"Καληνύχτα παιδιά. Και να προσέχετε" είπα καθώς έκλεισα τη πόρτα του Yugyeom. Κοντοσταθηκα και έβγαλα ένα πακέτο με τσιγάρα που είχα στη τσέπη μου

Τελικά δεν ανακαλύψαμε κάτι καινούριο. Απλώς συμφωνήσαμε ότι θα πρέπει να ψάξουμε κορίτσια από τη πόλη που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τη Jisoo.

Άρχισα να προχωράω προς τα έξω έτσι ώστε να φύγω, χαμένος παράλληλα στις σκέψεις μου.

Εν τω μεταξύ εγώ θα συνεχίσω τη προσωπική μου έρευνα που είναι πολύ πιο αποτελεσματική από αυτή των ενοχλητικών δημοσιογράφων.

Έψαχνα να βρω το παρκαρισμένο μηχανάκι μου όμως ο εκκωφαντικός ήχος του τηλεφώνου μου με αιφνιδίασε.

Έβγαλα το -κάπως- παλιό κινητό από τη τσέπη μου και το σήκωσα άμεσα.

"Ποιος είναι;" ρώτησα καθώς επικράτησε ησυχία στο ακουστικό

"Jun σε λίγες ώρες θα έχω φτάσει  στη πόλη. Να έρθεις να με συναντήσεις στο αεροδρόμιο" ακούστηκε η βαριά,χαρακτηριστική φωνή ενός πολύ οικείου μου προσώπου , του κυρίου Lee

Παραξενεύτηκα. Ποτέ, στα τόσα χρόνια που τον γνωρίζω δεν με πήρε τηλέφωνο.

"Ποτέ δεν καλείς πρώτος. Μήπως έγινε κάτι;" ρώτησα κάπως ανήσυχος αλλά ο Lee έληξε τη κλήση

Φυσικά και έπρεπε να λήξει τη κλήση. Δεν αντέχει να μιλήσει στο τηλέφωνο για πάνω από 1 λεπτό.

Ηρέμησε Jun μη κάνεις σαν καμιά γκομενα.

Άναψα ένα τσιγάρο και ο καπνός χτύπησε απαλά το πρόσωπο μου.

Τη στιγμή που εντόπισα την μηχανή μου , γρήγορα βήματα ακούστηκαν.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα την Irene  να τρέχει προς το μέρος μου.

"Κυ...κυριε Jun" ψιθύρισε η κοπέλα με κομμένη ανάσα "Τελειώσατε με τη συνάντηση;" ρώτησε καθώς τα μάτια της λαμπηρισαν

"Ναι. Δεν πειράζει ίσως την επόμενη φορά ,καταφέρεις να έρθεις" είπα ψυχρά καθώς η κοπέλα χαμογέλασε

"Ανακαλύψατε τίποτα καινούριο;" ρώτησε η Irene καθώς μια μακρινή φωνή ακούστηκε

"IRENE ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΣ"ακούστηκε μια αντρική φωνή και ένα αρκετό νεαρό αγόρι με καστανοξανθα μαλλια εμφανίστηκε

"Συγγνώμη  Minho αλλά είδα τον αστυνόμο και έπρεπε να του μιλησω" ειπε η Irene παιχνιδιάρικα καθώς χτύπησε απαλά το χέρι του νεαρού

Εξαιτίας της δουλειάς μου έχω μάθει να παρατηρώ και να αναλύω προσεκτικά τις εκφράσεις του ανθρώπου.

Και είμαι σίγουρος ότι το πρόσωπο της Irene άλλαξε εντελώς όταν είδε τον νεαρό.

Οι κινήσεις της, ο τρόπος που του μιλάει...είναι ξεκάθαρο ότι τρέφει αισθήματα για αυτόν τον Minho.

Μα καλά τι το ξεχωριστό έχει;

Όχι ότι με ενδιαφέρει βέβαια.

Απλώς η Irene αποπνέει μια διαφορετική αυρα.

Μου ξυπνάει αισθήματα που  δεν έχω βιώσει ποτέ ξανά και αυτό με κάνει...ευάλωτο.

"Όταν ξανασυναντηθειτε με την Alisia Θα φροντίσω να είμαι και εγώ εκεί. Να έχετε μια καλή ημέρα!" Είπε η κοπέλα γλυκά καθώς άρπαξε από το χέρι τον Minho και απομακρύνθηκαν από το μέρος μου

Και εγώ έμεινα πάλι μόνος μου.

Ξαφνικά θυμήθηκα ότι θα πρέπει να παραλάβω τον Lee από το αεροδρόμιο.

Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου και ανέβηκα πάνω στη μηχανή. Στάθηκα για λίγο μέχρι να τελειωσω το τσιγάρο, ξανά χαμένος στις σκέψεις μου.

"Ας συνεχίσω την έρευνα" σκέφτηκα καθώς κουμπωσα το δερμάτινο μπουφάν μου

Ειχε βραδιάσει.

Τα αστέρια έλαμπαν στον ουρανο που εμοιαζε με ενα 'μαύρο πέπλο'.

Ένα απαλό αεράκι φυσούσε και το άρωμα της λεβάντας απλώθηκε στο δωμάτιο. 

Ο άντρας ξεφυσηξε καθώς κάθισε αναπαυτικά στη πολυθρόνα του.

