"Η απόφαση πάρθηκε. Ο Kim Minkyu καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη" αναγγειλε ο δικαστής και εγώ πήρα μια βαθιά ανάσα

Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα τον Yugyeom.

Τα ξανθά μαλλιά του είχαν αρχίσει να γίνονται μαύρα και κατά κάποιον τρόπο ταίριαζαν με τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του.

Φαινόταν κουρασμένος,εξαντλημένος.

Όμως υπήρχε μια στιγμή κατά την διάρκεια της δίκης όπου το βλέμμα του άλλαξε και στο πρόσωπο του δεν διαγράφοταν κανένα αίσθημα ένοχης.

Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω ότι κάθομαι στα έδρανα του δικαστηρίου και ότι έδωσα κατάθεση ως μάρτυρας.

Είναι ειρωνικό  Ότι σε καθε ερωτηση που ο δικαστής έκανε  ,στις περισσότερες μου απαντήσεις υπηρχαν οι δράσεις "Δεν το ήξερα" , "Ήταν λες και αντικριζα κάποιον διαφορετικό άνθρωπο".

Γύρισα τριγύρω μου και κοίταξα την τεράστια δικαστική αίθουσα.

"Μπράβο σου Alisia. Πάντα καταφέρνεις να μπλέκεις σε μπελάδες"

Οι άνθρωποι άρχισαν να εγκαταλείπουν τον χώρο και εγώ κοίταξα για μια τελευταία φορά τον Yugyeom.

Το στομάχι μου ήταν λες και είχε δεθεί σε ένα τεράστιο κόμπο και άρχιζα να ζαλίζομαι.

Βγήκα βιαστικά από την αίθουσα και δεν κοίταξα πίσω μου.

Το εκτυφλωτικό φως του ήλιου χτυπησε το πρόσωπο μου όταν βγήκα έξω από το δικαστήριο και προσπάθησα να προσαρμοσω την όραση μου.

"ALISIA ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ" φώναξε ο Minho χαρωπα από μακριά καθώς τα μαλλιά του χόρευαν ρυθμικά στον άνεμο

Το αγόρι μόλις με είδε έτρεξε κοντά μου και με αγκάλιασε σφιχτά.

"Πώς πήγε η δικη;" ρώτησε γεμάτος ενδιαφέρον ο Minho

"Καλά υποθέτω. Τον καταδίκασαν" είπα και ξεροκαταπια αμήχανα

"Καλά του έκαναν του ανωμαλιαρη.  Θα μπορούσε να βλάψει το κορίτσι μου " είπε ο Minho καθώς άρχισε να κλαίει ψεύτικα

"Οι μόνοι που απειλήθηκαν οι ζωές τους ήταν η Irene Και ο Jun" είπα και το αγόρι έγνεψε καταφατικά

"Τώρα που τους ανέφερες...που είναι αυτοί ;" ρώτησε ο Minho γλυκά

"Ήταν και αυτοί μάρτυρες...Δεν ξέρω κάποια θα έρθουν" είπα άβολα και κοίταξα το πάτωμα

Η αλήθεια είναι ότι νιώθω άβολα να είμαι μαζί τους και γενικά μετά το ατύχημα με τον Yugyeom Δεν μιλάω καθόλου με την Irene.

Θέλουμε  διαφορετικά πραγματα από τη ζωή μάς και δεν ταιριάζουμε οπως παλιά.

Η Irene και ο Jun πλέον συγκατοικούν μαζί και το πάνε σοβαρά ενώ εγώ έχω ξεμείνει με τον Minho που δεν είναι καν το αγόρι μου.

"Να έρχονται " είπε το αγόρι και μου έδειξε την Irene Που κρατούσε σφιχτά το χέρι του Jun

"ΠΑΙΔΙΑ ΕΔΩ ΕΊΜΑΣΤΕ" φώναξε ο Minhο και άρχισε πάλι να κουνάει νευρικά τα χέρια του στον αέρα

Το χαρούμενο ζεύγος μας πλησίασε και είδα για πρώτη φορά τον Jun να χαμογελάει διάπλατα.

