Part 53
TAEHYUNG'S POV
"Last night was hella crazy" sabi ni Jungkook. Nandito kami sa studio ngayon at nagpapahinga dahil katatapos lang ng practice namin.
"What a coincidence that Kara was there---" sabi niya. "At biruin niyo hyung... hindi niya alam na ikaw yon" tumawa siya.
"Tsk. Hindi ka nga rin niya nakilala eh" sabi naman ni Jimin kay Jungkook. "She's probably too drunk last night" sabi ni Jungkook.
Napabuntong-hininga ako last night was indeed crazy. Ano kayang pumasok kay Kara para sundan ako dun sa VVIP Lounge? Considering she doesn't even know that it was me. Or does she know it was me?
"You.... You're mine"
"Kiss me!"
"I said kiss me"
Napapikit ako nung maalala ko iyon. I shouldn't have kissed her. Hindi ko dapat ginawa yon, pero hindi ko naman napigilan ang sarili ko. We were both intoxicated and when I felt her lips on mine I can't fight the urge to kiss her back anymore.
"She even told Taehyung that was the best kiss she ever had" Jimin butted in.
"That was the besttttt kiss I ever had" she laughed.
"I Love you mister stranger!" she shouted.
Napailing ulit ako. These flashbacks from last night is killing me.
"Pero hindi kaya..... namalikmata si Kara?" tanong ni Jimin.
"What do you mean, hyung?" tanong ni ko.
"Baka pakiramdam niya siguro kagabi na ikaw si Taehyung---"
"Ako naman talaga si Taehyung, Jimin" sabi ko.
"What I mean is.... ang akala niya ibang tao ka pero kamukha ng ex niya... Kasi kung alam niyang ikaw yon bakit ka niya tatawaging stranger?" sabi ni Jimin.
"He has a point... at kung alam ni Kara na ikaw yon... bakit ka niya hahalikan?" sabi naman ni Namjoon hyung.
"Bakit naman hindi siya hahalikan ni Kara? malay niyo na miss siya ni Kara?" sabi naman ni Jin hyung.
"Hyung! Break na sila at ang awkward naman kung ganon na basta basta na lang hahalikan ni Kara si Taehyung ng walang dahilan" sabi ni Jungkook.
"Right.. he must've mistaken Taehyung, since mukhang lasing nga siya kagabi" sabi ni Namjoon hyung.
I shrugged and sighed. Hindi ko alam. She's probably too drunk last night, kaya siguro hindi na niya alam ang mga pinaggagawa niya kagabi.
"Pero buti nalang... Ikaw ang sinundan niya kagabi at hindi ibang lakaki, dahil kung sa iba yon nangyari... Who knows what could've happen to Kara?" sabi ni Yoongi hyung.
Buti nalang pala talaga nagpunta kami don kagabi. Dahil kung hindi baka may nangyari ng masama kay Kara.
" The guys are asking me kung kilala niyo raw ba si Kara hyung---"napatingin kami kay Jungkook dahil sa sinabi niya. We know he's talking about Eunwoo and the rest of his friends.
" Nagulat din sila sa nangyari since kilala din nila si Kara"
"W-Wait...huh? pano nila nakilala si Kara?" tanong ko.
Ikinuwento niya yung naging pagkikita nila ni Kara dati, kasama niya sila Eunwoo that time kaya ipinakilala niya si Kara at Yareli sa kanila. I remembered that, nakwento na ni Jungkook yon dati. It was after a month after we broke up.
" Anong sinabi mo sa kanila?" tanong ni Namjoon hyung. Umiling si Jungkook. "Wala hyung, alam ko naman kasing ayaw ipaalam ni Taehyung hyung sa kahit na sino yung tungkol sa kanila ni Kara."
"Si Eunwoo nga na palagi nating kasama wala ring alam tungkol sa kanila... Ang alam lang niya, kami lang ni Kara ang magkaibigan..."sabi ni Jungkook.
Natawa naman siya at umiling." pinaghihinalaan nga yata niya akong jowa ko si Kara eh"sabi niya. Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya.
