⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.

Epilogue

7 months later

Clayton’s Pov

MASAYA namaing sinalubong ang pasko kasama sina Allison, Lorcan, Daniel, tita Hilda at tito Stevan. Kasama namin silang nagsalubong ng pasko. Si Allison ay hindi umuwi sa kanila dahil ang mga magulang niya ay nasa ibang bansa nagtatrabaho tapos wala naman daw siyang makakasama sa bahay nila kaya mas pinili niyang makasama kami sa pasko. Sina tita at tito naman ay nagpagdesisyonan din nila na dito na rin sa amin magpasko dahil sa katunayan daw ay hindi sila sanay na nagsi-celebrate ng pasko. Kaya nang inaya sila ni mama na rito na sa amin magpasko ay agad silang pumayag.

Sobrang saya ko na dahil ang sa tingin ko ang laki na nang pamilya namin ni mama. Dati rati ay kami lang dalawa ang nagsi-celebrate ng pasko. Konting pancit, kanin, adobong manok, syempre hindi mawawala sa amin ni mama ang ice cream paborito ko kasi ang ice cream. Tapos no'ng sinalubong namin ang pasko ay ang ingay ng bahay namin sa tawanan at kulitan. Mas umingay pa nga nang maghating-gabi dahil nagpaputok ng napakaraming firework at iba pang klaseng paputok ang mga tauhan ni Lorcan sa maliit naming pakuran. Mas naging makulay na ang buhay ko ngayon kaysa dati.

Hindi ko pinagsisihan ang naging desisyon kong balikan ulit si Lorcan. Dahil alam ko sa sarili ko na siya lang ang makakapagbigay ng ganitong klaseng saya sa akin. Sabi niya 'nobody compares to me' daw ganun din ako sa kanya, nobody can compares to him. And I know that I will never love this way, again to another man.

Kung papabalikin ako sa past tapos may kakayahan akong baguhin ang takbo ng buhay ko. Iyon ay sana ay maaga kong nakilala si Lorcan. Pero hindi ko kailanman pinagsisihan na nakilala ko siya sa ganoong paraan. Nagsimula kami sa relasyong walang label, sa relasyong akala ko walang paroroonan dahil lalaki si Lorcan at ako rin naman, mayaman si Lorcan mahirap ako, nakilala ko siya sobrang successful na niya tapos ako hindi pa nakapagtapos sa pag-aaral. Pero lahat ng iyon ay hindi humadlang upang mahalin namin ang isa't isa. Mahirap nga lang kasi sa mga mata ng iba ay hindi pa rin talaga tanggap ang ganitong klaseng relasyon namin ni Lorcan na lalaki sa lalaki pero hindi na namin iyon inisip pa hindi naman sila ang nagmamahalan, eh. Kaya bakit namin pagbibigyan ng pansin.

"Sir, ako na lang po ang magsasara ng restaurant." Bumalik ako sa reyalidad ng biglang pumasok sa maliit kong opisina ang isa sa mga workers ko. May ilan din akong mga trabahante rito na nagpa-part time job. Tumatanggap ako ng mga part-timer kasi naalala ko ang sarili ko sa kanila noon. Mahirap man pero kakayanin para sa magandang kinabukasan. Isa iyan sa mga lagi kong pinapaalala sa kanila. Your education is your ticket to your bright future. Kaya dapat laban lang. Nadadapa man matuto kang tumayo at lumabang muli. Nasusugatan ka man learn to mend your wounds.

"Sige," sagot ko sa kanya. Sinabihan ko kasi siya kanina na maaga akong uuwi ngayon kasi tumawag ang mama ko na may lakad daw siya. Kakatapos lang ng pasko. Tapos ngayon hindi ko alam kung saan ang itineracy ni mama basta pinapaaga niya lang akong umuwi.

Palipat-lipat lang kasi ako ng tahanan. Minsan do'n ako sa mansyon ni Lorcan ng isang linggo, tapos uuwi na naman ako sa amin ng isang linggo. Ganun ang naging routine ko pagkatapos naming magkaayos ni Lorcan. Pero minsan naman ay si Lorcan doon na rin natutulog sa bahay namin, sa kwarto ko. Maliit nga lang kasi ang bahay namin. Tapos ay sinusundo din ako ni Lorcan at hinahatid minsan.

