Chapter 1. Fijne spionnen verjaardag!

15 April 2024 - Jarreau

Ik lag net lekker te slapen tot ik een gepiep hoor. Het is een soort alarm. Een alarm van... Van het huis! Is er brand?! Ik spring op van mijn bed. Het hele huis word verlicht door een groot knipperlicht die het hele huis blauw maakt. Het alarm loeit door. Ik ren mijn kamer uit en maak een sliding naar het einde van de gang. 'Callum! Mam! Word wakker!' Roep ik. Wanneer ik mij realiseer dat er een persoon in de gang staat met een masker op weet ik dat mijn ouders niet in de buurt zijn.

Ik zet een gemene blik op naar de persoon met een zwart masker. 'Jij denkt in te dringen in mijn leef gebied? Grote fout, maatje.' Zeg ik dapper. Een beginners zin betekende altijd dat ik klaar was om te vechten. Ik ren op de man af en glij onder hem door. Wanneer ik achter hem sta geef ik hem een flinke trap in zijn knie holte zodat hij gelijk met schreeuwende pijn op de grond valt.

'En nu wegwezen voor ik je er echt van langs geef!' Roep ik met mijn wijsvinger naar de deur uitgestoken. De man haalt zijn masker eraf. Ik herken zijn haar direct. Hij draait zijn hoofd een kwartslag zodat ik zijn gezicht herken. 'Kian!' Roep ik blij en ik spring op zijn rug. Hij begint te lachen. 'Je word als maar beter in dit, Jarrstar.' Zegt Kian met mij op zijn rug.

Hij loopt naar de keuken waar ik mijn vader Callum zie zitten. Callum is een geweldige spionnen leider en Kian is één van zijn beste spionnen. Kian is al bij mij sinds mijn geboorte en hij is net een oudere broer voor mij. Ik ga aan tafel zitten. Callum komt de keuken binnen met een woedend gezicht. 'Ben je nou bevriend geworden met je vijand!' Roept hij.

Ik zet een blik op die probeert niks uit mij te halen en staar hem aan tot hij weer iets begint te zeggen. Callum barst in lachen uit. 'Je krijgt geen problemen. Kian is geen vijand, hij is familie.' Zegt Callum. Ik begin ook te lachen. 'Met dat trucje krijg je mij elke keer weer.' Zeg ik eerlijk.

Callum zet mijn ontbijt voor mij met een ingepakt vierkant doosje. 'Gefeliciteerd met je dertiende verjaardag Jarreau.' Zegt Callum en hij gaat tegenover mij zitten. Voor ik begin met eten pak ik het doosje. Ik haal de verpakking eraf en maak de doos open. Een korte stok haal ik uit het doosje. Een belicht knopje trekt mijn aandacht om het in te drukken.

De stok word langer met aan de ene kant een lichtblauwe lazer zwaard en aan de andere kant een elektrische straal. Ik draai mijn nieuwe wapen rond om mijn hand terwijl Callum mij wat informatie geeft. 'Je weet wat er gebeurt als je dertien jaar word. Je mag mee naar het officiële Once gebouw en krijgt je eigen bureau op de top. We vertrekken vandaag nog dus zorg dat je er klaar voor bent.'

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Gaat Kian ook mee?' Vraag ik terwijl ik nog steeds heel geïnteresseerd naar mijn nieuwe wapen staar. Callum schudt zijn hoofd. 'Nee, want hij neemt Dylan, Reve en Elijah ook mee.' Zegt Callum. Ik glimlach. 'Nog even en ik pak jou met al die grapjes.' Zeg ik lachend. Ik begin met mijn ontbijt. Mijn moeder Yuna stapt binnen.

'Wat vind je van je nieuwe wapen, Jarrie?' Vraagt mijn moeder. Ik zucht. 'Ik had je toch gevraagd mij niet zo te noemen.' Zeg ik. Kian begint te lachen. Hij aait over mijn hoofd. 'Hij wilt liever dat je hem Jarrstar noemt.' Zegt hij lachend. Na mijn ontbijt ben ik naar mijn kamer gegaan om mijn spullen te pakken. Ik kijk een half uur later naar vier volle koffers.

'Het is tijd, Jarreau. Het is tijd dat je eindelijk een echte spion gaat worden.' Zeg ik trots tegen mezelf. De reis naar de andere kant van Nederland duurde lang. Ik heb veel spellen gedaan met de drieling en Elijah terwijl Callum en mam aan het reiden waren en de route uitzochten. Eenmaal daar aangekomen kreeg ik een rondleiding op het gebied waar tot vandaag nog niet kon komen.

Een groot appartement met vijf lege kamers waar alleen mijn ouders, Kian en ik gaan wonen. Ik weet dat Dylan, Elijah en Reve uiteindelijk terug gaan naar hun huizen maar het is wel fijn om ze nu om mij heen te hebben. De lift waar we nu instappen heeft glazen randen dus je kan de hele stad zien vanuit de lift.

Dit is ook nog wel het hoogste gebouw in de hele provincie dus je kon nog veel meer zien. In de avond zou dat echt het perfecte uitzicht zijn. Ik kijk naar Elijah en Reve. Reve leunt op Elijah zijn schouder en ze staren naar de stad. Zij hadden duidelijk de zelfde gedachtes al ik. Eigenlijk denk ik er haast alleen aan om een echte goede spion te worden en mijn vader onwijs trots te maken.

Dat is waar ik al mee bezig ben sinds mijn geboorte. Ik was drie toen ik de politie belde met al dat gedoe van Daryl toen er een meisje ontvoerd was. Volgens mij heten ze Ymogan of iets. Ik weet alleen dat ze later vermoord is door de MOO's. We komen aan op de aller laatste verdieping. Die had heel veel glazen ramen. De deuren gingen naar boven in de muur als ze open gingen. Dat zag er onwijs cool uit.

Ik hoor weer een alarm af gaan. 'Callum?' Vraag ik wat gespannen. Hij gaat in de vechthouding staan wanneer de deur open gaat. Vijf mensen overvallen de boel. Het rode knipperlicht maakt net zoals thuis een hard loeiend geluid. 'Callum, dit is toch geen oefening?' Vraag ik voor ik klaar ga staan in mijn unieke vechthouding.

Callum schudt zijn hoofd. 'Was het maar een oefening, zoon.' Zegt hij voor hij naar binnen stormt. Dat betekend dat er een groot gevecht gaat komen. Wat het ook betekend om een echte spion te zijn ik moet mijn vader helpen. Niemand mag thuis overvallen en dit is ook thuis!

--------------------------

OMG dat was het aller eerste hoofdstuk van Jarreau! 

Ik vind het nu al helemaal te gek. Van 1 iemand weet ik dat ze haast niet meer kon wachten ;)

Dit boek word elke maandag en donderdag geüpload. Ik weet niet of dat altijd gaat lukken maar nu heb ik nog vakantie dus kan dat nog

-YinYangLaraa