Εφόσον εξηγησα στην Irene τον λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε έξω από το τμήμα εκείνη εν τέλη δέχτηκε να με βοηθήσει. Βέβαια, παρέμεινε το ίδιο εκνευρισμένη με πριν.

"Εσύ θα πας πρώτη να του μιλήσεις " είπε η Irene ενοχλημένη καθώς πήγα πιο μπροστά και από πίσω με ακολουθούσαν η Irene Και ο Yugyeom

Με διστακτικά βήματα πλησίασα τη πόρτα του αστυνομικού τμήματος αλλά η γυάλινη πόρτα άνοιξε απότομα και μπροστά μου αντίκρισα τον αστυνόμο Junhee.

Ο αστυνόμος με κοίταξε έκπληκτος καθώς του χαμογέλασα.

"Γεια σας αστυνομε Junhee. Έμαθα ότι βρήκατε τον δολοφόνο της Jisoo" είπα καθώς ο αστυνόμος με κοίταξε άβολα

"Ναι όλα λύθηκαν οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας" είπε βιαστικά ο Junhee καθώς έψαχνε έξοδο διαφυγής αλλά εγώ, η Irene και ο Yugyeom τον περικυκλωσαμε

"Πρέπει να είστε πολύ καλός αστυνομικός για να βρείτε  τόσο εύκολα τον ένοχο" είπε η Irene καθώς κοίταξε τον Junhee.

"Εγώ απλώς κάνω τη δουλειά μου" είπε ο Junhee.

"Αν είναι να κάνεις τη δουλειά σου ας τη κάνεις σωστά " είπε ο Yugyeom καθώς έβηξε

"Δεν ξέρω γιατί βρίσκεστε εδώ αλλά ως μεγαλύτερος θα σας συμβούλευα να μην ανακατευτειτε με την υπόθεση της Jisoo" είπε ο Junhee ψυχρά

"Ακου γηραιε Junhee. Έαν έχανες κάποιο πολύ αγαπημένο σου πρόσωπο δεν θα ήθελες να  αποδοθεί δικαιοσύνη προς τιμήν του νεκρού;" τον ρώτησα  και για μια στιγμή ήμουν πεπεισμένη ότι φλόγες πετάγονταν από τα μάτια μου.

"Η δικαιοσύνη είναι μια υποκειμενικη έννοια. Επίσης, καλή προσπάθεια να με συγκινήσεις, δεν πιάνει. Τώρα να με συγχωρείτε έχω πιο σοβαρές δουλειές" είπε ο Junhee καθώς έβγαλε ένα πακέτο τσιγάρα από τη τσέπη του.

Η Irene εκανε ένα βήμα μπροστά πριν μιλήσει. "Η δικαιοσύνη δεν είναι έννοια υποκείμενη όταν υπάρχουν καθολικοί νόμοι που ισχύουν για όλους. Εξάλλου-"

"Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσαν ο τύπος και οι δημοσιογράφοι όταν μάθαιναν ότι ένας διεφθαρμένος αστυνομικός κλείνει στη φυλακή τα λάθος άτομα" είπα καθώς χαμογέλασα, διακοπτωντας την Irene. Εκείνη με κοίταξε με ένα βλέμμα τρεις φορές χειρότερο από αυτό του αστυνόμου.

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς αλλά μικρή δεν είσαι detective οπότε θα σου συνιστούσα να κοιτάς τη δουλειά σου" είπε o Junhee καθώς άναψε ένα τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα του

"Δεν ξέρω αν το θυμάστε αστυνομε αλλά είμαι δημοσιογράφος-" προσπάθησα να πω καθώς ο Yugyeom με διέκοψε

"Και εγώ είμαι ασκούμενος δημοσιογράφος" είπε με τη μικροσκοπική του φωνή καθώς η Irene τον κοίταξε

