"I'M OKAY, 'Ma. I don't have problem right now. 'Wag na kayo mag-alala sa akin ni Papa." nakangiting sabi niya sa kanyang ina na tumawag ng hapon na iyon sa telepono niya sa bahay.

 "Sigurado ka?"

 "Yes, 'Ma. There's nothing to worry about. I'm really okay."

 "Sabi mo 'yan, ha? Nag-aalala lang naman kami ng Papa mo dito sa bahay. Tinatawagan ka namin kagabi, pero ring lang ng ring ang cellphone mo. Akala namin kung napa-ano ka na. Magdamag tuloy akong di makatulog."

 Namasa ang mata ni Kira at parang may bumara sa lalamunan niya. Naramdaman niya ang paninikip ng dibdib.

 "Salamat, 'Ma. I'm sorry kung nag-alala kayo. Dapat nga ako pa ang tumatawag sa inyo.Naging busy lang po ako kaya di ko na naalalang i-check ang cellphone ko." Naalala niya na nailaglag niya ang cellphone sa bahay ni Amy nang mahuli niya itong nakikipagtalik sa nobyo niya. Hindi na niya naalalang kunin iyon dahil sa pagkagulo ng isipan niya. She was totally hurt and she didn't know what she was doing with herself. Tuloy nangyari ang isang bagay na hindi dapat.

 Lumitaw ang anyo ni Callan sa isip niya. His jaw clenched, and his blue eyes looked so dark. Hanggang ngayon ay nararamdaman pa rin niya sa kanyang katawan ang mga haplos nito, tila tumatak na iyon sa balat niya. Sa ilang oras na nagbabad siya sa bath tub niya sa loob ng banyo, hindi pa rin napawi niyon ang init ng palad nito na humahaplos sa dibdib nito patungo sa kaangkinan niya..

 Naputol ang pag-iisip niya nang magpapaalam na sa kanya ang ina.

 "O, sige, anak. Puputulin ko na ang tawag. Basta mag-iingat ka d'yan lagi, ha?"

Tumango siya na parang kaharap niya ang ina. "Yes, Ma. Kayo rin po."

 "Sige, salamat. Ikumusta mo na rin ako kay Jiro." Napawi ang ngiti niya sa pangalan na binanggit ng ina. Wala na ito sa kabilang linya subalit nakatulala pa rin siya.

 What now? Tanong niya sa sarili.

 Ano na ang gagawin niya? After what she discovered about Jiro's unfaithfulness, tila hindi na niya alam kung ano ang sunod na mangyayari sa buhay niya.

 Umupo siya sa gilid ng kama niya. Until now she could feel her heart aching. Mahirap ang hindi maalala ang sandali na nahuli niya ang dalawa sa akto. It was the most heartbreaking scene she had ever saw. Subalit mas masakit ang linyang binitawan ni Jiro ng komprontahin na niya ito.

 "Mahal kita, Kira. Mahal kita, pero mas mahal ko na si Amy. Ibinigay niya sa akin ang lahat ng pangangailangan ko bilang babae. She made me feel like i'm a real man. Mas nararamdaman ko na lalaking-lalaki ako kapag si Amy ang kasama ko. Taliwas sa nararamdaman ko kapag kasama kita. I'm sorry. I'm sorry, i didn't mean to hurt you, Kira."

 Napakasakit ng sinabi nito. Humapdi ang sikmura niya at puno ng bitterness na tumawa siya. Umalingawngaw ang tawa niya na walang sigla at puno ng lungkot. She must be in hell now. Dahil sa sakit na ipinalasap sa kanya ng nobyo na labis niyang minahal, pakiwari niya'y pinatay na nito ang puso niya.

 Dahil sa s*x, pinagtaksilan siya nito? What the eff. Kapag nagtaksil ang isang lalaki sa isang babae, bakit laging s*x ang nagiging dahilan niyon? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya dito? Hindi ba nito kayang maghintay para ibigay niya dito ang sarili niya? Kinailangan pa talaga nito na pagtaksilan siya at patulan ang kaibigan niya!

 At ang haliparot na kaibigan naman niya ay may pagnanasa pala sa nobyo niya. "Mga hayop sila!"

 Yayakapin na sana niya ang sarili at handa na ibuhos ang lahat ng sakit na naipon sa dibdib niya nang tila umalingawngaw ang boses ni Callan sa utak niya. "...Hindi makakatulong sa 'yo kung patuloy mong pahihirapan ang sarili mo sa pag-iisip sa lalaking sinaktan ka lang sa bandang huli. You don't deserved to be cheated on. Your tears don't deserve that man. Kalimutan mo na lang siya."

Natigilan siya. His calm advice hit her head like a thunder.

