Dormitories

Kinagabihan natapos na namin ang dapat naming gawin. Mag ayos ng damit, gamit at kung anu-ano pa.

Gulat din kami dahil puno ang lalagyan ng pagkain dito maging ang ref. may laman. Aba, malupet.

"Puno!" Gulat naming saad ng makitang kompleto ng klase ng pagkain ang naandito.

"Hmm, sosyal ang University na ito ha" Sacratic na puna ni Nasha.

"Well, sa laki ba naman ng tuition fee. Hmm, nakakapagtaka pa ba? Sagot na nila ang lahat. Oh diba, saan ka pa?" Medyo mayabang na sagot ko. Balita ko kasi sa ibang University. Walang dorm dito lang. Ayon sa mga naririnig ko kanina. Iyon din ang dahilan kung bakit marami pa rin ang nag aaral dito kahit na may kakaiba itong background.

"Kaya nga, hindi naman na masama. Maganda din naman ang turo dito" Sang ayon niya.

Matapos namin makita lahat ng pagkain. Nagkaisa kami sa pagluluto ng ulam na adobo. Ako ang incharge ngayon. Siya naman bukas. One day apart ang tuka namin sa pagluluto. Pagdating naman sa paglilinis at iba pa. Tulong kaming dalawa.

"Lets eat" Masaya kong yaya sa kanya.

"Hmm, aba mukhang masarap" Mapagbiro niyang saad sa akin.

"Sus, bolero porque boyfriend mo lang Kuya ko" Hirit ko naman sa kanya. Inirapan lang niya ako.

"Hmm, umamin ka nga. Matagal ka ng may gusto sa Kuya ko no?" Pang iintriga ko sa kanya.

Napatigil naman siya sa namumulang tumingin sa akin. Hmmm, smell.something fishy.

"Aha! So tama ako. Hmm, sino nga ba ang hindi maiinlove sa Kuya ko. Kita mo naman yung babae sa may entrance diba? Kung makatingin kay Kuya. Kulang na lang hubaran na eh" Pagmamayabang sa Kuya ko. Bigla naman naging madilim ang timpla ng mukha niya. Ay selosa!

"Uy, selos hahaha ang ganda nga ng galawan mo eh. Girlfriend" Panggagaya ng boses niya kung paano sabihin iyon. Mas lalo naman siyang namula sa sinabi ko.

"Ayieeee, hahahaha nako bakuran mo na Kuya ko kung ako sa iyo. Marami kang makakaagaw dyan. Isa na yung Mika ba yun?" Pagtatanong ko sa kanya. Hindi naman niya ako sinagot at kumain na lang ng tahimik.

Okay, hahahaha. Nako, Kuya Emerix nakabingwit ka na naman ng Isda.

"Hindi mo kailangan sabihin pa sa akin yun. Matagal ko ng alam yun. Actually may list ako dyan ng mga may pagtingin sa kanya" Sigurado niyang sagot. Woah, list? Ng pangalan na may gusto kay Kuya? Aba, matindi.

"Di nga? Kailan pa?" Curious kung tanong sa kanya.

"Eversince, hmm noong grade school" Napayuko niyang sagot. What? Grade.school pa. Edi puno na ang isang notebook sa dami ng nalink kay Kuya?

"Hala, huwag mong sabihin nakapuno ka na ng notebook, sa dami ng pangalan na nalink kay Kuya?" Gulat kung tanong sa kanya.

Nag iwas na siya ng tingin sa akin. Paktay ka, nakaubos na siya.

"Ilan?" Mas lalong nacurious kung tanong sa kanya.

"Errrr, Nasa sampo na as of now" Mahina niyang saad.

"Shaks, bakit ngayon ko lang nalaman. Woaah you love Kuya in the time span of that. Wow, nakakamangha na nakakagulat ha! Sa akin crush pa lang pero nasa 8 years na rin" Pagkukuwento ko. Siya naman itong nagulat sa akin.

"Crush? 8 years? Weeehhh? Isa lang?" Gulat na gulat niyang tanong sa akin.

"Aba ikaw nga mula grade school ako nagsimula noong highschool o.
sinong mas malala sa atin?" Depensa ko sa kanya.

Napatahimik naman siya sa sinabi ko.Ha! Papalag ka pa sa akin, nako hindi ka mananalo.

"Anong gagawin natin ngayon? After nating kumain?" Nabobored kong tanong sa kanya habang pasubo ng isa pang karne.