"Πώς νιώθετε μετά τη δίκη;" ρώτησε ο Minho Και εγώ τον κοίταξα ενοχλημένη

"Ωραία. Επιτέλους αποδόθηκε δικαιοσύνη και θα πάει εκεί που του ανήκει . Δεν το πιστεύω ότι έκανα παρέα με αυτόν τον αλήτη" είπε η Irene Και ξεφυσηξε

"Δεν θα τον άφηνα να γλιτώσει ούτως ή άλλως. Αρκετά σε πλήγωσε" είπε ο Jun και τσίμπησε τα μάγουλα της κοπέλας

Χαμηλωσα το βλέμμα μου και παρατήρησα κάτι στο δάχτυλο της Irene.

"Ωραίο δαχτυλίδι. Καινούριο είναι;" ρώτησα και η Irene χαμογέλασε

"Μου το έδωσε ο θείος του Jun ως δώρο. Είναι οικογενειακό κειμήλιο και θεώρησε ότι αξιζα να το φοράω" είπε περήφανα η Irene Και μας έδειξε το δαχτυλίδι της Που λαμπυριζε υπέροχα κάτω από τον ήλιο

Θέλω και εγώ ένα δαχτυλίδι αλλά το μόνο που λαμβάνω είναι τα βρακιά του Minho για να τα βάλω στο πλυντήριο.

"Ας σταματήσουμε να μιλάμε για εμένα.  Alisia ο φακός σου ταιριαζει. Φαίνεσαι υπέροχη στη τηλεόραση" είπε η Irene Και εγώ χαμογέλασα

Κατάλαβα ότι ένιωθα περίεργα και προσπαθεί να με κάνει να γελάσω.

Τελικά εγώ φταίω που την απομάκρυνω.

"ΤΟ ΞΈΡΩ . ΤΟ ΜΩΡΌ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΤΟΥ ΣΎΜΠΑΝΤΟΣ" φώναξε ο Minho περήφανα και όλοι γελάσαμε

"Καλά όχι και του σύμπαντος" είπα και ο Jun κοίταξε την Irene

"Πρέπει να φύγουμε . Ο θείος μου θα μας περιμενει" είπε ο Jun στην κοπέλα και εκείνη έγνεψε καταφατικά

"Πρέπει να φύγουμε. Τα λέμε!" Είπε η Irene καθώς αυτή και ο Jun απομακρύνθηκαν βιαστικά

Τι ωραία που θα ήταν να βρισκόμουν και εγώ στη θέση της Irene.

"Αlissia πάμε σπίτι; Επίσης να ξέρεις ότι σήμερα φόρεσα το τυχερό βρακί μου" είπε ο Minho Και μου έκλεισε το μάτι

2 χρόνια αργότερα

"Alisia, CUT" φώναξε ο κάμεραμαν και εγώ χαμογέλασα καθώςοι κάμερες έκλεισαν

"Εκανες πολύ καλη δουλεία Minghao!" Είπα γλυκά και έφτιαξα το σακάκι μου

"Ευ...ευχαριστώ κυρια Alisia"  είπε ο καινούριος καμεραμαν καθώς χαμογέλασα υπερήφανος

Μοιάζει σαν όνειρο.

Έχω το δικό μου δελτίο ειδήσεων και μέσα σε σύντομο χρονικό όλοι άρχισαν να με σέβονται.

Η παλιά Alisia δεν θα το πίστευε.

"Alisia σε κάλεσε ο Minho και ρώτησε αν γίνεται να περάσει να σε πάρει.  Είπε ότι έχετε μια συνάντηση;" είπε παραξενεμενη η γραμματέας μου

"Ναι , πες του να περάσει" είπα βιαστικά και πήγα στο καμαρίνι μου

Άνοιξα τη παλιά πόρτα που έγραφε το όνομα μου και με το που μπήκα μέσα στο δωμάτιο κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη.

Ίσως έφταιγε το μακιγιάζ η το γεγονός ότι σε λίγες ημέρες γινόμουν 28 αλλά εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι ήμουν γριά.

Το ξέρω έχω όλη τη ζωή μπροστά μου αλλά..

Είναι λες και δεν ζούσα ποτέ ελεύθερη.

Κοιταξα για άλλη μια φορά τον καθρέπτη μου και παρατήρησα ότι είχα κολλήσει ένα κίτρινο χαρτάκι.

"Συνάντηση για να γιορτάσουμε τον αρραβώνα του Jun και της Irene"

Α ναι. Έχω και αυτό.

