CHAPTER 13:I would gladly fall into your paradise

Εάν μπορούσε να κοπανησεί το κεφάλι της σε έναν από τους τοίχους της σχολής, σίγουρα θα το εκανε.

Η Chaeri , η οποία είχε αποφασίσει να φορέσει , μια παλιά σκούρα γαλάζια μπλούζα της με μανίκι που έφτανε μέχρι τη μέση του χεριού της , ήταν πολύ απεγνωσμένη την συγκεκριμένη στιγμή.

Απευθειας η ανυσηχη Paula τρεξε να την βρει επειδή η νεαρή το έσκασε παλι από το μάθημα, η φυγή συνέβη την στιγμή που ο Henri αφαίρεσε την μπλούζα του.

Την στιγμή που τα μάτια της είδαν το γυμνασμένο γυμνό στήθος του, φόβος την κατέβαλε ξανά και τα πόδια της κινήθηκαν από μόνα τους.

《Ωρα να πάμε σπίτι γλυκιά μου 》 δήλωσε η Paula ήρεμα έτοιμη να πιάσει το χέρι της νεαρής η οποία απομακρύνθηκε και πήρε μια αποφασισμένη ανάσα μαζεύοντας τα μαλλιά της

《Θα περιμένω τον Henri. Θα σε πάρω τηλέφωνο όταν θέλω να έρθω σπίτι. Δεν μπορώ να χάσω την ευκαιρία μου》 απάντησε γεμάτη ωριμότητα και ισιωσε την πλάτη της

Όπως σε διάφορες περιπτώσεις,  για παράδειγμα στον χωρισμό, καποιος περνάει από διάφορα στάδια έτσι και η Chaeri όταν  έμαθε πως πρέπει να πάρει έγκαιρα το πτυχίο της πέρασε από παρόμοιου είδους στάδια.

Άρνηση

Θυμός

Θλιψη

Και τώρα πλέον αποφασιστικότητα

Έβλεπε σχεδόν καθημερινά τον Henri, άρχιζε να τον συνηθίζει. Δεν την τρόμαζε τόσο πολύ πλέον και ήξερε πως δεν είχε ως σκοπό να τη βλάψει.

Έπρεπε να κάνει αυτό που της έλεγαν όλοι.

Να δείξει εμπιστοσύνη. Κάτι που είχε να κάνει εδώ και χρόνια.

Η Paula της φίλησε απαλά το κούτελο και την αποχαιρέτησε σχεδόν συγκινημένη βλέποντας ξανά την Chaeri, γεμάτη ενέργεια.

Παντα όταν έφευγε από το μάθημα και έμενε κλεισμένη στις τουαλέτες ο χρόνος κυλούσε γρήγορα σχεδόν σαν νερό.

Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Είχε ξεχάσει να πάρει τη τσάντα της αλλά το χειρότερο ήταν πως τις τελευταίες ημέρες είχε χάσει την έμπνευση της.

Ότι και να σχέδιαζε δεν την ικανοποιούσε ούτε στο ελάχιστο.

Στο παρελθόν ανεπνεε μόνο και μόνο για να δημιουργεί την τέχνη της. Πλέον το μυαλό της ξέφευγε.

《Είσαι πολύ ξεχασιαρα. Τελικά το μυαλό σου είναι γεμάτο με λουλούδια》 ακούστηκε η πολύ βαριά και καθησυχαστική φωνή του Henri  ο οποίος στο ένα χέρι του κρατούσε τη μαύρα τσάντα της Chaeri και στο άλλο ένα μη ανοιγμένο γλειφιτζούρι

Τα χέρια του ήταν τόσο μακρυά που δεν χρειάστηκε καν να τα προεκτείνει, προσφέροντας στην νεαρή την σχολική τσάντα που είχε εγκαταλείψει τόσο απρόσεκτα στην τάξη.

《Νωρίς τελειώσατε 》 σχολίασε διστακτικά και αρπάξε την μεγάλη τσάντα, ελέγχοντας τα υπάρχοντα της

《Η καθηγήτρια είχε ενα εκτακτο συμβούλιο οπότε το μάθημα έληξε νωρίτερα. Υπάρχουν κάποιοι που σχεδόν τελειώνουν να με ζωγραφίζουν. Καλός βγαίνω αλλά όχι τόσο καλός όπως είμαι στην πραγματικότητα 》 παινευτηκε ο Henri ανακατεύοντας τα ξανθά μαλλιά του που τώρα πια είχαν μακρυνει

Το στομάχι της νεαρής 'μαχαιρωθηκε' από έναν οξύ πόνο που οφειλόταν στο αίσθημα άγχους που την διακατεβαλε.

