Aν βρω κάτι άλλο θα σε ενημερώσω" είπα καθώς χαμογέλασα στον Yugyeom και έκλεισα τη πόρτα του γραφείου του

Μετά από ώρες προσπαθειας και αναζητησης δεν βρήκαμε τίποτα απολύτως.

Λογικό είναι. Δεν είμαστε αστυνομικοί για να ξέρουμε πως θα διεξάγουμε μια σωστή έρευνα.

Και πάλι μπορώ και μόνη μου να τα καταφέρω.

Δεν θα χρειαστώ από τώρα τη βοήθεια του Junhee.

Η μάλλον δεν θέλω να χρειαστώ από τώρα τη βοήθεια του.

Έπιασα σφιχτά το λουρί της τσάντας μου και με τη βοήθεια της πίσω εξόδου του σταθμού ,βρισκόμουν ήδη έξω από το σταθμό.

Εβγαλα το κινητο μου απο τη τσάντα και κάλεσα την Irene.

Η Irene το σήκωσε και τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να της μιλήσω, μου το έκλεισε!

Απέρριψε τόσο ψυχρά τη κλήση μου.

Πώς τολμά να απορρίπτει τη κλήση μου αφού δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει.

Την ξανακάλεσα αλλά αυτή τη φορά δεν απάντησε εντελώς.

"Τώρα πως θα πάω σπίτι;" είπα στον εαυτό μου καθώς έβγαλα το πορτοφόλι που είχα στη τσάντα μου.

"Άδειο. Όπως το μυαλό μου" είπα καθώς αναστέναξα Και κοίταξα το άδειο πορτοφόλι μου

Ο σταθμός βρίσκεται κυριολεκτικά στην άλλη πλευρά της πόλης και θα μου πάρει πάνω από 2 ώρες για να επιστρέψω σπίτι με τα πόδια.

Κοιτούσα το κενό και ξαφνικά άκουσα αργούς βηματισμους.

Γύρισα απότομα το κεφάλι μου και είδα έναν Yugyeom να στέκεται χαμογελαστός από πίσω μου.

"Θα έρθει η Irene να σε πάρει με το αυτοκίνητο;" ρώτησε ο Yugyeom καθώς με πλησίασε

"Όχι. Δεν απαντάει για κάποιο λόγο στις κλήσεις μου και δεν έχω λεφτά για ταξί" είπα προβληματισμενη

"Θα σε πάω εγώ στο σπίτι σου~" είπε χαριτωμένα το αγόρι καθώς του χαμογέλασα

"Αλήθεια; Είχες αυτοκίνητο και δεν το ήξερα;" ρώτησα παραξενεμενη

"Όχι άλλα έχω κάτι καλύτερο " είπε το αγόρι καθώς χαμογέλασε πλατιά Και άρχισε να με καθοδηγεί κάπου.

Πηγαίνοντας πως τον χώρο του πάρκινγκ άρχισα να σκέφτομαι τι θα ήθελε να μου δείξει. Δεν ήταν αμάξι, αυτό ήταν σίγουρο, όμως δεν μπορούσα να σκεφτώ τι άλλο θα ήταν. Εξάλλου, δεν χρειάστηκε και πολύ.

Βλέποντας ότι κατευθυνομαστε στο σημείο με τα δίκυκλα, εγώ χαμογέλασα.

"Δεν σε είχα για άνθρωπο που θα είχε μηχανή " είπα καθώς κοίταξα το μπλε μηχανάκι μπροστά μου

"Δεν έχω μηχανάκι. Έχω κάτι καλύτερο. Έχω ποδήλατο!" Είπε το αγόρι και μου έδειξε το κοκκινο ποδήλατο που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από το μηχανάκι.

Εγώ είχα κοκκαλωσει. Εκείνος προχώρησε και εγώ άφησα το χέρι του. Είδε το βλέμμα μου γεμάτο απορία και εκείνος πήγε προς το ποδήλατο.

"Είναι πολύ βολικό. Έχει και καλαθάκι " είπε ο Yugyeom και μου έδειξε το λευκό,ψάθινο καλαθάκι του ποδηλάτου

"Ο πατέρας μου συνήθιζε να με κοροϊδεύει για το καλαθάκι μου αλλά εμένα μου αρέσει πολύ " είπε το αγόρι χαμογελώντας καθώς ανέβηκε στο ποδήλατο

"Άντε θα ανεβεις;" ρώτησε το αγόρι καθώς με κοίταξε

"Μα είναι ποδήλατο πως-" προσπάθησα να πω και το αγόρι με τράβηξε κοντά του

"Θα κάτσεις εσύ στη σέλα. Εγώ μπορώ να κάνω πεταλι ορθιος" είπε το αγόρι καθώς ανέβηκα πάνω στο ποδήλατο

Ομολογώ ότι είχα αρκετό καιρό να ανέβω πάνω σε ποδήλατο.

"Βάλε τα χέρια σου γύρω από τη μέση μου γιατί θα οδηγώ γρήγορα" είπε το αγόρι και έπιασα απαλά τη μέση του Yugyeom

Κρατώντας τον στην 'αγκαλια' μου ένιωσα μια αίσθηση ασφαλειας και σιγουριάς.

