Ambar:

Musiałam koniecznie porozmawiać z Delfi.

Na szczęście gdy tylko do niej zadzwoniłam, po kilkunastu minutach przyszła do mnie.

" Co się stało ? " - spytała wchodząc do mojego pokoju.

" Miałaś rację... " - przyznałam niechętnie.

" Z czym ? " - spojrzała na mnie.

" Nadal kocham Matteo " - powiedziałam.

" Naprawdę ? Przecież to świetnie ! " - ucieszyła się.

" Nie, Delfi. Nie mogę mu tego powiedzieć " - stwierdziłam.

" Możesz, a nawet musisz. Ambar, skoro go kochasz to czego się boisz ? Królowa zawsze walczy o to co jej się należy " - uśmiechnęła się do mnie.

" A jeśli on już nic do mnie nie czuje ? " - spytałam.

" Na pewno też Cię kocham. Wasza miłość była zbyt prawdziwa by tak szybko zniknęła  " - powiedziała.

" Eh... Czyli chyba powinnam z nim porozmawiać " - powiedziałam.

" Na pewno wrócicie do siebie " - powiedziała Delfi i mnie przytuliła.