Ναι εγώ έγραψα το quote επειδή ειμαι wannabe ποιητρια.

"Alisia ξεκινάμε το γύρισμα" Φώναξε ο συνεργάτης μου και εγώ διόρθωσα νευρικά τη φούστα μου.

Επιτέλους βγαίνω για πρώτη φορά στον αέρα με το πρώτο μου σημαντικό ρεπορτάζ!

Βέβαια αυτό το ρεπορτάζ μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα επειδή θα καλύψω την υπόθεση του Yugyeom.

Έτσι, νιώθω διπλά αγχωμένη.

Έσφιξα τα μαλλιά μου σε μια αλογοουρά και πλησίασα το πλατό.

Έκατσα αναπαυτικά στη καρέκλα μου και κοίταξα τον Wonwoo που καθόταν ακριβώς δίπλα μου.

"1,2,3 ΚΑΙ ΠΑΜΕ" φώναξε ο κάμεραμαν καθώς μας έκανε σινιάλο να ξεκινήσουμε

"Πάμε στο επόμενο θέμα μας. Σήμερα αποκαλύφθηκαν από την αστυνομία όλες οι σχετικές πληροφορίες σχετικά με τον περιβόητο δολοφόνο που αφαιρούσε τις καρδιές των θυμάτων του καθώς και ο ίδιος ο δολοφόνος ομολόγησε τα αδικήματα του. Περισσότερες πληροφορίες θα λάβουμε από τη Yato Alisia" είπε ο Wonwoo καθώς γύρισε να με κοιτάξει και εγώ έγνεψα καταφατικά.

"Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται η επικείμενη δίκη του εικοσιτριαχρονου Kim Minkyu , ή όπως αλλιώς λεγόταν Kim Yugyeom καθως κατηγορείται για την δολοφονία των Jung Gyuri ,Kim Jisoo και την απόπειρα δολοφονίας άλλης μιας νεαρής κοπέλας" είπα καθώς έκανα μια παύση.

"Πες μας για τα στοιχεία που δόθηκαν σήμερα από την αστυνομία " είπε ο άντρας και εγώ κοίταξα τη κάμερα

"Επειτα από αρκετές ανακρίσεις και μελέτες, ο νεαρός Minkyu πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας και σχιζοφρένεια. Σύμφωνα με τις γνωματεύσεις των ψυχιάτρων ο Minkyu σε νεαρή ηλικία ανέπτυξε μια 'δεύτερη' προσωπικότητα ως μηχανισμό άμυνας από τις τραυματικές εμπειρίες τις οποίες έπρεπε να υποστεί" είπα και πήρα μια ανάσα

Ξαφνικά σκέφτηκα το φωτεινό χαμόγελο και τα ψέματα που είχε πει για την οικογένεια του. Στο μυαλό μου, φαινόταν σαν να είχαν περάσει αιώνες από τότε που θυμόμουν τον Yugyeom ως ένα χαρωπό γελαστό αγόρι, όμως ήταν λες και αυτές οι αναμνήσεις είχαν χαραχθεί βαθιά μέσα μου...

Έδιωξα βιαστικά αυτές τις σκέψεις και κοίταξα το χαρτί που κοιτούσα.

Τώρα κάνεις το πρώτο σου ρεπορτάζ Alisia. Δεν έχεις χρόνο για τέτοια.

"Ο Minkyu μεγάλωσε σε μια μονογονεικη οικογένεια. Με το που γεννήθηκε το αγόρι ο πατέρας του εγκατέλειψε την τότε 16 χρονών μητέρα του και από τότε ο Minkyu μεγάλωνε μαζί με την βίαιη και ναρκομανής μητέρα του. Ο Minkyu δήλωσε στη κατάθεση του 'Καταλαβαίνεις πως ειναι να μεγαλώνεις μαζί με μια γυναίκα που σε θεωρεί ανεπιθύμητο;' Επίσης πολύ πιθανό είναι το γεγονός ο νεαρός Minkyu να υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής βίας" είπα καθως ο Wonwoo με κοιτούσε υποστηρικτικά

"Ολα τα θύματα είχαν παρόμοια  χαρακτηριστικά προσώπου με την μητέρα του Minkyu. Αυτό υποδηλώνει την ανάγκη του Minkyu για να τιμωρήσει τη μητέρα του για τις ασπλαχνες πράξεις της. Επίσης αφαιρούσε τη καρδιά των θυμάτων του ως ένδειξη της ασπλαχνοσυνης της μητέρας του"

"Έπειτα από ενδελεχης έρευνες, οι αστυνόμικες δυνάμεις επισκεφτηκαν το πατρικό σπίτι του άνδρα και ανακάλυψαν ότι στο συγκεκριμένο σπίτι ο άνδρας αποτελειωνε τα θύματα του και μετά τα τοποθετούσε στους κάδους που βρίσκονται ακριβώς ένα τετράγωνο πιο κάτω από το σπίτι του" είπα και κοίταξα τον Wonwoo

"Πριν κλείσουμε το συγκεκριμένο θέμα με την ομιλία του ψυχιάτρου που ανέλαβε την υπόθεση του Minkyu Θα ήθελα να μιλήσουμε για το πώς έκρυβε ο άντρας τη ταυτότητα του . Όλοι μας εξεπλάγην διότι ο Minkyu ήταν συνεργάτης μας και πότε δεν φαινόταν 'ύποπτος' είπε ο Wonwoo

"Αυτό αιτιολογείται από το γεγονός ότι ο Minkyu παντα εμφανιζε την ιδεαλιστική του εικόνα στους συνεργάτες και γνωστούς. Είχε δημιουργήσει στο μυαλό του μια περσονα. Το άτομο που θα ήθελε να είναι. Εξαιτίας της πάθησης του είχε πιστέψει πως ειναι αυτός  άνθρωπος και παρεβλεπε την δεύτερη του προσωπικότητα " ψέλλισα και ο Wonwoo χαμογέλασε

"Ευχαριστούμε Alisia. Τώρα πάμε να ακούσουμε την γνωμάτευση του ψυχιάτρου" είπε ο άντρας και έπαιξε το πλάνο με το βίντεο του ψυχιάτρου

Σηκώθηκα από τη καρέκλα μου και έφυγα βιαστικά από το πλατό.