Έβαλα το κεφάλι μου στη πλάτη του αγοριού και έκλεισα τα μάτια μου.

Ελπίζω αυτή η στιγμή να μην περάσει γρήγορα.

" Από εδώ και πέρα θα πάμε με τα πόδια μέχρι το σπίτι σου γιατί κουράστηκα" είπε ο Yugyeom καθώς κατεβήκαμε από τι ποδήλατο

Το αγόρι επιασε το τιμόνι του ποδηλάτου και ξεκινάμε να περπατάμε.

"Συγγνώμη που δεν είχα κάτι καλύτερο για να σε μεταφέρω" είπε το αγόρι καθώς με κοίταξε

Πίστευα ότι δεν θα συναντούσα ποτέ κάποιο ενσυνειδητό άτομο που θα ενδιαφερόταν πραγματικά για εμένα.

Αλλά ο Yugyeom μου άλλαξε αυτό το τρόπο σκέψης.

"Δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα " είπα γλυκά και του χαμογέλασα

Το αγόρι κοκκινησε και δάγκωσε άβολα το κάτω χείλος του.

Απέφυγε το βλέμμα μου και κοίταξε ευθεία. Τότε είδα τον Yugyeom να γουρλωνει τα μάτια του.

"Αυτή δεν είναι η Irene?" Ρώτησε αθώα ο Yugyeom και προεκτεινε ευθεία το χέρι του

Κοίταξα μπροστά μου και είδα την Irene να περπατάει ανέμελα μαζί με ένα αγόρι. Εστίασα στο πρόσωπο του αγοριου Και συνειδητοποίησα ότι -το αγόρι που μόλις έκανε την Irene να χαμογελάσει διάπλατα- ήταν ο Minho.

Δεν το περίμενα ότι θα έβγαιναν μόνοι τους χωρίς εμένα. Όχι ότι με ενοχλεί βέβαια. Εγώ έχω να ασχοληθώ με την υπόθεση της Jisoo.

"Ας τη χαιρετήσουμε!" Πρότεινε χαρούμενα το αγόρι καθώς περπάτησε πιο γρήγορα στο μέρος της Ιrene

"IRENEEEEEEE" φώναξε ο Yugyeom καθώς άρχισε να κουνάει σαν υστερικος τα χέρια του

Εγώ δεν την κοίταξα και άρπαξα το χέρι του Yugyeom.

"Δεν χρειάζεται να-" προσπάθησα να πω αλλά ο Yugyeom δεν με άκουσε και πήγε κοντά στην Irene

"Γεια σας" είπε ψυχρά η Irene και εγώ δεν της μίλησα

"Δεν μας μιλάς Alisia;" ρώτησε ο Minho καθώς τον αγνόησα

"Εγώ και ο Yugyeom έχουμε να κάνουμε έρευνα στο σπίτι μου. Πρέπει να φύγουμε " είπα καθως άρχισα να φευγω

Αυτό το γεγονός με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι όσο περνάει ο καιρός όλοι όσοι πίστευα ότι νοιαζοντουσαν για εμένα αρχίζουν να εξαφανίζονται από το πλάι μου.

Ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να προσπαθώ τόσο.

Ίσως η μοναξιά είναι η καλύτερη λύση.

"Jun σου συγκέντρωσα όλο το ιστορικό που είχαν οι κάμερες  της προηγουμένης εβδομάδας  οι οποιες ήταν τοποθετημένες στο σοκάκι που ζήτησες" είπε ο άντρας καθώς Του έγνεψα καταφατικά

"Επίσης ο Mr. Lee είπε ότι αυτή η υπόθεση δεν θα είναι εύκολη" είπε ο νεαρός άντρας καθώς γέλασα

"Αυτό το ξέρω. Απλώς πρέπει να ξεκινήσω από κάπου " είπα καθώς κοίταξα τα στικακια  που ήταν τοποθετημένα μπροστά μου

"Ελπίζω να βρείς αυτό που θες" είπε ο άντρας και έφυγε από το γραφείο μου βιαστικά

Και εγώ το ελπίζω…

Άνοιξα τον υπολογιστή μου και συνέδεσα το πρώτο στικάκι.

"Από ότι κατάλαβα θα μου πάρει πολύ ώρα μέχρι να τα δω ολα" σκέφτηκα καθώς παρατήρησα την ημερομηνία που αναγραφόταν στην οθόνη του βίντεο.

Ήταν ακριβώς μια εβδομάδα πριν από το συμβάν. Δεν φαινόταν κάτι ύποπτο. Ήταν ξημερώματα και το σοκάκι ήταν σχεδόν άδειο. Μονάχα μια κυρία πέρασε από εκεί και άρχισε να ξεκλειδώνει το εστιατόριο που βρισκόταν στην γωνία.

Εγώ ξεφυσηξα. Θα περάσει πολλή ώρα άσκοπη και το πιο πιθανό είναι να μην βρω κάτι εδώ.

Η τουλάχιστον έτσι πιστευω.

Προωρη ανανέωση γιατί δεν θα προλάβω να ανανεώσω αργότερα 😭

Petition να φτιάξω μια spin off ιστορία που θα δείξω έαν τελικά ο Minho πάρει πίσω το legendary βρακί του.