•16•
*Θα έβαζα ένα dark gif για να ταιριάζει με το vibe αλλά το προσωπάκι του Minho είναι θεϊκό*
"Λοιπόν που πηγαίνουμε;" ρώτησε η Irene καθώς στερεωσε το κεφάλι της στον ώμο μου
"Θα δεις όταν φτάσουμε" είπα καθώς οδηγούσα τη μηχανή μου και ένιωσα την ανάσα της Irene να χτυπάει το λαιμό μου
Ειχε τυλιξει τη μεση μου με τα λεπτεπιλεπτα χέρια της και τα μακριά κάστανα μαλλιά της χόρευαν στον αέρα.
Αυτή η στιγμη είναι όλα όσα ονειρεύομαι.
Αλλά είναι μόνο μια στιγμή που θα χαθεί. Και εγώ θα συνεχίσω να ζω τη μίζερη ζωή μου.
Μέσα σε λίγα λεπτά φτάσαμε στο στενό όπου βρέθηκε το πτώμα της Jisoo.
"Φτάσαμε" είπα καθώς η Irene αρνήθηκε να αφήσει τα χερια της
"Γιατί ήρθαμε εδώ;" ρώτησε τρομαγμένη η κοπέλα
"Δεν ερεύνησα καθόλου αυτή τη γειτονιά . Ειμαι σίγουρος ότι κάτι θα βρώ. Το γράμμα από μονο του δεν με βοηθάει αρκετά " είπα καθώς κατέβηκα και η κοπέλα αναγκάστηκε να κατέβει
Η Irene έπιασε με το ένα χέρι της τη δεξιά γωνία του μπουφάν μου και με πλησίασε.
"Είναι τρομακτικά εδώ " είπε καθώς ξεροκαταπιε
"Ώστε υπάρχει κάτι που φοβάσαι" είπα ειρωνικά καθώς άρχισα να περπατώ μέσα στο σοκάκι
Γιατί της φερομαι έτσι; Θα έπρεπε να την καθησυχασω....
"Τσαμπα ήρθαμε εδώ. Αυτή η περιοχή δεν είναι κατοίκησιμη " ψέλλισε η Irene και εγώ χασκογελασα
"Πριν έρθουμε εδώ το έψαξα. Σε αυτη τη γειτονιά υπάρχει ένα σπίτι όπου κάποια ηλικιωμένη κυρία μένει. Είναι αυτό το παλιό σπίτι στη γωνία" είπα και η Irene ήρθε ακόμα πιο πολύ κοντά μου
"Και αν εμφανιστεί ο δολοφόνος εδώ;" Ρώτησε η κοπέλα γεμάτη αγωνία "Συνήθως επισκέπτονται τον τόπο του εγκλήματος και-"
"Θα σε προστατέψω εγώ" είπα και γέλασα
"Εσύ είσαι γερος δεν μπορείς να με προστατέψεις" είπε τρομαγμένη η Irene
"Ώστε εγώ δεν μπορώ να σε προστατέψω ...Αλλά να υποθέσω το αγόρι σου που είδα τη προηγούμενη φορά μπορεί να σε προστατέψει" είπα και η Irene με κοίταξε
"Για τον Minho λες; Ευτυχώς δεν είναι το αγόρι μου" είπε η κοπέλα και άρχισε ένα γελάει
Ευτυχώς τώρα δεν θα φοβάται τόσο.