 Callan was right. Hindi niya dapat sinasayang mga luha niya para sa maling tao. Tama na ang mga luhang sinayang niya kahapon sa pag-iyak. Pinahid niya ang mga luhang umagos sa pisngi niya.

 Tumayo siya sa harap ng malaking salamin sa loob ng kuwarto. Tinitigan niya sa sarili doon.

 Walang siyang ginawang masama kahit kailan laban sa kapwa niya. She was a good daughter to her parents. Sa katunayan, simula ng makapagtapos siya ng pag-aaral sa kolehiyo. Tuloy-tuloy ang suwerteng dumating sa buhay nilang mag-anak.

 Nakapagpatayo sila ng isang bahay sa Palawan kung saan talaga gustong manirahan ulit ng mga magulang niya. Doon naman talaga nakatira ang mga ito dati. Umalis lang para maghanap ng trabaho sa ibang lugar at umasenso.

 Siya naman ay napamahal na sa San Jose kaya hindi na siya lumipat pa. Isa pa, nandoon niya naitayo ang business niya kaya wala pa siyang balak ngayon na tumira sa Palawan kasama ng magulang. Naiintindihan naman ng mga ito ang bagay na 'yon at natutuwa pa nga sa kanya.

 Marunong daw siyang tumayo ng mag-isa at kakayanin niyang buhayin ang sarili kahit wala ang sustento ng mga ito. She was an example of a strong girl. Iyon ang kadalasang sabihin ng mga advisers at prof niya noon. At sa nangyari ngayon sa relasyon nila ni Jiro, dapat niyang maging matapang. Dapat niyang harapin iyon ng hindi lumuluha.

 Hindi siya naging cum laude noon para maging luhaan sa pag-ibig at magmukhang kaawa-awa sa harap ng ibang tao.

 Kung ayaw na sa kanya ni Jiro, e di magpakasaya ito sa kandungan ni Amy. Hindi na rin niya kailangan ang lalaki. Siguro, nakatadhana na malaman niya ang pagtataksil nito. Para ngayon pa lang, matutunan na niya na hindi dapat siya masyadong nagtitiwala sa isang lalaki.

They are all the same.

Manloloko. Taksil. At katawan lang ang habol sa isang babae.

 Napalingon siya sa bintana niya. Nakahawi ang kurtina niya at mula doon at natatanaw niya si Callante na nakatalikod. Sa malamlam na sinag ng araw na tumatama sa loob ng silid ng binata, mas naging kaakit-akit titigan ang likod nito na tila nililok ng mabuti sa ilalim ng araw. His muscles look harder.

 Damn, it's hard not to stare at his sexy back. Nasa harap din ito ng salamin nito at parang may ginagawa ito.

 Lumapit siya sa bintana at tinitigan ng mabuti kung ano ang ginagawa nito. Parang nagtataas-baba ang kamay nito sa pagitan ng hita nito.

 Halos lumuwa ang mata ni Kira nang marealize niya ang ginagawa ng hudyo! Anak ng tinapa! Nagsasarili ito sa tapat ng salamin!

 Parang napako ang mga mata niya sa ginagawa ng lalaki. Hindi siya makaibo sa kinatatayuan niya. Nanaig ang kuryosidad sa katawan niya. Sh*t, Kira. What the hell are you doing? Watching a man fck himself?

 Sa hindi malamang dahilan, parang gusto niyang puntahan ito sa silid nito at tulungan ito sa ginagawa nito. She wanted to touch him and feel his male hardness as she stroke him.. She could still remember the way he humped his muscline body above her.

 Suddenly, she imagined herself curling her fingers around his hard shaft. Naramdaman ni Kira ang pagguhit ng init sa pagitan ng hita niya, gumapang ang apoy sa balat ng dalaga at parang gusto niyang alisin ang lahat ng saplot sa katawan.

 Tila gusto niyang tawagin ang lalaki at ulitin nito ang pagpapaligaya sa kanya. Gusto ulit niyang maramdaman ang kamunduhan na ipinatikim nito sa kanya kagabi. She want him to lick and eat her again.

 Tama ang lalaki. Kahit lasing siya kagabi, aware siya sa nangyayari. Subalit hindi niya alam na si Callan pala ang lalaking katalik niya. Natatandaan niya ang paraan nito ng pagsipsip sa pagkababae niya, ang panunudyo at paglalaro ng dila nito habang pinaliligaya siya. The experience was unforgettable.

 Para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang mapalingon si Callan sa kanya. Kumalat ang kulay sa pisngi niya kasabay ng mabilis na pagtago. But it was too late. Alam niyang nakita na siya nito na pinapanood ito habang pinaliligaya ang sarili.

 The worst thing was, hinihimas niya ang dibdib habang pinapanood ito. At alam niyang naabutan siya nito sa tagpong iyon.

 Diyos ko, Kira. Nakakahiya ka!