Poszedłem w miejsce, które zabija ludzi, ale jakoś udało mi się przeżyć. Jestem dzięki temu silniejszy, ale też zniszczony. Coś jakby wrak człowieka, który wciąż wierzy w szczęście. To pojebane, ale prawdziwe. Kiedyś nie potrafiłem zrozumieć dlaczego akurat ja cierpię, ale dziś to rozumiem i mógłbym przejść tę drogę jeszcze raz, bo naprawdę było warto.