Szczerze mówiąc na początku myślałem, że nie będzie tak źle, ale niestety to się zmieniło. Raczej będę musiał wrócić na terapię i ogarnąć zaburzenia lękowe, bo jak tego nie zrobię to nie pójdę do pracy, a muszę iść, bo kurwa powinienem już pracować. Trochę boli mnie fakt, że wciąż z tym stoję w miejscu. Chciałbym już wyjść na prostą i naprawić kilka rzeczy, ale znowu muszę to odłożyć. Wiem, że to dla mojego dobra, ale naprawienie tych kilku spraw też jest dla mojego dobra. Muszę dalej walczyć choć tak naprawdę nigdy nie przestałem tego robić. Po prostu demony odpuściły na jakiś czas i było dużo lepiej. Mam nadzieję, że uda mi się zniszczyć to co mnie zatrzymuje i w końcu będę mógł z uśmiechem na ustach powiedzieć sobie, że wygrałem.