Plan

After we spent two hour their. Talking about something. Sharing knowledge and talking random things. We decide to go back since we have last subject.

Malapit lang naman dito yun since, P.E. Sa gym kami magkaklase.

We been silent as we walk through the gym. Magkalayo din kami para hindi mapansin na close kami.

He advice me to act were just acquitance. Lalo't pat may kaganapan noong nakaraang linggo. Its a sign their haunting begins.

Mayroon na rin pala siyang warning. Iyon daw ang iwasan namin ni Nasha. The warning sign. Makikita iyon sa may pinto ng kwarto mo.

Its a black paper with a golden eks sign. With a letter. You been warning.

Bigla tuloy akong kinabahan. We must keep quiet and secret our moves. I will tell it to her later.

Its 3:00 pm mamaya pang 3:30 yung klase namin. Were seating at the bleacher, scater and loud. May ibang mga estudyante din ang naandito.

Usually ang may P.E na subject ay freshman and sophomore. Wala naman Education dito. Kaya walang may P.E major.

I look at him. Nasa may bandang baba ko siya. Napanguso ako bakit kasi kailangan pang mag kunwari hindi kami close. Ang lonely ko tuloy dito. Hindi pa naman ako medyo close sa mga kaklase ko.

We wait for until 30 minutes. Humihikab hikab na ako dahil sa antok. Grabe nakakaantok talaga ng ganitong oras ng klase.

"Hindi ka ata nakapag kape" Napamulat ako ng may marinig na boses sa may gilid ko. Napalingon ako sa kanya.

"Kanina ka pa dyan?" Gulat na tanong ko. Biglang nawala ang antok ko dahil sa kanya. Jezz! Coffee nga talaga!

"A little bit. Your too sleepy to notice me changing my position up here" Paliwanag niya sa akin. Ngunit ang galaw niya tila ba hindi kami nag uusapan. Nakatingin lang ito sa harap.
Napa 'O' naman ako ng bibig ko. I nearly forgot. Pero sa room naman daw pwede ng mag usap kami ng matino. Sa labas lang dahil he been monitored.

"Aishhh, alam na kasi ng katawan ko kapag ganitong oras. Kusa itong hinihila ng antok. You know!" Saad ko saka napahikab na naman. Wala pa yung P.E teacher namin. Late na naman siya.

We wait for another minutes. Arghhh, wala pa siya. Tahimik naman.kaming dalawa as if hindi magkakilala.

Hindi ko naman napigilan sumandal sa balikat niya. Inaantok talaga ako. Namumungay ang mata kong nakatanaw sa may sahig.

I feel he stiff. He smell good huh! Mas lalo tuloy akong inantok. Inangat ko muli ang ulo ko saka umusog ng kaunti.

Binalik ko sa pagkakasandal. I lazy reach my hair to cover my face. Ayaw kung may nakakaaninag ng mukha ko kapag natutulog ako.

"I just take a nap. Wake me up, when our prof. show up" Inaantok kong bilin sa kanya. Hindi ko na narinig ang sinabi niya dahil unti unti na kong hinila ng antok.

Its cold

When I open my eyes. I shock when I realized where I am.

The surrounding is dark, cloudy, fog and chill. I am standing at the center of this dark forest.

I look up the sky. Its full moon.

I roam around again. To search other person but, I all alone here.

"Hello? Is anyone there?" I ask in the wind. I hear it echo. I don't know what I shall do.

Nanginginig ang paa kong ihakbang ito. Fear what may waiting for me there. I take a deep breathe and decide to take one step.

"Ayyy!" I immediately hug myself when a strong blown of the wind strike on me. I bend down so it won't through me.

Its takes minute before vanishing. Trembling and scared, I open slowly my eyes.

Napatingin ako sa paligid. Those fog and cloudy setting gone. But the darkness and chill feeling still there.

Iginala ko muli ang paningin ko sa paligid. Sa kanan, kaliwa at maging likuran ko. Wala pa ring ibang tao kung hindi maliban sa akin.

Doon na ako nagdesisyong humakbang.

Take a deep breathe again and...

Sa unang hakbang napahinto ako para lumingon sa paligid. Baka kasi biglang may malakas na hangin ang sasalubong sa akin.

Pero ngayon wala.

Napahinto muli ako ng may marinig akong kaluskos. Kinakabahan ko itong hinanap sa paligid. Ngunit sa dilim wala akong maaninag.

"Come to me, my dear.
Take my path and your in right track"

Nanlaki ang mata ko sa gulat ng may marinig na kanta. Who is that?

"Who are you?" I ask again in the wind and it echo again. Pero gaya kanina wala ring nag respone.

Omygosh! Baka guni guni ko lang yun.

Humakabang muli ako ng dalawang beses pero...

"Your wrong my dear,
Walk back or you'll be trap..."