Nang araw na iyon ay hindi na ako nagpasundo kay Lorcan kasi maaga akong uuwi. Isang byahe lang rin naman ang layo ng restaurant ko sa bahay namin. Dinala ko ang paper bag na hinatid ni Jhera sa akin kanina rito. Pagbaba ko ay nakita ko ang itim na porsche ni Lorcan sa labas ng bahay namin. Pagpasok ko sa bahay ay tatanungin ko sana si mama kung nasaan si Lorcan pero nakita ko si mama na bihis na bihis tapos may isang handbag na hermes pa sa tabi niya. Nanood sila ng palabas sa telebesyon. Sa kakasama ni mama kay tita Hilda pati si mama ay nahilig na rin sa mga designers’ bags at mga damit except sa mga sandals at shoes.

"Ma? Saan lakad mo?" Imbes ay tanong ko kay mama at nagmano sa kanya at hinalikan ko ang pisngi niya. Hindi ko na lang siya tinanong kung nasaan si Lorcan.

"Ay! Salamat naman at dumating ka na anak. D'yan lang kami ni Hilda anak." Masayang sagot sa akin ni mama. Ako na ang kinakabahan d'yan sa 'dyan lang' ni mama. Kasi isang beses umuwi kami ni Lorcan at Daniel dito tapos wala na si mama at si Alli sa bahay. Nagpaalam si mama na dyan lang daw sila. Pero nang tumawag ako kung nasaan sila sabi niya na Hong Kong daw sila namili lang.

"Saan nga, 'ma."

"Sa Tagaytay, anak."

Tumango ako kay mama. Tatalikod na sana ako para magbihis at hanapin si Lorcan baka rin kasi nasa kwarto ko siya, nang mapansin kong ang layo ng iniisip ni Alli. Mula pagdating ko ay hindi niya rin ako napansin. Nakatingin lang siya sa kawalan. Winiwasiwas ko ang kamay ko sa kanya pero wa-epek talaga.

"Hoy!" paggugulat ko sa kanya.

Napatalon si Alli sa gulat. "P*sting! Baklang kabayo!!!"

Napaatras ako sa malakas na sigaw ni Alli sa akin. Napakurap-kurap ako at napahawak sa dibdib ko. Tang*na! Nagulat ako roon, ah.

"Ay! Clayton ikaw pala iyan." Ngumiwi siya sa akin.

Inirapan ko siya. "Ano bang nangyayari sa iyo? 'Bat ang lalim ng iniisip mo?"

Lumaylay ang balikat niya at napayuko. "Clayton . . . anong gagawin ko? Nabuntis mo ako."

"Ano?!" Bulaslas ko.

"Alli umayos ka d'yan." Pagbabanta ni mama.

Nag-peace siya sa akin at kay mama.

"Alli, 'wag ka ngang magbiro ng ganyan. Kahit kailan hindi nga kita nakatabi, e. Saka hindi ako pumapatol sa babae."

Hindi siya umimik at nagpakawala ng mararahas na hininga. Akmang tatayo na si mama nang magsalita si Alli na nagpatigil kay mama.

"B-buntis po talaga ako, tita Ellen, Clayton." Amin ni Alli.

"Hindi na ba biro iyan?" Paninigurado ko. Grabe rin kasi mang-trip ang babaeng ito.

Si mama ay nanlalaki ang mata.

"Sana nga, e. Sana nga biro ko lang ito, Clayton. Pero p*tang*nang bakla bibuntis ako!!!"

"Huh? Sino-"

Naputol ako nang biglang may pumasok sa bahay namin. Si Harem na hingal na hingal. Hindi ko napansin ang paglapit ni Alli kay Harem saka niya ito sinapak. Napatakip ako sa bibig ko.

"Bwesit kang bakla ka! G*go ka! Bakit mo pinutok! Bakit mo pinutok sa loob g*go ka!" Saka pinaghahampas ni Alli si Harem tapos si Harem ay hindi nanlaban kay Alli di kagaya ng ginagawa niya sa t'wing nagtatalo sila.

"Halika ka. Mag-usap tayo." hinawakan ni Harem ang kamay ni Alli. Bumaling sa amin ni mama si Harem. "Tita, Clay hihiramin ko muna po ito."

Sabay kaming tumango ni mama at hinatak na ni Harem si Alli palabas. Jusko! Nakabuntis si Harem? At si Alli pa? Ang parang tomboy na si Alli pa talaga?