Ξεκουμπωσε το πουκάμισο του και κοίταξε ψυχρά στη τηλεόραση. Το ελάχιστο κρύο δεν το ένοιαζε. Απολάμβανε κάθε αίσθηση που μπορούσε να νιώσει.

"Αύριο πρόκειται να γίνει η δικη για το φόνο της Kim Jisoo , όπου ο πρώην σύντροφος του νεαρού θύματος θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του . Ο αστυνόμος Park Junhee κατάφερε για άλλη μια φορά να αποδώσει δικαιοσύνη και να καταστήσει  την πόλη μας πάλι ασφαλή" ακούστηκε η φωνή του δημοσιογράφου και ο άντρας έκλεισε την τηλεόραση καθώς ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του

Ο άντρας ανακάτεψε τα μαύρα μαλλιά του και σηκώθηκε από τη πολυθρόνα.

"Ώστε πιστεύουν ότι ο αστυνόμος Jun τους κρατάει ασφαλής;" είπε ψιθυριστά καθώς άρχισε να γελάει

Πλησίασε το γραφείο του και έκατσε κάτω στη βελούδινη καρέκλα.

Ο άντρας έβγαλε ένα φάκελο από το πρώτο συρτάρι του γραφείου και άρχισε να τον εξετάζει προσεκτικά.

"Από ότι βλέπω ο αστυνόμος έχει λύσει πολλές υποθέσεις" είπε ο άντρας καθώς μελετούσε το φάκελο που περιείχε πληροφορίες για τον Jun

Ο άντρας ήταν έτοιμος να βάλει το φάκελο πάλι στη θέση του όταν μια φωτογραφία του Jun  έπεσε στο πάτωμα. Εκείνος κοντοσταθηκε για λίγο και την κοίταξε. Προσπάθησε να κρατήσει το γέλιο του αλλά δεν άλλαξε.

"Πιστεύω ότι ο κύριος Jun θα εκτιμούσε ένα μήνυμα από εμένα " είπε ο άντρας καθώς γέλασε υστερικά και έβγαλε από το συρτάρι ένα αρωματισμενο χαρτί με άρωμα λεβάντας

"Τι θα εκτιμούσε να ακούσει ο αστυνόμος;" είπε ειρωνικά ο άντρας καθώς το βλέμμα του ταξίδεψε σε μια άλλη φωτογραφία

"Συγγνώμη αγαπητή Seungyeon αλλά προτεραιότητα έχει το γράμμα του κύριου Jun. Όμως αύριο θα φροντίσω να σε ξαναδώ" ψιθύρισε ο άντρας καθώς κοίταξε τη φωτογραφία που κατάφερε να τραβηξει χθες

Η κοπέλα στη φωτογραφία δεν φαινόταν καθαρά αλλά τα μακριά κάστανα μάτια της ήταν εμφανή. 

Έμοιαζε με 'εκείνη' πιο πολύ από τις δύο προηγούμενες κοπέλες. Μπορεί η φωτογραφία που είχε βγάλει να μην το έδειχνε, αλλά τα μάτια του δεν είχαν ξεγελαστεί.

Όταν  ο αντρας την είδε να χαμογελάει για πρώτη φορά ήταν σίγουρος πως στο πρόσωπο της είδε την γυναίκα που τον σημάδεψε.

Την γυναίκα χωρίς καρδιά. 

Ο άντρας άρπαξε μια πένα και άρχισε να γράφει.

"Μην ανυσηχεις Jun θα βάλω όλη τη μαεστρία μου στο γράμμα" είπε ο άντρας πικραμένος.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και έκλεισε τα μάτια. Το γράμμα του έπρεπε να ήταν κομψό και νοηματικό. Μυστηριώδες δημιούργημα που θα έβαζε τον "πετυχημένο" αστυνόμο να ψάξει πέρα από τις γνώσεις του.

Και όταν τις βρήκε, έβαλε την πένα κάτω και ξεκίνησε.

Και όταν τελείωσε, διάβασε μαγεμένος το δημιούργημα του. Ένα ελαφρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του. Χαράς και ικανοποίησης. Ίσως και να ήταν η μοναδική φορά που ένιωσε πραγματικά ευτυχισμένος.

"Ένα τέτοιο γράμμα αξίζει και τον κατάλληλο φάκελο." Ψιθυρισε στον εαυτό του. Άνοιξε τα συρτάρια του γραφείου του, κάτω από κουτιά και ανάμεσα σε χαρτιά.

Όταν βρήκε τον κατάλληλο φάκελο, εκείνος ήταν κρυμμένος ανάμεσα στις φωτογραφίες των δύο του θυμάτων. Σαν να ήταν γραφτό να γίνει. Μια τέλεια σύμπτωση.

Ο άντρας τοποθέτησε το γράμμα προσεκτικά στον φάκελο και έπειτα έγραψε το όνομα του αστυνομικού με καλλιγραφικά γράμματα.

Σηκώθηκε από τη καρέκλα του και κουμπωσε το λευκό του πουκάμισο.

Άφου αρπαξε τα κλειδιά του σπιτιού , πήρε το μαύρο παλτό του και κατευθύνθηκε προς την έξοδο.

Ο άντρας επρόκειτο να δείξει στον Jun ότι δεν ήταν τόσο εύκολος αντίπαλος.

Ανάνεωσα νωρίτερα από ότι είχα σκεφτεί γιατί δεν ξέρω αν θα προλάβω αύριο. Have a nice night ❤