Ambar:

Zachowanie pozorów, że wszystko jest idealne, nie zawsze jest łatwe, ale jest konieczne.

Tak było każdego dnia.

Ale zwłaszcza moje udawanie, że  żyję jak w pięknej bajce, nasiliło się po zerwaniu z Matteo.

Musiałam udowodnić wszystkim, że bez niego nadal jestem Królową.

Że go nie potrzebuję i wcale mnie nie zranił.

Prawda mogła być inna.

Sama jeszcze do niej nie doszłam.

Tak bardzo uciekłam i chroniłam się przed uczuciami, że sama czasem nie wiedziałam co dokładnie czuję...

Jak się czuję.

To nie tak, że miłość nie ma dla mnie znaczenia.

Ma i to duże.

Ale nie umiem okazywać uczuć.

Tak żyłam i tak zostałam wychowana.

Nikt mnie nie uczył dobra ani miłości w moim domu.

Dlatego czasem te uczucia mnie przerastają.

Nie chce być zraniona...

Więc ranię innych i udaje, że nic nie czuje...

Może chcecie dziś mały maraton ? :)