"Επιστρέφουμε στο θέμα μας . Λοιπόν με λίγα λόγια μπορώ αμεσα να γράψω ότι θέλω για εσάς και αυτό δεν θα σας βγει σε καλό" είπα καθώς ένιωσα σαν τους επαναστατες που διαμαρτύρονται στους δρόμους

"Τι ζητάς;" ρώτησε κουρασμένος ο Junhee

"Θέλουμε να μελετησετε σε βάθος την υπόθεση της Gyuri Και της Jisoo" είπε η Irene σοβαρά

"Θα το παρατηρήσατε και εσείς ότι οι δολοφονίες τους συνδέονται. Εκει έξω υπάρχει ο δολοφόνος των κοριτσιών και θα συνεχίσει να σκοτώνει αθώες κοπέλες εάν δεν τον πιάσουμε" είπα καθώς έσφιξα σε μια γροθιά το δεξί μου χέρι

"Εσείς δεν θα μπλεχτείτε ΚΑΘΌΛΟΥ με αυτή την υπόθεση" ειπε ο Junhee εκνευρισμένος

"Όσο εσύ δεν κάνεις τίποτα εμείς θα συνεχίζουμε να νοιαζόμαστε για αυτή την υπόθεση. Πρέπει να αποδωθει δικαιοσύνη στο σωστό άτομο." ειπε η Irene καθώς ο Jun την κοίταξε για δεύτερη φορά

Παρατήρησα ότι το βλέμμα του αλλάζει όταν κοιτάει την Irene.

"Και για να σιγουρευτούμε ότι θα λύσεις την υπόθεση θα ενημερωνόμαστε και εμείς" είπα αποφασιστικά

"Δεν-" είπε διστακτικά ο Junhee

"Μάντεψε Yugyeom ποιόν θα αφορά το επόμενο μας ρεπορτάζ. Θέλω πολύ να δω τις αντιδράσεις των γονιών του Yuchan οταν μάθουν ότι πιθανότατα ο γιος τους είναι αθώος και καταδικάστηκε άδικα" είπα καθώς ο Junhee γουρλωσε τα μάτια του

"Καλά.  Η συμφωνία έκλεισε. Αλλά θα κρατήσετε το στόμα σας κλειστό και δεν θα πείτε τίποτα αλλιώς-" προσπάθησε να πει ο αστυνομικός αλλά η Irene τον διέκοψε και προεκτεινε το χέρι της.

"Έκλεισε η συμφωνία Junhee" είπε η Irene καθώς ο Junhee έδωσε το χέρι του για χειραψία

Αυτή η συμφωνία ήταν ένα από τα πιο τολμηρά πράγματα που είχα κάνει ποτέ στη ζωή μου.

Ποιος να το ήξερε ότι στη πορεία θα μετανιώνα για αυτή τη συμφωνία που παλιά αδημονουσα για να κλείσω.

"Τώρα δηλαδή θα είμαστε μια ομάδα;" ρώτησε ο Yugyeom χαρούμενος καθώς περπατούσαμε και οι τρεις

"Φυσικά και θα ήσαστε μια ομάδα. Εμένα μην με ανακατεύετε" είπε η Irene.

"Μα εσύ έκλεισες τη συμφωνία  με τον Junhee...Θα αποτύχουμε χωρίς εσένα" είπα παραπονιαρικα καθώς παρατήρησα ότι περπατούσαμε για τόση πολύ ώρα που είχαμε καταλήξει να περπατάμε σε ένα πάρκο

Σταμάτησα να περπατώ καθώς κοίταξα ένα συγκεκριμένο παγκάκι.

Σε αυτό το πάρκο γνώρισα τον Jeonghan.

Καθοταν σε αυτό ακριβώς το παγκάκι.

"Σιγά που θα πληρώσω για να με ζωγραφίσεις κιολας. Αταλαντε" είπε μια γυναίκα απαξιωτικά καθώς το αγόρι που καθόταν στο παγκάκι κοίταξε απογοητευμένος το πάτωμα

Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ μου αλλά κάτι πάνω του μου θύμιζε κάτι οικείο.