"Jusko! Si Harem nabuntis si Alli?" Pati si mama ay gulat din. Bumaling si mama sa akin saka binitbit ang handbag niya. "Anak, aalis na pala ako."

"Ah, sige ma. Mag-iingat ko kayo at wag mong kakalimutan na tumawag." Paalala ko kay mama.

"Oo alam ko anak." sagot ni mama at hinalikan ako. Bago siya umalis ng bahay ay nagsalita siya. "Anak, si Lorcan pala nasa likod ng bahay inaayos ang nasirang tubo ng tubig doon."

Pumunta muna ako sa kwarto at nagbihis ng pambahay kong damit. Shorts lang at tshirt. Lumabas ako sa silid at pinuntahan si Lorcan sa likod ng bahay namin na sabi ni mama ay nag-aayos ng sirang tubo ng tubig. Kailan pa naging tubero si Lorcan?

Pagdating ko roon ay nakita ko si Lorcan na kumikinang sa pawis niya. Nakatopless lang naman siya habang inaayos ang tubo ng tubig doon. Nakatupi iyong slacks niya hanggang tuhod at nakatsinelas lang din siya. Tapos iyong  tubig na tumatalsik sa katawan niya na parang kristal na sa paningin ko na nakadagdag sa kakisigan ni Lorcan.

Isinandal ko ang katawan ko sa dingding na malapit sa akin saka pinagkrus ko ang braso sa harap ng dibdib ko. Nakangiti kong pinagmamasdan si Lorcan na bumabakat ang ugat sa braso niya at nagf-flex ang muscles sa pag-aayos ng tubo roon.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatanga sa pinakagwapong tubero na nakita ko hangga't sa bumalandra nasa harapan ko ang na mamasang katawan ni Lorcan.

"You are ogling on the right man, babe."

Tiningala ako si Lorcan na nakangisi sa akin. Tumayo ako nang maayos at nginusuhan siya. Inipit niya ang nguso ko gamit ang kamay niya saka ako hinalkan.

"Gutom ka na ba?"

Umigting ang panga niya. "Hungry for you."

"Ayy!" Natampal ko ang dibdib niya. "Umayos ka, tinatanong kita ng maayos."

"Kumain na ako. May luto sila mama Ellen when I got here."

Nakasunod sa akin si Lorcan ng pumasok ako sa loob ng bahay. Tiningnan ko ang mesa namin kong ano ang ulam namin. Basta si mama at Alli talaga ang naiiwan dito lagi na lang na ham, bacon, hotdog at mga cornbeef ang ulam. Tssk! Sana ay tumawag na lang sila sa akin para mapadalhan ko sila ng ulam. Kumuha ako ng isang hotdog doon saka ko ito sinubo. Pagkaharap ko ay umiinom ng tubig si Lorcan malapit sa refrigator namin. Nang makita niya ako ay naibuga niya ang tubig na iniinom niya. Sa gulat ko dahil sa nangyari ay naisinubo ko ng buo ang hotdog saka mabilis siyang nilapitan.

"Hmskjdjieowabadk . . . ." wika habang punong-puno ang bibig ko. Tanong ko sana sa kanya kung ayos lang ba siya.

Matalim akong tinapunan ni Lorcan ng tingin saka pinunasan ang bibig niya. Pilit kong nilunok ang ninunguya kong hotdog.

"D*mn it, babe!"

Nang wala nang hotdog sa bibig ko ay nagsalita ako. "Huh? Anong ginawa ko?"

Inirapan niya ako. "Tssk! Wow! The way you suck . . . I mean eat that f*cking hotdog it looks like you want to suck my d*ck, too."

"Oi! H-hindi, ah." Depens ko.

Uminit ang pisngi at tenga ko dahil sa sinabi niya. Tinalikuran ko siya at nagmamadaling pumunta sa silid ko at umupo sa kama. Tssk! Ano ba 'to? Ilang beses na namang may nangyari sa amin ni Lorcan pero kapag pinag-uusapan ang ganun ay namumula pa rin ako. Tumitindig talaga ang balahibo ko.

Biglang bumukas ang pinto at niluwa no'n si Lorcan. Narinig ko ang pag-lock niya roon sa pinto.

Seryoso ang mukha niyang naglakad papalapit sa akin. Galit siya dahil doon?

"I want my blowjob now, babe."

