Transfer

Eirlys'S POV

Months before the enrollment and here I am waiting at the school registral for my documents. I decide to go in other school in college. Why? cause they not offering the course that I want to take up here sa current school attending ko so need lumipat para sa gusto kong course.

Its an hour since I seat here at waited to call my name. Pero wala pa rin, napadaan ko na ang iba kong kaklase pero ito ako naandito pa rin. Gosh, yung iba tapos na. Ito na lang ang kulang ko natagalan pa. Kailangan ko na makompleto ito para maaga akong marating sa bagong school na papasukan ko. Mahirap ng mawalang ng slot baka sa ibang course ako bumagsak.

"Uy, EA dito ka pa rin?" Gulat na tanong ni Kronos na tapos na sa pagkuha ng mga kailangan documents.

"Obvious ba?" Irita kong sagot sa kanya. Napakamot naman siya ng batok niya.

"Saan ka ba mag aaral?" Tanong niya uli sa akin habang nakatayo sa harap ko.

"Sa kabilang school" Tamad kong sagot sa kanya.

"Sa Eastford University?" Patanong niyang sagot. Napatango naman ako sa kanya. Para naman siyang nanlumo.

"Sayang sa South Warren University ako nag inquire" Malungkot niyang saad. Napataas naman ako ng kilay.

"What with the tone?" Mataray kong tanong sa kanya. Nagulat naman siya sa bigla kong tanong. Napaiwas siya ng tingin bago sumagot.

"Wala, ano lang. Nalulungkot kasi-" Napakamot na siya ng batok niya ng pinutol na niya ang sasabihin niya.

"Kasi?" Pag iintriga ko.

"Ah, gusto ko lang na maging school mate ka. Isa ko lang kasing lumipat doon. Yung iba nasa NTU na mag aaral," pagdadahilan niya. Napaisip naman ako sa sinabi niya. Well half true dahil lilipat nga yung iba naming kaklase doon. Maganda kasi ang offer ng Architecture, Agriculture tapos yung iba pa doon compare dito. Mas priority ang Education, Nursing at Fashion related course. Sa Eastford naman Engineering at Accountancy which yung course ko. Habang South naman na papasukan niya Law at Criminology. So yung ibang course naman nag eexist pero hindi ganoon binibigyan ng pansin since hindi ganoon kadami ang job offer.

"Ano nga pala ang kukunin mo sa SWU?" takang tanong ko habang nag aantay na matawag ang pangalan ko sa may registral.

"Law, mag lalaw ako," mayabang niyang saad. Tsk, kanina malungkot ngayon naman ay ewan ko ba.

"Ikaw ba?" Balik niyang tanong sa akin saka ako tinitigan.

"Accountancy," firm kong sagot habang hindi nakatingin sa kanya. Amaze writen in his eyes. What?

"Whoaah, Nice so may balak ka rin bang mag Law?" pangungulit niya sa akin. Napataas kilay naman ako sa tanong niya. Law? Ako mag la-law? Idk.

"Hindi ko alam," bore kong sagot. Napaayos naman siya ng upo. As with that I guess it ends the conversation. When I heard my name be called. I immediately stand up and walk in the window were transaction made.

"Here." sabay abot niya. Kaagad ko namang sinalo tsaka nag thank you.

Sakto naman pagkaharap ko nahuli ko siyang nakatingin sa akin. Napaiwas naman siya kaagad ng tingin.

"I gotta go." paalam ko sa kanya. Tumango naman siya saka ako tumalikod para umalis na.

Nakuha ko na ang lahat ng kailangan ko. Kailangan ko ng bumyahe mamaya papunta sa Eastford University para hindi ako maubusan ng slot. Nakuha ko naman na ang result ng exam ko and pasado naman. Interview na lang para makapasok ako doon ng tuluyan.

Its a long ride. Medyo malayo dito sa Westwend ang Eastford. Kailangan ko ding maghanap ng apartment o dorm na matitirahan doon.

Well may mga kaklase din ako na ABM doon mag aaral pero hindi ko sila ka close kaya ending mag isa lang ako.

Habang naglalakad palabas sa malahistorical naming school. Surrounded by sculpture during spanish era. Na hanggang ngayon ay maayos pa rin. Maganda ang pamumuno ng President ng school dahil sa hinaba-haba ng panahon. Ito pa rin sila nanatiling nakatayo.

Sadly, I need to leave it for my future. Muli kong pinagmasdan ang statue ng isang babaeng maganda ang ngiti habang parehas na nakabuka ang kamay na para bang malaya.

Some of people what to be free but this hindrance that we need to face in order to become free. And that I need to do.