Ayan na naman yang kanta na yan. Sino ka ba? Bakit mo ako ginugulo?

Inis kong ginulo ang buhok ko. Arghhh.

I take one step again...

"I telling you,
Take my words and turn back"

But this is... I can sense angry from it. Just like saying warning on me. Kaya napahinto ako.

Okay! okay! I'm turning back...

Tumalikod ako kung saan ako galing kanina. Arghhh bakit niya ako pinabalik kung hindi ko naman alam kung saan ang tamang daan?

"Do you believe me" Ohhhh it back again.

Hay! fine I believe on you. Kung sino ka man.

"Take one step, and another
Look up, shine of light will guide you" I hear it. Parang binubulong sa akin. Wala naman masama kong susundin ko ang sinasabi niya.

Matapos kong gawin ang kinanta niya.

"From there, light will show up,
Follow them, you will be fine" Napangiti ako saka humakbang ng isang beses pero kaagad din nahinto.

"But, be aware
To much are bad,my dear" Bigla akong natakot doon. Its like a warning for me.

To walk along but not to much step to.

But how I know kung sumobra na ako.

"Your intution be your guide
Its alright, just believe" Nasagot naman ang tanong ko. Fine arghhh!

I take another step and more. Hanggang sa tumigil ako. The place is still the same. But this time...

"I told you,
Walk on my path,
Your in right place" Saka muling humangin ng malakas.

Pero ngayon nakamulat ako. I see an house. A small house. Its look familiar. Pero sa lakas ng hangin hindi ko napigilan.

"Hey!" I hear someone calling me. Doon ko narealize na nanaginip lang pala ako. Kanina pa pala niya ako ginigising.

Napaangat ako saka palihim na nagpunas ng gilid ng labi. Buti walang laway. Nakakahiya.

Doon ko napansin na halos wala ng tao sa loob ng gym. Anong oras na ba?
"What?" Gulantang saad ko ng makita kong anong oras na. Shemay, anak ng tinapa.

"Tsk... kanina pa kita ginigising. Tulog mantika kasi" May paninisi nitong parinig sa akin. Sinamaan ko naman siya kaagad ng tingin.

"Woahhh, chill lets go" Anyaya nito bago naunang tumayo. Masama pa rin ang ipinukol kung tingin sa kanya.

Pero...

"Hoy!" Sigaw na tawag nito sa akin. Doon ako natauhan. Shit naman oh.

Dali dali akong bumaba saka humabol sa kanya. Uwian na naman. Base sa dami ng tao ngayon. Mukhang tapos na ang ibang klase.

Sabagay 5:00 pm na ng hapon. Tsk... ang haba ng tulog ko. For sure babawi ito mamayang madaling araw.

We reach the place we need to be seperate.

"Hey! remember what I told you. And take care of yourself" Pabulong nitong saad bago tuluyang tumalikod at lumayo sa akin.

Pinanood ko muna siyang umalis. Kung wala lang akong text na natanggap eh.

From: Unkown number

Hey, stop watching him. I'm pissed already do not make me more become pissed

Napalunok ako ng mabasa ito. Isa lang ang nasisiguro ko.

"Done watching him?" Isang asar na boses ang narinig ko sa likod ko.Napalunok muli ako ng sunod sunod.

"Why do you care at all?" I ask him.

"Cause I care" Ramdam ko ang pigil ng timpi niya. Kung hindi lang epal itong hikab na ito. Baka mabara ko muli siya.

"Go home, tsk sleepy head" I hear him murmur. Napaikot ang eyeballs ko sa sinabi niya. Tsk...

Lalagpasan ko na sana siya ng makita ko si Nilu. Palapit sa pwesto namin ni Cato. And he notice where I looking at.

Saglit itong napahinto sa tapat namin. Nagsukatan sila ng tingin. Habang ako takang taka. Kunno...

Unang bumitaw si Nilu saka tumingin sa akin.

He smirk on me

Napa 'O' naman ang bibig ko.

What was that?

"Tsk... go home now" Iritang utos niya sa akin. Hindi pa nakuntento. Tinulak pa ako pero mahina lang.

Abat!

Pero kita ko ang seryoso niyang mukha. Fine! I'll go home. Total inaantok pa rin ako.

Naglakad na ako palayo sa kanya. Taking the path to girls dorm. I am on the threshold when wind blow with a song.

"Remember my warn, dear" Napalingon ako sa paligid. Ngunit walang tao sa paligid. Masama ito. Kulang talaga ako sa tulog.

Nagmadali akong naglakad patungo sa room namin. Mabilis kong binuksan ang pinto saka pumasok.

"Anong ginagawa mo?"

Napasandal ako sa pinto sa gulat.

"Teka naman! Walang gulatan" Nakahawak sa dibdib ang isa kong kamay ng sabihin iyon. Nakatayo ito sa harap ko at nakapamewang pa.