Ο χρόνος τελείωνε και εκείνη δεν μπορούσε να ζωγραφίσει ούτε μια γραμμή.

《Έχουμε χρόνο. Σήμερα είμαι πολύ κουρασμένος, θα πάμε βόλτα σε ένα ξεχωριστό μέρος. Άλλη ημέρα με ζωγραφίζεις》 πρώτου καν καταφέρει να διαμαρτυρηθεί ,η Chaeri ακολούθησε ασυναίσθητα τον νεαρό που ξεκίνησε να απομακρύνεται

《Περίμενε! Περπατάς πολύ γρήγορα》 φώναξε σχεδόν τσιριχτα η κοπέλα και έτρεξε προς τον ανυπόμονο Henri

¤¤¤

《Αρνουμαι》σταύρωσε δυναμικά τα χέρια της γύρω από την μέση της και στάθηκε ακίνητη σαν αυτά τα πλαστικά στρατιωτικά με τα οποία έπαιζε όταν ήταν μικρή καθώς κοιτούσε επικριτικά την υπερβολικά παλιά μηχανή του Henri

《H Betsy ειναι πολύ καλή και ασφαλής》 διαβεβαίωσε ο νεαρός ανεβαίνοντας πάνω στην μικρή μπλε μηχανή και χάιδεψε απαλά το κενό σημείο του καθίσματος

《Δεν ανεβαίνω πάνω σε αυτο το πράγμα, θα εκραγεί τη στιγμή που κάτσω! Επίσης δεν πρόκειται να στηριχτω πάνω σου》 αρνήθηκε η Chaeri και ο Henri αρχισε να γελάει εντονα

《Θα σε έβαζα μπροστά από εμένα για να στηρίξεις τα χέρια σε ένα μέρος των λαβών που δεν θα κρατούσα εγώ. Ξέρω πως δεν σου αρέσει να σε ακουμπάνε, δεν έχω λόγο να κάνω κάτι που θα σε έκανε να αισθανθείς άσχημα. Σταματά τις ντροπές και ανέβα!》 Προετρεινε χαμογελώντας όπως συνήθως ο νεαρός και έβαλε άτσαλα στο κεφάλι της Chaeri ενα παλιό κόκκινο κρανος

《Τέλεια , ταιριάζει με τα μαλλιά σου!》 Σχόλιασε ο Henri παρατηρώντας την κατσουφιασμενη κοπέλα που σουφρωσε τα χείλη της σαν μικρό παιδί και άγγιξε για λίγο το κρανος στο κεφάλι της

Ήταν ενοχλητικός.

Υπερβολικά ενοχλητικός.

Θορυβώδης.

Επίμονος.

Αλλά ανεκτος πλέον.

Πάντοτε η Chaeri εντυπωσιάζοταν από την ακατάπαυστη παιδικότητα του που ποτέ δεν ξεθωριαζε. Για κάποιον που σε λίγους μήνες θα έκλεινε τα 28 του χρόνια του , ο Henri σίγουρα δρούσε ανώριμα.

Βέβαια δεν την ενοχλούσε ιδιαίτερα. Σταδιακά συνηθίσε την παρουσία του και όταν δεν τον βλέπει η διάθεση της πέφτει.

Έχοντας χάσει τις περισσότερες της παρέες, η συντροφιά του νεαρού παραδόξως αποδεικνυόταν θεραπευτική.

Έπειτα από αρκετή ώρα άγχους και αβεβαιότητας η κοπέλα τραβηξε βίαια μια παρανυχιδα από τον αντίχειρα της σε σημείο που ματωσε καθως πλησίασε το όχημα βγαλμένο από την κόλαση την ίδια .

Ένα απειλητικό ίχνος μαύρου καπνού έβγαινε από την εξάτμιση στο κάτω μέρος της μηχανής σε αντίθεση με τον Henri που χαμογελούσε πλατιά όπως συνήθως και πήγε ακόμη πιο πίσω στο κάθισμα ώστε να αφήσει περισσότερο χώρο για την αβέβαιη νεαρή.