Habang nasa may waiting shed malapit sa gate ng school namin. Nag aabang ng masasakyan. Hindi ko maiwasan na mapaisip kung anong mangyayari sa akin kapag lumipat na ako ng school.

Its a mixture of excitement and anxiety. Kinabahan na ewan. Lalo na ng makatanggap ako ng isang text mula sa EFU. Conformation message.

From: EFU

Congratulatios for qualifying in BSA. We hope to see you in the interview tommorrow morning. Starting at 8 am to 5 pm. Goodbless Eastfordians.

Hoooo, its for real pasok na ako. Interview na lang talaga. Pero kinakabahan pa rin ako. Sa ibang balitang naririnig ko. Maraming bumabagsak na BSA doon. Masyado daw mahigpit ang pamunuan nila. Sinasala talaga kung sino ang dapat manatili. Pero kahit ganon. Maayos naman ang nagiging kinalabasan dahil. Lahat ng kilala kong nag BSA doon na graduate. Maganda ang trabaho ngayon.

Kaya mas pinili ko doon. Even na may offer din sila dito pero mas marami pa rin ang lumilipat doon para sa mas magandang future.

Napatayo ako ng may makita akong paparating na bus. Pati ang mga kasabayan ko at tumayo na rin. Mukhang standing na naman ah.

Gaya ng inaasahan ko standing kaming mga sumakay. Puna na ang bus na sinakyan namin. Pero kapag hindi kami sumakay another hour para sa susunod na bus. Okay na ito kisa late na naman akong umuwe.

Pagkababang pagkababa ko. Tahimik na paligid ang bumungad sa akin. Malalagong pinaghalong damo at halaman ang sumalubong sa akin.

Papasok pa sa amin ang daang ito kaya minsan nakakatakot kapag umuwe na ng gabi. Sa pagsimula ng lakad ko. I let my hand spread and feel the fresh plants while I'm slowly walking. Taking the moments when the sky turn into dawn. Its another day to end. And tommorrow new beginning.

Mula sa kinatatayuan ko. Tanaw ko na ang aming simpleng tahanan. Mga kapitbahay namin naglalaro. Magulang kong abala sa paglilinis ng paligid.

Sa oras na nakita nila ako. Magkasabay silang kumaway. Kaya mas binilisan ko pa ang paglalakad ko. Nagmano ako kaagad ng makarating ako sa pwesto nila.

"Kamusta ang pagkuha ng mga requirements mo sa school?" Kaagad na tanong sa akin ni Mama.

"Ayos lang po. Nakuha ko naman kaagad yung nga kailangan ko" Tipid ngiti kong sagot sa kanila. Tinuro naman sa akin ni Papa ang upuan habang tahimik kaming pinagmamasdan ni Mama.

"Wala ka ng kailangan doon? Tapos na ba ang lahat?" Tanong uli niya habang nag aayos ng merienda sa harap ko.

"Opo, at nga po pala. Nakakuha na ako ng conformation sa Eastford University. Pasok po ako bilang student ng BSA. Pero may interview pa po akong kailangan daan para tulutang maging studyante doon" Pag iimporma ko sa kanila.

"Mabuti naman kung ganoon. O siya mag ayos ka ng gamit mo. Malayo ang babyahehin mo. Para makapagpahinga ka na rin" Singit ni Papa sa amin. Kita ko naman sa itsura niya na ayaw niyang lumayo ako dito sa lugar namin. Naiintindihan ko ang takot niya kapag umalis ako dito. Unica hija nila ako. Bunso sa tatlong magkakapatid. Dalawang nakakatandang kuya ang sinundan ko kaya normal na ganito sila kahigpit sa akin.

Maging ang mga kuya ko sa umpisa ay hindi gusto ang idea na lumipat ako sa ibang school. But I want to go beyond from my comfort zone. Kung hindi ko pa gagawin ngayon paaano ako mag aadjust kapag nasa corporate world na ako. Maganda habang maaga mahasa na ang kakayahan kong makisalamuha para sa ganon hindi ako mahirapan kapag nagtatrabaho na ako.

"Kaya nga, kami na ang maghahatid sa iyo bukas" Sabat ni Kuya Evertt. Habang nasa likod naman niya si Kuya Emerix.

"Andyan na pala kayo halika kayo dito. Nang makapag merienda na kayo" Tawag sa kanila ni Mama. Walang sabi-sabi kaagad silang umupo sa magkabilang gilid ko.

Hay ang over protective kung mga kapatid. Ang lalakas lumamon. Napailing na lang si Papa ng makita kung paano nila inubos ang hinain ni Mama na babana que.

"Magtira kayo para sa kapatid niyo. Huwag niyong ubusin" Saway sa kanila ni Papa. Napailing na lang din Si Mama saka naglabas uli ng panibagong luto niya.

