"

Δεν έχω γίνει κολητσιδα! Ο Jun μου είπε ότι δεν είμαι καθόλου ενοχλητική" αποκρίθηκε η Irene και εγώ κοιτούσα ένα ζευγάρι που περπατούσε χαρούμενο μπροστά από το κομμωτήριο

Μπορεί οι σχέσεις να είναι ενοχλητικές κάποιες φορές αλλά έχουν και τα ωραία τους...

"Καλά ότι πεις" είπα καθώς έβλεπα το ζευγάρι να απομακρύνεται

"Irene ποιος είναι ο τύπος σου; Εννοώ με ποιον θα ηθελες να βρίσκεσαι σε σχέση;" ρώτησα και περίμενα την απάντηση της

Σίγουρα θα μου πει κάτι του τύπου: "Εγώ επικεντρώνομαι στη σχολή μου η θα ήθελα να βρίσκομαι σε σχέση με καποιον που τον ξερω πολλά χρόνια, σαν τον Minho"

"Μέχρι τώρα δεν είχα τύπο αλλά νομίζω κάποιος που είναι δυναμικός χαρακτήρας και που δεν φοβάται. Νομίζω κάποιος σαν...τον Jun θα μου ταίριαζε" είπε η Irene και χασκογελασε

"Σαν τον Jun; Μα αφού εσύ στην αρχή έλεγες ότι είναι διεφθαρμένος και-" προσπάθησα να πω αλλά με διέκοψε

"Δεν τον είχα γνωρίσει καλύτερα για αυτό τα έλεγα αυτά. Τωρα όμως άλλαξαν τα πράγματα" είπε η Irene και διόρθωσε τα γυαλιά τής

Κοίταξα στον δρόμο και παρατήρησα ότι είχαμε φτάσει στο σπίτι του Yugyeom.

Ο γλυκούλης μου είναι ακόμα φοβισμένος.

"Πάντως εγώ θα ξαναπώ ότι το θεωρώ υπερβολικό που πάμε πάλι να δούμε τον Yugyeom.  Δεν είναι μωρό" είπε η Irene ενοχλημένη

"Θα είναι και ο Jun μαζί με τον Yugyeom.  Πριν λίγο με πήρε τηλέφωνο και είπε ότι βρήκε το επόμενο θύμα του δολοφόνου οπότε ήθελε να μας ενημερώσει" είπα και πέρασα το πεζοδρόμιο

"Και γιατί δεν μου είπες από νωρίτερα ότι θα είναι και ο Jun μαζί μας;" ρώτησε η Irene αγχωμένη και έβγαλε το κινητό της από τη τσάντα της

Κοιτούσε την αντανάκλαση της στο τζαμι του κινητού και διόρθωνε τα τουφακια από τα μαλλιά της που πετούσαν.

"Η Irene αρχίζει και ενδιαφέρεται για τον γέρο-Jun~" είπα άκρως κοροϊδευτικά και η Irene γουρλωσε τα μάτια της

"Τι; Όχι. Δεν ειμαι εγώ για τέτοια" είπε η Irene που εξακολουθούσε να φτιάχνει τα μαλλιά της

Δεν την αδικώ βέβαια.

Ο Jun είναι ωραίος άνδρας. Έχει και ένα καλό επάγγελμα με κύρος...

Αλλά μάλλον δεν θα ενδιαφέρεται για κάποια σαν την Irene.

Εννοώ ότι η Irene είναι φίλη μου όμως δεν αρμόζει για κάποιον άντρα σαν τον Jun.

Φτάσαμε μπροστά από το σπίτι του Yugyeom και αφού μπήκαμε στην είσοδο χτύπησα επανειλημμένα τη πόρτα του αγοριού.

Έπειτα από λίγα λεπτά η πόρτα άνοιξε και αντικρίσαμε τον Yugyeom με βρεγμένα μαλλιά.

Το αγόρι είχε αφήσει εκτεθειμένο το στήθος του και είχε μόνο περασμένη μια πετσέτα γύρω από τη μέση του. Εγώ πάγωσα στο θεαμα και έμεινα με ανοιχτό το στόμα.

