First encounter

I stretch my arms when my phone alarm stop from ringing. It's a first day of school as a freshman. A mixture of nervious and joy.

New environment, new classmate and new step on my life. I look outside of my room and I see a purple light. Its already dawn, I remain on my position until Nasha knock on my door.

"Get up, maghahanap pa tayo ng block mate at room!"Inaantok niyang saad sa akin. Sabog pa ang buhok nito ng sumilip sa kwarto ko. Tumango lang ako sa kanya.

Tumango din siya saka pasuray-suray na umalis sa pagkasandal sa pintuan ng kwarto ko.

Ito na talaga, college student na ako. Hooo, new beginnings. I lazy get up from my bed. Slowly walking to bathroom. As the water go down, many senario come out on my head.

Too many what if, too many question, too many curiosity and too many doubt. Violent shaking my head to erase that feelings.

I should focus on my study and not on the other things without on my prior.
Tumayo na ako at nag ayos. At 6:30 lumabas na kami sa compound ng Dorm.

We walk along the wave of people. Sa dami ng naglalakad hindi maiiwasan ang magkabanggan.

"Ops, sorry!" Paghingi ng tawad ng isang lalaking nakasalamin na nakabangga sa akin. I just nod at his apology.

"He look weird!" puna naman kaagad ni Nasha sa gilid ko. I just shrug on her.

Napahinto muna kami sa may gintang bahagi ng University dahil sa opening ng school. May short program na ginanap. Bago tuluyang nag open ang school.

Bumalik na kami sa kanya kanya namin pupuntahan. Halos nahirapan kami sa pagpunta sa College namin.
Sa dami ng tao siksikan tuloy.

Kakaibang bakbakan yun ah. Buti na lang nakaalis na kami sa kumpol ng tao sa may gitna. Ngayon ang paghahanap ng blockmate ang labanan.

Sino ba yung mga kasabayan ko dati. Baka may mamukhaan ako. Need lang para malaman kung sino kablockmate ko. Halos makaisang oras akong maghanap ng kablockmate ko, bago sila matagpuan sa room 207.

Buti na lang wala pang prof. Nasa pinakalikod ako, hate ko sa harap. Tsaka sanay na ako kapag may seating arrangement. S, sa huli.

Hanggang sa dumating na yung first subject prof namin. As usual, introduce yourself again, walang kasawaan.

After non nag attendance lang siya saka umalis din may meeting pa sila mga faculty member.

Total siya lang naman ang klase namin ngayon umaga umalis na muna sila edi pati ako. Nagtanong ako sa isa kung kaklase kung saan ang room mamaya pero kinuha na lang niya yung phone number ko para itext na lang daw niya.

Matapos kung ibigay umalis na rin sila. Napa isip naman ako kung saan ako pupunta. Mag ikot-ikot na lang kaya ako. Total after lunch pa angnext subject namin. Hay, buhay college ang hahaba ng vacant.

Magiging palaboy mo na ako dito sa loob ng campus. O baka naman pwedeng bumalik sa dorm? Total mahaba pa ang vacant.

While walking along the cover pathway, wandering around. I suddenly realized how this University loves the nature. It surrounded by different variety of trees. Garden plot and bermuda grass. Its feels comfort just looking from it. Thats why many student like me what to enter in this school. But not all student like me has a privilege to go here.

Its see on there tuition fee, its very expensive. I just thankful I have a scholarship from our Local Government. Even am studying far apar to our premises its okay.

Thats why I need to relay on my priority list. Hoping it won't breakdown until I graduate here. Just how my Elder brothers done.

"Ops!" Muntikan na akong bumagsak buti na lang nasalo ako ng nakasangga sa akin.

Napatingin ako ng nanlalaki ang mata sa lalaking may hawak sa akin. Mas lalo itong lumaki ng makilala kong sino ito. Mabilis kong itinulak ang katawan niya palayo sa akin.

Tumayo ako ng tuwid saka walang lingon-lingon na umalis. My Kuya Emerix errand recur on my head. I never dare to turn back to counter check them.

Ngayon pa lang dapat ay iwasan o umiwas na ako. Yung kabang naramdaman ko kanina kakaiba. I have some kind of feeling about them. And my minds keeps telling me to stay away from them.

Napailing ako sa tinignan ang relo ko. Pagkaangat ko ng braso ko. Nanlaki uli ang mata ko.

"Hala! Nasaan na iyon!" Natataranta kung tanong sa sarili ko saka tumingin sa baba para tignan kong nahulog ko. Nang may mapansin akong pares ng mga sapatos.

I twist my lips battling to my self if I will raise my head or not. Until his thunder voice speak. Napatayo ako ng tuwid sa harap niya.

His electric blue sharp eyes telling me that do not ever mess with me look. Napalunok tuloy ako ng ilang beses. Napatingin ako sa bagay na hawak niya na nawawala sa kamay ko.

"Thank you" I manage my self to be firm and do not show any nervous or something make him look intimidate me.

He just raise his right eyebrown and turn back without saying anything in return. I see a smirk on one of his groups while looking at me. Pinanliitan ko naman siya ng mata. Kala niya matatakot din niya ako 'utot mo dude'.

