Chapter 6

Clayton’s Pov

"MR. Perkin, Mr. Perkin wake up. We're here." Nagising ako dahil sa pagtawag sa akin ni Alfonso, na kanang kamay ni Lorcan na driver ko ngayon. Ibinuka ko ang isang mata ko at napahikab. Bumangon ako mula sa pagkakahilig ko at nagflex ng buto ko. Nangalay ng leeg ko dahil sa aking tulog.

"Anong oras na po?" tanong ko kay Alfonso na nasa driver's seat

Tumingin siya sa bisig niya bago sumagot sa akin. "3:20 PM." Mga dalawang oras din pala ang byahe namin. Nakatulog nga ako sa sasakyan dahil sobrang tahimik ni Alfonso.

Nauna ng bumaba si Alfonso sa kotse ay nahiya pa ako dahil pinagbuksan niya pa ako ng pintuan. Nang makalabas ako ay bahagya akong yumuko sa kanya bilang galang at pasasalamat.

Hamakbang ako papunta sa compartment ng sasakyan pero napatigil ako nang magsalita si Alfonso.

"Ako na ang magdadala ng gamit mo sa loob. Just get inside." baling niya sa akin.

Halos lumuwa ang mata ko sa nakikita ko ngayon. Sa harap ko lang naman ngayon ang bahay ni Lorcan. Aakalalain mo nga naman na ang tinutukoy na bahay ni Lorcan ay mansion naman pala! Sa labas pa nga ay nagtatayuan na ang malalaking apat na haligi na siyang entrance ng mansion na tatlong palapag. Mula sa labas ng mansion ni Lorcan ay nakikita ko ang ala renaissance period inspired na disenyo. Ang paligid naman ay mayroong mga halaman na kagaya sa mata ni Lorcan na puro berde rin ang nakikita kong mga halaman. Ang ground mga puro bermuda at tanging ang daanan lang ng sasakyan ang nakasemento. Tapos sa harap ng mansion ay may fountain na may tatlong angel na may turutot na siyang bumubuga ng tubig.

"Sir, this way." Nagulat ako na babaeng nagsalita sa gilid ko na naka-uniforms' maid. Medyo nakayuko siya sa akin pero kahit na hindi siya yumuko ay mas mataas ako sa kanya ng konti at ang buhok niya ay hanggang leeg.

"Oh, ah, oo." Nauutal kong saad, 'di pa rin nakabawi sa gulat. Kung itong mansion na 'to ang tawag ni Lorcan at bahay, ano na lang kaya ang tawag niya sa bahay namin kapag nakita niya iyon? Siguro tatawagin niya iyong bahay ng aso.

Nauna ng naglakad ang maid at sumunod ako sa kanya. Hindi ko mapigilang mapalingon-lingon sa paligid ko na bagong-bago sa mata ko. Nakakamangha talaga. Mas lumabas tuloy ang pagiging ignorante ko. 'Yong dalawang mamalaki ang katawan na guard na nakatayo sa labas ng pintuan ay siyang bumukas ng napakalaking pintuan ng mansion. Woah, grabe!

Pagbukas ng pintuan ay sabay na bumuga ang bibig ko at bumilog ang mata sa nakikita ko ngayon. Sa paningin ko ay parang kumikinang ang buong paligid. Lahat ng makikita ko rito sa loob ay kulay ginto. Mula sa chandelier na kumukisap sa liwanag na siyang nagpapatingkad sa paligid. At ang sahig na pwede ka ng manalamin sa sobrang kintab. Tapos ang hagdanan sa kabilang dako ay kulay ginto rin ang railings doon. Parang pumasok ako sa imabakan ng ginto.

"Kung may langaw lang sa bahay ko. Matagal nang napasukan ang bibig mo, Perkin." Napalingon ako sa aking likuran kung saan si Lorcan na napakagwapo sa sout niyang puting long sleeve na nakatupi sa siko niya. Nakasabit sa kamay niya ang coat niyang itim. Pero yong paraan niya sa pagsasalita ng tagalog ay sa hindi ko malamang dahilan ay ang sexy no'ng pakinggan. Parang nanunuot sa kaibuturan ng katawang lupa ko.