"Συγγνώμη για τη καθυστέρηση έκανα μπάνιο~" είπε γλυκά και έπαιξε με τα ξανθά μαλλιά του

"Εντάξει. Ο Jun ήρθε;" ρώτησε η Irene εντελώς αδιάφορη

Πώς γίνεται να μένει αδιάφορη όταν μπροστά της στέκεται ένα καλογυμνασμενο και όμορφο αγόρι;

Ξεροκαταπια άβολα και προσπάθησα να κοιτάξω το αγόρι στα μάτια.

"Όχι δεν έχει έρθει ακόμα αλλά μη στέκεστε στην είσοδο περάστε  μέσα" είπε γλυκά ο Yugyeom και εγώ μπήκα γρήγορα μέσα στο σπίτι

Πάλι ήταν ακατάστατο.

Βιβλία πεταμένα παντού, τα  βρώμικα ρούχα βρισκόταν κάτω στο πάτωμα αλλά επάνω στο τραπέζι υπήρχε και ένα μπουκαλάκι με αποσμητικό χώρου -που υποθέτω οτι ήταν η απόπειρα του Yugyeom για να δείξει ότι περιποιείται το σπίτι του-.

Μα γιατί δεν κάνει έστω και μια μικρή προσπάθεια να το τακτοποιήσει; Ένας γλυκούλης σαν τον Yugyeom πρέπει να μένει σε ένα εξίσου κουκλιστικο σπίτι.

"Πάω να φορέσω ρούχα και επιστρέφω αμέσως~" είπε χαρωπά το αγόρι καθώς μπήκε στο δωμάτιο του

"Εμένα δεν μου φαίνεται τρομαγμένος πάντως" είπε ειρωνικά η Irene και πήρε ένα βιβλίο που ήταν τοποθετημένο πάνω στο τραπέζι

"Ίσως να μην θέλει να το δείξει" είπα και τη κοίταξα ενοχλημένη

Τότε ένας χτύπος ακούστηκε στη πόρτα και η Irene έτρεξε να ανοίξει.

Αφού βεβαιώθηκε ότι ο Jun βρισκόταν πίσω από τη πόρτα η Irene του άνοιξε και το πρόσωπο του άντρα φώτισε μόλις την είδε.

Μα καλά, από πότε τρέχει έτσι για τον Jun;

"Γεια σου βοηθε μου, τι κάνεις ;" ρώτησε ο άντρας γλυκά και χάιδεψε φιλικά το πάνω μέρος του κεφαλιού της Irene

Η Irene χασκογέλασε και τον άφησε να περάσει μέσα. Εγώ τον κοίταξα επίμονα καθώς εκείνος έκανε σαν να μην υπάρχω και έβγαλε το δερμάτινο μπουφάν του.

"Γεια σου και εσένα Jun" είπα ενοχλημένη επειδή δεν με παρατήρησε ο άντρας καθώς σταύρωσα τα χέρια μου.

"Δεν έχω πολύ ώρα αλλά ήρθα να σας κάνω δύο ανακοινώσεις" είπε ο Jun  σοβαρά και ο Yugyeom επέστρεψε φορώντας ρούχα αυτή τη φορά.

Στο άκουσμα αυτής της φράσης, εγώ έκατσα στο - ευτυχώς καθαρό - μπράτσο του καναπέ. Ο Yugyeom έμεινε όρθιος βάζοντας τα χέρια του στον καναπέ, ενώ η Irene στήριξε την πλάτη της στον τοίχο, μάλλον για να είναι πιο κοντά στον Jun που ήταν πέντε βήματα μακριά.

Σαν λυσσασμένη κάνει.

"Για λίγο καιρό δεν θα βλεπόμαστε μεταξύ μας . Ο δολοφόνος γνωρίζει ότι είμαστε σε επικοινωνία και δεν θέλω να διακινδυνεψω την ασφάλεια σας. Σε περίπτωση που ξανά προσεγγίσει  κάποιον από εσάς, θα με ενημερωσετε και εγώ θα στείλω κάποιους δικούς μου να σας προστατέψουν" είπε ο άντρας και ανακάτεψε τα μαύρα μαλλιά του

"Μα πως θα συνεισφέρουμε στην υπόθεση αν δεν είμαστε μέρος της έρευνας;" ρώτησα και ο Jun αναστέναξε