"Hey!" Inis kung saad saka pinalo ang kamay ni Kuya Emerix na dadampot ng kalalapag ni Mama.

"What?" Taas kilang niyang tanong sa akin. Sinamaan ko naman siya ng tingin.

"That's mine. You already finish yours" Mataray kong sagot sa kanya.

"Hey brother, shut up. Nagsalita na siya ng english baka bumuga na yan ng apoy" Parinig naman ni Kuya Evertt. Napairap na lang ako sa kakulitan nila.

"Arghhh" Inis kung saad bago tumayo.

"Mag aayos lang ako ng gamit ko" Paalam ko habang naglalakad paakyat sa kwarto ko. Tinawag naman ako ng dalawa kung bakulaw na kuya pero hindi ko sila pinansin.

Rinig ko pang pinagalitan sila ni Mama bago ako makapasok sa kwarto ko. Hay, buhay hindi talaga matatapos ang araw ng hindi nila ako nabubuwesit.

Pinagtuunan ko nalang ang gamit ko na hindi ko pa tapos ayusin. Malapit na pala akong umalis dito. Nakaramdam naman ako ng lungkot. Mamimiss ko ang kwartong ito.

Habang nag aayos ako ng gamit biglang lumiwanag ang cellphone ko. Tanda na may nareceived akong text.

From:09xxxxxxxxx

Where did you transfer?

Napaisip naman ako kung sino ito?

To:09xxxxxxxxx

Who you?

Sent✔

Binaba ko uli ito saka muling nag ayos. Kahit pa ilang linggo ang daraan. Kailangan ko ng ihanda ang ilang gamit ko. Kailangan ko na rin mag hanap bukas after interview ko ng matitirahan. Nang sa ganon hindi na ako mahirapan pa sa paghanap kapag start na ng kaklase sa August.

May pa lang naman pero mas maganda na kapag nakakuha na ako. Marami akong makakaagaw kapag sa mismong unang araw na ng klase ako naghanap. Marami pa namang taga ibang University ang lilipat doon.

Naandoon din kasi ang Course na pang business. So marami akong makakaagaw kapag hindi pa ako nagsimulang maghanap. Ito gamit na inaayos ko ay pang bukas pa lang yung iba. Saka na baka kasi akalain nilang excited ako.

Muling nagliwanag ang aking cellphone. Nagreply na ang unknown sender. Napataas kilay naman ako ng mabasa ito. Yung class president namin.

From:09xxxxxxxxx

Nasha

Simpleng sagot niya. Tatanungin ko sana kung saan niya nakuha ang number ko ng maalala kong class president pala siya.

To: Nasha

Why ask?

Tipid na reply ko. Nakakapanibago siya. Siya kasi yung tipong babae na hindi palakaibigan. Yes she got some but not that close you know gamitan thing. Sino ba ang sasama sa kanya. She got cold eyes, colored brown. Curly long hair. Fine eyebrow. Square shape face. And her lips that always tin line. But it has a shape that everyone envy. In all short she's Pretty yet cold one. Bagay para sa isang mataas na posisyon. Walang makakasuhol.

Natigil ako sa pag tutupi ng biglang kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Pasok" I shout as I continue what I'm doing.

Based sa presence niya. I know who is he. Kuya Emerix Sallel Salvaz, the eldest. His heavy foots step make me recognize him. Sa kanila ni Kuya his one who has a heavy foot step. I don't know if he doing it for purpose or to annoy me.

"Your to excited? Can't do that in other day?" Malungkot niyang tanong sa akin. Napatigil ako saka lumingon sa kanya. As I though.

"Nah, I'm not that excited. I'm just being prefer you know. It was big city different from our city. Maraming studyante ang mag aagawan sa mga apartment and dorm. Hinahanda ko lang ito para kapag nakahanap na ako I just grab it, you know para hindi na ako mahirapan" Paliwanag ko sa kanya. Napabuntong hininga naman siya.

I silent look my brothers reaction. His thick eyebrow collide in each other. Looking him more attractive for other girl. Whose adore him. Who I am to disaggree. My Kuya is not just typically guy. They got our fathers feature. From his eyes through their faces. Even the presence. Our father is so intimadating person if you don't know him. You surely shaking your legs if he look at you.

Kaya walang nagtangkang manligaw sa akin. Ganito ba naman ang nakapalibot diba?

"Why need to transfer?" Nanghihina niyang tanong sa akin. Hindi man halata pero kami ang mas close kisa kay Kuya Evertt.

Kuya Emerix was sweet that Kuya Evertt who love teasing me everyday.

