In Real World

I was busy scrolling on my phone when someone approached me. I looked at him with a confused look. Ano ba kailangan nito? Kasalukuyan kasi akong nasa park, nagpapahangin lang.

"Hi! My name is Bryan and I'm a photographer. Can I take a photo of you with a guy?"

I didn't hesitate and say, "Sure po. No problem." Wala namang magagalit eh.

Mayamaya ay may tinawag siya at lumapit naman ito sa amin. 'Yong mga kasamahan naman ni kuya Bryan ay naghahanda at abala sa pag-video.

"Magpakilala muna kayo sa isa't isa."

"Hi, I'm Anthony."

"I'm Jonimpha."

"J-Jonimpha? Anong apelyido mo?"

"Aguila."

"S-Sure?"

Mukhang nagulat siya sa sinabi ko.

"Yes."

Nagitla ako sa ginawa niya. Bigla niya kasi akong niyakap. 'Yong puso ko, ang bilis ng tibok.

May tumikhim kaya naman napabitaw siya sa pagyakap sa akin.

"Sorry," sabi niya.

"Okay lang."

Mayamaya pa ay nagsimula na ang photoshoot. Wala namang naging problema. With mask and without mask ang ginawa namin. Tinignan namin ang mga litrato at ang gaganda ng mga kuha.

"You two are a perfect couple. Thank you at pumayag kayo rito."

"Welcome po, kuya Bryan."

Konting usap pa with the photographers and after that nagpaalam na sila.

"Gotta go na rin. Bye, Anthony." Naglakad na ako palayo.

"Wait!" Nilingon ko siya. Nakita ko siyang patakbong lumalapit sa gawi ko.

"Can we talk?"

"Okay."

Humanap kami ng pwesto na walang masyadong tao at doon nag-usap.

"Bago ka lang dito?"

"Yes," sagot ko sa tanong niya.

"Kailan ka dumating dito?"

"A week ago. Ikaw ba? Taga rito ka?"

"Hindi mo alam?"

Natawa ako. Ang gaan ng loob ko sa kanya. "Paano ko malalaman kung hindi mo sasabihin?"

"Nasabi ko na sa'yo eh."

Nagtaka ako. "When?"

"Maybe six months ago."

"Did we meet six months ago?"

"Actually, mahigit isang taon na tayong magkakilala."

Mas lalo akong nagtaka. "How come? Ngayon lang naman tayo nagkakilala."

"Can't you recognize my face? Ako 'to, si Gael Falcon."

"Gael Falcon? You said your name is Anthony."

"My real name is Anthony but Gael Falcon is my name in RPW. Yes, RPW or Roleplay World. Doon kita nakilala, Jonimpha or should I say Zian Frost?"

Nanatili akong tahimik lang.

"Jonimpha," pagtawag niya.

"Hindi ko alam ang pinagsasabi mo."

"Paanong hindi mo alam? Kinalimutan mo na ba ako? Almost five months kang nawala sa rp at hindi ko pa mahanap ang real account mo. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa'yo. Nababaliw na ako sa kakaisip pero naghintay ako. Hinintay kita. Ngayong nandito ka na, hindi mo na ako kilala."

Napabuntong-hininga ako. Kita ko sa mga mata niya ang lungkot at pananabik.

"Listen, Anthony. I'm sorry. I got into an accident and was in a coma for three months. When I woke up, couldn't remember anything. I have an amnesia and my family work so hard for me to remember them. Also, my old phone is already gone."

Bigla siyang napaiyak saka niya ako niyakap. "Sorry. Sorry. I didn't know. Wala akong nakalap na balita. Hindi ko rin naman kasi nagtanong sa'yo kung taga saan ka. I'm so stupid. I almost lose my hope of talking to you again."

Niyakap ko siya pabalik. "Don't be sorry, okay? You can help me to remember you. Pwede naman 'yon eh. "

Humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. "Gagawin ko ang lahat para maalala mo ako."

Napangiti na lang ako at tinapik ang balikat niya.

After few days, I have an access to my rp account again. He knows the password and email. I read all our conversation and slowly, my memories of him are coming back. Binasa ko talaga lahat from the very beginning of our conversation. Ang sipag ko naman.

Niligawan niya ulit ako at kami na ulit. Kami naman talaga. Natigil lang ang aming relasyon pansamantala dahil sa nangyari sa akin.

"At last, we meet again. I couldn't believe na makakausap ulit kita at hindi lang sa RPW. I love you, Ai."

I smiled and looked at him. "Thank you at naghintay ka pa rin. I love you too, Ai."

He hugged me and kissed my forehead. My dream of meeting him in real world happened.