29. Het Once gebouw.

Chapter 29. Het Once gebouw.

10 Juli 2024- Jessy

We zitten nu al een tijdje in Callum zijn huis in Gelderland en we hebben nog steeds niks nuttigs uitgevoerd. Het is net middag wanneer Kian zijn bed uit komt en nog steeds gapend de woonkamer binnen loopt. 'Kian, we moeten praten.' Vertel ik hem luid en duidelijk. Hij kijkt verbaasd op. 'Vertel Jessy, ik heb alle tijd voor je.' Zegt hij vriendelijk en wat verbaasd. We nemen plaats aan tafel.

 'Ik ben ervan overtuigd dat Jarreau nog in leven is. Het klinkt vast krankzinnig maar we moeten het zeker weten.' Smeek ik haast. Kian knikt. 'Dat was kort en duidelijk.' Zegt hij. Ook Mac en Deshea komen de woonkamer in. 'Ik weet nou niet of dat wel zo'n slim idee is, Jessy.' Zegt Kian twijfelend. Ik grijp Mac vast wanneer hij langs loopt.

'Mac is het sowieso met mij eens, toch Mac?' Vraag ik direct. Hij kijkt mij met open mond en verbaasde ogen aan. 'Eeehm...' Mompelt hij maar. 'Eens over wat?' Vraagt Deshea voor Mac het al zou vragen. 'Dat we terug moeten naar het spionnen Once gebouw om te kijken of Jarreau nog in leven is.

Hij heeft ons niet verlaten, ik voel het gewoon.' Zeg ik iets te overdreven. Mac draait zijn gezicht bedroeft naar beneden. 'Goed bezig, Jessy. Je laat Mac aan zijn mislukte plan herinneren.' Zegt Kian zuchtend. Ik laat Mac los. 'Daarom is hij juist de persoon die ik erbij wil betrekken. Ik wil bewijzen dat je niet gefaald hebt. Jarreau leeft nog, geloof mij nou alsjeblieft eens. Ook al is het alleen maar voor nu.' Zeg ik enthousiast.

Mac knikt. 'Ik sta aan jou kant.' Zegt hij eigenlijk best wel twijfelend. Deshea legt haar hand op Mac zijn schouder. 'Wat Mac ook besluit, ik sta altijd achter hem.' Zegt Deshea glimlachend. Ik kijk Kian aan en haal mijn armen over elkaar met een scheve glimlach op mijn gezicht. 'En? Sta je aan onze kant of ga je de spelbreker zijn en ons verraden of tegenhouden?' Vraag ik eigenwijs.

Kian zucht en laat zijn hoofd op de tafel vallen. 'Het is mijn taak het spionnen team te steunen wanneer Callum niet in staat is dat te doen.' Zegt Kian alsof hij het tegen zijn zin opleest via een regelblad.

Kian kijkt op de klok. 'Maar we vertrekken wel morgen met z'n vieren voordat iedereen nog mee wilt.' Zegt Kian die gelijk de baas probeert te spelen over deze hele missie.

Ik knik. 'Dat is een deal.' Zegt Deshea voor ze naar de keuken loopt. Mac knikt wat wanneer er een ongemakkelijke stilte valt en volgt Deshea maar snel naar de keuken. Deze hele dag heb ik op een van de kamers gezeten en nagedacht over wat er te doen valt in de tijd dat we vertrekken en nu. Ik heb geprobeerd wat bij te slapen maar ik kon alleen maar heen en weer rollen en voor mij zien hoe Jarreau geraakt werd.

Soms werd ik gillend wakker en het is zelfs al eens gebeurt dat Reve mij uit een nachtmerrie heeft moeten redden. Dat gebeurde dit keer weer. Ze zet een glas water naast mij neer. 'Waar ging je droom of eigenlijk nachtmerrie dit keer over?' Vraagt Reve voorzichtig en nieuwsgierig.

Met tranen die mijn ogen bedekken staar ik hopeloos naar de muur recht voor mij. 'Jarreau.' Fluister ik zachtjes. Reve slaat haar arm om mij heen. Ik neem een aantal slokken van het water dat naast mij op een nachtkastje staat. 'Dit hoor ik niet te weten maar alvast veel succes met jullie missie morgen.' Zegt Reve voor ze opstaat en de kamer verlaat.

Ik kijk haar verbaasd na. 'Maar hoe weet je dat...' Ik stop mijn zin maar omdat ze al vertrokken is. Na een lange tijd nadenken over mijn nachtmerries en het eindeloze gestaar naar het plafond besluit ik weer te gaan slapen.

Dit keer leek het beter te gaan dan de pogingen hiervoor. Ik was natuurlijk ook al doodmoe van alle uren dat we in de auto moesten zitten zonder dat we echt een plan hadden van waar we nou heen moesten gaan. Ik leg het glas terug en ga weer goed liggen. Langzaam sluit ik mijn ogen en gooi de dekens over mij heen. Dit keer viel ik al snel in slaap. De dromen die ik had waren fantastisch. De dromen waarbij Jarreau mij vasthoudt en knuffelt bedoel ik dan natuurlijk.

In mijn droom probeerde ik iets te zeggen tegen Jarreau maar hij zet zijn wijsvinger op mijn lippen. Hij kijkt mij even aan in mijn ogen en krijgt een glimlach. 'Je hoeft niks te zeggen, Jessy. Jij en de andere drie gaan mij vinden en dan zal dit allemaal echt worden.' Vertelt Jarreau mij vrolijk.

Er verschijnt ook een glimlach op mijn gezicht. Direct knuffel ik hem stevig voor ik dat gevoel nog ga vergeten. Kian schudt mij heen en weer. 'Jessy word wakker. Het is gelukt om iets te regelen. We gaan net als de rebellen verder in de lucht. Ik heb een luchtschip weten te regelen via Callum zijn maatjes.' Vertelt Kian echt helemaal te vrede.

Ik sta direct op en ben klaar maar dan ook klaarwakker. 'Waar wachten we dan nog op. Tijd om Jarreau te vinden.' Zeg ik enthousiast.

-----------------

Hey iedereen, 

Wauw.. dit hoofdstuk is getypt in een pauze van 15 minuutjes. Voor het volgende hoofdstuk heb ik echt een super maar dan ook super tof idee!!! Wat het is lezen jullie vanzelf wel maar er is iets wat ik biiiijna vergeten was. Het is nu voorjaarsvakantie en vanwege het examen jaar heb ik nog maar 8 weken les!!!! 14 april ben ik als het goed is klaar met alle lessen. Als jullie vakantie hebben hoop ik dat jullie een fijne vakantie krijgen en tot volgende week

-YinYangLaraa

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top