Napalunok ako. Sa totoo lang ay maraming beses na niya iyang hiningi sa akin pero nagrarason ako sa kanya na 'wag muna o 'di kaya ay sa susunod na lang. Mga ganung rason.

Napaatras ako sa kama. G*go galit talaga! Hinawi niya ang paper bag na nilagay ko sa kama kanina. Sumunod ang mata ko doon. Nang makasampa si Lorcan sa kama ay mabilis akong tumayo at kinuha ang paper bag.

"F*ck!!!" Malakas niyang mura. "Babe!!!" pagmamaktol ni Lorcan.

Pinulot ko ang paper bag at bumalik sa kama. Tiningnan ko si Lorcan na namumula na ang mukha niya. Binigay ko ang pinakamatamis kong ngiti sa kanya.

"You look creepy when you smile like that, babe."

Napangiwi ako. Kinuha ko amg laman ng paper bag. Saka pinakita ko sa kanya ang uniform niya noon sa MU.

"Tsaran!"

"What the f*ck! Where the h*ll did you get this?" Hinablot iyon ni Lorcan.

"Nakita nila ni Jhera iyan sa stockroom ng mansyon tapos sabi niya itatapon ba raw nila pero hindi ako pumayag at pinadala ko sa restaurant ko kanina." Pagkukwento ko sa kanya.

"At anong gagawin mo rito? Throw this."

"Ayaw." Pagmamatigas ko at kinuha iyon sa kanya.

"Ano bang gagawin mo d'yan?" Inis niyang tanong. Hanggang ngayon ay nakatopless pa rin siya. At kitang kita ko ang pagtaas-baba ng malapad niyang dibdib tapos iyong ut*ng niyang mapupula.

"Ipapasuot ko ito sa iyo."

"What!? No way, I would never wear that uniform, babe. It's too small na." Reklamo niya at iniling ang ulo niya.

Lumuhod ako at dahan-dahan na lumapit sa kanya. Nang ilang dipa na lang ang lapit namin ay binulongan ko siya. Alam ko kasi na ayaw niya talagang isuot ito. Kaya naghanda na ako ng ipangb-blackmail ko sa kanya na alam kong hindi siya makakatanggi.

"Kung isusuot mo ito. Ngayon ko gagawin ang blowjob. I'll suck at play with your balls down there too. We'll play, babe."

Umatras ako at tiningnan ang reaksyon ni Lorcan na ngayon ay malalalim na lunok ang ginawa. Pati naman ako ay kinakabahan din. Ngayon lang ako nagsalita sa kanya ng ganyan kabulgar. Gusto ko kasi may picture kami na naka-uniform siya at ako rin. Ang kyut kasi isipin, haha.

"Walang bawian? Walang atrasan 'yan, Clayton?"

Lumunok ako. "O-oo."

"You stummer. Kinakabahan ka? Tssk!" Umiling siya. "You must be, huh."

Para tuloy'ng gusto kong bawiin ang sinabi ko sa kanya. Parang gusto ko nang umatras. Sa hitsura ni Lorcan ay kinakahaban ako ng husto. Jusko! Ano itong pinasok ko?

Hinablot niya ang uniporme sa kamay ko at pumunta sa cr. Habang kinukuha ko ang uniporme ko upang magbihis din ay naiiyak na ako. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Para naririnig ko na ito. Nakakabingi!

Si Lorcan ay nasa cr kaya sa roon lang ako sa kwarto ko nagbihis. Kasyang-kasya pa rin sa akin ang uniform ko. Sinipat-sipat ko ang pigura ko sa salamin nang biglang lumabas si Lorcan galing sa cr. Ang dating kaba ko ay napalitan ng tawa. Jusko! Napahawak ako sa bibig ko dahil sa pagpipigil sa pagtawa.

Tang*na! Parang puputok na ang butones ng inner button-down shirt ni Lorcan. Tapos iyong blazer parang mahihiwalay na ang tahi! Kaya siguro ang tagal niya sa cr.

"D*mn it, babe! We're my blowjob now?!" Nilapitan ko siya at tinakpan ang bibig niya. Ano na lang kaya ang sasabihin ng mga kapitbahay namin kapag narinig nila si Lorcan.

"Ano ba!? 'Wag ka ngang sumigaw!" pabulong king supil sa kanya.

Kinuha niya ang kamay ko na nasa bibig ko. "Yeah, I will not shout because later on you will be the one who will scream, cry, and whine because of pleasure."