"What do you mean? bakit ka niya pinaghihinalaan?" tanong ko.
"Ah nakita niya kasi yung picture namin ni Kara hyung.. yung ipinakita ko sayo? tapos ayon..." Jungkook shrugged. Tumango nalang ako.
"wala naman silang alam hyung, at hindi ko rin naman sasabihin unless ikaw ang magsabi sa kanila"
"Its better off that way though, mas mabuting di nila alam" bulong ko. Mas mabuti ng walang nakakaalam ng tungkol saamin ni Kara. It's safer. Hindi naman sa hindi ko sila pinagkakatiwalaan pero mas magandang kami nalang ang nakakaalam.
"Hyung!" sabi ni Jungkook na para bang nakaisip ng napakagandang ideya. I looked at him and raised an eyebrow.
"Don't you think this is your chance to talk to Kara?" he smiled.
"What?"
"You can use what happened last night as an alibi to talk to her" sabi niya.
Napaisip ako. Nung huli kaming nagkita sinabi niyang mag-uusap kami, but until now she haven't contacted me yet and it's been a few days already. Ayaw ko din namang tawagan siya o itext dahil baka lalo lang niya akong iwasan.
I sighed and shrugged. "She's way too drunk last night... She probably can't remember anything that happened last night."
Ayaw ko din namang isipin na sinasamantala ko yung sitwasyon kung saan wala siyang maalala ni isa.
"Then make her remember" sabat ni Hobi hyung na kanina pa nakikinig sa usapan pero tahimik lang.
"Huh? H-How?"
Nagkatinginan silang lahat at sabay sabay na ngumuti. "I'm sure you know what we're talking about" He laughed and winked at me. Lalo lang akong naguluhan.
"I don't know hyung... maybe mag-uusap kami pero hindi pa sa ngayon"
"Pero gusto mo siyang maka-usap diba? theb what are you waiting for?" Sabi ni Jin hyung.
"Oo nga naman Taehyung... Gusto mo siyang makausap, then this is your chance" sabi ni Hobi hyung.
"Are you going to blow up your chance to talk to her again?"
"But wouldn't it be awkward?" Tanong ko. "I mean talking about what happened last night?"
"Para saamin hindi naman... nag make-out lang kayo sa harap namin" Jin hyung shrugged and they all laughed.
"We dis not make-out hyung" I mumbled feeling my face heat up from embarrassment.
"Oo nga pala... di yon make-out 'cause there's no tongue involved" Tumawa ulit siya.
"HYUNG!"
"Okay! Okay I'll stop!" Jin hyung said his hands up like he's surrendering.
"Pero naghalikan naman talaga kayo... You kissed her back we saw that..." sabi ni Yoongi hyung.
"But come to think of it.... she asked you to kiss her, kaya hindi yan awkward.... besides mag ex naman kayo"
"Pero break na sila hyung" sabi ni Jimin.
"Alam nating lahat yon kaya nga mag ex na diba?"
"Pero---"
Yoongi hyung sighed and looked at me. "Wala ng pero pero Taehyung... Alam naman naming mahal niyo oa ang isa't isa. Kaya tawagan mo na siya para makapag-usap na kayo"
"We all heard her last night... she said that she still loves you"
"Damn! I still love him"
I took a deep breath and nodded slowly. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at lumabas sa practice room. I pulled out my phone from my pocket and took a deep breath again. I scrolled through my contacts and searched for her name. I automatically smiled when my eyes saw her contacts.
My Future Wife 💜
As childish as it may seem pero para saakin ang sweet lang. I never changed her contact name since siya lang naman ang nakikita kong magiging Future ko. Napawi ang mga ngiti ko, Future Husband parin kaya ang nakalagay na pangalan ko sa Contacts niya?
Napabuntong-hininga ako. Nagdadalawang isip ako kung tatawagan ko ba siya o hindi. Paano kung hindi niya sagutin katulad nung mga dating tawag ko? Paano kung ayaw niya akong maka-usap. Tinignan ko muli ang cellphone ko at paulit-ulit na bumuntong-hininga.
