Onca çabalar, geçen zamanlar... Dönüp baksan da hiç bir şey anlamam. Elimde kalan sıfıra bakmakla mutlu olamam. Karşılık beklemeden sevdim zaten. Yine de bir umut, unut diyemezdim kendime. Bu kadar emek vermişken, sevmek gerekliydi. Olsun, ağlasam da, gözyaşlarıyla yıkanır onca hatıra. Yine açar yürüdüğümüz kaldırım kenarındaki papatya...