Tatlong pu't anim na lipad
Finals
I wrap the scarf on my neck as the weather become colder. There is no winter here, but the degree of weather likely in the island of Tirianna where the only island experiencing four season. While Sarichia is like Therondia, summer and Rainy weather. And Seona is the hotter island wherein almost summer for twelve months.
I am wearing my cold outfit for this day. Its December three weeks from now is the Christmas break for all of out. I thought they won't let us feel the Christmas season. I already plan to confront Kuya about it when I'm home.
I can feel the holiday season but somehow still alert that he may attacked me surprised. What happened on us is still unknown for me. He still a haunter, has a duty to kill those oppose to the administration and hindrance from them. I understand that, but still...
"Feeling cold?" Napahinto ako ng may marinig na boses sa gilid ko. Tagal kung hindi narinig iyon.
Umiling ako sa kanya, "Hindi."
"It's been long since-I had interaction with you hmm."
"I agree."
His harmless, but I can sense something. "Dito na ko. Nice to see around again, Cato."
He nod, I left him on the first floor as I walk on the stair. Hindi na ako lumingon pang muli. Mabilis akong umupo sa tabi ni Tofee na busy mag review. May exam kami ngayon. Isang minors. Malapit na pala mag second sem.
"Nakapag review ka na ba?"
"Yes."
Hindi na siya muli pang nagtanong. Bumalik ata sa pag re-review. Buti na lang maaga ang subject na iyon. Tapos na bago mag start ang game. Pansin ko paiba iba ang oras kung kailan ito nag sisimula. Para siyang alarm clock na naka set pero iba't ibang oras sa araw.
Napatingin ako sa may wrist ko kung saan ang tracker namin. Nasa red dot pa rin ito. Hindi pa rin tapos ang Haunting stage. Marami pa rin sigurong mga participant ngayon. I wonder if I can be part of that stage but...
"Why you're not hiding? Brave enough huh?"
It's him at my back his head level on my ears, whispered those words. Yes! I'm not hiding from him right now. I'm so tired of running away. It's always the chase, I want to rest from that.
"Whoa!"
I point at him the dagger I bring on myself today. It's not bad to fight him right now since I am not even pay him back for giving me such a hell and wound that become scar now.
"Hindi pa ako nakakaganti sa iyo!" walang emosyon kong sabi sa kanya. Where at the back of senior high school building. This is the perfect place for us to compete. I just to fight back for now.
Nakatitig lang siya sa akin, naninimbang sa katagang binitawan ko. Naka halukipkip siya sa harap ko, walang imik tila naghihintay sa susunod kong sasabihin. "Is that what you want?"
He take step forward on me. I remain on my place. I wait him until he tower me. His eyes looking down on me, sharp as blade, thin lips and heavy breathe-I notice it. I also look up on him with the same facial expression.
Nasa tapat ng dibdib niya ang dagger ko. Mahigpit kong iyong hinawakan ng hawakan niya ang kamay ko.
"If you want to fight with me, then let's do it without weapon," mapanghamon niyang tugon sa nais ko.
His eyes persuading me to loss grip on my dagger. I feel afraid that he might dig it into me again with his dirty tactics. He successfully grid of it in my hand and throw away. He jump off backwards. Leaving some distance on us. I wonder why his not bring any of his weapon today.
"Why you're still standing? I thought you want some stretching."
Ayan na naman siya. Tsk...I'm not use in combat battle, but...
I run and prepared for a strong right punch that he immediately catch. I make an under attack but he notice it fast like I predict. I turn sideward and shove his lower abdomen. I caught him off-guard on that part. Lumuwag ang pagkahawak niya sa kamay ko. Pinasundan ko iyon ng paghampas sa may likod niya kasabay ng pagbagsak niya sa lupa. Kaagad akong lumayo para humugot ng lakas.
Sisipain ko na siya ng makaangat ang katawan niya ng mahagip ng paa ko. Sa iyon inikot maging ako nadamay. Napadaing ako ng lumanding sa lupa. Ang sakit ng braso ko. Sa gitna ng pagdaing ko bigla niya akong pinaibabawan para sakalin.
He pin my both hand using his knee. All I can move is my lower body part. Jezz, my breath become short. Fuck! I have to do something.
"What now?" Patuloy pa rin siya sa pagsakal sa akin. Natakpan ng buhok niya ang mukha niya tangin nakakakilabot niyang mata ang nakikita ko. Kita ko doon ang multong ngiti dahil sa kalagayan ko.
Fuck! sumisikip na ang dibdib ko. Nauubusan na ako ng hangin. Fuck! Shit! I closed my eyes and said in smoky tone, "Alpha."
Then look at him pleading. Shit! I don't have any choice. I don't know if it buy on him but when I scan his expression. His jaw almost drop, his eyes wide like he so shock on my state. His grip on my neck loosen that give me chance to slip away with him.
The scene is now twist. Natauhan din siya doon. Ngunit imbis na matakot kita ko ag paglawak ng ngisi niya. Imbis na tuhod ko ang nakapatong sa kamay niya para hindi siya makagalaw, kamay niya ang nakahawak doon. Nanlaki ang mata ko sa naging kinalabasan.