Bigla naman nag iba ang timpla ng itsura niya saka lumingon na sa harap. Napansin pa iyon ng isang kasamahan nila na mukha siya lang ang matino at nilingon pa ako. Inirapan ko siya saka nagpatuloy sa paglalakad.

Hawak hawak ang relo na binigay niya. Tinignan ko kung anong oras na. Its already eleven in the morning. If I continue to walk to the dorm. I will have a little time to comeback. Napatingin naman ako sa cafeteria.

Nakita ko na uunti pa lang ang nasa loob kaya walang sabi ay nagtungo na ako roon. Nagutom ako bigla sa nangyari. Nakakapangilabot, gosh. Buti na lang nabilinan ako ni Kuya kundi ay nako.

After I decide what my lunch for today. I search for my table. Madali lang makahanap dahil hindi pa punuan. Probably by next week sa dorm na ako. Since ang formal na start ng discusion ay sa susunod pa na linggo.

Silently eating my lunch when someone seat in front of me. My eyes get bored when I recognized him.

"Can I seat here?" Tanong niya ng nakaupo na siya.

"May magagawa pa ba ako. Nakaupo ka na eh, alangan naman paalisin pa kita!" Walang gana kung sagot sa kanya. Napayuko na lang siya saka kumain na.

Napairap muli ako hay! Kung saan gusto kong mag isa, may darating naman. Kung saan gusto kong may kasama, wala naman dumarating. Why so gulo?

"Uhmm, yung pork chup mo!" Kinakabahan niyang sita sa akin. Sinundan ko lang ng tingin ang dulo ng kutsara niya. Kawawang karne nadouble dead. Hindi ko siya inimikan at nagpatuloy na lang sa pagkain.

I'm still enjoying my food when they entered. A loud surrounding turn into a silent one. Uh hu! they have a power to make them shut up. Tsk, what a school gangster vibes? Aren't you a highschool student. Fuck we're college now so what ups?

I never dare to accross their sight. Mga pafamous amp. Matapos kung kumain sakto na nakadaan na sila. Bumalik na sa normal. Tumayo na ako para bumalik sa College building namin.

With this guy on my side. Kablock mate ko siya. Ewan ko nga ba kung bakit ako ang sinasamahan nito. Ain't friendly that much. I must prefer to be alone. Buti na lang hindi ako ginugulo nito. Kaya ayos lang din.

Dahil may 30 minutes pa bago ang unang klase sa hapon. I search to find them.

"201" Pagiinform nitong katabi ko. Tumango ako saka nagtungo sa pinakaunang room sa school from kung sa kaliwa ka dadaan kapag sa harap ka dumaan. Pero kapag sa likod ka galis sa kanan ka dadaan.

Gaya kaninang umaga nasa likod ako maging siya ay nasa likod katabi ko pa.

Dumating na rin sa wakas ang prof namin. Late ng 15 minutes, dahil late siya. Nagpakilala saka nagbigay siya ng unting info about sa kanya din kami naman ang nagpakilala.

Kagaya nong prof namin kaninang umaga. Nagpaattendance lang din umalis na siya. Nag antay na naman kami ng dalawang oras para sa isang subject namin.

Sa kabilang room yung next subject namin. Pero mamaya pang 3:30-5:00. Buti na lang may bench sa malapit dito sa building. Sa ilalim ng mga punong kahoy kaya malilim.

Napatingin ako sa bandang kaliwa ng biglang mag nagsigawan. Ano may artista? Kung makatili ang nga babae doon.

"Si Tyvrik Simmons!" Bulong nitong katabi ko.

"Bakit tinatanong ko ba kung sino yung tinitilian?" Mataray kung tanong sa kanya. Umiling siya saka sumagot.

"Sinasabi ko lang. Para aware ka" Seryosong saad nito saka tumingin sa gawing iyon. Ano bang mayroon sa kanila?

"They are a group of elite person here. Their parents are the shareholders, Co-owners and Investors of this University. Kaya ganyan ang trato sa kanila. Babala sa lahat, huwag silang babanggain, tibag ka." Pagpapaliwanag niya. Owww my ganon pala dito. Sorry hindi makarelate dati kung University.

"May ganyan pa rin pala kapag college na? Akala ko panghigh school lang ang mga ganyang description. You know! Fame" Hindi makapaniwalang komento ko. Napatawa naman siya sa sinabi ko.

"Anong nakakatawa doon?" Pagtataray ko na naman. Pilit niyang pinipigilang tumawa.

"Wala, I can't believe hindi ka naniniwala na may ganito pa rin sa college? Well as of now alam mo na, na nag eexist pa rin. At for your information, hindi tulad ng sa high school. Sa college punishment is not their game. Its something you should avoid. Dahil once na engage ka sa kanila panghabang buhay na iyon. Until you give up to death" May pagbabanta niyang saad sa akin. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya.