Walang ano-ano'y binuhat niya ako na parang bagong kasal at tinapon sa kama ko.

"L-lorcan." Bumalik ang kaba ko. Tumalbog pa ako sa kama.

Para ng uhaw na uhaw na animal si Lorcan.

"Don't worry babe. You can still walk for tomorrow."

Agad siyang sumampa sa kama at tinulak ako pahiga. "T-teka p-picture muna tayo?" Ewan ko kung saan ko nakuha ang lakas ng loob upang sabihin iyon.

"What?" pag-eksahidara ni Lorcan.

"P-picture muna tayo p-please?"

Walang nagawa si Lorcan. Ako ang nasunod. Agad kong inabut ang cellphone ko at tinapa ang camera icon. Lumapit ako sa kanya ang tinapat sa amin ang camera.

"Smile, Lorcan. Smile."

Nakita kong umirap siya. Hindi siya ngumiti pero at least tumingin siya sa camera. Palit-palit ako ng pose ko nang biglang kinuha ng isang kamay ni Lorcan ang cellphone sa kamay ko at kasabay no'n ang paghawak niya rin sa panga ko at siniil ako ng halik.

"Uhmmm, mmm,"

Tuluyan niyang kinuha ang cellphone at itinabi. Binuka niya ang kanyang hita at s-n-ettle ako sa gitna no'n at patuloy akong hinahalikan. Naghiwalay lang ang labi namin upang kumuha ng hangin. Si Lorcan ay binubuksan ang uniporme ko at ako din naman sa kanya. Natapos na siya sa pagbukas sa akin pero ako ay hindi pa rin dahil nanginginig ang kamay ko at para iyong walang lakas.

Nagsiliparan ang butones ng uniporme ni Lorcan ng bigla niya itong pinunit. Bumilog ang mata ko sa gulat. Pero hindi ko na iyon binigyan pa ng pansin nang siilin muli ako ni Lorcan ng nag-aalab na halik.

Nang maghiwalay ang labi namin ay kinuha ko ang oportunidad na iyon upang itulak na naman siya sa pahiga. Pero itinungkod niya ang siko sa kama. Hinalik-halikan ko ang leeg niya, ginawaran ko rin ng halik ang dalawang nippl*s niyang at pinadaan ko din ang dila ko sa bawat linya ng abs niya. I undo his belt and roll his slacks down until his thigh.

Ang binti ni Lorcan ay nanginginig. Hinaplos ko ang umbok.

"F*ck! You're good at turtoring me, babe, ughhhh " ungol niya pa.

Sabay kong binaba ang boxer at ang kanyang brief. Parang ahas na nakawala sa hawla ang alaga ni Lorcan. Ako naman ay hinubad ko lahat ng saplot ko sa katawan. May pre-cum na tumulo galing sa akin. Kanina pa ako basang-basa.

Hinalkan ko saglit ang labi ni Lorcan saka bumaba sa pagkalalaki niya na tumutusok sa tiyan ko. Napalunok ako. Gamit ang dalawang ko hinawakan ko iyon at itinaas-baba ang kamay ko roon.

"Sh*t! Babe . . . ."

Hinalikan ko ang gitnang bahagi ng kahabaan ni Lorcan saka ko iyon pinasok sa bibig ko. Napaluha ako ng tumama iyon sa lalamunan ko pero kalahati lang no'n ang pumasok sa bibig dahil sa haba niya.

"Dammit! Babe, a-are you o-okay?"

Tinango ko ang ulo ko kay Lorcan at sinimulan kong laruan ang kaselanan niya. Ang kamay ko naman ang binigyan ng pansin no'n ang dalawang bola niya. Nilabasan si Lorcan pagkatapos ng 'di mabilang na pag-angkin ng bibig ko roon. Agad na lumabas ang katas ni Lorcan at dumaloy ang iba no'n sa kahabaan niya. Nilabas ko ang dila ko at dinilaan ang borta ni Lorcan naliligo sa kanyang katas. 

Hanggang sa natagpuan ko na lang ang sarili ko sa ilalim ni Lorcan at walang hiyang sumisigaw sa pangalan ni Lorcan at sigaw dahil sa sarap. Lorcan never fails to bring me back and forth to heaven. Ungol doon, ungol dito. Wala na akong paki kung marinig kami ng mga chismosa naming kapitbahay. Walang dilig lang sila.