Για αυτο ο Minho ήθελε να περάσει από εδώ.

Πρέπει να υποκριθουμε πάλι ότι μιλάμε μεταξύ μας.

Ένα δάκρυ κύλησε από το μάτι μου και το σκούπισε γρήγορα με το χέρι μου.

Χαμογέλασα και έφυγα από το δωμάτιο επειδή θα με περίμενε ο Minho.

Καθώς περνουσα από το στούντιο έβλεπα όλο το προσωπικό να με χαιρετάει και γέλασα για λίγο επειδή είδα τη Doyeon να παρουσιάσει το καιρό μαζί με τη Dahyun.

Όταν βγήκα από το κτίριο συνάντησα το ακριβό,κόκκινο αυτοκίνητο του Minho.

Πήγα πιο πολύ κοντά στο αυτοκίνητο και ο Minho έβγαλε αμέσως τα γυαλια ήλιου του όταν με είδε.

"Είσαι πολύ όμορφη" είπε γλυκά και εγώ μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο

"Άργησες" είπα και φόρεσα τη ζώνη μου

"Ένας πελάτης στη δουλειά επέμενε ότι είχε εξαφανιστεί ένα ποσό από το τραπεζικό του λογαριασμό. Τέλος πάντων ας μην μιλήσουμε για δουλειά" είπε το αγόρι και έβγαλε εμπρός τη μηχανή του αυτοκίνητου

"Αφού η ζωή μας είναι μόνο δουλειά. Τι άλλο έχουμε να πούμε" είπα ψυχρά και κοίταξα έξω από το παράθυρο

"Ο Jun πήρε προαγωγή. Έγινε διοικητής" είπε το αγόρι άβολα και γουρλωσα τα μάτια μού

"Όλα φαίνεται πως πάνε τέλεια στη ζωή τους.  Γιατί η δική μου είναι τόσο σκατα;" αναρωτήθηκα και ο Minho προσπάθησε να μου πιάσει το χέρι

"Μη με ακουμπάς. Αν θέλεις να ακουμπάς κάποια αυτή είναι η γκόμενα σου" είπα και γύρισα το κεφάλι μου από την αντίθετη πλευρά

"Εγώ και η Seola χωρίσαμε. Εδώ και δύο  μήνες.  Είπε ότι θέλαμε διαφορετικά πράγματα.  Τι εννοεί με αυτό Alisia; Της έδινα τα πάντα και δεν ήθελε τίποτα. Μέχρι και με εσένα....σταμάτησα να μιλάω επειδή ζήλευε.  Αλλά όχι πάντα ήταν δυσαρεστημένη" είπε το αγόρι και ξεροκαταπιε

"Πάνω που νόμιζα ότι μόνο η δική μου ζωή είναι χάλια" είπα και το αγόρι χαμογέλασε ενώ ταυτόχρονα οδηγούσε

"Ευτυχώς είμαστε καλοί ηθοποιοί οπότε τώρα στο δείπνο σε παρακαλώ μην παραπονεθείς στην Irene . Είναι πολύ χαρούμενη. Επίσης δεν είναι σωστό να την συγχιζουμε στη κατάσταση της" είπε ο Minho Και γέλασα ειρωνικά

"Έγκυος είναι Minho δεν πεθαίνει" είπα και το βλέμμα του  αγόριου σκοτείνιασε

Άβολη ησυχία επικράτησε και μέχρι και η ανάσες μας μπορούσαν να ακουστούν.

Μετά από λίγη ωρα φτάσαμε στο προορισμό μας και ο άντρας πάρκαρε κοντά στο κήπο του σπιτιού του Jun.

Βγήκα βιαστικά από το αυτοκίνητο και είδα το σκύλο του Jun να τρέχει προς το μέρος μου.

Ο Jun κοιτούσε προσηλωμένος τα κρέατα που είχε στη ψησταριά και η Irene διάβαζε ένα βιβλίο καθώς καθόταν σε μια καρέκλα.

"Γειά σαςςςς" φώναξε χαρούμενος ο Jun καθως άρχισε να κινεί χαρούμενος τα χέρια του

Ιού.

Είναι τόσο τέλειοι σε σημείο αηδίας.