Napailing ako. Nababaliw na yata ako.

"L-lorcan."

"Aren't you tired of shaking your head." puna nito at lumapit sa akin. "Do you like what you're seeing?"

Tumango ako sa kanya. Sinong hindi magugustuhan ang nakikita ko ngayon?

"Jhera, call Esmeralda and Ronnie." Pagbaling ni Lorcan sa babae na siyang sumundo sa aking sa labas. 

Yumuko si Jhera at umalis. Napatingin naman ako kay Lorcan nang magsalita ito.

"Your mother has been transferred, and the day after tomorrow will be her surgery."

"Hmm. Salamat sa lahat, Lorcan."

"No need to thank me. I'm just doing my part in the contract."

Hindi ko alam kung nahihilo ba ako sa mga nakikita ko rito. Pero pagnagsasalita si Lorcan ay parang nagso-slow motion ang bibig niya sa paningin ko sa bawat buka at tikom ng bibig niya.

"Young master, pinatawag niyo raw po kami."

Sabay kaming lumingon ni Lorcan nang may nagsalita sa likod niya..

"Oh, yes, Esmeralda." ani ni Lorcan sa matandang babae. Walang galang din itong si Lorcan. Kita mo nang mas matanda pa sa kanya ang ginang. Humarap siya kay Aling Esmeralda.

"Esmeralda, Ronnie, this is Clayton Perkin," tapos ay ipinakilala ni Lorcan ang kanyang kamay kay Esmeralda at sa lalaki na may katandaan na rin.

"And this is Jhera... they are the person that you need to know. If you need something, just call them," patuloy ni Lorcan.

"Hello po," tapos ay yumuko ako sa kanila.

Napaubo ako nang hulihin ni Lorcan ang kuwelyo ng t-shirt ko. Nilingon ko si Lorcan na may madilim na mukha na nakatingin sa akin. "Don't bow to them. They are the ones who bow to you, not you."

Binitawan nito ang kuwelyo ko kaya napa-ayos na ako sa aking posisyon.

"From now on, he's going to stay here. Treat him like how you treat me, am I making myself clear?"

"Yes, young master." Sabay-sabay nilang sabi at sabay rin ang pagyuko nila.

"Dismiss." Maikling sabi ni Lorcan at umalis na sila.

"Mr. Lavoisier, where should I put Mr. Perkin's stuff." Biglang nagsalita si Alfonso sa gilid namin. Hindi ko alam kung kailan siya nakarating dyan.

"Do you already know his name?" Tanong sa akin ni Lorcan.

Tumango ako sa kanya.

Nakita ko ang paggalaw ng panga niya. "If I'm asking you, don't answer me with a f*cking nod. If you do that again, I'll behead you."

I gasped for air because of what he said.

"Breathe, Perkin, I'm just kidding you." Bulong niya sa akin. Napaatras ako at nanghina ang tuhod ko kaya napakapit ako sa dibdib niya. Mabilis niya namang naagap ang bewang ko.

Sino ba ang hindi manghihina sa sinabi niyang iyon. Hindi magandang biro ang sinabi niyang iyon. Gusto ko siyang suntukin pero natakot ako dahil baka totohanin niya ang banta niya sa akin.

Nang makabawi ako ay itinulak ko siya at saka huminga ng malalim.

"Get your stuff and follow me." aniya gamit ang malalim at magaspang na boses.

Kinuha ko ang gamit ko at sumunod sa kanya. Napapakapit ako sa railings dahil baka madulas ako sa napakakintab niyang hagdanan.

"Double your move, Perkin."

"Ah, oo, L-lorcan."

Nang makarating kami sa ikalawang palapag ay may apat na pintuan doon. Tapos may hagdanan na naman papuntang third floor. Sa pinakadulong pintuan ay doon ako dinala ni Lorcan. Binuksan niya iyon at pumasok siya kaya sumunod din ako.

"This will be your room." anunsyo ni Lorcan.