"Hmmm, ano nga ba?" Nagtatanong din niyang tanong sa sarili niya.

"Hmm, nga pala may curfew kaya sila dito?" Nagtataka kung tanong. Wala kasi kaming nabalitaan eh. Wala din nag sabi sa amin. Maging sila kuya nakalimutan kaming sabihan.

"Oo nga no? Nakalimutan natin itanong. Siguro wala naman no? Hindi pa naman pasukan?" Ngumingiti niyang saad sa akin.

"Nako, anong oras na ba?" Tanong ko sa kanya habang busy na hinihiwa itong karne na kanina ko pa hinihiwa ayaw magpakain.

"Mag e-eight pa lang!" Tingin niya sa relo niya.

"Okay, labas tayo after natin dito. Magchecheck tayo ng ibang dorm tapos magtatanong na rin sa mga do's and do nila dito" Seryoso kung saad.

"Okay" Sang ayon naman niya.

Kaya pinagpatuloy na lang namin ng tahimik ang pagkain saka nagligpit na rin. Nagpalit na rin kami para diretso tulog na pagkabalik.

"Malamig sa labas, magjacket tayo!" Pag iinform ko kay Nasha. Tumango naman siya at nangalkal na sa gamit niya.

"Woahh, lamig!" Nanginginig namin kaagad na saad. Puro puno kasi ang nakapalibot sa dorm kaya malamig.

"Tara" Yaya niya saka naunang naglakad. Pansin namin sa ibang building kukunti lang ang may ilaw. Siguro yung mga dating nagdodorm dito.

Sabagay kasi hindi pa naman start ng pasukan. Mag e-Enrollment pa lang eh. Kaya siguro uunti pa lang ang tao dito. May nakakasalubong din kaming taga building namin.

Sa paghuli naming nakasalubong ay hinarang na namin ito. Mukhang nagulat naman ito sa ginawa namin.

"Ay pwede magtanong?" Nahiya namin tanong sa kanya. Yung mga nauna kasi parang hindi approachable kaya hindi namin pinansin. Ito medyo mabait naman ang mukha.

"Ah yes, ano yun?" Kalmado niyang tanong sa akin. Kulot na mahaba ang buhok niya. Nakaglass ng bilog, matangos ang ilong saka manipis ang labi. May medyo singit na mga mata.

"Ah, were just new here," Umpisa ni Nasha. " Were just asking if may curfew dito? Or other rule? Wala kasing nakapagsabi sa amin eh!" Medyo alanganin na tanong ni Nasha sa kanya. Inayos niya muna ang salamin niya bago kami sinagot.

"Ow, yes we have some rule that implement here but as of now. Wala pa dahil mag e-enrollment pa lang. Pero mag iingat kayo" May pagbabanta niyang saad sa amin. Lumingon-lingon pa siya sa paligid bago kami hinila sa medyo tago.

"Be careful sa mga taong makikita niyo dito. Hindi lahat makakaclose niyo, may ilan magiging kalaban niyo. Kaya mabuti pa bago pa sumapit ang alas onse ng gabi. Bumalik na kayo, sa oras na yun bumabalik sila dito. Checking one by one the dorm. Pero hindi sila tao. They just an wind. Hindi mo makikita pero mararamdaman mo. Iyon ang bantay ng dorm na ito. Ang kwento, isang espiritu na nakatira sa lugar na ito. Sa pinagtayuan ng dormitories na ito. Wala pa naman nakakakita pero may ilan ng nasampulan nito noong nakaraang taon" Palungkot niyang paglalahad sa amin.

"Some of them are die and the other are in coma state. Kaya be careful ha! It just a reminder and the same time an advice. Maligayang pagdating sa Eastford University. Sana maging masaya ang natitira niyong taon dito" Balik emosyon niyang saad sa amin.

Napalunok naman kaming dalawa sa kinuwento niya. So totoo pala yung nababalitaan ko dati dito tungkol sa mahiwagang dorm nila. Hindi pala gawa-gawa lang totoo pala.

"Totoo pala yun" Sabay naming sabi.

"Alam mo?" Sabay uli namin tanong sa isa't-isa. Nalabuntong hininga naman kaming dalawa. Hay, grabe first day pa lang namin dito. Kakaibang takot na ang bumalot sa amin.

"Ano balik na tayo o diretso?" Tanong niya sa akin. Ako babalik? nasa labas na kami eh.

"No, babalik na lang tayo bago mag eleven. Anong oras na ba?" Pagtatanong ko sa kanya. Biglang nawala yung kaba at takot ko eh.