"For better future" Mahinang sagot ko bago kinuha muli ang cellphone ng nagliwanag ito.

From: Nasha

I need kasabay you know, loner.

Sagot niya sa tanong ko sa Eastford din pala siya. Baka sa iba mag aaral ang iba niyang plastic friend.

"Who's that?" Patanong na curious niyang saad.

"Ito" Sabay taas ko ng phone ko. Tumango naman siya bago ako muli nagsalita." Classmate asking for acquiatance" Simpleng saad ko bago nagreply uli sa kanya.

To: Nasha

Sure.

Reply ko bago hinarap ang nakakunot noo kung kapatid.

"She is a girl no need to bother" Pag papaalam ko sa kanya. He always doing that when someone texting me.

"Good" Tipid niyang sagot saka tumayo. He's leaving maybe tired from work.

"Fine, I allow you to transfer into other University. But promise me, always take care of yourself. Wala kami doon na mag aalaga sayo. And please no boyfriend. Wala din kami doon na magproprotekta sayo. I do wanna see my princess cry for stupid guy" Mahigpit niyang paalala sa akin.

"Noted" Nakangiti kong sagot. Three down. Ang kailangan ko na lang ang kay Papa. Hindi pa rin siya nagsasabi na okay lang na lumipat ako sa ibang school dahil na rin sa gastusin. But I assure him that I have some money that I save and I pass for being a scholar from our Governor. Even sa ibang school ako papasok. Kuha pa rin ako.

Kaya hindi na rin masyado poproblemahin nila Mama at Papa ang gastusin. Hindi naman ako magastang anak eh. I only buy whose need.

Hindi na ako muli pang nakatanggap ng text mula kay Nasha. Marahil ay tulog na yun. Anong oras na rin kasi. Maaga pa kami babyahe bukas.

Napatuwid naman ako ng biglang bumakas ang pinto ng kwarto ko. Niluwa nito sa Papa. Na seryosong nakatingin sa akin. His intimidating presence disturb me.

"Why are you still awake?" Bayanad niyang tanong sa akin. Saglit akong nangapa ng sasabihin bago ko nahanap ang sarili kong boses dahil sa gulat.

"Ah, checking some paper baka may makalimutan po ako bukas sa pag alis" Magalang na tugon ko.

Isang tipid na ngiti ang iginawad niya sa akin. Bihira lang niya ito gawin.

"Hindi na kita mapipigilan sa kagustuhan mong lumipat sa ibang paaralan. Basta huwag mo lang pabayaan ang pag aaral. Susuportahan kita, namin" Kalmado niyang saad na nagpanganga sa akin. Hindi ko inexpect na ganito ang magiging resulta.

"Thank you, Papa" Mabilis ko siyang niyakap sa pagpayag na magtransfer ako sa ibang school.

"Ngunit, sigurado ka na ba sa course mo? Alam mong hindi biro yan?" Nag aalalang tanong niya sa akin. I gave him a assuring smile.

"I know Pa. Pero hindi ko po yun alintana basta supporta niyo lang kakayanin ko po kahit mahirap ang course na kinuha ko" Nakangiti kong sagot sa kanya habang nakayakap pa rin ako sa kanya.

"I know, but please secure your health. Don't over use your body. Sleep when it needed. Sa college ang salitang tulog ay bihira. Dyan mo mararanasan na pagkaitan ka nito. Kaya kung may oras ka pang magpahinga o matulog grab it. I don't care about your grade. Your health is more than important. Hindi ko kailangan ng anak na ubod ng talino at mataas na grade kung katawan naman ang nasasakripisyo. Hindi ko kailangan non. Kailangan ko anak na matibay at hindi susuko sa ano mang laban" He encourage me from his advice at word of wisdom.

Tama nga naman siya health more than important. Kaya maraming mayayaman na sakitin eh. Mas pinagtutuunan nila ng pansin ang trabaho kisa ang sarili nilang katawan.

"Oh siya enough with this drama. You need to sleep. A long day will come tommorrow. I hope that it will be your day" Masuyo niyang saad saka ako hinalikan sa noo.

"Goodnight, my princess" Sweet niyang saad bago lumabas ng kwarto ko.

His approval was unexpected but I was needed. Hindi ako matatahimik sa paglipat kung wala yun. I guess it was the sign na mas kailangan kung pagbutihan sa interview bukas.

Finally, My plan to transfer was already been plan. And ready to execute tommorrow. Be good to me tuesday. Bulong ko bago tuluyang magpadala sa tawag ng tulog.

****

Yiieee another story hehehe nakakaloka no. Hindi pa tapos yung iba may panibago na naman. Don't worry tatapusin ko din sila not now but soon.

Enjot reading.

-PrincessNalics