Davetten birkaç saat sonra

Eve geldiğimizde içeri girmeden kapının önünde durdu Griand. Yüzü solgundu, bakışları yerdeydi, ellerini yumruk yapıp sıkmıştı. "Bunu neden yaptın?" diye sordu, tam karşısında durup ona bakmaya başladım.

"Griand.." dedim gözüm yaşlı.

"Apple sadece cevap ver, bunu neden yaptın?" kafasını kaldırıp yaşla dolu kıpkırmızı gözlerini bana dikip bağırmaya başladığında ürküp bir adım geri çekildim. Griand'ın bağırışını annem de duymuş olmalı ki birkaç dakika sonra çift katlı evimizin kapısı sorgular bakışlarını bize diken annem tarafından sonuna kadar açılmıştı.

Griand "Apple!" diye bir kez daha bağırdı. Artık daha fazla dayanamayıp yaşlı gözlerimle gözlerine bakıp konuşmak için ağzımı açtım, ama o daha bitirmemiş olacak ki devam etti. "Beni sevdiğini sanıyordum." dedi, sesi alçalmış, bakışları yere dönmüştü.

"Seni seviyorum Griand, bir arkadaşın bir çocukluk arkadaşını sevebileceğinden çok daha fazla seviyorum, seninle ilgili mutlu hayaller kurarak uyuyorum her gece. Geceye baktığımda, gündüz uyandığımda her yerde sen varsın, ama ben... Seninle evlenemem." dedim. Sesim son cümlede kırılmış, bir ağlama nöbetine hazırlanmış bir biçimde nefesim gırtlağımı zorlamaya başlamıştı.

"Neden?" dedi, meraklı gözleriyle.

"Beni sevmiyorsun, ben de sonumun Fiona ya da diğerleri gibi olmasını istemiyorum. Seninle güzel bir dostluğum var, şehrimi seviyorum, odamı seviyorum, annemden ayrılmak istemiyorum.."

Söylediklerim onu incitmiş olacak ki ağzını açıp tek bir şey söylemedi. Bir süre bekledi, gözlerimi taradı gözleriyle. Sonra, gitti.

Annem o gittikten sonra bile hala durduğu yerde ayakta asılı kalan bedenimi zorlukla içeri sürüklemişti. Gözlerim gidişinde kalakalmış, ellerim titremeye başlamıştı, bu gece yaşadığım şeyler ve şahit olduğum diyaloglar keşke bu şekilde gerçekleşmeseydi.

Annem elbisemin eteğinden tutup zorlukla üstümdekini sıyırmaya çalıştığında odama geldiğimizi anlamıştım. Hızlı bir hareketle annemin elini tuttum, kısık ve bozuk bir sesle "Sen aşağı in, ben üstümü değiştirip geliyorum." dedim.

"Bekliyorum." deyip odadan çıktı.

Ardından yatağa beceriksizce oturup yatağımın tam karşısındaki pencereden gövdesi görünen geceye uzandı gözlerim. Uzun süre, geceyi seyrettim, annemi unuttum. Griand'ı.. Onu unutamadım. Sözleri kulaklarımda çınlıyordu.