"8:30, shall we mas ginanahan tuloy ako, ikaw ba?" Mayabang niyang pagtatanong sa akin. Ningisian ko lang naman siya. Ako pa tsk.

"Of course, tara na" Exciting kong yaya sa kanya saka tuluyan kaming bumaba sa may ground floor ng building namin. Madilim ang paligid ng dorm. Pero sa ibang bahagi katulad ng pathway. Maliwanag dahil sa street light.

Nagdesisyon kaming maglakad-lakad sa may pathway. Nagsisi dahil hindi dinala yung phone namin. Hindi tuloy kami nakapagpicture ganda pa naman ng view.

Nanatili kami sa may bench malapit sa unang building sa may mga puno. Nasa ilalim ito ng puno ng mangga.

Habang nagpapahinga kami para akong nakaramdaman ng kakaibang kaba. Yung parang may nakatingin sa amin. Nilibot ko naman ang tingin ko sa mag pathway, sa may gate at sa mga building. Doon ako natigila sa pangatlo building ang gitna ng limang building.

Isang anino ang nakita ko na para bang nakatanaw sa amin. Sa layo ng distansya namin. Hindi ko makilala kung babae ba o lalaki.

"Kita mo yun?" Palihim kung turo kay Nasha sa pwesto ng aninong nakikita ko.

"Saan!" Pakunwari niyang tingin sa ibang direksyon. Umayos naman ako ng upo dahil medyo nakaside kami sa Unang building.

"Pangatlo ng building at pangatlong palapag din. May nakikita kang anino? Huwag kang pahalat!" Suway ko sa kanya. Pasimple naman siyang sumilip sa bahaging iyon.

"Ano?" Pangungulit ko sa kanya.

"Mukhang may nakuha tayong atensyon ah" Mahina niyang saad sa akin habang nakatingin sa ibang direksyon.

"Mukha nga!" Plain kung sang ayon sa kanya.

"Huwag na lang natin pansinin. Mag enjoy muna tayo bago bumalik. 10 na isang oras na lang kailangan na nating bumalik".

We feel the cold breeze. Ang sarap ng hangin dito, fresh na fresh.

"Ano pang ginagawa niyo dito?" Tanong ng isang matandang boses.

Nagulat kaming dalawa saka mabilis na tumayo bago tumingin sa kanya. Isang matandang babae ang nakita namin. Nakauniporme siya biglang isang staff ng University. Marahil ito ang tagapamahala ng Dorm?

"Kayo po ba ang taga pamahala ng Dormitories?" Curious kung tanong.

"Hindi" Umiiling niyang saad sa akin.

"Iba kaya magmadali na kayo. Nararamdaman ko na ang kakaiba niyang presensiya. Kapag nakapasok na kayo sa loob ng kwarto niyo. May makikita kayo sa mga bintana at pintuan niyo na parang pangkontra kunin niyo saka itapat sa binta o pinto" Pag sasalaysay niya sa amin.

"Makakatulong ito para hindi niya kayo tuluyang gambalain" Pahabol niyang saad sa amin.

Saka naglakad palayo sa amin. Nagkatinginan naman kami saka nagdesisyong bumalik na. Patakbo na kaming maglakad para makabalik na sa room namin.

Napakatahimik na ng paligid. Kilabot na ang nararamdaman ko. Tumatayo na ang mga balahibo ko. Lumalakas na rin ang hangin. Napatingin naman.ako orasan ko at nakita ko na thirty minutes na lang pala.

Kaagad naman kaming nakarating sa room namin. Mabilis naming sinara ang pinto saka nagkatinginan.

"Ako na sa bintana!" Mabilis kong saad saka pinuntahan ang mga bintana ng kwarto. May nakita naman akong papel. Manipis na papel, mabango kulay lilak. May nakaembroid doon. Kakaibang lengwahe na parang rituals.

Humangin muli ng malakas kaya mabilis kong itinapat yung sa bintana. Tinulungan naman na ako ni Nasha sa ibang bintana. We off the light in the kitchen, dinning, sala at pumasok na kami sa kanya-kanya naming kwarto.

Ilang minutes nalang mag e-eleven na. Nakahiga ngayon ako sa kama ko. Cover my half body, pinakikiramdaman ang paligid.

Rinig ko naman ang lagaslas ng mga dahon sa labas. Mukhang naandito na siya. Nasa pangalawang building naman kami eh. Bawat pagpatak ng oras lalong lumakas ang lagaslas ng mga dahon sa paligid ng building namin. Tumayo na ang mga balahibo ko.

