Havoc

Sa bilis ng oras hindi ko namalayan ang paglipas ng oras. Hindi ko alam kung paano ko nakaya ang hell week at ang laro. Matapos kasi ang pangyayari na iyon parang may nagbago kay Alpha. Kahit na naghahabulan pa rin kami at nag lalaban. Iyong inis at galit niya sa akin parang nabawasan. Hindi ko alam kung bakit.

Nasha is back, really back from her old self. Yes! She put her mask again. We rarely interact now, like where back in senior high. Thou we still engaging small interaction like nodding when we face, waving when one is leaving and smiling when we unintentionally look at each other. I don't know what really happened but I think it safer for both of us.

Especially when Cato got closed to him. And Nilu, Tofee, Diello and now, Alpha I think on my side. Feels like where just acting when the game is on going. But I really feels his rage when he stab my legs when he caught me from running. Such a jerk!

I trace the scar he dig on my skin. It not that long but enough for me not had a proper walk for almost two week that made more difficult for me to run away with him.

"It's hurt again?" Oh! I forgot someone is here. I look at his casual face.

"Nah! just tracing," I answer honest. My scar free legs are now lots of scars. Both legs had it.

"So then, lets continue..." he trailed off. "Palalim na ang gabi."

I nod at him. Tofee still my tutor now. I still lots of subject and topic to catch up. His really a big shot on me. His discussion save me from failure in front. And now, its finals. time flies so fast literal. Parang kailan lang nong simulang tumapak ako sa school na ito. Ngayon, November na, apat na buwan ang nakalipas. Hindi ko na rin nasundan pa ang ilang pangyayari.

Sa ngayon, may ilan akong bagay na gustong pagtuunan ng pansin. Una, syempre ang pag aaral ko kaya andito ako. Pangalawa, Maging ligtas sa bawat araw. At ang huli, ang malaman ang buong katutuhanan mula sa bibig ni Kuya. Kahit pa hindi na ganoon kalala ang kagustuhan ni Alpha. Mas mabuti nang alam ko.

"That's it. Your improvements is great. You don't have to worry on the finals." He tap my head. He fix his things and I walk him through the door.

"Tofee," I called him before he pass on the doorway. Huminto siya at humarap sa akin. Ngumiti ako sa kanya bago sinabing, "Thank you so much."

"All for you," he smile back and added,"go inside. Its cold here."

I nod and close the door slowly. He's right it's cold. I silently walk back to my room when I stop on her door. It's quiet, maybe she's not here again like yesterday. I wonder where she goes.

"Yes! I already set it," I hear her voice in tension like she's talking to someone higher than her. "Yeah! Yeah! I know."

Mas lumapit ako sa gilid ng pinto niya. Hindi ko gusto itong ginagawa ko pero may kung ano sa akin na nag uudyok.

"Yes! Don't worry. I take care of myself better this time." It's a long silence before she said the something that make my eyes wide. "I won't make you worried again, Cato."

The way she said his name scream soft like melody. It's sweet and assuring. Kung hindi ko pa narinig ang yabag na papalapit sa may pinto hindi ako matatauhan. Umakto akong kalalabas ko lang ng kwarto ko. Nagkagulatan kaming dalawa, nakababa na ang cellphone niya.

Like the other day, she just nod at me. I nod back on her. Napansin ko ang damit niya, mukhang aalis siya. Binalak kung pasukin ang kwarto niya pero naalala ko noon ang ginawa namin. She's expert on that thing, maybe I can ask for the help for this?

Napatakip ako ng bibig ng may ma-realized. Shit! Why did I forgot it?

Pumasok ako sa loob ng kwarto ko sa umakto muli na may hinahanap. Lagi siyang naiiwan dito, alam niya na pareho kaming ginagawa dati pero iba na ngayon.

Nasa drawer ko pa rin ang heartshape na flashdrive kung saan ko tinago ang ilang nakalap ko sa unibersidad na ito. Tulog siya ng andito si Nilu tangin si Tofee lang ang alam niyang nakakasama ko dito. Hindi rin niya alam ang tungkol kay Diello. Pero mabuti na ang sigurado. Hangga't maari ayaw ko siyang paghinalaan pero... lumalakas ang kutob ko na hindi ko siya dapat pang pagkatiwalaan.

I slide the piece of paper on his arm chair. He simple pick it up. He nod after he read it.

Mabilis akong lumabas ng room dahil game na naman. Hindi ko alam kung sinusundan pa ako ng Alpha. Pero bago ako makaliko paalis ng building kita ko siyang patalon pababa sa hagdan. Bahagya akong huminto para habulin ang hininga ko dahil nasa tapat na ako kung saan patungo ang secret base ni Tofee. Iyon ang nasa maliit na papel na pinatong ko sa arm chair niya.

'In your basement after the game. Meet me there.'