I need to do this. I need to talk to her may alibi man o wala. Hindi lang naman yung tungkol sa kagabi ang pag-uusapan namin.I need to do this no matter what. It's all or nothing.
I took a deep breath.
"Okay! Here goes nothing" I swallowed the lump in my throat as I presses the call button. Kasabay ng pag ring sa kabilang linya ay ang pagbilis ng tibok ng puso ko.
Napakaraming pumapasok na tanong sa utak ko habang hinihintay na sagutin niya ang tawag ko. Paano kung hindi niya sagutin? Kung sasagutin man niya paano kubg babaan niya ako ng telepeno? Paano kung ayaw niya akong kausapin. Paano kung...
Natigil ako sa pag-iisip nang marinig ko ang boses niya sa kabilang linya.
"H-Hello?"
Pakiramdam ko ay nalunod ang puso ko sa tuwa dahil sinagot niya ang tawag ko. Halos mapatalon ako pagkarinig ko sa boses niya. I've been waiting for this for too long and she finally picked up!
"Kara!" I said hiding the excitement in my voice.
"W-Who's t-this?" Napalunok ako. Napawi ang mga ngiti sa labi ko dahil sa sinabi niya.
"I-Its me.... Taehyung---" Napalunok uli ako. Ibig sabihin she deleted my number? I actually felt my heart break. Napatango ako.Natural lang naman siguro na burahin niya ako sa contacts niya diba?
"Can we talk?"tanong ko. There was a long pause. And I'm silently praying na sana ay pumayag siya.
"Tomorrow..... I'll text you the address"
Napangiti ako.
"I'll hang up now---"
"Wait! Kara..." napalunok ako. Marami pa akong gustong sabihin sa kanya.
"Thank You" I whispered. I heard the beeping sound indicating that she hang up. I sighed and stared at my phone.
"Well atleast she agreed to talk to me"
KARA'S POV
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Taehyung sa telepono ay napagdesisyunan ko ng umuwi. Masyadong masakit ang ulo ko para mag-isip pa ng kung ano-ano.
"I'm home." I called out. "Oh? mommy's here!" sabi ni mommy kay Celine nung makita niya ako.
"Hi baby!" sabi ko at kinuha siya mula kay mommy. Pinaliguan ko ng halik ang magkabilang pisngi niya.
"Nakakawala naman ng pagod ang baby na to" I said and kissed her again. She giggled again.
"Oh bakit parang ang aga mo yata ngayon?" tanong ni mommy. "I... uh...Hindi ako makapag focus mom"I sighed.
" Kumain ka na? "she asked. And I shook my head no.She smiled and stood up.
" Sige na, maglaro na muna kayo jan at ipaghahanda kita ng pagkain"she smiled.
"Thanks mom" I replied. Umakyat kami ni Celine sa kwarto, inilapag ko siya sa crib niya at agad nkyang kinuha yung bear sa gilid ng crib niya. I pulled out my phone and snapped a picture.
"Ang cute cute mo talaga" sabi ko at mahinang pinisil ang pisngi niya. "Wait for mommy here okay? magbibihis lang ako" Sabi ko. Mabilis akong pumunta sa walk-in closet at agad na nagbihis. Pagkatapos non ay lumabas na ako.
"Oh? you play well all by yourself" I smiled. She looked up at me and smiled.
"Mom... mi"
I nodded and smiled. "Yes baby, I'm your mommy." Kinuha niya yung bear at ipinapakita sa akin.
"That's a bear...boo boo bear---"
"Da...da" she mumbled.
"Da... da"
Nanlaki ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya. I can actually feel my heart breaking while she keeps on saying Dada.
"Da...da"she smiled while hugging the bear on her arms. Napalunok ako.
" Y-Yes t-thats from your..... d-daddy"I said whispering the last part. Nararamdaman ba niya na galing yon sa tatay niya?