"I like this position," he maniac state that made me furious.
Mas diniinan ko ang hawak sa leeg niya. Mas kumulo ang dugo ko ng tawanan niya ako. This guy getting on my nerve. How dare he to laugh out at me?
Nawala ang kamay niya sa binti ko at lumipat sa kamay ko. Akala ko tatanggalin niya pero iginaya niya para masakop ng buo kong kamay ang leeg niya. "There."
Napaiwas ako ng tingin dahil aminado akong hindi ko kayang sakupin ang leeg niya. Gamit ko na ang dalawang kamay ko habang noong siya isang kamay lang.
"What? Why you're not doing anything, my hardheaded kitten?" hindi ba mawawala ang ngisi sa labi nito? Why even we end up like this? Maybe it his idea at all. "What?" nagpipigil siyang mapangiti ng matalim ko siyang tinitigan.
"This is your idea why you want a combat battle did you?"
He look me amused. And chuckled come out his mouth. "My hardheaded kitten, who ask this battle first hmmm?" he asked back.
Natahimik ako pero..."Don't you dare reverse the situation. I know you want this."
"Well, If does ever satisfy your assumption, then honestly I very much love this position we had now."
"Ouch!" he whined when I tweak his hair.
"You fucking moron," nanggigil kong sabunot sa kanya. Pilit naman niyang tinatanggal ang kamay ko sa buhok niya. Sorry siya may kahabaan ang buhok niya.
"Hey! Stop it," he complain while trying to get off my hand on his hair.
"Isa! Eirlys!"
He finally grid off my hand that reason for me to lose balance on his chest. "Ohh!"
I prepare myself for another landing on the ground but a strong hand pin me on his chest through my waist. He make me firm on his top. He even elevate his self about to make it. Napakapit ako sa balikat niya ng umupo na siya. Napadaosdos ako pababa sa may hita niya.
Pareho kaming madumi na ang uniform. Mukha naman siya iritado ngayon.
"Let stop this," he said in defeat tone. What? I mean it's not even what I am aiming shit!
"Let's do it when you're ready for this."
"What? You're insulting me?"
He groaned and comb his hair that I tweak earlier, "I am not."
"Then what?" naiinis kong tanong.
Kita ako ang pula ng tainga niya at batok. Anong mayroon sa lalaking to. Napalingon siya sa akin ng may matamaan ko.
Kita ako ang makailang ulit niyang marahas na paglunok. Maging ako ay napalunok sa bagay na iyon.
"Mabuti pa ngang itigil natin ito."
Akala ko hindi niya ako papakawalan pero hinayaan niya akong makaalis sa kandungan niya. Hindi ko na siya tinignan pa. Pinulot ko na lang ang dagger ko at ang bag. Pagkalingon ko sa pwesto niya likod na lang niya ang natanaw ko.
"Fuck! That was... shit!"
Ngayon lang ako nakabawi ng hininga ko. Kanina pa pala ako nagpipigil lintik na yan. What the hell just happened? Fuck!
Kisa manatili doon at mabaliw sa kakaisip non umuwe na lang ako sa dorm. Wala pa siya. Tahimik ang paligid. Saan naglalagi ang babae na iyon.
Hinayaan kung pumutak sa mukha ako ang tubig galing sa shower. I was in dirt look. We laid on the ground that make my body cover with dust and soil. My ghad! Erase it on your head.
Nakapaglinis na ako ng sarili ko. Pagkalabas ko ng c.r kita ko na siyang nakaayos sa may sudy table ko. Huh? Ang aga niya.
"You're already done?"
Saglit lang niya akong tinignan parang galit pa ata. Anong mayroon sa lalaki din na ito? Sinilip ko ang expression ng mukha niya. Kita kong nakakunnot ang noo at salubong na kilay.
"May problema ba?"
Hindi siya kumibo sa tanong ko. Inabot na lang niya sa akin ang papel na sasagutan namin ngayon. Nag duo study kami ngayon. Malapit na naman ang hell week. Finals na kasi at bago kami mag christmas break, enrollment for second sem muna.
Dami ko na naman aayusin. Paano kaya iyon? Makakapag-enroll kaya ako ng tahimik? Nasa laban pa rin kami kahit na ganoon. Ang hirap naman nito. Bakit kasi nilagay ko ang sarili kong paa sa hukay na ako rin ang humukay?
"I saw you with him," he suddenly said that made me freeze in shock.
My mind shut down for a minute. He saw us! He saw us! In that position. Oh ghad! Lamunin na sana ako ng lupa now na!
"What about it?"
Hindi ko na lang pinahalata sa kanya ang tension na nararamdaman ko. Bakit sa lahat ng makakakita siya pa? At bakit niya kami nakita? Wala ba siyang target ngayon? Doon siya dumaan?
"Wala naman... nagulat lang ako nang makita kayong nasa ganoong posisyon." Saka siya humarap. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero may nakita akong iritasyon na dumaan sa mukha niya kanina. "Your his prey right?"
