42. Czasu Już Nie Cofnę.

Wspólna krótka droga
Szczery uśmiech
Otoczeni smutkiem
Życie jest trudne
Oboje poznaliśmy
To co powoli zabijało
Oboje doświadczyliśmy
Tego czego nie chcieliśmy
Nie wiem czy to był dar
Nie wiem czy to była kara
Dzięki temu odnalazłem
To co dzisiaj kocham
Przez to cierpiałem tak długo
Straciłem tak wiele osób
Straciłem najlepsze lata
Zyskałem też ludzi
Podobnych do mnie
Byłaś jedną z nich
Daliśmy sobie wiele
Wtedy jeszcze była nadzieja
Była wiara w miłość
Byłaś ty
Byłem ja
Szkoda że możliwości nie było
Może z nimi byłoby łatwiej
Pokonać przeszkody
Czasu już nie cofnę
Muszę się z tym pogodzić

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top