Doon ko balak magpalipas ng oras para sa araw na ito. Biglang nawala si Alpha sa likod ko. Saan nagpunta iyon? Baka naman may nakitang ibang biktima niya.

"Looking for me?" natigil ako sa paglalakad sa matikid na daan patungo sa Abandon building kung saan ang building niya. Napalingon ako sa kabilang side, sa madilim na parte. Hindi ko man lang siya nagilaman. "You're always look surprise on my appearance, Eirlys Ayn Salvaz."

Natigil ako ng mabangga ang likod sa malamig at konkretong bagay sa likod ko. Kinulong niya ako. Nakipaglabanan ako ng titig sa kanya. Tanging paghinga namin ang naririnig. Rinig ko kung gaano karahas iyon.

"What do you really want from me?"

Kita ko ang pag ngisi ng labi niya. Hindi ko kinaya ang nakakalunod niyang mata. Ilang pulgada lang ang layo niya sa akin. Nanlaki ang mata ko ng bumaba ng kaunti at lumapit ang mukha niya sa may gilid ng mukha ko. Ramdam ko na ang hininga niya sa tainga ko.

Mainit iyon. Tila tinanggal ang lamig na nararamdaman ko. "You really want to know?" There was husky on his voice that make me shiver.

Nilayo niya ang mukha niya sa akin. Hinawakan ang baba ko saka niya kinontrol para tignan siya. His eyes is glowing. Madilim ang parte na ito. Bago pa ako maka-react.

I feel his lips on mine slowly owning it in slow and teasing one. It's moving like commanding me to answer his kisses. I don't know what is really happening. I just realized myself kissing him back. He finally released my lips from the long sensually but calm kissed we share.

Nanlalaki pa rin ang mata ko. Nilapat ko ang kamay sa labi na ngayon ay nararamdaman pa rin ang labi niya. That was... that was my first kiss. Napatingala ako ng maramdaman ang muling paglapat ng labi niya sa noo ko. Kita ko ang pag galaw ng adams apple niya.

Hindi ako alam ang gagawin ko. Naramdaman ko na lang ang braso niya na pumalupot sa baywang ko saka hinatak palapit sa kanya. His taller than me. My head land on his chest. He embrace me. Habang ako ito, gulatan sa pangyayari at mukhang estatwa.

He attack new kisses on my hair and rest his chin on my shoulder.

"This is all I waited for years, its feels home." he whispered but it's not clear. Doon lang ako napagalaw. Tinulak ko ang dibdib niya. Saka siya tiningala.

"Pardon?"

Ayan na naman ang ngisi niya. Nakayakap pa rin siya sa akin ngunit may distansya na. Ramdam ko ang pag iingat doon parang hindi ako sinaksak ng makailang beses ah!

"I'll haunt you later," he bid and another kiss on my forehead and then he disappear on my sight. What the heck!

"What happen to your lips?"

Mabilis kung binaba iyon ng marinig siya. Andito na pala siya hindi ko man lang napansin. Kanina pa ako dito sa basement niya. Ilang oras matapos ang iyon saka ako nagtungo dito. Hindi pa rin kasi nagsi-sink in sa akin ang nangyari. Ang bilis at nakakalito.

Umiwas ako ng tingin sa kanya ng makita kung paano niya ako pagmasdan, "wala malamig at mahangin, nagbabalat lang ang labi ko."

Umismid ang mukha niya sa sinabi ko. Sinundan ko lang siya ng tingin ng ilapag niya ang gamit niya ngayong paglaban. It's sword and assault rifle. Everytime I see him, he used different things on fighting. I wonder where he get it. Wala naman akong makita dito sa basement niya, except sa mga iba't ibang klaseng kutsilyo na mayroon siya.

"Where you get that sword and assault rifle?"

Natigil siya sa paglilinis ng espada saka saglit akong nilingon. Pinagpatuloy niya ang paglilinis saka sumagot sa tanong. "It's provided by the administration."

Napatango lang ako, sabagay sila din may pakana nitong game. Binalik ko na lang ag tingin sa lamesa niyang nagkalat. Kung sa bahay ito, kapag nakita ni Mama humanda ka na sa magdamagang sermon. "Hindi ka-"

Nabitin ang sasabihin ko ng makita siyang nagtanggal ng damit nang humarap ako. Tila parang nag slow motion ang paligid pero agad din binawi ng may bagay na tumama sa mukha ko. Amoy ko ang dugo doon.

Masama ko siyang binalingan ng matanggal ko sa mukha ko ang uniform niyang puno ng dugo. Nagpipigil naman siya ng tawa. Siraulo!

"Tumalikod ka!" utos niya. Napataas ako ng kilay? Oh!

