50. Wspomnienia 2.

Po raz kolejny do głowy przychodzą mi wspomnienia. Chwile, w których byliśmy definicją szczęścia. Chwile w których nic nie było w stanie nas rozdzielić. Nikt nie spodziewał się, że sami to zrobimy. Wspólne ogniska, alkohol i spanie w namiotach. Wszystko się skończyło jak ulubiony serial, pozostał tylko niedosyt. Później zjawił się smutek, smutek który stał się moim przyjacielem i jest nim od lat. To toksyczna relacja z której powoli rezygnuje. Nie wiedziałem jak bardzo mnie to niszczy, ale o tym kiedy indziej. Jestem ciekaw, czy masz jeszcze ten rysunek lub naszyjnik, który ci podarowałem. Powiedziałem ci kiedyś, że nienawidzę jak ktoś się tobą bawi i nie pozwolę na to. Zniszczyłbym każdego, kto by cię skrzywdził. Wolałem siedzenie na placu zabaw z wami niż melanżowanie z kolegami, z dzielnicy. Nie musiałem was stracić żeby docenić, zawsze was doceniałem i nic tego nie zmieni. Pamiętam jak przed snem układałem każde słowo, które chciałem ci powiedzieć. Wtedy byłem tylko dzieciakiem, który chciał czegoś więcej niż przyjaźń. Z czasem to minęło, wiedziałem z kim będziesz szczęśliwa i kibicowałem wam z całego serca. Dalej się przyjaźniliśmy, uśmiechaliśmy i spędzaliśmy mnóstwo pięknych chwil. W zimne, grudniowe wieczory zawszę dawałem ci bluzę, żeby tylko było ci trochę cieplej. W lato też ci dawałem, bo po prostu lubiłaś je nosić. Pamiętam początki naszej przyjaźni, miałem chyba jedenaście lat. Pamiętam kłótnie, które szybko szły w zapomnienie. Ciekawe, czy ty też czasem myślisz o tym wszystkim. Czy widząc mnie wracają ci wspomnienia wspólnych spacerów. Wspomnienia siedzenia na ławce i słuchania Video - Środa, czwartek. Wspomnienia magicznej daty, która miała spełnić wszystkie nasze marzenia. W tym roku minie 9 lat od tej daty, 11.11.2011 godz. 11:11. Byliśmy wtedy przy strumyku w lesie, pamiętam jakby to było wczoraj. Wracając do tych wszystkich wspomnień czuję się dokładnie tak samo, jak wtedy. Minęło już tyle lat, a wciąż pamiętam to wszystko ze szczegółami. Wiem, że nie zapomnę tego nigdy. Nie chcę tego zapomnieć. Te wspomnienia są warte więcej niż cały skarb wszechświata.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top