Bigla naman siyang tumayo saka tinuro ang mga kaklase namin. Time na pala hindi ko namalayan. Hindi ko naman sinasadyang mapalingon sa bandang iyon. Pero, smirk welcome my gaze. I though his was serious one from his group but I was wrong. Tsk, never believe on first sight. Hindi lahat totoo minsan niloloko ka lang. Gaya niya, I deceive from his innocent figure. Masira sana mukha niya.

Nagfocus na lang ako sa next subject namin. Hindi katulad ng naunang dalawang prof namin. Nag simula na siya sa discussion tungkol sa pag aaralan namin. Nagbigay niya ng mga intro about sa magiging topic namin sa boung first sem.

Dahil mabilis na natapos ang intro na ginawa niya. Ang hindi matapos-tapos na introduce yourself na naman. Nakakaburo na ha!

"Eirlys Ayn Salvaz, 18 from Westwend University" Maikling pakilaka ko. Mukhang naamaze naman ang prof namin.

"Oww another Salvaz. Kamusta si Evertt?" Manghang tanong niya sa akin.

"Busy from work" Tipid kung sagot. Tumango-tango naman siya napansin ata na ayaw kung makipag usap.

"Okay next!" Saad niya saka ako umupo. Famous pala si Kuya Evertt dito.

After namin magpakilala nagdismiss na siya ng klase dahil siya naman na ang huling subject namin. Its means uwian na, mamaya pang 5:30 si Nasha kaya mauna na ako. Kahit walang ginawa nakakapagod din palang umupo.

Paglabas pa lang ng klase, andami ng tao. Halos uwian na din ng iba kaya pahirapan na bumaba. Ang ilan kasi nagkukuwentuhan pa kaya nahaharang eh.

Hay sa wakas nakababa na rin pero arghh, dagat na naman ng tao ang tatahakin ko. Am not a typically sociable person to meddle with this kind of crowd. But what I can do is to go along with it.

Distancing myself to avoid some people coming to my way. At dahil hindi ko na matiis. Sa gilid na lang ako dumaan. Medyo maluwag pa, pero bigla akong napahinto ng makita ko sila sa harap. Magkakasalubong kami kaya I find myself fitting to the crowd so I can't see them.

Bakit kung sino pa yung mas iniiwasan ko. Iyon pa ang mas nakikita ko!

At dahil hindi ako makadaan, na stock ako sa pwesto ko. I sight them near at me. Pagod ako humarap saka bored na naglakad paharap. Wala din sense kung iiwasan ko sila, mas lalo ko pa silang makikita hay buhay.

Pinipilit kung huwag silang tignan. Diretso ang tingin, akala mo hindi sila makakasalubong. Ngunit isang braso ang pumigil sa akin. Medyo mahigpit ang pagkakahawak kaya napahinto talaga ako. I just stare on his arm, with viens visible on it.

Lumapit siya saka bumulong sa akin. Napatingin naman ako sa paligid saka inintindi ang sinabi nito.

"Am interested in you, maybe I can make you my girl? want it?" Mapang akit niyang tanong. Aba kapal ng mukha nito. Napalingon ako sa paligid, para malaman kung nakukuha ba namin ang atensyon ng iba pero walang balak na lumingon ang iba. Buti naman kung ganoon.

Tumingkayad ako saka tinapat sa tainga niya ang labi ko. Sinadya kung madampian ang tainga nito saka bumulong.

"Utot mo! Kupal!" Madiin kung saad sa kanya saka kinagat ang tainga nito. Pinigilan niyang mapasigaw sa gulat. Ningisian ko naman niya ng magkaharap na kami.

Malakas kung binawi ang braso ko saka taas noong naglakad. Akala niya maakit niya ako aba! na train ako no.

Muli akong lumingon sa kanya habang hawak hawak pa rin ang tainga nito. I smile sweet to him, to annoy him and success hahaha. Wala.naman paki yung kasama niya.

Gosh! nakakasira ng araw. Maybe it not our first encounter. But it was our first encounter that to close. And he even seduce me for pete sake. Urghh, kinikilabutan ako imbis na maseduce. Parang nasa horror movie tuloy ako. At siya yung walang kwentang mananakot.

Inis kung binagsak ang pinto ng dorm pagkapasok ko. Ang sabi iwasan pero urghh, siya yung lumapit at malala balak pa akong isama sa collection niya ng mga babae. Ano siya haller, ang cheap ko naman para gawin niyang favor of the day niya. Utot niya.

Paano ko ito sasabihin kay Kuya Emerix kabilin bilinan pa naman non na huwag akong gagawa ng kahit anong maglalapit sa amin. Nakakainis siya, first encounter pa lang namin sa cafeteria noon. Masama na ang pakiramdam ko sa kanya. Ngayon pa mas lalong lumala kailangan ko na talagang iwasan ang kupal na iyon. Hmpp, study first, Eirlys. Study first, pangaral ko sa sarili ko. Saka pabagsak na humiga sa kama ko.

I will make plan to avoid him hanggang maaga pa. Bago pa mas lumala at malaman ng kapatid ko. Parang may masama pa siyang balak sa pag alok niya kanina sa akin eh. Kung ano man yun, hindi oobra sa akin. Mark it.

-PrincessNalics