Ang kama ay nakaharap sa pintuan at sa gilid kong saan ang pinasukan naming pintuan ay nandun ang malaking flat screen na TV. May sofa rin at malaking closet na sa hula ko ay 'di makaka-one-fourth ang dala kong damit. Sa may right side ng closet ay may pintuan din doon tapos sa left naman ay may pintuan din. Nagtataka ako kung bakit ang daming pintuan dito.

Malaki ang kwarto at sa hula ko'y ang kwarto ko rito ay isang bahayan na namin ni mama.

Nilapag ko sa kama ang dala-dala kong bag at ang maleta.

"Para saan ang pintuan na 'yan? Sa banyo ba 'yan?" usisa ko sabay turo sa pintuan sa may left side ng closet.

"Hmm, okay, on the left is to our restroom, and on the right is the door connecting to my room." Mataman niyang sagot sa akin.

"I-ibig mong sabihin na pagbukas ko sa pintuan na 'yan ay kwarto mo na tapos iisa lang ang banyo natin?!" bulaslas ko.

"D*mn it, don't raise your voice at me! And to answer your questions, it's yes and yes." Manlilisik ang mata niyang nakatingin sa akin. Ang bilis naman uminit ng ulo niya!

Napakagat ako sa labi ko at napaatras hanggang sa napaupo ako sa kama sa likod ko. Anong klaseng kwarto 'to? Akala ko mayaman na siya dahil sa nakikita ko sa baba pero bakit di niya afford na magpagawa ng sariling banyo!? Bakit share pa kami?

"F*ck it." rinig kong matigas na mura ni Lorcan kaya inangat ko ang tingin ko sa kanya pero pag-angat ng ulo ko ay sakto naman na inilipit ni Lorcan ang mukha niya sa akin. Gamit ang isang kamay niya ay kinabig niya ang leeg ko at in-angle niya ang mukha sa akin. Walang ano-ano'y bumagsak ang labi niya sa labi ko.

Hindi ko inaasahan ang ginawa niyang iyon kaya naitungkod ko ang braso ko sa kama ng muntik na akong napahiga sa kama. Sa pangalawang pagkakataon ay nakabukas ulit ang mata ko habang pikit matang kinakain ni Lorcan ang labi ko.

"D*mn it, open it." Mura ni Lorcan sa gitna ng paghalik niya sa akin.

Akmang magsasalita ako para magtanong sa kanya kung ano ang ibig niyang sabihin na buksan nang ipasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko.

Itinukod ni Lorcan ang libre niyang kamay para suportahan ang bigat niya. Sa panginginig ko ay tuluyan na akong napahiga sa kama. At nasa ibabaw ko na ngayon si Lorcan na patuloy sa paghalik sa akin.

Kusang pumikit ang mata ko at napakapit sa suot na long sleeve ni Lorcan. Yes, it is my second kiss, and I don't know how to do it. I'm just mimicking what Lorcan is doing to mine. I tried to follow what he's doing to my lips and mouth.

Hindi ko alam kung dahil ba sa pinirmahan kong kontrata kaya hindi ko magawang itulak si Lorcan at hindi rin ako nakakaramdam ng disgusto sa paghalik niya sa akin. Sa katunayan ay gusto ko nga ang ginagawa niya. Nakakagag*.

"Uhm," napaungol ako dahil sinisipsip na ni Lorcan ang dila ko na para bang isa iyong masarap na candy. Sumipsip siya roon na parang may kung anong matamis na katas doon na gustong-gusto niya.. "L-lorcan, uhm."

He sipped my lower lips before letting go. Pero hindi pa rin siya umaalis sa ibabaw ko.

"Don't bite your lips again." Hingal niyang turan habang ang labi namin ay hibla lang ang pagitan.

Umalis siya ibabaw ko saka tumalikod at naglakad papunta sa pintuan na konektado sa kwarto niya. Pinihit niya ang busol pero bago siya pumasok doon ay nagsalita siya.

"Let's practice french kissing next time, Perkin."

Napapikit nalang ako dahil sa sinabi ni Lorcan at sinilip ko ang bukol doon sa pagitan ng hita ko. Nakita ko na mas lumaki iyon. I was turned on.