Hoofdstuk 4

Manen later

'Ahhhhhhhh', riep iemand. Panterster schrok wakker. Hij sprinte naar buiten om te kijken wat er hand was. Hij hoorde kletsen onder zich. Panterster keek naar beneden en zag... Water? 'Oh nee!', dacht hij. 'Overstroming!' Zijn clan stond paniekerend rond lopen. 'Iedereen volg mij!', schreeuwde hij door het kamp en iedereen volgde hem. Bloemvacht sprong naast hem. 'Wat moeten we doen?', miauwde ze angstig. 'Zinktand is te zwak' Oh nee zijn vader, zijn enige familie. 'Ga met de Clan naar de WaterClan', dwong hij. 'Zij zijn enige die wel iets weten, ondertussen help ik Zinktand' 'Maar het water stijgt we moeten er naartoe zwemmen', miauwde ze. 'Laat Zinktand, hij is oud. Hij gaat dat nooit halen' 'Hij is mijn vader en ik laat hem niks overkomen', snauwde hij. 'Ga!' Hij draaide zich om en spurtte naar het oudste hol. Zinktand lag daar hijgend. 'Zinktand!', miauwde hij. Hij hielp zijn vader overeind en ze liepen het kamp uit richting de WaterClan. Het water kwam al tot zijn buik. Zijn vader verloor z'n evenwicht en hij viel in het water. 'Vad..', miauwde  hij maar toen werd hij zelf door het water weggespoeld. Het werd zwart voor zijn ogen.
  
                                         ***

Zijn ogen gingen open en hij zag wazig. 'Zit ik in Helderclan?', vroeg hij zich af. Een blauwe kat hing boven hem. 'Zinktand?', miauwde hij. Zijn zicht werd beter en hij zag Stormster staan. 'Je bent wakker', fluisterde ze blij. 'Waar ben ik?', vroeg hij. 'We hebben een grot gevonden en we blijven hier in tot het weer beter word. 'Wat is met Zinktand gebeurd?', realiseerde hij. 'We hebben hem niet gevonden', miauwde ze met spijt in haar stem. 'De andere clans zijn hier ook. E-en' haar stem brak 'Valkvleugel is gestorven', miauwde ze met pijn in haar stem. Hij werd stil en liep verdrietig naar buiten. Zijn commandant stond daar met rechtovereinde haren voor een kat.

TUM TUM TUMMM.
Eindelijk een nieuw hoofdstuk van Panter!
En ook we gaan je missen kwiklichtjahh

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top