《Ελπίζω να φτάσουμε γρήγορα》 τσίριξε η Chaeri κάθοντας απότομα στο σκληρό δερμάτινο κάθισμα και εσφιξε τα μικρα χερια της στις πλαστικές λαβές  σαν να στηριζόταν η ζωή της από εκείνες

《Ούτε που θα το καταλάβεις》 απάντησε απαλά ο Henri και προσπάθησε όσο μπορούσε να κρατήσει την απόσταση του

¤¤¤

《ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙΣ ΕΙΠΕ. ΠΡΟΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΛΗΡΟΦΌΡΗΣΗ ΤΟ ΚΑΤΆΛΑΒΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΈΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΟΜΆΧΙ ΜΟΥ ΘΑ ΠΕΤΑΓΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΌΜΑ ΜΟΥ!!!》 ούρλιαξε η Chaeri αφαιρώντας δραματικά το κόκκινο κρανος αποκαλύπτοντας τα πλούσια μαλλιά της που πλέον έμοιαζαν με χαίτη λιονταριού

Ποιος να το ήξερε πως ο Henri έτρεφε μια τεράστια αγάπη για την ταχύτητα;

Προφανώς όχι η Chaeri διότι μόλις είχε πεσει θύμα αυτής της αγάπης.

Ολόκληρα τα σωθικά της ηταν έτοιμα να αλλάξουν θέση,το βλέμμα της είχε θολώσει και ο λαιμός της είχε στεγνώσει.

Την στιγμή που κατέβηκε από την δαιμονισμενη Betsy η καρδιά της χτυπούσε δυνατά και ποτέ δεν είχε αισθανθεί πιο έντονη τάση για εμετό.

《Φτάσαμε!》 Δήλωσε ο νεαρός θυμίζοντας έναν ενθουσιασμένο ξεναγό και έδειξε περήφανα ένα μπλε κτήριο που βρισκόταν υπό κατάρρευση

H Chaeri δεν είχε ποτέ στην ζωή της ξανα επισκεφτεί την συγκεκριμένη περιοχή οπότε έσφιξε το χέρι της και ξεροκαταπιε κοιτάζοντας το κτήριο με την γιγαντιαία νεον πινακίδα στα χρώματα του ροζ η οποία δεν έγραφε κανένα όνομα, είχε απλά απεικονισμενο έναν φοίνικα γεμάτο από καρύδες.

《Η τέχνη δεν γεννιέται μόνο στις γκαλερί ή στα φανταχτερά στούντιο. Εδώ βρίσκεται η αληθινή τέχνη》 η συνήθως βαριά φωνη του Henri είχε απαλύνει και τα μάτια του σχεδόν θα έβγαζαν σπίθες από τον ενθουσιασμό

Η επιβλητική σιλουέτα του άνδρα μπήκε μέσα στο -άκρως ύποπτο κατά τη γνώμη της Chaeri- χώρο και άρχισε να ανεβαίνει μια μεγαλη ποσότητα βρώμικων ξύλινων σκαλιων.

Τρέχοντας η Chaeri άρπαξε το τέλος της κόκκινης μπλούζας του ενώ προσπαθούσε  να συγκρατηθεί από το να μην ούρλιαξει.

Το μέρος έμοιαζε σαν να βγήκε από ταινία θριλερ.  Ο χώρος φωτιζοταν μόνο από μια παλιά λάμπα που έβγαζε ένα αποπνικτικό σχεδόν κίτρινο φως και κάθε φορά που έβαζε το ένα της πόδι στα σκαλιά η πλάση πλυμηριζε από το τρίξιμο τους.

《Σκοπεύεις να μου δείξεις την τέχνη της δολοφονίας;》 ρώτησε ψιθυριστά με τρεμαμενη και σχεδόν αβέβαιη φωνή , ετοιμάζοντας για να το σκάσει

《Δείξε μου εμπιστοσύνη φτάσαμε!》 Ανακοίνωσε καθώς άνοιξε μια γυάλινη πόρτα η οποία ήταν γεμάτη ρωγμές

Η έντονη μυρωδιά του καπνού έφτασε μέχρι τα ρουθούνια της Chaeri- που απεχθάνοταν το τσιγάρο και όλα τα υποκατάστατα του- . Ένας μηχανικός ήχος ακουγόταν από το βάθος ενός δωματίου.