"Tsk... ako pa. Ikaw nga itong biglaan ang bukas at sara. Nakakagulat ka kaya" Pang babara nito sa akin. Ramdam ko pa rin ang lakas ng kabog ng puso ko.

"Tsk... sa sala ka na lang nga. Muntanga ka dyan" Huling saad niya saka umalis sa harapan ko.

Those voice is somehow familiar. special the song.

Muli kong inalala ang kanta na iyon.

"Remember my warn, dear" Pakanta.kong saad.

"You know that song" Muli akong napaitlad sa tanong niya. Hindi ko siya napansin. Nasa may tabi ko pala siya.

"No" Madiin kong sagot. Ngunit kumunot lang ang noo niya.

"You don't know but you singing it" I hear sarcarm from that.

"Ano ba kasi yun. Narinig ko lang yun" Inis kong sagot saka umupo sa may sofa. Mamaya na ako magbihis.

Umupo din siya sa tabi ko.

"That's a one lullaby song of our island. Walk on my path, its title" Kalmado nitong paliwanag sa akin.Napaisip naman ako. Para talagang pamilyar sa akin.

"Hindi ba kinakanta sa iyo iyon bago matulog. Ako kasi umay na umay na doon. My Mom always singing that before I fall asleep" I notice how she sick of it.

Kung alam niya.

"Can you sing it?" I request on her. Gulat naman siyang napatingin sa akin.

"Sure ka? Baka may bumalik na bagyo" Natatawa nitong tanong sa akin. Pero hindi ako kumibo.

"Okay sabi ko nga, kakantahin ko" Pagsusuko niya.

"Ahem!"

"Your in the middle of darkness
When lost is not found.

But my dear,
If you hear me, its fine.

You'll be safe
Do you believe on me

Take one step, and another
Look up, shine of light will guide you,

From there, light will show up,
Follow them, you will be fine,

But, be aware,
To much are bad, my dear" She sing in a soft ballad voice.

The last part catch my attention. I heard that. On my dream.

"Come to me, my dear.
Take my path and your in right track" She sing with feelings. Nakapikit pa siya.

"Your wrong my dear,
Walk back or you'll be trap,

I telling you,
Take my words and turn back,

Your intution be your guide
Its alright, just believe

I told you,
Walk on my path,
Your in right place" She sing it with feeling again.

"Remember my warn, dear
Stick to the path,

Don't let the doubt overyou,
Or you'll be drown

When you lost,
Again look up,

Shine of light will guide
To back you on my path"

"Lets sing the chorus again" Anyaya niya sa akin.

"Okay"

"Come to me, my dear
Take my path and your in right track

Your wrong, my dear
Walk back or you'll be trap

I telling you,
Take my words and turn back,

Your intution be your guide
Its alright, just believe

I told you,
Walk on my path,
Your in right place" We duet on the chorus.

"It may not be perfect
But wait until you reach it,

You'll see the answer
But for now, burden show up,

Fight them,
You'll learn from them

Mistake is just a test
Success is the result,

So be patient, my dear
Everythings is on your side

Just walk on my path" She hit the bridge and Will duet again on the chorus.

"Come to me, my dear
Take my path and your in right track

Your wrong, my dear
Walk back or you'll be trap

I telling you,
Take my words and turn back,

Your intution be your guide
Its alright, just believe

I told you,
Walk on my path,
Your in right place,

Walk on my path, my dear" And the song ended. Napamulat ako ng matapos iyon.

Something inside me awake. I don't know what is it.

"So, now. Familiar?" Pagtatanong niya matapos namin kantahin iyon.

Umiling ako sa tanong niya.

"Arghhh maybe other lullaby song for you. Will, that song. Walk on my path. Ita like a guide for a traveler. Para hindi maligaw sa tinatahak niyang daan. That's why I don't see connection why my Mother sing it for me?" Nagugulumihan niyang tanong.

"A guide?" Napatulala ako sa sinabi niyang iyon. Naalala ko na naman ang panaginip ko.

"Yes, maybe para hindi ka malayo sa daan tinatahak mo. Or guide in a plan" She said.

"Omy!" Napatakbo siya sa kusina. Oo nga pala may niluluto pala siya. Doon naman ako nagdesisyong pumasok sa kwarto para magpalit ng damit.

"I told you,
Walk on my path,
Your in right place" Kanta ko muli sa huling lyrics nito.

Parang sinasabi nitong. Dahil nagtiwala ka. Dumadaan ka sa tama. Tignan mo, nagtagumpay ka.

Napaisip ako ng malalim sa kantang iyon. Inaalala ko kung nakakanta sa akin ni Mama iyon.

Muli akong pumikit at inalala ang mga sandaling pinapatulog pa niya ako.

"Hey, lets go to bed na" Anyaya sa akin ni Mama. Where in our small sala. Its already night.