Τα απαλά μακριά, ξανθά μαλλιά του γυάλιζαν όμορφα στον ήλιο και τα λεπτεπιλεπτα χαρακτηριστικά του προσώπου του, του έδιναν την αυρα ενός πρίγκιπα.

Αυτή ήταν μια από τις στιγμές που με έκανε να μετανιώσω το γεγονός ότι δεν πήγαινα τόσο στο πάρκο.

Το αγόρι απογοητευμένο φορεσε το μαύρο μπερε του και άρχισε να μαζεύει τα πινέλα του.

Δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου ένα έχανα αυτή την ευκαιρία.

Για αυτο περπάτησα γρήγορα προς το μέρος του και χαμογέλασα γλυκά.

"Αν θες μπορείς να ζωγραφίσεις εμένα" είπα γλυκά καθώς το αγόρι με κοίταξε και εμεινε με το στόμα ανοιχτό

"Θα...Θα ήταν τιμή μου να ζωγραφίσω έναν άγγελο σαν εσένα" είπε το αγόρι καθώς το χαμόγελο του με έκανε να νιώσω

Άγγελος…

"Alisia με ακούς; Πφφφ σου μιλάω τόση ώρα και με αγνοείς πλήρως" είπε εκνευρισμένη η Irene καθώς επέστρεψα στη πραγματικότητα.

"Εε;" Είπα γεμάτη απορία και η Irene με έσπρωξε δυνατά. Ξαφνιασμένη, της φώναξα "Γιατί το έκανες αυτό!;"

"Θες να σου τα ξαναπώ; Ευχαρίστως!" Είπε εκνευρισμένη. Κοίταξα γύρω μου και είδα τον Yugyeom να κάνει τα στραβά ματια, αφήνοντας με μόνη μου.

"Γιατί με έκανες να χάσω ένα ΠΟΛΥ σημαντικό μάθημα για να σε μεταφέρω, λέγοντας μου ότι θα είμαι χρήσιμη, ενώ όταν πάω όντως να βοηθήσω, ΜΕ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙΣ!"

Εγώ μαζεύτηκα και κοίταξα κάτω.

"Μην κοιτάς κάτω! Εμένα κοίτα!" Είπε και ενστικτωδώς σήκωσα το κεφάλι μου. "Την επόμενη φορά που θα θελήσεις την βοήθεια μου, καλό είναι να με αφήσεις ΟΝΤΩΣ να βοηθήσω!"

Είχε δίκιο. Είχε περισσότερα πράγματα να μου πει για να επιβαρύνει την θέση μου παρά εγώ. Δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι μάρτυρας σε δικαστήριο με εκείνη μέσα.

"Συγγνώμη… δεν θα ζητήσω ξανά την βοήθεια σου. Από εδώ και πέρα δεν θα σε ενοχλήσω ξανά για αυτή την υπόθεση." Είπα και εκείνη γέλασε.

"Ναι καλα. Δεν με βγαζεις τώρα εξω από αυτό Alisia. Επειδή δεν σε εμπιστεύομαι και επειδή ο Yugyeom σίγουρα δεν θα μπορεί να σε προστατέψει θα σας βοηθήσω, θέλεις δεν θελεις. Αρκεί να μην με καλείτε σε ώρες που έχω μάθημα " είπε η Irene καθώς χαμογέλασα.

"Ναι είσαι σίγουρη!" Την διαβεβαίωσα και εκείνη χαμογέλασε. Ήρθε κοντά μου και με αγκάλιασε, και εγώ της ανταπέδωσα την χειρονομία, έχοντας ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη μου.

"Τέλεια τώρα είμαστε μια ομάδα!!" Είπε χαρωπά ο Yugyeom από πίσω.