"Da... da? Dada? mom.. mi dad.. da?"
My heart clenched. Naawa ako sa kanya dahil wala akong maipakitang daddy niya. She keeps on mumbling dada, and it hurts me to think that she misses her dad. I grew up with a complete family and I want my daughter to grow up having a complete family too. I want her to grow up with someone who she can call daddy. I want her to grow up having her dad beside her. Pinunasan ko ang mga luhang hindi ko alam na tumutulo na pala mula sa mga mata ko.
Napailing ako at bumuntong-hininga. I smiled at her and carried her.
"Do you want to see dada?" I asked. She smiled and wiggled.
"Dad.. a! Da... da!" she mumbled excitedly.
Naupo kami sa kama at inilabas ko ang cellphone ko. I scrolled through my gallery and smiled when I saw his photo.Wala naman sigurong masama kung ipapakita ko sa kanya ang daddy niya sa picture diba?
"This is your Daddy." I pointed.
"Da.. da?" I nodded.
"He's handsome right?" I smiled looking at Celine. "He's the most handsome guy I ever met. " I whispered.
"And his personality will make you fall for him... His face is just a bonus" I giggled.
"Daddda"
I nodded and smiled. "Daddy"I said pointing at the picture.
"See you look like him....you got his nose---" I said and touched her nose. "Even his mole" I said tickled her. She giggled and I kissed her.
"Da... da!" she said and pointed to my phone.
"Alright... alright.. let's look at your dada" I whispered. I swiped on my phone and swallowed hard after seeing the next photo.
"Mom... mi... dadddda" Celine mumbled.Pinilit kong ngumiti at niyakap siya.
"Y-Yes t-that's mommy and d-daddy" I said.
The photo was me and Taehyung we were both smiling at the camera, His arms were wrapped around me. It was taken on our last date before they got busy preparing for their debut. That was our very last date since lagi ng nacacancel yung dates namin dati after that.
Huling yakap ko na pala sa kanya jan sana pala hinigpitan ko na, baka sakaling hindi siya bumitaw. I smiled bitterly.
"Let's see another one..." I said and swiped through the photos again.
"Oh?"
"Yun... o" Celine mumbled. I looked at her confused.
"Huh?" I asked.
"Yun... o" she giggled.
"A-Ah E-Eunwoo?" I smiled. "Smart girl! that's uncle Eunwoo" I said.
"That was taken when you were born" I said. I swiped my phone again and I finally found it.
"Look baby! That's you and daddy"
"Da.. da! DADDDA!" she exclaimed happily while looking at the picture. It was the photo Eunwoo sent to me.
"And his shirts says Celine... that's your name" I said and smiled at her.
"Da.. da!"
"That's daddy!" I giggled.
"What are you doing?" Napapitlag ako ng marinig ang boses ni mommy. Napatingin ako sa may pintuan at nakitang nakatayo siya doon at nakangiti.
"Uh...n-nothing mom... we.. were just---"
"Da... da!" Celine said loudly cutting me off. Ngumiti si mommy at lumapit sa amin.
"Are you showing her pictures of her dad?" tanong ni mommy. Napalunok ako at tumango ng dahan-dahan. Mom rubbed my back and smiled.
"There's nothing wrong about that, don't worry" sabi ni mommy. Kinuha niya si Celine at nginitian ito.
"Have you seen your daddy?" she asked.
Celine giggled. "Da... da.. mom.. mi.. dad.. da"
"Very good!" mommy cooed. Nakangiti lang ako habang pinapanood silang mag lola.
"I know what you're thinking" sabi ni Mommy saakin.I looked at her confused. "You feel sorry towards her---" she said at bumaling kay Celine.
"Because you feel like it's your fault for not giving her a complete family..... Am I right?"
I sighed and nodded. Tama si mommy, totoo iyong sinabi niya. I feel very sorry towards my daughter, because I can't give her a complete family that she deserves. I always feel like it's my fault, well it's really my fault for making wrong decisions back then.