"Alisia χάρηκα τόσο πολύ που κατάφερες να έρθεις" είπε γλυκά η Irene καθβς σηκώθηκε για να με αγκάλιασει

"Irene μην κουράζεσαι. Δεν θέλω να πάθει κάτι ο μικρός Lee" είπε ο Jun Και η Irene γέλασε

"Το μωρό είναι μια χαρά" είπε η κοπέλα και μάζεψε Τα μακριά μαύρα μαλλιά της

"Τελικά Lee θα το ονομάσετε. Και ήλπιζα ότι θα του δίνατε το όνομα μου " είπε ο Minho Και όλοι γέλασαν εκτός από εμένα

"Δεν θέλω να δώσω στο παιδί μου το όνομα ενός τρελού" είπε η Irene Και ο Minho χαμογέλασε

Ηθοποιός έπρεπε να γίνει.

"Καθίστε παιδιά το φαγητό θα είναι σε λίγο έτοιμο " είπε ο Jun Και ο Minho τον πλησίασε

"Συγχαρητήρια κιόλας για την προαγωγή" είπε ο Minho Και η Irene κοίταξε γεμάτη αγάπη και υπερηφάνεια τον μέλλοντα σύζυγό της

Θέλω να κάνω εμετό.

"Συγγνώμη πρέπει να πάω στο μπάνιο" είπα και η Irene μου έδειξε τη κατεύθυνση

Μπήκα γρήγορα μέσα στο σπίτι και έτρεξα στο μπάνιο.

Με το που έκλεισα τη πόρτα  άρχισα να κλαίω.

Μακάρι να με σκότωνε πριν δύο χρόνια ο Yugyeom.  Θα προτιμούσα να μην το βιωνα αυτό τώρα .

Άραγε τι να κάνει;

Δεν το πιστεύω ότι ακόμη σκέφτομαι αυτή τη παλιά υπόθεση .

Ίσως επειδή είναι η πρώτη μου υπόθεση έχω δεθεί συναισθηματικά.

Κοιτάχτηκα στο καθρέπτη και είδα ότι είχα πασαλειφθεί με μακιγιάζ.

"Που πας ρε Alisia; Εδώ είναι το σπίτι της Irene οχι τσίρκο" Είπα και γέλασα πικρά

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και θυμήθηκαότι δεν είχα κλειδώσει.

"Και να είσαι γυμνή δεν με νοιάζει σε έχω ξαναδεί" είπε ο Minho καθώςμπήκε μέσα στο μπάνιο

"Ωχ τι έπαθε το πρόσωπο σου;" ρώτησε ο άντρας και εγώ συνέχισα να κλαίω

"Η ζωή είναι άδικη" είπα και ο Minho με πλησίασε

"Η Irene σε κυριολεκτικά μια παραδεισένια ζωή.  Και εγώ είναι λες και....ζω στη κόλαση. Είναι λες και κάποιος με τιμωρεί" ψέλλισε και ο άντρας  με έσφιξε στην αγκαλιά του

Η ζέστη του ανάσα χτυπούσε απαλά τον λαιμό μου και εκείνη τη στιγμή ο χρόνος πάγωσε.

Καιρό είχε να με αγκάλιασει κάποιος.

"Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Γιατί υποτιμάς έτσι τον εαυτό σου;" ρώτησε με τρεμάμενη φωνή ο άντρας και εγώ άρχισα να κλαίω με λυγμούς

"Αν θέλεις τόσο πολύ να βρεις το δικό σου παράδεισο...Πρεπει να με αφήσεις να...σε αγαπήσω" είπε ο άντρας και εγώ τον κοίταξα

"Σε παρακαλώ αυτή τη φορά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ας θεωρήσουμε τη σχέση μας σοβαρή" είπε ο Minho Και εγώ κοκαλωσα

Έχει δίκιο.

Ειμαι 28 και ακόμη δεν έχω ωριμάσει.

"Αντί να λες συνέχεια το προβλημα σου βρες μια λύση. Τι λες θα κάνουμε μια προσπάθεια;" είπε ο άντρας και εγώ χαμογέλασα

"Εντάξει.  Ας προσπαθήσουμε"

Ελπίζω να αποκτήσω τη παραδεισένια ζωή που μου υποσχέθηκε.

"Ελάτε το φαγητό είναι έτοιμο" φώναξε η Irene Και χαμογέλασα

Καιρός για μια νέα αρχή.