Tahimik kung nilapag sa gili kung nasaan ang ibang dami niya na marumi ang binatong uniform niya sa akin. "Aba't!" pigil inis ko siyang lingunin ng may tumama na naman sa ulo. Pero ngayon ang slack na niya iyon. Bwesit na lalaking ito.

"So, why you want to meet me here?"

Nakabihis na siya ng lumingon akong masama sa kanya. Baliwala lang sa kanya iyon.

"Tsk..." I hissed. "I just want to ask something and a little help."

He tilt his head like he not used to hear me like this. Yeah! I admit it my first time asking for help. He lean on the table beside where I seat. He is silent for about a minute.

"What kind of help? You know I--"

I cut his off, "Yes, I know that. But it's something not part of the game," I explained. Naging mariin ang naging pagtitig niya sa akin. Napabuntonghininga ako. "Nilu informed me."

"Nilu!" The way he state his name sound jealous. Or I just cannot-never mind.

"So?" I waited for his answer.

"Why don't you tell me first about it, so I know what help I will lend to you."

I hope na may alam siya sa mga ganoong bagay.

"You about wiretapping?" Mabilis siyang napalingon sa akin. "Or something about in bug device? Hidden cam?"

Kita kong natigilan siya sa sinabi ko. Kaya tumayo ako at lumayo. Sumandal ako sa may pader kung saan nakadikit ang ilang mga bagay na sinabit niya. Humalikipkip ako saka siya nilingon.

"How did you?"

"I am fan of mystery and thriller movie. And from that I had an idea that maybe it's happening somehow in real life. You know."

"When you did realized it?"

Tumayo ako saka lumapit kung saan ako naupo kanina. "First month, since the school started."

Tumango siya at hinila ang upuang kanina na inupuan ko. Saka may hinugot siya sa ilalim ng lamesa niya. Pinanuod ko lang siyang kalkalin iyon. May nilapag siyang mga bagay na bago lang sa paningin ko. Since, I'm not into this thing. More on airplanes.

"Ano bang gagawin mo?" Humarap na siya sa akin. Mukha siyang kalmado pero ramdam ko ang tension sa kanya.

"Relax I won't make you do anything that bad. I am just want to know how this thing stop or make not working. I know I can't ruin what the University place on our dorm, it make them trigger. And it's not for it..." I trailed of. When I remembered perfectly what we did back then. "It's for another."

I hear him signed in defeat. "Fine I will help you."

I smile on him.

"Pasalamat ka malakas ka sa akin," he murmured that I can't fully understand because of how low his voice it. Para siyang batang bulong ng bulong kasi nautusan. Nagrereklamo ata ito.

"Nagrereklamo ka ata, ayaw mo? Fine, kung ayaw mo, sa iba na lang-"

"I said, I'm doing it!" Biglang lumakas ang boses niya na ikinabigla ko ng lubos.

Napakurap kurap akong nakatingin sa kanya. Hindi pa rin maproseso ang ginawa niya.

"Tsk... hindi ako nag rereklamo," Salubong ang dalawang kilay niya ng sabihin niya iyon. Nagpipigil sa pag ngiti, kita kung ngumuso siya at parang may binabanggit na naman.

"Ewan ko sa iyo." Tumalikod na ako sa kanya. Bago pa ako makalabas sa pinto ng basement niya nilingon ko siya. "Sa oras kung kailan ka pupunta para turuan ako na lang iyon. Just bring your thing," I remind him. He just silently nod. I give him small smile and leave.

Madilim na nang kalabas ako sa eskenita kung saan ang daan patungo doon. Nakakabingi ang katahimikan ng school. May kalakasan na ang simo'y ng hangin. Ang paliging na tangin nagsisilbing ilaw ay mula sa ilaw sa gilid ng daan at ang liwanag mula sa buwan.

Napahinto ako ng makitang gumalaw malapit sa bukana ng gate ng dorm ng mga babae. Wala ng ibang pumasok sa isip ko kung hindi siya. Naalala ko na naman iyong kanina.

"Oh huh!"

Napairap ako ng marinig ang boses niya. Hindi ko alam kung saan parte siya ng sulok na ito masyadong madilim. Basta alam ko andito siya. Napakadilim ng parte na ito. Mga puno ng saging ang nakatanim sa parte na ito. Medyo masukal at nakakatakot. May pader na nagkukubli sa dorm mula sa School at itong maikli na daan na ito papunta doon. Magkabilang daan ay may tanim na puno ng saging. Walang guard house dito.

"Come here." he order. Napakunot ako ng noo pero... isang braso ang marahan na umangkin ng baywang ko. "There."

His hugging me again. I feel his chin rest on my shoulder. I should be scared and run away with him, but why I am here? Standing close to him, letting him hugged me?

What the hell is happening? Since that quake, I can feel his changed. Those rage on his eyes whenever he see me is gone. Even sometimes I can see it, but not always like before. People around me is changing, it's make my head into havoc. I don't know what or who I trust.