"Ο Yugyeom είναι ακόμα τρομαγμένος από αυτό που έγινε τη τελευταία φορά. Δεν θέλω να ρισκάρετε τη ζωή σας για μια δικη μου υπόθεση " είπε ο Jun και η Irene έγνεψε καταφατικά

"Επίσης βρήκα τρόπο για το πώς θα πιάσω το δολοφόνο.  Ο συνεργάτης μου αναζήτησε κορίτσια που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τα δύο προηγούμενα θύματα και βρήκε δύο- τρεις κοπέλες που ταιριάζουν με τον τύπο του δολοφόνου" είπε ο Jun Και εγώ αναστέναξα

"Και τώρα θα τις εχετε από κοντά;" ρώτησα ανυσηχη και ο Jun με καθησύχασε ότι θα τις προστατεύει

"Προς το παρόν δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Μια κοπέλα, η Han Seungyeon ταίριαζει πιο πολύ στο τύπο του δολοφόνου και υποψιάζομαι ότι αυτη είναι ο στόχος του" είπε ο Jun γεμάτος σιγουριά

"Ποιες είναι οι άλλες δύο;" Ρώτησα γεμάτη περιέργεια.

"Δεν χρειάζεται να γνωρίζετε, αυτό αφήστε το σε εμένα. Για την ώρα θέλω μονάχα να προσέχετε. Αν και είμαι σχεδόν σίγουρος πως η Seungyeon είναι το επόμενο θύμα, δεν μπορούμε να προβλέψουμε κάποια αλλαγή στο μοτίβο του." Είπε σοβαρά ο Jun.

"Αν έχει βρει το επόμενο θύμα του, γιατί να αλλάξει το μοτίβο του;" Ρώτησε φοβισμένα ο Yugyeom

"Εαν για παράδειγμα καταλάβει ότι το επόμενο θύμα του είναι υπό την προστασία της αστυνομίας, μπορεί να αναζητήσει νέο θύμα. Εκεί, δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιον θα στοχοποιήσει"

"Εμείς όμως δεν υπάρχει περίπτωση να κινδυνεψουμε. Αν δει ότι δεν είμαστε πια μέρος της έρευνας θα μας αφήσει, σωστά;" Ρωτησα

"Ίσως…" είπε διστακτικά ο Jun καθώς χαμήλωσε το βλέμμα του.

"Ίσως;" Ρώτησα περίεργα. Σηκώθηκα από τον καναπέ και σταύρωσα τα χέρια καθώς περπάτησα προς το μέρος του. Ένιωσα τις μάτιες της Irene και του Yugyeom.

"Κάτι δεν μας λες Jun. Τι είναι;" Ρωτησα, κοιτάζοντας τον έντονα στα μάτια

"Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Οι πιθανότητες να υπάρξει αλλαγή στο θύμα είναι σχεδόν μηδαμινές-"

"Δεν μου αρκεί το "σχεδον" Jun." Τον διέκοψα, κάτι που φάνηκε να τον ενοχλεί

"Γιατί αν θελήσει να αλλάξει ο δολοφόνος θύμα, είμαστε σε κίνδυνο;" Ρώτησα επίμονα.

"Η Irene…" Μουρμούρισε ο Yugyeom.

Εγώ γύρισα για να κοιτάξω το ξανθό αγόρι που κοίταζε προς το μέρος της Irene.

"Η Irene έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τα θύματα… αν στοχοποιήσει άλλο άτομο και έχει δει το πρόσωπο της, είναι από τις πρώτες υποψήφιες, σωστά;" Είπε τρομαγμένα ο Yugyeom.

O Jun κούνησε καταφατικά το κεφάλι του με θλιμμένα μάτια. Ύστερα κοίταξε την Irene, η οποία φαινόταν σοκαρισμένη.

"Όλα όμως θα πάνε καλά.  Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Όπως ανέφερα, η περίπτωση να συμβεί αυτό είναι σχεδον μηδαμινή" είπε ο άντρας και ο Yugyeom χαμογέλασε ανακουφισμένος

Δεν υπάρχει όντως λόγος ανησυχίας;

Γιατί εγώ έχω ανάμεικτα συναισθήματα για αυτό.

Συνήθως ανεβάζω το βράδυ κεφ. Αλλά σημερα Δεν θα είμαι ευκαιρη το βράδυ so yeah.

Να έχετε μια καλή ημέρα!