"Δεν με νοιάζουν οι ρομαντισμοι προς το παρόν. Τη σχολή μου θέλω να τελειώσω και να γίνω πολύ καλή δικηγόρος! Εξάλλου ο Minho δεν είναι ο τύπος μου. Προτιμώ κάποιον που θα είναι σοβαρός" είπε η κοπέλα και ένιωσα τη καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά
"Εσύ αστυνομε έχεις κάποιο ξεχωριστό άτομο στη ζωή σου;" ρώτησε γεμάτη ενδιαφέρον η Irene
"Και να ήθελα δεν θα μπορούσα. Δεν μου αξίζει η αγάπη" είπα καθώς άρχισα να περπατώ πιο γρήγορα
"Κανεις λάθος. Σε όλους μας αξίζει λίγη αγάπη. Μπορει να νομιζεις οτι εισαι κακός αλλα αυτο δεν αληθευει" είπε η Irene και με κοίταξε στα μάτια
"Εμ...φτάσαμε!" Είπα βιαστικά για να αποφύγω το θέμα και κοίταξα στο σπίτι
Ήταν ένα παλιό διώροφο σπίτι και αν δεν το κοιτούσα πιο καλά θα πίστευα ότι ήταν ακατοίκητο
Εγώ και η Irene μπήκαμε μέσα στην είσοδο του σπιτιού και μπροστά μας αντίκρισαμε μια πόρτα.
Χτύπησα το κουδούνι και μετά από λίγα λεπτά μια ηλικιωμένη γυναίκα μας άνοιξε τη πόρτα.
"Γεια σας ονομάζομαι Park Junhee και είμαι αστυνόμος. Μήπως γίνεται να σας κάνω κάποιες ερωτήσεις;" ρώτησα καθώς έδειξα το αστυνομικό μου σήμα
"Ερωτη.. τι είπατε; Δεν ακούω καλά" είπε η ηλικιωμένη καθώς γουρλωσε τα μάτια της
"ΘΈΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ" είπα δυνατά και η Irene συγκρατηθηκε να μην γελάσει
"Αααα εντάξει. Περάστε" είπε η γυναίκα καθως μπήκαμε μέσα στο σπίτι της
Για σπίτι ηλικιωμένου ανθρώπου δεν είχε αυτή την άσχημη μυρωδιά που συνήθως συναντώ.
"Καθίστε όπου θέλετε. Πριν λίγο καθάρισα " είπε η κυρία και εγω στάθηκα όρθιος. Η Irene από την άλλη έκατσε άβολα πάνω σε μια παλιά πολυθρόνα.
"Κάτι απλές ερωτήσεις θα σας κάνω και θα φύγω " είπα κάπως δυνατά και η γυναίκα έγνεψε
"Λοιπόν πως λεγεστε;" ρώτησα καθως βηματισα προς το μέρος της Irene. Εκείνη φάνηκε να χαλαρώνει καθώς με έβλεπε να την πλησιάζω.
"Ονομάζομαι Cha Hayoon" είπε γλυκά η κυρία και έκατσε στη πολυθρόνα της, απέναντι από αυτή της Irene.
"Πόσο καιρό μένετε εδώ;" ρώτησα και έβγαλα το τετράδιο που ειχα στη τσέπη μου
"Από τότε που παντρεύτηκα. Αυτό ήταν το σπίτι του άντρα μου. Όμως παντρεύτηκα στα 18 μου οπότε θα μπορουσατε να πείτε ότι μένω εδώ σχεδόν όλη μου τη ζωή" είπε η γυναίκα και χαμογέλασε
"Όταν ήρθατε ήταν τόσο ερημωμενη η γειτονιά;" ρώτησα και άρχισα να σημειώνω
"Αυτή η γειτονιά από παλιά θεωρούταν επικίνδυνη οπότε δεν κατοικούνταν ιδιαίτερα. Και όσοι έμεναν εδώ δεν είχαν και τη καλύτερη φήμη" είπε η γυναίκα και εγώ συνέχισα να σημειώνω.
Με την άκρη του ματιού μου ειδα την Irene να κοιτάζει προς τα έξω. Όταν τελείωσα να γράφω, κοίταξα και εγώ προς τα εκεί για να δω κάγκελα στα παράθυρα. Ήταν συχνό μέτρο ασφάλειας, κυρίως σε μια τοσο επικίνδυνη γειτονιά.
