Narrator

Czarna postać odziana w lateks przeskakiwała paryskie budynki odbijając się raz po raz na swoim metalowym kiju. Jego blond włosy powiewały beztrosko na wietrze, a serce biło szybciej niż zwykle.

Właśnie dostał telefon, że jego żona znalazła się w szpitalu, a powodem były skurcze brzuszne. Czyżby to miało stać się dzisiaj?  To dzisiaj zostanie najszczesliwszym człowiekiem na ziemii?

Szybko dotarł na miejsce i schowawszy się za drzewo prędko się przemienił. Śpieszył się tak bardzo, że o mało nie wywalił się na szpitalnych schodach. Dotarł do recepcji.

-Gdzie leży moja żona, Marinette Agreste?!- krzyknął.

-Sala 215 proszę się pośpieszyć, pana żona już zaczęła rodzić.-Jego serce o ile to możliwe jeszcze bardziej przyśpieszylo swoją pracę.

Wybiegł jak z procy i dzięki temu już po niecałych 2 minutach stał przed pomieszczeniem gdzie było słychać krzyki jego ukochanej. Przerażony i jednocześnie podekscytowany usiadł pod salą.

4 godziny później

Zmęczony wszystkim blondyn zasnął na krześle szpitalnym.
Obudził go dopiero krzyk dziecka, jego dziecka. Z pewnością mógł stwierdzić, że był to najpiękniejszy dźwięk jakikolwiek i gdziekolwiek słyszał.

Szybko poderwał się z siedzenia i tak po prostu pobiegł wykrzykując najpierw na cały szpital, a później na cały Paryż :

- Ej ludzie jestem ojcem! Uwierzycie?! Jestem ojcem!

Wszyscy pewnie mieli go za niezrównoważonego psychicznie, ale on się tym ani trochę nie przejmował. Po prostu cieszył się chwilą...

C.D.N.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Wszystkim tym,którzy wczoraj mi bardzo pomogli i weszli na konto 1TheBest1  chciałabym serdecznie podziękować. Moja koleżanka była bardzo mile zaskoczona i powiedziała,że będzie kontynuować książkę co mnie ucieszyło,ponieważ uważam,że ma ona naprawdę bardzo dobry pomysł na nią.

To właśnie wam wszystkim dedykuję ten prolog!😄

Mam nadzieję,że spotkamy się w następnym rozdziale 😃

Do napisania 😘