Τα μεγάλα μάτια της νεαρής σκαναραν ολόκληρο το μέρος . Εκείνη στο στιγμή βρισκόταν σε κάτι που έμοιαζε σαν χώρο αναμονής. Στο μεγάλο ξύλινο γραφείο καθόταν ένας άνδρας που φαινόταν να είναι στην ηλικία του Henri ίσως και μεγαλύτερος.

Το πρόσωπο του ήταν καλυμμένο από τα μακριά σκουρα μπλε μαλλιά του που έφταναν μέχρι τους στενούς ώμους του.

《Ο Jay είναι καλά δεν χρειάζεται να τον επισκέπτεσαι συνέχεια 》σχολίασε κάπως ειρωνικά ο άλλος άνδρας και σήκωσε τα μανίκια της διχτυωτης μαύρης  μπλούζας του

Τα κοντά δάχτυλα του ήταν διακοσμημένα από ασημένια δαχτυλίδια  και στο χέρι του υπήρχε ένα απλό τατουάζ μιας χηνας.

《Έφερα επισκέπτη 》 φώναξε ο Henri και προχώρησε άνετα προς ένα συγκεκριμένο δωμάτιο αγνοώντας εντελώς το άτομο στην είσοδο

Περνώντας από τα δωμάτια και ρίχνοντας κλεφτές ματιες στις μισανοιχτες πορτες η Chaeri συνειδητοποίησε πως βρισκόταν σε στούντιο τατου.

Παντού υπήρχαν 'επαγγελματιες' που ακουμπούσαν την βελόνα τους στα δέρματα των πελατών τους οι οποίοι μπορεί να υπέφεραν από τον πόνο όμως έλεγαν ψέματα πως δεν τους ενοχλούσε σε μια απόπειρα  να στηρίξουν πληρως την επιλογή τους.

Με πλήρης αυτοπεποίθηση ο Henri άνοιξε μια παλιά μπλε πόρτα και χαμογέλασε διάπλατα την στιγμή που αντικρίσε μια καθιστή φιγούρα η οποία  καθάριζε το χέρι μιας νεαρής κοπέλας.

《Πάλι ήρθες; Σου είπα ειμαι καλά. Μας τα επρηξες ρε μαλακά 》 άρχισε να εκφράζει εκνευρισμένος ο καθιστός νεαρός που είχε μαζεμένα τα μακριά μαυρα μαλλιά του  

Μόνο και από μόνο από το τρόπο ντυσίματος του η Chaeri μπορούσε να καταλάβει πως αυτός ο άγνωστος ήταν φίλος του  Henri.

Το γεμάτο από εξωτικά λουλούδια ανοιχτό πουκάμισό του-το οποίο αποκάλυπτε το  παραδοξως καλογυμνασμενο σώμα του- που σχεδόν τυφλωσε τα ανυποψίαστα μάτια της κοπέλας, η οποία περιττό να ειπωθεί πως απομάκρυνε αμέσως το βλέμμα της και επικεντρώθηκε στο βρώμικο ασπρόμαυρο  πλακάκι.

Τελικά το να έχει κάποιος την τάση να αφαιρεί τα ρούχα του με αποτέλεσμά να τρομάζει τους υπόλοιπους ήταν ένα κοινό χαρακτηριστικό που μοιράζονταν και οι φίλοι του Henri.

Homo Henrius. Ένα -αδιαμφισβήτητα- ιδιαίτερο είδος αντρος.

《Έφερα παρέα οπότε μάζεψε την γλώσσα σου.  Chaeri αυτός είναι ο Jay. Είναι καλλιτέχνης σαν εσένα!》 Ενημέρωσε την κοπέλα καθώς άρπαξε από τη γωνία του δωματίου δύο πλαστικά σκαμπό και έκατσε στο ένα

Αμφισβητησιμο αυτός ο...άνθρωπος να είναι καλλιτέχνης.

Αναρωτήθηκε η κοπέλα , η οποία επέλεξε να μην κάτσει στο λευκό καρεκλάκι το οποίο είχε γίνει μαύρο από τη βρώμα και στάθηκε όρθια σταυρωνοντας τα χέρια της γύρω από τη  στενη μέση της .