"Έμενε εδώ ποτέ κανένας περίεργος άντρας η είχατε ακούσει ποτέ περίεργες φήμες για κάποιον;" ρώτησα και η γυναίκα γέλασε
"Οι περισσότεροι που έμεναν εδώ ήταν περίεργοι κύριε αστυνομε" είπε η γυναίκα
"Είδατε κάποιον να περνάει πρόσφατα αυτό το σοκάκι;" ρώτησα και η γυναίκα προσπάθησε να σκεφτεί
"Πρόσφατα ήρθε να επισκεφτεί αυτό το μέρος ένα παιδί που έμενε παλιά εδώ. Κατά κάποιο τρόπο εγώ τον μεγαλωσα. Η μητέρα του τον γέννησε σε αρκετά νεαρή ηλικία και δεν του έδινε πολύ σημασία" είπε η γυναίκα στεναχωρημένη
"Θυμάμαι ότι η μητέρα του , του έλεγε πολύ άσχημα λόγια και κάθε βράδυ έφερνε διαφορετικους άνδρες στο σπίτι τους. Το αγοράκι μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του και πολλές φορές πίστευε ότι εμείς ήμασταν οι γονείς του" είπε η γυναίκα καθώς ήπιε νερό
"Όταν τον είδα πριν λίγο καιρό χάρηκα με τη παρουσία του. Έδειχνε χαρούμενος. Μου είπε ότι άλλαξε και όνομα για να κάνει μια νέα αρχή" είπε η γυναίκα καθώς τη διέκοψα
"Ποιό είναι το όνομα αυτού του αγοριού;" ρώτησα βιαστικά
"Τον έλεγαν Kim Minkyu . Όμως δεν θυμάμαι το νέο του όνομα" είπε η γυναίκα
"Δεν πειράζει. Μήπως ο Minkyu επισκέπτεται συχνά τη γειτονιά;" ρώτησα και η γυναίκα έγνεψε καταφατικά
"Το τελευταίο καιρό επισκέπτεται συχνά το παλιό του σπίτι. Το μόνο περίεργο είναι ότι όταν τον είδα πριν δύο εβδομάδες δεν με χαιρέτησε και έκανε λες και δεν με ήξερε. Όμως δύο μέρες μετά ήρθε σπίτι και μου μιλούσε κανονικά"
"Τι να πω. Ίσως το παιδί να περναει τη φάση του. Στην αρχή ανησυχούσα μήπως είναι αλλοπρόσαλλος επειδή αλλάζει συνέχεια το χρώμα των μαλλιών του αλλά η φίλη μου , μου είπε ότι μπορεί να είναι χλεχλες" είπε η γυναίκα και η Irene με κοίταξε
"Δηλαδή πως μοιάζει αυτός ο νέος;" ρώτησα και η γυναίκα άρχισε να μου περιγράφει τον άντρα
"Είναι πολύ νέος. Και έχει κάποιες φορές μαύρα μαλλιά . Πολύ ψηλός και έχει μαύρα μάτια. Αλλά είναι πολύ καλό παιδί" είπε η Hayoon
"Έυχαριστω πολύ για τη βοήθεια σας. Θα σας αφήσω στην ησυχία σας τώρα" είπα καθώς ήμουν έτοιμος να φύγω
"Η κοπελιά είναι το αίσθημα σας; Ταιριάζετε πάρα πολύ μεταξύ σας" είπε η Hayoon και η Irene κοκκινησε
"Όχι είναι η συνεργάτης μου. Να έχετε καλή συνέχεια " είπα ψυχρά και βγήκα έξω από το σπίτι
"Η κυρία Hayoon είπε ότι ταιριάζουμε~" είπε κοροϊδευτικά η Irene και εγώ τη κοίταξα σοβαρός καθώς τη πλησίασα
"Ίσως και να έχει δίκιο" είπα καθώς έκλεισα το μάτι μου και η Irene στάθηκε σοκαρισμένη
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top