My brother are busy. Kaya walang pumapansin sa akin.

Pero ng oras na para matulog. Mom will cuddle with me in my bed. Cares my hair and start singing a lullaby.

"Come to me, my dear
Take my path and your in right track

Your wrong, my dear
Walk back or you'll be trap

I telling you,
Take my words and turn back,

Your intution be your guide
Its alright, just believe

I told you,
Walk on my path,
Your in right place,

Walk on my path, my dear" She sing on me. But before I fall asleep.

"Remember that song... that will be your guide. When your losing on your plan" Mahalagang paalala niya sa akin.

Sunod sunod na magkakasunod na pagkatok ang gumambala sa akin.

Its dinner time. Kaagad akong tumayo para matigil na siya. Nakakabulabog eh.

"Dinner time!" Masigla nitong bungad sa akin. Napatango naman ako. Saka sumunod sa kanya. Pansin siguro niya ang pagiging tahimik ko.

"What its?" Hindi niya mapigilang matanong pagkaupo namin sa magkatapat na upuan.

"Its about the lullaby song. I remember it. My Mom also sang it for me back then. Ang hindi ko lang maintindihan. Bakit parang hinahaunting ako" Naguguluhan kong tanong. Napahinto siya sa pagsandok ng ulam sa tanong ko.

"Maybe you to remember its purpose?" Patanong nitong sagot sa akin. Natahimik ako doon. Baka nga.

"Bakit ba?" Interesado na nitong tanong sa akin. Napabuntong hininga ako sa tinanong niya.

"Kanina sa P.E class namin. Nakatulog ako" Pagsisimula ko.

"Hindi na bago yun. Sleepy head kitten" Pagdidikdik niya sa mukha ko non. Pinanliitan ko naman siya ng mata.

"Tsk... continue" Saad pa niya.

"Tsk, I sleep and dream. I woke up in the middle of dark forest. I can't see anyone. Until some vioce sing that song. Just like what you said. Its.guiding me through something" Muli kong inalala iyon.

"What is it?" Now her full attention is on me.

"A house. But I can't recall the detail since biglang lumakas yung hangin. Hanggang doon lang pero kanina. Like what happen to you. Sa may threshold. Someone whisper kaya dali dali akong pumasok dito" Pagsasalaysay ko. Tumango tango naman siya sa kinuwento ko.

"Ahhh I see. Its a guide and the same time, a warning" Sigurado niyang sagot. Speaking of warning.

"Hey, Coffee told me something about the warning" Lumapit pa ako sa kanya ng kaunti.

"What is it?" Lumapit din siya sa akin.

"The warning sign. He had one. Before so we need to act nothing but a classmate only. And dahil sa nangyari noong nakaraan. Nagsimula na ang haunting. Kaya iwasan mo na natin ang paghahaloghug. Baka makakuha tayo non mahirap na. Ibig sabihin non, monitored tayo" May pagbabanta kong pahayag sa kanya. Nabitawan naman niya ang hawak niyang kutsara.

"Bakit? Did you get one?" Nag aalalang tanong ko. Pero hindi siya kumibo.

"Hoy!" Tumayo ako para mahampas ang braso niya.

"No! wala!" Gulat niyang sagot matapos kung hampasin.

"Eh bakit ganyan itsura mo! Nakakainis ka. Kinabahan ako hoy!" Napaupo ako muli sa inuupuan ko.

"Wala ano ka ba. Nasabihan na ako ng kaklase ko tungkol dyan" Baliwala niya sa reaction ko.

"Then what about that!" Ginaya ko yung mukha niya.

"Ah, yun ba. Yung haunting yun. Naalala ko. I've heard nasa haunting stage na sila. Kaya don't worry. We stay lowkey for now. Lalo't pa't formal class na. Magiging busy tayo. At tsaka iyon ang magiging cover up plan natin" Nakangiti niyang sagot. Tumataas taas pa ang dalawa niyang kilay.

"Cover up plan?" Patanong kong pahayag sa kanya. Saka inubos ang natirang pagkain sa plato ko.

"Yap, so go with the flow muna tayo" Pahayag niya saka tumayo. I offer to wash the dishes.

Pumayag naman siya kaagad dahil maaga pasok niya bukas. Habang nagliligpit. Kinanta ko muli ito pero hum lang.

Kaya siguro napaginipan ko. Dahil kailangan namin para sa plano namin. Its will serve as a guide to our plan.

Tinapos ko na iyon saka bumalik sa kwarto. May curfew pa. This time maaga muna ako natulog.

-------------------PrincessNalics------------------

So Yepey hahaha. Nakasulat din ako ng update. By the way, the lullaby song " Walk on my path" in this chapter is write by me. Its just randomly. Pero akin po yan hahaha. So yun lang. Aral ng mabuti. Thank you for reading and goodbless everyone.