"H-How did you k-know.. mom?" Tanong ko. Nginitian ako ni mommy at tumitig sa akin.
"I'm your mother, Kara.... I know what you're feeling, I know when somethings bothering you---" she smiled and touched my cheeks. "I can read you like an open book"
I sighed and stared at my mom. I wished to be just like my mom. Sana paglaki ni Celine ganto din kami ka close at ka open sa isa't isa. Ikinuwento ko kay mommy lahat ng nangyari, pati yung issue namin ni Eunwoo, hanggang sa mga nangyari sa bar. Pati yung pag-uusap namin ni Taehyung kanina.
Inihiga ni mommy si Celine sa crib niya dahil tulog na siya nung matapos akong mag kwento. Tinabihan ako ni mommy, humarap naman ako sa kanya.
"I don't know what to do anymore, mom" she smiled and pulled me into a hug.
"Follow your heart"
I pulled away and shook my head. "If... it's thats easy I should've made a decision by now,mom" tumawa ako ng mahina.
"Are you still confused about what you feel?"
I nodded and bit my lower lip. Pakiramdam ko bumibigat na naman ang dibdib ko. I really don't know what to do anymore.Pakiramdam ko lahat nalang ng ginagawa kong desisyon may masamang maidudulot sa mga taong nakapaligid sa akin. I feel like every decision that I make isn't for the best.
"Can I ask you something?" Tanong ni mommy. Tumango ako. "What do you feel towards Eunwoo?"
I sighed. "H-He's Kind, he's nice and sweet and---"
"I wasn't asking about his personality Kara" mom chuckled. "Do you like him?"
"I... I don't know, mom.... Sometimes I feel like I like him.... but---"
"I always felt like I was cheating on Taehyung" I whispered.
I know I like Eunwoo, who wouldn't like him? he's been with me all this time.Mula sa pagbubuntis ko hanggang sa panganganak, hanggang sa mga espesyal na okasyon sa buhay ko at sa buhay ng anak ko meron siya sa tabi ko. He's nice and kind, understanding, thoughtful, caring, and honestly he's the perfect guy a girl could ever ask for.Any girl could fall for him. And I like him, I know I like him. But I just cannot get myself to see him romantically. I cannot get myself to love him the way he loves me.
"It's because you still love Taehyung" mom smiled.Natigilan ako dahil sa sinabi ni mommy.
"Deep down in your heart, you still want him. You're still waiting for him. That's why you can't open your heart for someone new...." she looked at me smiling and tucked my hair behind my ears.
"Kahit gaano pa kabait, o ka perpekto yung taong nanjan para sayo... hindi mo parin makita yon dahil sa puso mo may hinihintay kang tao... May hinihintay ka at siya lang ang gusto mong makita"
"You still love him, don't you?" mom asked.
Napalunok ako at tumitig kay mommy. She smiled and pulled me into a hug.
"I... I don't know mom...." sagot ko. But deep down in my heart I know that what se said is true. I closed the door to my heart and refused to open and didn't let anyone in, because I'm still waiting for him to come back.
Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko. Masyadong magulo ang isip ko, hindi ko alam kung isip ba o puso ang susundin ko.
Mom pulled away and smiled, hinawakan niya ang dalawang kamay ko.
"You know you need to make a decision that will help you grow.We're not perfect, and no one is perfect, Kara---"She said tumango ako.
" Allow yourself to make mistakes 'cause that will give you the best experience. Because great decisions came from experience and experience came from bad decisions"she smiled.
"You need to make a decision, so you won't have regrets later on. Make a decision that will make you happy and live your life without regrets"
"But no matter what, just always remember that we're always behind you. Backing you up" Mom wiped my tears and held my cheeks, she smiled at me and pulled me into a hug.
Matagal ng nakaalis si mommy pero andito parin ako nakatulala lang habang tinitignan si Celine na mahimbing na natutulog. Napabuntong-hininga hininga ako habang hinahaplos ang buhok ni Celine.
"I promise not to make the same mistake twice, I promise to make the best decision for you"
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top