Ακόμη προσπαθούσε να καταλάβει το λόγο που ο Henri την κουβάλησε σε ένα τέτοιο μέρος.

《Μια χαρά την ξεπερνάς την Agnes βλεπω》 κορόιδεψε ο Jay και κόλλησε στο χέρι της νεαρής -της οποίας ούτε η ανάσα δεν ακουγόταν-  ένα βρεγμένο χαρτί το οποίο είχε πάνω του το σχέδιο που η ίδια είχε επιλέξει.

《Σκασε. Βλέπω η Ισπανία σε έκανε πιο μαλακά από ότι ήσουν. Σου είπα να μην λες βλακείες μπροστά στη Chaeri. Την έφερα μπας και εμπνευστεί από τη μαεστρία σου 》 προσπάθησε με εξήγησει ο νεαρός ανακατεύοντας τα καμμένα μαλλιά του

《Η οποία είναι ανύπαρκτη από ότι βλέπω 》 συμπλήρωσε η Chaeri κοιτάζοντας επικριτικά ολόκληρο το δωμάτιο

《Οι κανόνες υγιεινής είναι ανύπαρκτοι στο συγκεκριμένο δωμάτιο. Εφόσον δεν έχεις καθαρό πάτωμα δεν γνωρίζω κατά πόσο καθαρός θα είναι και ο πάγκος που αφήνεις τις βελόνες σου. Επίσης για μια στιγμή πιστεύω πως είδα μια κατσαρίδα στην βαθιά αριστερή γωνία.  Δίπλα από τα εργαλεία σου έχεις παρατημένο ένα τασάκι με σβηστά τσιγάρα και όχι μόνο. Αυτό δείχνει πως δεν παίρνεις στα σοβαρά αυτό που κάνεις οπότε αμφιβάλω πως τα σχέδια σου θα είναι αξιολογα. Εγώ αν ήμουν στην θέση της κοπέλας θα έφευγα πρώτου ακουμπουσες τη βρώμικη βελόνα σου πάνω στο δέρμα μου 》 ολοκλήρωσε την κριτική της πάντα με τον ίδιο ψυχρό τόνο φωνής και το άτομο που αποκάλουταν Jay άρχισε να γελάει και αφαίρεσε το χαρτί από το χέρι της πλέον περισσότερο τρομαγμένης κοπέλας η οποία με το ζόρι να έμοιαζε 18 χρονών

《Μην την ακούς. Καθαρίζω τα εργαλεία μου. Όλα καλά θα πάνε. Ξεκινάμε 》 απάντησε γλυκά ο νεαρός και επικεντρώθηκε στον 'καμβα' του

《Μπορούμε να φύγουμε τώρα; Βαρέθηκα》 εξέφρασε ειλικρινεστατα η Chaeri και πλησίασε τον Henri ο οποίος είχε χάσει κάθε επαφή με αυτόν τον πλανήτη

Ήταν απορροφημένος στο γεγονός που εκτυλίσσονταν λίγα μέτρα μακριά του και έβαλε το δείκτη του χεριου του στα ζουμερά χείλη του ως μια ένδειξη για να κάνει την Chaeri να σωπάσει.

Απορρωντας γιατί βρισκόταν εκεί εξαρχής η Chaeri ξεφυσηξε και προτίμησε να φύγει ακόμη και με τα πόδια όμως τη στιγμή που άκουσε τον μόνιμο μηχανικό ήχο πάγωσε και σαν μαγεμένη παρατήρησε το σχέδιο που εμφανιζόταν στα πλέον έκπληκτα μάτια της .

Η μικρότερη κοπέλα με τα κοντά μαλλιά και τα σιδεράκια έκλεισε τα μάτια της δαγκωνοντας τα χείλη της προσπαθώντας να μην μετανιώσει για την επιλογή της.

Την στιγμή που έριξε μια κλέφτη μάτια στην σειρά των μικρων λουλούδιων που άρχισαν να διακοσμούν το καρπό της σαν ένα είδος ανεκτίμητου κοσμήματος, όλες οι αμφιβολίες που ζωγραφιζοταν στο πρόσωπο της άρχισαν να εξαφανίζονται.

Η Chaeri παρατήρησε πως η συγκεκριμένη περιοχή στην οποία σχεδιαζε ο Jay ήταν ιδιαίτερα κόκκινη συγκριτικά με την υπόλοιπη επιδερμίδα της κοπέλας. Ήταν σαν να του ζήτησε να της καλύψει κάτι που δεν ήθελε να θυμάται.

