalawa niyang kaibigan. Makalipas ang ilang buwan nang mangyari ang paghihiwalay nila ng landas ni Daisy ay namamanhid na si Noah. Araw-araw, parang hinihiwa ang puso niya. He was bleeding inside with all the heart aches he experienced through the years. The storms inside him devoured him and every night he drank liquior to numb the pain. Everyday, he felt like he was just dragging himself to live. He was barely breathing.

"No, I won't do it," he answered when Shawn made his suggestion. Shawn's expression became grim.

"And what? You're uncontrollable," he pointed out, gritting his teeth. Napaiwas ng tingin si Noah, nakakunot ang noo.

"I can control it," giit niya.

"Masyado kang stubborn. Magkaibigan talaga tayo." Napasinghal si Lirio, seryuso ang hilatsa ng mukha. Kung mas lalo siyang lumugmok sa kumunoy, si Lirio ay nabahiran ng kaseryusuhan ang anyo. Mahal na ang mga ngiti nito at kung noon ay mild ang mga schemes nito. Ngayon, lumala na at triple ang damages. Patunay niyon ang pinaggagawa nito sa kompanya ng ama nito. "It's for your own sake. Shawn is right, you look devastated and stupid at the same time."

Naging matalas na rin ang mga salitang lumalabas sa mga labi nito. "If you're not doing it, then prove to us that you can control your urge."

"I am not surprised you became a pathetic alcoholic, but to interact with problematic people who can't control their anger. Then seeing you behind bars again, as a Law student, is quite a disgrace." Shawn emphasized his last words and made Shinoah close his eyes.

His rationality was in ruins now that all of his aches overflowed in his mind. He couldn't control it for long. "Give me some days to think about it."

"I want you to decide now," Shawn remarked with a finality in his voice.

"Mag-file ka ng leave. Wala rin namang silbi kung magtrabaho ka na wala sa tamang huwisyo. Kung ayaw mong matanggal dahil amoy alak ka raw na pumapasok ay mas mabuting mag-leave ka na." dagdag ni Lirio. Naging malala rin ang pag-monitor ng mga ito sa kanya. "Nagmukha ka nang kaawa-awa sa paningin ng ibang tao mula nang iwan ka ni Daze."

That's it. Ngayon lang nagsink-in sa kanya kung bakit napaka-unfair niya kay Daisy. Ilang taon ang nakalipas ay gago pa rin siya sa dalaga. Sinaktan na niya ito noong highschool pa sila at pati ba naman sa pag-krus ulit ng landas nila noong mga nakaraang buwan? He was selfish.

"Fine. Pero wag n'yo akong ipasok doon. Dalawang linggo. Dalawang linggo ay wala muna akong gagalawin. And no, I won't lie. To prevent myself, sasama ako sa 'yo, Shawn."

Isa itong government employee sa isang probinsiya sa North.

"To monitor me. And redeem myself far from those influences," he added.

Nagkatinginan sina Shawn at Lirio. Si Shawn ang unang nagsalita. "Fine. I agreed."

"Kinulang ka lang sa preskong hangin. Sige, payag ako pero pag lumala ka. Pipilitin ka na namin kahit na ayaw mo pa rin sa bandang huli," ani Lirio.

"And if you're going to be more stubborn, hindi ka mag-eenroll for the next sem at ang gagawin mo lang ay magpahinga at hilumin ang mga sugat mo. Nagkakaintindihan ba tayo, Sagara?" pahayag ni Shawn na parang nakikipag-usap lang sa underling nito. Kaya marami itong nasisindak na tao sa ganitong estado nito.

Damn this man. Ayaw talaga siyang tantanan ng dalawang 'to hanggang sa umayos at tumino ang takbo ng utak niya. Naiintindihan naman niya ang mga ito sapagkat mismong sarili niya ay kinamumuhian na rin niya. Kung hahayaan niyang magpalunod sa kumonoy, tiyak na mapupunta sa wala ang lahat ng pinaghirapan niya. What happened to his brains? Napunta na ba sa talampakan niya? Damn. Kailangan na talaga niyang mag-devise ng plano para iahon ang sarili niya. Malaki ang contribution ng sarili niya kaysa sa mga kaibigan niyang nagtutulak sa kanya ngayon.

* * *