Chapter 8. Vrienden of spionnen missie?

2 Mei 2024- Jarreau

Het duurde een paar uurtjes voor we eindelijk voor Jessy haar huis komen. 'Bedankt voor het thuis brengen, Jarreau's vader.' Zegt Jessy vriendelijk. Callum knikt naar haar met nog steeds zijn masker op. Ik haal mijn masker eraf. 'Pap, vind je het erg als ik nog met Jessy meega. Ik beloof op tijd thuis te komen.' Zeg ik eerlijk tegen hem. Hij knikt. Jessy pakt mijn pols en trekt mij uit de auto.

'Super tof dat je nog mee mag komen. Ik wil je heel graag voorstellen aan iedereen.' Zegt ze enthousiast. Ze drukt op de deurbel. Met een glimlach staat ze voor de deur. Haar vader doet open. 'Jessy? Waar was je al die tijd?' Vraagt hij bezorgt. Ik kijk naar Jessy. Ze kijkt wat moeilijk. 'Ze was al die tijd bij mij. Begin ik. Ze wilde het denk ik niet vertellen want dan zouden jullie denken dat ik haar vriendje ben en ja... Jullie kennen mij nog niet echt.' Zeg ik als smoes.

Jessy knikt. 'Ja, dat is het.' Zegt Jessy snel. We lopen naar binnen. Ook Jessy haar moeder staat in de gang. 'Pap, mam? Dit is Jarreau.' Zegt ze. Ze kijkt mij aan. 'Zullen we naar mijn kamer gaan?' Vraagt ze snel. Ik knik en ik loop Jessy achterna. Wanneer ik haar kamer binnen kom zie ik dat ze een fan is van Twilight en Johnny Depp. Haar kamer is paars met een witte deur en een bed, kaptafel, televisie en een hangstoel. Wanneer we naar binnen lopen begint er muziek te spelen.

Op de deur hangen er ook allemaal posters. Er staan twee cactussen naast een hoop games en haar bed. Een deken van een New York nacht achtergrond en twee kussens maken het af. 'En wat vind je?' Vraagt ze aan mij. Ik knik. 'Wat voor games speel je?' Vraag ik aan haar. Iedere jongen is wel een game type toch? Nou ik dus ook...

We blijven een tijdje op haar kamer. Ik heb Jessy echt leren kennen zoals ze nu doet. Ze is heel enthousiast en leuk om bevriend mee te zijn. Ik zie iets in dit meisje. Het is niet gewoon een vriend. Het is moeilijk te zeggen wat ik dan van haar denk want ik ken haar nog niet eens heel lang. Ik voel mijn telefoon trillen. Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en kijk erop.

'Het begint laat te worden. Kom je thuis, Jarrstar?' Ik kijk Jessy aan. 'Ik moet gaan. Het was mijn vader.' Zeg ik en ik zwaai met mijn telefoon. Ze knikt. 'Jammer, maar ik zie je snel weer toch?' Vraagt ze. Ik knik. 'Natuurlijk.' Zeg ik. Jessy loopt met mij mee naar beneden en gaat bij de deuropening staan.

'Tot op school dan?' Vraagt ze aan mij. Ik knik. 'Tot op school.' Zeg ik. Vlak voor Jessy zich om wilt draaien om de deur te sluiten besluit ik nog één ding te doen. 'Jessy.' Zeg ik snel. Ze kijkt mij verbaasd aan. Ik zet één stap naar voor en geef haar een kus op haar wang. Ze kijkt nog steeds heel erg verbaasd. Snel draai ik mij om en ren naar de parkeerplaats waar mijn vader geparkeerd stond. Ik stap de auto in. 'Jarreau, wat was dat?' Vraagt Callum met een brede glimlach op zijn gezicht.

Ik haal mijn schouders op. 'Jessy, ze is mijn nieuwe vriend. Ze is echt heel aardig dus ik denk dat je haar wel vaker zal zien.' Zeg ik alsof we al weken vrienden zijn. Callum begint met reiden. Ik ben ongelofelijk moe. Ik sluit mijn ogen in de auto en begin te denken. Callum heeft gelijk. Wat was dat zonet? Waarom deed ik dat? Ik voel mijn hoofd naar beneden vallen.

Ik stoot tegen de zijkant van de auto aan en ik ben gelijk klaarwakker. Callum begint te lachen. 'Slaap te kort, kleintje?' Vraagt hij. Ik knik. 'Ja, veel te veel zelfs.' Zeg ik slaperig. Wanneer we thuis komen ging ik maar even snel douche, mijn haar wassen en tandenpoetsen voor ik mijn bed in spring.

Ik kijk nog even snel op mijn telefoon. Ik zie dat ik één nieuw bericht heb. 'Slaap lekker, Jarreau.' Ik kijk naar de naam. 'Jessy?' Vraag ik. Ze heeft haar eigen nummer in mijn telefoon gezet denk ik. Ik besluit maar gewoon terug te antwoorden. Ik ga er vanuit dat het Jessy is. Ik leg mijn telefoon weer weg en ga eindelijk slapen na een aantal lange dagen.

Het is al helemaal donker dus dat betekend ook dat het al laat is. Het is al best warm voor een dag in begin mei. Ik val na een half uurtje in slaap. Ik zie de beste dromen voor mij. Een oudere versie van mezelf. Nou ja... Twee jaar ouders ofzo. Allemaal spionnen missies en Callum die mij helpt met het bevechten van de vijanden om ons heen. We waren alle twee het middenpunt van een cirkel vijanden.

'Jarreau?' Callum stopt met vechten en gaat voor mij staan. Hij pakt mijn onderarmen vast en schudt mij heen en weer. 'Jarreau, ben je er nog bij of lig je te diep in dromenland?' Vraagt de stem van Callum. Ik sluit mijn ogen en hoor Callum zijn stem meerdere keren achter elkaar. 'Ja, pap?' Vraag ik. Wanneer ik mijn ogen open schrik ik wakker.

Callum staat naast mijn bed en zit op het randje. 'Is er wat aan de hand?' Vraag ik aan hem. Hij kijkt verbaasd. Hij schudt ongeloofwaardig zijn hoofd. 'Je heb mij niet wakker gemaakt is het niet?' Vraag ik aan Callum. Hij knikt. 'Ik stap net je kamer binnen en je schrikt wakker.

Had je een nachtmerrie?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik kan best tegen een nachtmerrie maar hoe kan ik nou wakker worden als jij nog net in mijn kamer was?' Vraag ik aan hem. 'Misschien een voorgevoel dat er iets aan de hand is.' Zegt Callum wat in gedachten. Ik kijk hem aan. 'Dus er is wel iets aan de hand.' Zeg ik. Callum zucht en knikt.

'We kregen een nieuwe locatie maar ik weet niet of we daar wel heen moeten gaan. De vorige keer vonden we Jessy maar jullie zaten in de grotten. We hadden flink gewond kunnen raken door die houten toren. Dit wil ik je niet weer aandoen dus ik wilde eigenlijk alleen gaan.' Zegt Callum. Ik ga rechtop zitten van de schrik. 'Wat! Dit kan je mij toch niet aandoen? Ik ben een spion... We zijn toch een team?' 

--------------------------

Hey iedereen,

Jarreau en Jessy zijn nu vrienden. Dat betekend dus dat Jarreau maar zijn geheim over Once geheim moet houden. Waarom zou Callum ineens zo raar doen bij Jarreau? 

-YinYangLaraa