"I really like missionary position, babe. In this position, I can see your seductive face and your eyes full of desires." Si Lorcan habang binabayo ako.

"L-lorcan tigil, ohhh, L-lorcan d-dahan-dahan lang, ahh."  saad ko kay Lorcan dahil naririnig ko na ang gitgit ng kama ko. Parang masisira na iyon kahit anong oras.

"You want me to stop, babe, but your ass is still wanting me. So f*ckin' tight . . . .” si Lorcan at mas inararo pa ako. Napapapit na lang ako sa kobre ng kama ko. Naalog na yata pati ang kaluluwa ko.

Sa bawat hugot at baon ni Lorcan ay ang paggigit din ng kama ko at kasabay ng pagsabog namin ay ang pagbigay ng isang paa ng kama ko.

"Ahh!!" Napasigaw ako.

"Sh*t!" Si Lorcan ang mabilis akong nayakap.

Tang*na! Bumigay ang kama ko.

Sinuntok ko ang dibdib ni Lorcan. "Bwesit ka sabing dahan-dahan, e. Tingnan mo nasira na ang kama ko."

"It's old, let's buy a new one and a bigger one. Iyong matibay," aniya at hinalikan ang noo ko. Binuhat niya ako at pinaupo sa isang sofa sa kwarto ko malapit sa bintana. Tang*na. Gabi na pala. Tanging iyong buwan lang ang nagsisilbing liwanag namin ngayon ni Lorcan. Aakalain mong nagsimula kami ng hapon at natapos ng anong oras na nang gabi?

Nakaluhod si Lorcan sa harapan ko habang ako naman ay sinandal ang pagod kong katawan sa sofa. Kinuha ni Lorcan ang kanang kamay ko. Hinalkan niya iyon. Hinalikan niya ang bawat daliri ko.

"Babe, I know marami pa tayong pagdadaan, sinubok na tayo ng panahon at mga pangyayari. Hindi ako naging mabuti sayo noong una. Naging makasarili ako at hindi ko inisip ang ibang tao sa paligid ko. Nasanay ako na wala akong iniisip kundi ang sarili ko at ang pamilya ko lang. Pero no'ng dumating ka . . .  nagbago lahat ng iyon. Lahat ng prinsipyo ko binali ko. Lahat ng pinaniniwalaan kong tama noon ay pinatunayan mong mali ang mga iyon. Babe, mahal na mahal kita. I love you so much. So, here I am in front of you—kneeling in front of you, surrendering my body, soul and heart. Babe, now I will ask you . . .  will you marry me?"

Naglapat ang labi ko at tumulo ang mainit likido sa galing sa mata ko.

"Will you marry me, Clayton Perkin?"

Tumango ako. Niyakap si Lorcan na nakaluhod sa harap ko.

"Nasaan na ang singsing?" tanong ko pagkatapos ko siyang yakapin.

"Pwedeng bukas na lang? Nakalimutan ko ang singsing sa mansyon, babe." Ngumiti ako sa kanya. Ayos lang naman sa akin kahit walang singsing.

Nag-propose si Lorcan sa akin. Walang singsing, walang bulaklak, walang surprise-surprise gaya ng iba. Wala pa nga kaming saplot sa isa't isa tapos at sinira pa niya ang kama ko. Pero ito na ata ang pinamagandang proposal na nangyari.

Pagkagising ko kina-umagahan ay wala na si Lorcan sa silid ko. Magagalit na sana ako sa kanya nang nakita ko ang isang post-in-note sa tabi ko.

'As much as I don't want to leave my baby, but I have an urgent meeting that I need to attend. Good morning, babe. I love you. <3'

Napangiti ako sa message niya at bumalik sa pagkakahiga ko sa sofa dahil nasira nga ang kama ko. Mga alas diez na nang umaga ako pumunta sa restaurant ko. Tiningnan ko ang cellphone ko kung may mensahe ba si mama sa akin o iyong anak ko pero wala. Nagsasaya siguro sa Tagaytay ang mga iyon at nakalimutan na ako. Nagulat ako nang makita kong closed pa ang restaurant ko. Agad kong kinapa ang susi sa bag ko at naglakad doon. Nagmamadali kong buksan iyon. Pagbukas ko nun ay ang pagbukas din ng ilaw sa na tumama sa akin. Naitakip ko ang braso ko sa mata ko, nakakasilaw.

