Αφήνω τον καπνό από το τσιγάρο μου να βγει αργά από το στόμα μου..

Πόνος.

Ναι πόνος.

Δε δε δεν πρέπει να κάνω κάτι.

Πρέπει να συμβεί κάτι.

Αγωνία..

Στεναχώρια..

Φαίνεται στον τρόπο που κοιτάω..

Φαίνεται στο πρόσωπο μου...

Πετάω το τσιγάρο.

Ανάβω το επόμενο και αφήνω ξανά τον καπνό να βγει αργά, να χαράξει τα δικά του σχήματα..

Να περιπλανηθεί.

Να εξαφανιστεί..

Να χαθεί...

Να σβηστεί....

Το μυαλό κενό, οι σκέψεις διάχυτες στο χώρο..

Ανάβω το επόμενο τσιγάρο..

Σκέψεις..

Ένα χάος..

Ένας δυνατός ήχος ήχυσε στα αυτιά μου καθώς άκουγα μουσική..

Ο ήχος στο τέρμα.

Αλλά ο ήχος παραμένει ήχος.

Για να τον ακούς άλλωστε..

Γύρισα να δω τι ήταν..

Δεν έβγαλα άκρη..

Τον ξανά άκουσα..

Ακούστηκε σαν ταινία τρόμου που θέλει να σε τρομάξει ο σκηνοθέτης..σε κάποια σκηνή..

Ένα σύρσιμο δυνατό..

Γύρισα ξανά στα δικά μου..

Σκέψεις και σκέψεις..

Χάος και χάος..

Τσιγάρο και τσιγάρο..

Πόνος και πόνος..

Άκρη και άκρη..

Ήχος και ήχος..

Στεναχώρια και στεναχώρια..

Καπνός και καπνός..

Λέξεις και λέξεις..

Γράμματα και γράμματα..

Σχήμα και σχήματα..

Αγωνία και αγωνία..

Αργά και αργά..

Χάραγμα και χάραγμα..

Επανάληψη και επανάληψη..

Ναι και ναι..

Όχι και όχι..

Ναι και όχι..

Όχι και ναι..

Σκέψη και σκέψη..

Χρόνος και χρόνος..

Απλές λέξεις..

Πόνος και χάος..

Χάος και παιχνίδι..

Ανάβω το επόμενο τσιγάρο...

Δεν ήθελα να καταλήξω κάπου απλά  έγραφα αυτό που ήθελε το μυαλό!

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
14/6/2016