Πάντα περίμενα αυτή τη στιγμή όπου θα έπαιρνα το δικό μου αποκλειστικό.

Όμως γιατί πονάει τόσο πολύ;

Άρχιζα να ζαλίζομαι και ο βοηθός μου έτρεξε να φέρει ένα ποτήρι με νερό.

"Μπράβο" ακούστηκε η φωνή της Doyeon.

"Είπες κάτι καλό. Τι εξέλιξη" είπα ειρωνικά και η κοπέλα έπαιξε με τα βαμμένα μαλλιά της

"Χαίρομαι που πήρες εσύ εκείνο το αποκλειστικό. Έκανες πολύ παρέα με τον Yugyeom-Minkyu οπότε πήρες πιο προσωπικά το ζήτημα. Εγώ δεν τον χωνευα τον αλήτη ποτέ. Μου έκλεβε συνέχεια τις συνεντεύξεις" είπε η κοπέλα και εγώ την κοίταξα περίεργα

"Ναι." επιβεβαίωσε εκείνη. "Μάλιστα  εκλεψε τις συνεντεύξεις τις οποίες μιλούσα με τη Jisoo και τη Gyuri . Έδωσα στην αστυνομία αυτό το ρεπορτάζ και έμαθα ότι μέσα από τις συνεντεύξεις που είχαμε πάρει από τα κορίτσια,κατάφερε να τις στοχοποιήσει. Ο βρωμιάρης θα πάρει αυτό που αξίζει" είπε η Doyeon Και εγώ κοίταξα μελαγχολικά το πάτωμα

"Τον εμπιστεύτηκα..." ψέλλισα και η Doyeon χασκογέλασε

"Τώρα το πήρες το μάθημα σου . Μπορεί η δουλειά που κάνουμε να είναι χάλια κάποιες φορές αλλά σε κάνει πιο δυνατό. Και μην στεναχωριέσαι και πολύ γιατί θέλω να έχω μια αντάξια αντίπαλο" είπε η κοπελα καθώς μου έκλεισε το μάτι και απομακρύνθηκε

Ευχαριστώ Doyeοn.  Μπορεί να είσαι σκύλα τις περισσότερες φορές αλλά με κάνεις πιο δυνατή.

"Irene περίμενε" ψέλλισε η μητέρα μου καθώς με κυνηγούσε στους διαδρόμους του νοσοκομείου

Εδώ και δύο μέρες με κυνηγάει στους διαδρόμους.

Πηγαίνω συνέχεια για να βλέπω τον Jun.

Αλλά τι να κάνω και εγώ, δεν μπορώ να μείνω μακρυά του...

Άνοιξα διστακτικά τη πόρτα του δωματίου του και είδα το θείο του τον κύριο Lee να καθεται σε μια καρέκλα δίπλα του.

"Γειά σας κυριε Lee" χαμογέλασα και ο άντρας σηκώθηκε από τη καρέκλα

"Γειά. Εφόσον ήρθες πάω να κάνω ένα διάλειμμα γιατί πιάστηκα" είπε ο άντρας καθώς τεντώθηκε και έφυγε από το δωμάτιο

Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα τον Jun που είχε κλειστά τα μάτια του.

Ακόμα και έτσι είναι πολύ γοητευτικός.

Τα όμορφα μαύρα μαλλιά του έπεφταν απαλά στο κούτελο του και οι ηλιαχτίδες φωτός που έπεφταν από το παράθυρο τον έκαναν να μοιάζει σαν πρίγκιπα.

Χάιδεψα απαλά το χέρι του και χαμογέλασα.

Ένα δάκρυ ήταν έτοιμο να ξέφυγει από το μάτι μου αλλά το σκουπισα γρήγορα.

"Γερό Jun ήθελες να το παίξεις ήρωας τρομάρα σου. Και κοίτα τώρα που κατέληξες" είπα μόνη μου και κοίταξα το χέρι του

"Το...τοσο γέρος είμαι;" ρώτησε ο Jun και άνοιξε ξαφνικά τα μάτια του

"ΑΧ ΖΕΙΣ" τσιριξα και τον αγκάλιασα βιαστικά

"Αλλά πώς γίνεται να μου απάντησες τόσο γρήγορα;" ρώτησα γεμάτη περιέργεια

"Χαζούλα έχω ξυπνήσει από το πρωί. Εγώ και ο θείος μου θέλαμε να σου κάνουμε έκπληξη" είπε ο άντρας και γέλασε

"ΈΚΠΛΗΞΗ; ΕΊΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΟΚΑΡΙΣΜΈΝΗ" είπα και άρχισα να κλαίω

"Μην..μην κλαίς " είπε γλυκά ο Jun και μου σκούπισε τα δάκρυά με το δάχτυλο του

"Κλαίω από χαρά. Δεν...ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα" είπα και ο άντρας γέλασε

"Μου έλειψες" είπε ο Jun και τον πλησίασα

"Και εμένα" είπα γλυκά καθώς τον φίλησα απαλά στα χείλη

Αλλα τρία κεφάλαια και  αυτο το βιβλίο τελειώνει-