"Yah, I am."
"It's very strange that you still alive about four months. Technically, it takes a second to kill half of his prey but you?"
"What you're thinking?"
"Nothing," he answered, and glance at me. "This game is monitored by the game staff and the master. And I know they already know what happening on you two. That make me think something."
Natahimik lang ako sa sinabi niya. Oo nga pala muntik ko ng makalimutan ang bagay na iyon. We are all monitored, like this tracking I had. So, they know that I am talking to him?
"Kung ganoon..." I trailed off, and added, "They know about our connection? Since, I am track by this?" Sabay turo ko sa tracking device na nasa kamay ko.
Imbis na matakot, pagkunot ng noo ang nakita ko. Saka mariin na tinitigan iyon.
"Bakit?" tanong ko pero binaliwala niya iyon at mas nilapit niya ang kamay ko sa mukha niya.
Sumilay ang ngiti sa labi niya. "Congrats, you're now on the Finals stage."
Hindi ko kaagad na proseso ang sinabi niya. Nagbibiro ba siya? Hindi ko rin kasi alam kung gusto ko o ayaw na mapasama dahil alam kung kahit saan angulo. Sila pa rin ang panalo sa larong ito.
"Aren't you happy?" he tilted his head. Analyzing my action. I should be happy right now. Cause I survived the haunting stage but why I feel afraid.
"Of course I am. I just can't process. The haunting stage is over. Parang kanina lang naglalaban pa kami ni Alpha."
Kita ko ang pag asim ng mukha niya ng banggitin ko ang pangalan ni Alpha. Ano bang mayroon kasi?
"Laban pala iyon," parinig niya sa akin. Aba't gusto rin atang masabunutan nito.
"Gusto mo rin atang masabunutan." walang emosyon kong sagot sa kanya. Medyo mahaba din ang buhok nito. Kaagad naman siyang lumayo sa akin.
"Whoa! Chill! Hindi ko na nga maharap na gupitan ito guguluhin mo pa."
"At sa akin ka pa nagreklamo!"
"Ha?" pakunwari niyang tanong saka tumayo at nagkamot ng batok. "Alam mo mabuti pang ipagpaliban na muna natin ito. Total Final stage na may time para mag aral. Sige una na ako." Kumaway siya sa akin matapos hablutin lahat ng gamit at gamit ang pekeng ngiti habang patungo sa may bintana.
"Mukha hindi patas naman yan, Pre!"
Pareho kaming nagulat ni Tofee sa biglaang sulpot ni Alpha sa may bintana. Iyan na ba ang bagong pintuan ngayon? Sabagay sabi nila kapag sarado ang pinto, may bintana.
"Anong ginagawa mo dito?" iritado niyang tanong. Sumulyap muna ito sa akin bago bumalik kay Tofee.
"Wala naman napadaan lang, ikaw?" casual na tanong nito. Nakahalukipkip pang nakaupo sa may bintana.
"Tutor niya ko." Ramdam ko ang kayabangan doon.
Napabaling siya sa akin. "Kailangan din pala ng tutor ang isang Salvaz. Tsk... magkapatid nga."
"Umalis ka nga dyan!" pagtataboy niya kay Alpha.
"Paano kung ayoko?"
"Gusto mo bang sabunutan ito?" turo niya kay Tofee. Bumalik na naman ang inis ko sa kanya.
"Oo/hindi" sabay naming sagot.
"Hoy hindi patas ito."
"Tsk, I heard what you say."
Bumaba na si Alpha sa may bintana. Bumalik na ang natural na ngising laging bitbit niya.
"Hoy! binabalaan kita subukan mong gawin yan. Sinasabi ko sa iyo."
"Bakit? Anong gagawin mo? Hindi mo nga siya mabawi sa akin."
Kumunot ang noo ko sa dalawang ito. Anong mabawi.
"Tsk... akala mo naman siya ang unang minahal."
Kita ko ang pag asim ng mukha ni Alpha at mukhang nagalit niya. "At least napaibig ko. Eh ikaw? Hanggang porma ka lang."
"Tumigil lang kayo para kayong batang nag aagawan sa isang lolipop."
"Sabunutan ko kayong dalawa dyan."
"May aasikasuhin pa pala ako," biglang saad ni Alpha at mabilis na umalis.
"Ako rin."
Nawala silang dalawa sa paningin ko. Anong mayroon? Sinabi ko lang na sasabunutan para nang nakakita ng multo. Tsk! Sabagay masakit nga naman sa anit kapag nasabunutan.
Bigla kung naalala. Finals na. Eliminating rounds na. Kung saan matira ang matibay. Malapit nang matapos ang laban na ito. Natatakot na ako sa mga maaring mangyari. Marami pa rin ang hindi ko maintindihan sa lugar na ito. At bakit mas lalo akong nahuhumaling na alamin iyon.
"Lys," bigla siyang pumasok sa loob. Na may ngiti sa labi.
"Finals na." Nakaturo ang kamay niya sa may tracking device namin.
Tumango ako sa kanya. "Yah! Finals."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top