Napatigil hininga ako ng marinig kong bumukas ang pinto ng room namin. Nanlaki ang mata ko. Nilock ni Nasha yung paanong nabuksan?

Sino ba siya? Anong klaseng tao siya? Tahip-tahip ang hininga ko ng may maramdaman akong mahinang hangin na nagmumula sa may tapat ng pintuan ko.

Kahit nakarasado ang ilaw ko dito medyo maliwanag parin dahil sa may lamp sa gilid ko. Unti-unti akong dumausdos para humiga. Nagtalukbong na ako ng marinig kung pabukas na ang pinto ng kwarto ko.

I pretend to be sleeping. I close my eyes but feel what going on. Hanggang sa narinig kong sumara muli ito. Nakahinga ako ng maluwag.

Tinanggal ko ang kumot na nakatakip sa akin. Saka inobserbahan ang paligid. Nang mapansin na wala umayos muli ako ng upo. Rinig ko naman ang pagbukas sa kwarto ni Nasha. Natahimik ako saglit saka narinig ko muling sumara. Hanggang sa mismong pinto ng room namin ang sumara. It means nakaalis na siya.

Kinabahan ako ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. Nang makitang si Nasha yun. Nawala ang kaba ko.

"Baliw ka!" Mahinang singhal ko sa kanya. Nag 'shhh' naman siya sa akin.

"Anong ginagawa mo dito?" Bulong na tanong ko sa kanya. Tahimik naman siyang umupo sa gilid ng kama ko.

"Nakita mo ba?" Takang tanong niya sa akin. Napataas kilay naman ako sa tanong niya. Baliw ba siya bakit ko siya titignan edi nahuli ako.

"Hindi" Mahinang sagot ko sa kanya. Napatingin naman siya sa labas ng bintana.

"Bakit?" Takang tanong ko sa kanya.

"Wala hindi ko din nakita pero may nalaman kasi ako. Tungkol sa dormitories na naandito. Ito!" Sabay tapat niya sa mukha ko ng cellphone niya.

Isang article tungkol sa dorm ng Eastford city. Eastford City is known as City of Mysterious. A lot of thing happen in this City especially with their dormitories. There's are rumor that some student gone without traces. May speculations have done but the University state it was because they violate rules in the University Dormitories Rules. So what happened now is beyond their fault. Its not scope of the University responsibility.

Napatingin naman ako sa kanya.

"So, this dorm is not as normal as we think. We need to beware off something" Paalala niya sa akin. Ako naman nakikinig lang.

"And I think they not gone. Kasi wala ka bang napapansin. Bakit sila nawawala? Anong rules ang nilabag nila? At bakit walang pakialam ang University? Sa tingin mo may kinalaman sila dito?" Paulan na tanong sa akin ni Nasha. Well she got a point but how we can prove that? We don't have any evidence to prove our speculation.

"Tama ka pero were not here to investigate on that. We're here to study and become successful someday. Saka na namin alamin yan kapag nakatapos na tayo. Makakahintay din yan. Bago pa lang tayo at mahirap ng makakuha ng atensyon galing sa iba. Like what happened kanina. We got someone attention and its not good for both of us. We need to beware. This University is far from our past University. So, I suggest na isantabi muna dahil may mas kailangan pa tayong pagtuunan ng pansin. Ayos lang ba?" Mahabang paliwanag ko sa kanya. Nakikinig naman siya sa paliwanag ko.

"Okay, you have a point anyway. But I can't promise that. Siguro hindi ganon kaactive pero kapag may nakuha akong info alam mo na. But don't worry, mag iingat ako. I do your suggestion." Pagpapanatag niyang saad sa akin.

"So, we need to sleep. And its past Twelve in the evening. Baka bumalik yun mahuli tayo." Pag sasaad ko sa kanya.

Tumango siya saka nag "goodnight, Eirlys" Saka niya sinara ang pinto ng kwarto ko.

Nagpakawala ako ng malalim na hininga. Nakakaloka naman ang balita tungkol sa dorm na ito pero kung ano man ang bumabalot dito. Posibleng may kasagutan, at may nagkukubli. Kung ano man yun, malalaman din namim yun. Not now but soon. I'm sure about that.

So I need to rest, this day is too much to handle. Haaaah! Umayos na ako ng higa saka sinara ang lamp. At pumikit na para matulog.