Dzisiaj opowiem wam trochę o Buddyzmie.

Buddyzm ciekawi wiele osób, na pewno nie raz spotkaliście się z ową nazwą. Dzisiaj rozwieję wszelkie wątpliwości!

Słowo buddyzm weszło dość niedawno do naszego słownika, ponieważ owo słowo zostało stworzone przez zachodnich uczonych (wcześniej były takie słowa, jak: dharma, sasana lub buddhasasana)

Osobiście dla mnie nowe słowo jest bardziej sensowne, bo nadaje główny sens całemu systemu. Buddyzm został utworzony od słowa "budh – budzić/obudzić się"

Jednak biorąc pierwsze lepsze z brzegu, to "dharma" wywodzi się od pierwiastka sanskryckiego dhri, co oznacza "trzymać coś". Jednak słowo utworzone od budh daje głębsze nakierowanie

na cały filozoficzny i religijny system.

Przede wszystkim chcę nakreślić, że buddyzm to religia nonteistyczna, tzn nie ma w niej Boga. Budda często przez osoby niedoświadcozne jest za takowego uważany, ale niestety,

jest to błędne. Budda, a raczej Buddha Dharma osiągnął stan całkowitego wyrwania się z cierpienia, czyli nirwany. Bogowie w buddyźmie są, jednak nie można ich, tak jak przykładowo

w Chrześcijaństwie uważać za "nad", ponieważ oni nie mogą osiągnąć stanu nirwany i może być to tylko człowiek.

Myślę, że tutaj ciekawie będzie, jeśli poruszę temat reinkarnacji, ponieważ nie działa to na takiej zasadzie, że jeśli człowiek wymordował miliard ludzi, to się odrodzi, nie ponosząc

odpowiedzialności za swoje czyny i tyle. Nie.

Tutaj odpowiada w głównej mierze karma, która decyduje o tym, jak człowiek się odrodzi.

Przykładowo: jeśli czyniłeś dobre uczynki, to urodzisz się w bogatym kraju z dobrą rodziną. Jeśli nie, to analogicznie:

będziesz żył w biednym kraju i z rodziną, a nawet bez. Oczywiście, można przerwać owy cykl osiągając nirwanę - czyli stan wyzwolenia duszy od cierpienia.

Tutaj karma odgrywa ważną rolę. Nie jest ona tylko wyznacznikiem dobra i zła, ale i zdrowego rozsądku. Jeśli przebiegniesz na czerwonym świetle przez pasy oraz

potrąci cię samochód, to będzie to karma za twoją lekkomyślność.

Buddyzm cechuje się czterema szlachetnymi prawdami:

1. Pierwsza Szlachetna Prawda o Cierpieniu – "Narodziny są cierpieniem, starzenie się jest cierpieniem, śmierć jest cierpieniem. Smutek, lament, ból, zgryzota i rozpacz są cierpieniem. Towarzystwo nielubianych jest cierpieniem, rozłąka z ukochanymi jest cierpieniem. Niemoc uzyskania tego, co się chce, jest cierpieniem. Pokrótce – pięć skupisk istnienia związanych z przywiązaniem jest cierpieniem.

2. Druga Szlachetna Prawda o Przyczynie Cierpienia – że przyczyną cierpienia jest pragnienie

3. Trzecia Szlachetna Prawda o Ustaniu Cierpienia – ustanie cierpienia to całkowite zaniknięcie i ustanie, wyrzeczenie się, zaniechanie, wyzwolenie, puszczenie pragnienia.

4. Czwarta Szlachetna Prawda o Ścieżce Prowadzącej do Ustania Cierpienia – drogą do ustania cierpienia jest Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka – właściwy pogląd, właściwe postanowienie, właściwa mowa, właściwe działanie, właściwy żywot, właściwe dążenie, właściwe skupienie, właściwa medytacja

Aby w pełni zrozumieć Cztery Szlachetne Prawdy, Budda zalecał podążać Ośmioraką Ścieżką na którą składają się:

Właściwy Pogląd – jest to poznanie Czterech Szlachetnych Prawd.

Właściwe Postanowienie – to postanowienie wyrzeczenia się złej woli i odstąpienie od wyrządzania wszelkiej krzywdy.

Właściwe Słowo – to powstrzymanie się od kłamstwa, od mowy powodującej nieporozumienia między ludźmi („dzielącej" mowy), mowy obelżywej, pustego gadania.

Właściwy Czyn – to powstrzymanie się od zabijania, od kradzieży, od nieskromności.

Właściwe Zarobkowanie – to powstrzymywanie się od zarobkowania przynoszącego szkodę innym istotom, takiego jak: handel bronią, żywymi istotami, odurzającymi napojami, trucizną, od rybołówstwa, rzeźnictwa, wojskowości, fałszu, zdrady, przepowiadania przyszłości, oszustwa, wykorzystywania itp.

Właściwy Wysiłek – to intencje i wysiłek, które nie pozwalają na powstawanie złych właściwości mentalnych, a pozwalają na powstanie dobrych.

Właściwa Uważność – zachowanie uważności we wszystkim, co się przedsięwzięć.

Właściwa Medytacja – dążenie do osiągania stanów, w których znika „ego".

Zwykle do cierpienia prowadzą złe emocje (gniew, niewiedza, przywiązanie, duma, zazdrość). Najgorszym jest gniew, ponieważ to on powoduje, że chcemy kogoś zranić, a to już jest złe.

Ciekawą rzeczą jest tutaj również "przywiązanie". Przywiązanie to poszukiwanie czegoś, co da nam szczęście, ale równie dobrze może to prowadzić do nieszczęścia. Jednak czy to będą rzeczy materialne i niematerialne to i tak prędzej czy później to odejdzie bądź się zniszczy. A potem jest tylko cierpienie. Zazdrość natomiast prowadzi do paranoi i nieszczęść.

Liczę na to, że przybliżyłem wam nieco owy system. Jak widzicie, różni się on nieco od innych religi. Myślę, że tym artykułem zachęciłem was do zgłębienia zagadnień buddyjskich!

Autor: Voltover