Μακαρι να ήταν τόσο εύκολο.

Γνώριζε από πρώτο χέρι πως ακόμη και αν οι επιφανειακές ουλες επουλωναν, αυτές που είχε στην καρδιά του κάποιος δεν θεραπεύονταν καθόλου εύκολα.

Ασυνήθιστο.

Η κοκκινομάλλα ποτέ δεν είχε κάποια ιδιαίτερη επαφή με την τέχνη των τατουάζ αλλά βλέποντας από κοντά καποιον να το εξασκεί, την έκανε να συνειδητοποιησει πόσο δύσκολο θα μπορούσε να είναι.

Παρ' όλα αυτά ο Jay χαμογελούσε και καθόταν εντελώς αναπαυτικά στην καρέκλα του.

《Το χέρι σου είναι ήδη όμορφο πως και αποφάσισες να το διακοσμησεις περισσότερο;》 ρώτησε ξαφνικά ο Henri σπάζοντας την γαλήνια  σιωπή

《Έχω ένα σημάδι από όταν ήμουν μικρή στο χέρι μου που δεν μου αρέσει. Δεν έχω ως σκοπό να το καλύψω. Απλά θέλω να το διακόσμησω》 μίλησε πιο πολύ η μικρή και χαμογέλασε πονεμενα πιάνοντας με το άλλο χέρι την άκρη του φλοραλ φορεματος της

《Πρόσεχε μην εθιστεις στα τατουάζ. Άμα κάνεις ένα θα θέλεις και άλλο. Βέβαια αυτο θα με συμφέρε 》 ακούστηκε η παιχνιδιάρικη φωνή του Jay ο οποίος ξεκάθαρα ήθελε να αλλάξει την συζήτηση που έπαιρνε μια σκοτεινή τρόπη

Το μόνο άτομο που έπαψε εντελώς να μιλάει ήταν η Chaeri η οποία ασυναίσθητα πλησίασε περισσότερο τον Jay και παρατηρούσε σαν κριτικός τέχνης το λουλουδενιο στεφάνι το οποίο ερχόταν σε ζωή όλο και περισσότερο.

Η μαεστρία του Jay ήταν εμφανής. Με μια γρήγορη ματιά στο παρατημένο τετράδιο που ήταν πεταμένο στο χάος του μεγάλου πάγκου , ήταν φανερό πως ο νεαρός σχεδίαζε μόνος του όλα τα τατουάζ.

《Μην χάσεις αμέσως να πάρεις τα λεφτά των αλλων》 πείραξε ο Henri όμως η Chaeri τον διέκοψε και η ανάσα της πλέον χτυπούσε το αυτι του Jay ο οποίος ήταν υπερβολικά απασχολημένος για να την παρατηρήσει

《Σταματά ανιδεε. Τώρα φτιάχνει ΤΈΧΝΗ》 τσίριξε η απορροφημένη καλλιτέχνης ταρακουνοντας λίγο τον Jay

《Εσύ έλεγες  πριν πως οι βελόνες μου είναι βρώμικες 》 απάντησε ο συνομιληκος της Chaeri με τα μακριά μαλλιά χωρίς όμως να χάνει την προσοχή του

《Μπορεί να είναι βρώμικες αλλά φτιάχνουν κάτι υπερο...ενδιαφέρον》ψέλλισε η κοπέλα και απομακρύνθηκε για να παρατηρήσει από μακριά την μαεστρία του Jay

《Η κερασενια είναι ζωγράφος τοπίων για αυτό μαλλον τα λουλούδια σου την εντυπωσίασαν》 πρόσθεσε ο Henri καθώς κοιτούσε σαν περήφανη μητέρα χήνα το παπάκι του να είναι ο εαυτός της

《Καταλαβα. Άρα είναι από αυτούς τους μαθητές που σε ζωγραφίζουν γυμνό ;》

《Κατά κάποιο τρόπο ναι.... Πίστευα πως αυτό το μέρος θα την ενέπνεε. Και είχα δίκιο. Τελικά άξιζε το κοπο》απάντησε γλυκά ο μεγαλύτερος και στο πρόσωπο του αποτυπώθηκε το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ποτέ κανείς

¤¤¤