Nang makabawi ako ay agad kong nakita si Lorcan sa 'di kalayuan na nakatayo suot ang three-piece suit niya. May spotlight din siya kagaya ko. Tang*na ano 'to? Tapos ay narinig ko ang pamilyar na kanta na 'Nobody Body Compares To  You'. Sobrang dilim ng paligid tanging kami lang dalawa ang nakikita ko.

Napatakip ako sa bibig ko nang makita ko si Lorcan na dahang-dahang naglakad hawak-hawak ang microphone sa isang kamay niya. Hindi niya ito kinanta noon pero ngayon ay kinanta niya.

Thought I saw you at a bar last night

(Oh, yeah-yeah-yeah, oh, yeah-yeah-yeah)

Hid in the bathroom, I just couldn't stay high

'Cause I took so much time to reset my life

But in just one look, I'm back

Forget that I could have anyone I like

But now all I remember is what we had

Nobody, nobody, nobody compares to you

Somebody, somebody please help me get over you

Tumulo ang luha ko habang pinagmamasdan ko si Lorcan. Anong kagaguhan niya ito? Bakit may pa ganito pa?

'Cause it feels like I've been wasting my time

In all the wrong places, on all the wrong faces

Nobody compares to you, ooh-ooh

Nobody compares to you, ooh

Nobody compares to you

Nobody compares to you

Nobody compares to you, ooh

Habang naglalakad siya papalapit sa akin ay biglang sumulpot si Daniel at binigyan ng isang bouquet ng bulaklak si Lorcan. Nakangiti itong tinanggap ni Lorcan habang kumakanta.

What should I do?

Maybe I'll move away!

(Oh, yeah-yeah-yeah, oh, yeah-yeah-yeah)

Start somewhere new, I'll let you have L.A.

(Oh, yeah-yeah-yeah, oh, yeah-yeah-yeah)

'Cause I took so much time to reset my life

But in just one look, I'm back

Forget that I could have anyone I like

But now all I remember is what we had

Nobody, nobody, nobody compares to you

Somebody, somebody please help me get over you

Nang makalapit siya sa akin ay binigay niya sa akin ang bulaklak. At kinuha ang isang kamay ko.  Patuloy pa rin siya sa pagkanta. Ako naman ay puro lang iyak. Lagi na lang niya akong pinapaiyak. G*go siya.

'Cause it feels like I've been wasting my time

In all the wrong places, on all the wrong faces

Nobody compares to you, ooh-ooh

Nobody compares to you, ooh

Nobody compares to you

Nobody compares to you

(Nobody, nobody, nobody) Nobody compares to you

Nang matapos ang kanta ay niyakap niya ako at hinagod niya ang likod ko. Humihikbi ako sa balikat niya.

"Shhush, don't cry. You should be happy, babe." bulong niya sa akin.

Hindi niya ako pinagsalita at niluhod niya ang isang tuhod sa harapan ko. May kinuha siya sa bulsa niya na isang maliit na box na kulay dark blue. Binuksan niya iyon at kuminang ang isang singsing doon na may malaking diamond.

"I know I already asked your hand last night, but I didn't bring the ring with me. Supposedly, ngayon ako magpo-propose pero hindi na ako nakapagpigil pa gabi kaya natanong na kita. But I still wanna ask you for the second time, babe. Will you marry me?"

"Yes, yes, I will marry you, Lorcan." Sagot ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin at agad niyang kinuha ang singsing at isinuot iyon sa akin. Tumayo siya at niyakap ako at saka  hinalikan.

Pagkatapos ng halikan namin ay biglang bumukas ang lahat ng ilaw kasabay nun ang isang masigabong palakpakan. At doon ko nakita na sobrang dami palang tao at halos puno ng tao ang restaurant ko. Tapos nandidito pala si mama, si tita Hilda, tito Stevan. Sina Colt, Desmond, Raphael, Laszlo, si Alli, Harem, at iyong mga kaibigan ko na partners ng mga kaibigan ni Lorcan.  Sinugod kami ni Daniel at niyakap kaming dalawa.

"I'm so happy for you, pa and for you, dad." Nakangiting wika ni Daniel at niyakap namin siya ni Lorcan.

"I love you, babe. I love you, Clayton Perkin-Lavoisier."

"I love you too, Lorcan Cruixxe Wyatt Lavoisier."

_________________________________________

The End